سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 150

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به استاد و مریم جان عزیز و پرانرژی و سلامـتم،سردمداران سبک زندگی به روش قانون سلامتی

سلام به دوستان هم فرکانس و هم سفرم در مسیر بهبودهای دائمی انسان هایی که مثل من تصمیم گرفتند تمــام زندگیشون رو در دست خودشون بگیرند با استقاده از آگاهی ها و کنترل کانون توجه و تمرکزشون

یک سلام به این دنیایی که هر روز فرصت های شگفت انگیز بیشتری به ما نشان میده…

خدایا شکرت برای دیدن این قسمت از سفر به دور آمریکا

خدایا شکرت برای ضبط،تدوین،بارگزاری، دانلود ۱۵۰ امین قسمت این سریال زیبا و عالی

خدایا شکرت برای دیدن دوباره استاد و مریم جان و همسفر بودن باهاشون

خدایا شکرت برای اینکه من در یک روز میتونم در جایی که هستم تجربه های مختلفی رو در جاهای مختلف ببینم و حس کنم.

خدایا شکرت برای اینکه با زبان نشانه ها و الهام ها با من همواره حرف میزنی

خدایا شکرت برای این همه امکانات و فرصت ها و ثروت ها و لیاقت هایی که میبینم

خدایا شکرت برای این ایده ها و راحل های درست و راحتی که با هدایت هات به ما نشان میدی، تو هیچ وقت ما رو تنها نمیذاری و تنها نگذاشتی و نخواهی گذاشت فقط این ما هستیم که باید آماده دریافت هدایت باشیم، فقط این ما هستیم که باید اجازه هدایت و دریافت به خودمون بدیم، فقط این ما هستیم که باید بــاور کنـیم که همـواره هستی و همواره هدایت میکنی بـاور کنیم این قدرت تو رو، این قوانین حاکم بر جهان زیبایی که خلق کردی رو، ما باید بـاور هامون رو، نگرش هامون رو تغییر بدیم، ما باید باور کنیم که خالق زندگی خودمون هستیم ما خالق آفریده شده ایم. ما باید باور کنیم که این قدرت در وجود همه ی ما هست باید پرورش بدیم، ازش استفاده کنیم، بهش اعتماد کنیم. ما باید یادمون بیاد که لایق و شایسته آفریده شده ایم که خدای این همــه، وجود ما رو تحسین کرد. پس چرا فکر نمیکنیم، چرا نمی اندیشیم که خدا چه چیزی در ما دیده و نهادینه کرده،متوجه شده که خلقت ما رو تحسین کرده. ما شایسته تحسین کردن خدایی بودیم که هر گوشه و هر ذره اش تحسین برانگیز و قابل ستایش هست. خدایی که تنها کسی هست باید پرستید و اصلا جز اون چیز دیگه ایی ارزش پرستیدن نداره. حالا این خدا به یکی از فرشتگان مقربش میگه این بنده منـه و تو باید براش سجده کنی و بهش احترام بذاری. و سزای احترام نذاشتن به من مخلوق تحسین شده، به منه مخلوق اشرف، به من لایق و نشان دار خداوند چیه؟ سزا و پاداشش رانده شدن از درگاه و مقرب بودنش هست. شیطان رانده شد و شد دشمن قسم خورده و درجه یک ما. که کارش وسوسه ماست، کارش خراب کردن و ضایع کردن ما جلوی خداست.کارش حسود بودن و هرگز نیاسودنه، کارش وعده دروغ و پوشالی دادنه، کارش احساس بد منتقل کردن و ما رو از اتصال به خدا دور کردنه،کارش فقط ما رو راندن توسط خودمون هست چون اون قدرتی نداره مگــر ما بهــش اجاززه بدیم. مگر ما قدرت رو از خدا بگیریم بدیم دست اون و باور کنیم که میتونه بر ما تسلطی داشته باشه…نــه از این خبرها نیست، منـی که میخوام باتقوا و پرهیزکاری پیشه کنم اجازه نمیدم، فراموش نمیکنم سعی میکنم فراموش نکنم این همه قدرت خدا، قانون خدا و وعده ی خدا رو…یادم هست و با خودم با تکرار مرور میکنم که مسیر درست کجاست، کدوم سمتـه، با چه قطب نمایی میتونم بفهمم کجای مسیر هستم، یادم هست که ذهن و قلب دو تا ابزار هستن تا به من کمک کنن. یادم هست که خدا از رگ گردن به من نزدیکتره و هر لحظه صدای منو میشنوه، هر لحظه میخواد که من به خواسته هام برسم حتــی بیشتر از من چون قانون جهان گسترش جهــانه. از ازل تا ابد خداوند قهار در حال گسترش همه چیز و همه کس هست پــس اون مشتاق تره، اون قانونش رو زیر پا نمیذاره، اون وعده دهنده متعهدترینی هست که به وعده هاش عمل میکنه به قانون هاش عمل میکنه تا من به خواسته هام و اون چه لایق موجودیت مــن هست بهش برسم. خدایــا تو چقدر خوبی چقدر بزرگی، چقدر قهاری فقط باید برات سجده کرد و فقط باید ازت تشکر کرد. خدای مهربونم ممنونم ازت که منو در مسیر درک این آگاهی ها و قوانین قرار میدی…خدایا بی نهایت شکرت برای ایـن همــه.

اومدم یکم احساس و خوشحالیم رو با یکم شکرگزاری متعادل کنم تا بتونم تمرکزی بنویسم از این قسمت بینظیر، رفتم که رفتم و واقعا برام این جملات که سرشار از یک حس غریب و بزرگ و دوست داشتنی بود خیلی جالب بود خداروشکر که نوشتم سریع…واقعا سرعت افکار خیلی زیاده. واقعا در هرلحظه کلی فکر از ذهن ما انسان ها رد میشه و ما متوجه اش نیستیم و من گاهی اینو کاملا حس میکنم. خداروشکر خداروشکر که وسط این هجوم و طوفان تونستم قطره ایی از اون رو برای خودم و هرکسی که در مدارش هست مکتوب کنم.

یعنی چی بگم از دیدن این فایل و کلی ایده ایی که به من داد، کلی اطمینان قلبی و حس خوبی که به من داد. واقعا تنکس تو قانون سلامتی.

من خیلی دوست داشتم بدونم چطور مسئله حمام رفتن در تراک کمپری که فقط همین امکان رو نداره چطور حل میکنید. چه راه حلی دارید؟

دوست داشتم بدونم بعد سفر با ورزش نکردن به روش قبلی یا تغییر روزمرگی و عادت ها چطور میشه بدن و حس و حالتون…جواب معرکه است.

پاسخ یعنی عالی بود خداروشکر که دیدم و متوجه شدم دوباره و دباره که هرکسی که متعهد هست، که هرکسی که دنبال جوابه، که هرکسی که ایمان داره که هدایت میشه به بهترین راه حل ها و مسیرها لاجرم با ایده ها، شرایط، مکان هدایت میشود، اونــم به راحت ترین و ساده ترین و عالــی ترین حالت ممکن…خدایا شکرت

واقعا اون ایده حمام رفتن و ورزش عالی بود عالی

یعنی معرکه بود معرکه

واقعا تحسین تون میکنم استاد و مریم جان برای قدم هایی که برمیدارین و کنترل ذهن ها و توجه هایی که دارین.

به سبک و سیاق خودتون زندگی میکنید، تفریح می کنید، غذا میخورید، انرژی کسب می کنید و رشد می دید هم جسم و هم ذهن تون رو.

یعنی این فایل به من فهموند که فهیمه نگران نباش چی میشه که اگر سفر خواستی بری، چیکار کنم. تو خود پـا در راه بنـه و هیچ مپرس که خود راه گوید، که چـون باید کرد. یعنی میگه فهیمه تو به بقیه کار نداشته باش تو هی خودتو با قبل خودت و روش آدم ها و سبک زندگی و غذاخوردن و نظرهاشون کار نداشته باش نگران چیزی نباش، الکی نشین فکر کن، قضاوت نکن قضاوت ها رو تحویل نگیر خلاصه تو راحت فقط فقط تمرکز کن به خودت و فقط کاری که درست هست رو انجام بده. اگر بقیه راه رو نمیدونی و برات جدیده بهت در زمان درستش گفته میشه، هدایت میشی به راه حل، به آدم ها شرایطی که متناسب هست.

مثلا بگم ما امروز یک مهمان داریم برای نهار. یکی از خاله هام از شهرستان اومدن و خونه ی اون یکی خاله ام بودن که تهران هستن.مثلا من یکبار رفتم یکسر دیدم شون و تعارف کردم که اگر دوست دارن تشریف بایرن خونه ما، خوشحال میشیم در خدمت شون باشیم. خلاصه اون روزی که رفتم یکم راستش نگران بودم یا فکر میکردم چی بگم چی نگم، اگر بیان چی درست کنم چیکار کنم، یا اگر برم و تاقبل نهارشون برگردم خونه ناراحت نشن یا چطور توضیح بدم یا از این جور فکرا…خلاصه من اون روز رفتم و تو راه هم با خودم تکرار میکردمخودت باش. زیپ دهانت رو ببند. توجه کن به نکات مثبت شون و وارد بحث و گفتگوهای چرت وپرت نشو و یک سری چیزها که جدیدا کشف کردم. خلاصه رفتم و جوری حرف ها پیش رفت که نه تنها غیب توش نبود، بلکه فقط از ردپای خدا تو حرف ها و داستان ها و اتفاقاتی حرف شد که فقط خدا بود و خدا. منم یادآوری داستان عروسی مون رو اونجا کردم و مرور بهترین و زیباترین و متوکلانه ترین اتفاق زندگیم رو گفتم.

فقط برای بحث غذا اون خاله ام که اومدن مسافرت چندتا تیکه انداخت، اینکه سخته، اگر بری خونه مامانت چیکار میکنی، اگر مهمون بیاد یا مهمونی بخوای بری چی، خلاصه من فقط گفتم نه خاله جان اصلا سخت نیست فقط چون ما عادت نداریم و تاحالا اینجوری نبودیم و ندیدیم سخته. بعدش هم مگه آدم هر جا میره باید بره بــخوره، والــا نمیدونم چرا دیدن و تازه شدن دیدارها با خوردن و شکم گره خوره والـا. خلاصه که دیدم داره میره تو باقالی ها منم سعی کردم آگاهانه بحث رو عوض کنم و گفتم درسته به هرحال هرکسی نظر و سبکی داره و من به نظر همه احترام میذارم و منو همسرم ولی متفاوت از همه هستیم. بعد گفت آخه من ندیدم کسی اینجوری؟چطوری میشه. چرا باید جدا از بقیه باشیم. منم یک جمله خفن استاد رو گفتم اینکه بله درسته ما مثل بقیه نیستیم، مثل بقیه رفتار نمی کنیم نمیخوریم یا عمل نمی کنیم پس مثل بقیه هم نتیجه نمیگیریم. برای ما سلامتی مهمه و اینجوری راحتیم و هرکسی آزاده هر جور باشه و نظر و رفتارش محترمه و نتیجه اش رو هم خودش میگیره. یعنی اینو گفتم فکر کنم رفت تو فکر یکم یا شاید اصلا متوجه نشد نمیدونم. مهم نیست. مهم اینه من حرف هایی رو زدم که به خودم خیلی کمک کرد.

حالا قراره امرز نهار بیان خونه ما و من هدایتی غذا درست میکنم. با پرسیدن نظر از خودشون قراره قیمه بذارم و برای خودمون هم غذای خودمون رو میذارم و البته میرم کاهو میخرم سالاد کاهو هم میذارم. راستی تو کابینت آشپزخونه نگاه کردم یکــم ژله هم مونده بود. یک ژله خوشگل دور نگ سبز و قرمز هم دیشب درست کردم. اونا میخورن بذار بخورن. من که نمیخورم من که قرار بوده بندازم بره. پس هیچ مشکلی نیست. خلاصه که چه مهمونی بشه رنگی و رنگی و متناسب با سلیقه مهمون و مطابق با سبک و سلیقه خودمون…

از اونجایی که خیلی عاشق این هستم دوباره و دوباره این فایل این باشگاه که تصور کردم که خودمم در همچین مکانی یک روزی ورزش کنم و جلوی اون آینه های بزرگ و تمام قدش خودمو و اندام زیبام رو ببینم. باشگاهی که رنگ وسایل هاش یک جورایی رنگ موردعلاقه ی منه. بنفش. باشگاهی که مخفف اسمش pf که برعکس مخفف اسم و فامیل خودم هست fp خلاصه که کلی زیبایی، کلی نشونهکلی حرف تو تک تک ثانیه های این فایل برام هست. اما برای مدیریت زمان قول دادم بیشتر از یکساعت پای لپ تاپ نباشم برم ورزش کنم و بعد بقیه ماجرای امروز رو برم هدایتی انجام بدم به امید الله یکتا. شد و نت انشالله اوکی بود میام مینویسم دوباره و دوباره و قطعا خواهم دید دباره و دوباره و لذت خواهم برد از این باشگاه عالی و پر از ثروت و فراوانی…

واقعا خیلی سپاس گزارم استاد جان و مریم جان برای اینکه ما رو با خودتون و تجربه ها و ایده هاتون همراه میکنید صمیمانه سپاسگزارم

خـــدایـــا شکرت شکرت شکرت