سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 152

به نام تنها قدرت عالم … زیبایی بخش کیهان

خداوند شکر پذیر و بخشنده .

خداوند رحمان و وهاب …

سلام میکنم به همه …

یه سلام گرم خدمت استاد عباس منش و کدبانوی پارادیس .

همین طور یه سلام و خدا قوت خدمت تک تک هم دوره ای هام .

امیدوارم حال همگی خوب و عالی باشه . برای همگی تون آرزوی بهترین ها رو دارم .

من چقدر خوش شانس هستم که در این مسیر زیبا قرار گرفتم و با این چنین انسان های فوقالعاده ای هم مدار شدم .

انسان های بی نظیری که هر کدومشون از یه منطقه اومدن اما همه شون با من تو این راه دارن قدم برمیدارند .

خدا جونم فقط ببین چه رابطه ی رویایی و عاشقانه ای بین مریم خانم و استاد عباس منش در جریانه .

رابطه ای افسانه ای . رابطه ای که نظیر نداره .

حتی در هیچ کتابی هم نوشته نشده .

خوشبختی

آرامش

لذت

احترام

موفقیت

و …

توش موج میزنه .

با اینکه سالهاست در کنار هم زندگی میکنند ، اما همیشه میبینم و میشنوم که خانم مریم شایسته عزیز و دوست داشتنی ، استاد عباس منش رو با الفاظی مثل : استاد _ شما صدا میزنند .

همین طور استاد عباس منش هم خانم مریم شایسته رو با این کلمه صدا میزنند : خانم شایسته ، عزیز دل ، شما

کلمه ی زیبای « عاشقتم » سر زبون شون هست .

من تا به الان تو هیچ رابطه ای همچین چیزی ندیده بودم .

بهترین قسمت این رابطه ، احترام متقابل هست . خیلی زیاد من شاهد این موضوع بودم .

پروردگارا برای استاد و کدبانوی پارادیس که الگوی مناسبی برای روابط هستند ، آرزوی:

موفقیت

خوشبختی

سلامتی

لذت

آرامش و آسایش

امنیت

توکل و ایمان

عزت

محبوبیت

در صلح بودن

اعتماد بنفس

معنویت

احترام

آزادی

و … رو دارم .

الگوی مناسبی هستند برای الگو برداری از رابطه ی رویایی …

خدایا تو را هزاران بار شکرت که در این مسیر زیبا منو قرار دادی …

پروردگارا ازت میخوام ، همون جوری که این چنین رابطه ی رویایی رو بهم نشون دادی ، همچین رابطه ی رویایی و عاشقانه ای رو وارد تجربه ی زندگیم کنی .

با تمام وجودم دوست دارم این نعمت رو زندگی کنم .

دلم میخواد دقیقاً همچین رابطه ی رویایی و عاشقانه رو زندگی کنم .

خیلی خیلی این رابطه ی عاطفی رو دوست دارم …

اما ………

اینبار اومدم تا با زیبایی های فایل شماره ی 152 از سریال زیبای سفر به دور آمریکا ، فرکانس مناسبی رو به جهان هستی ارسال کنم .

سالها پیش در فیلم ظهر شانگهای ، که آقای جکی چان ایفای نقش کرد رو

دیدم تو اون فیلم اسم شهر cansas city رو چندین بار شنیدم . الان دوباره هدایت شدم به همون شهر cansas city اما با زیبایی های فراوان و بیشتری .

تصاویر هوایی از این شهر زیبا چقدر بی نظیره . دارم لذت میبرم از این بالا .

.

.

.

national world war I museum and memorial

نام سازه ای که هم اکنون ، آن‌جا هستیم .

کلاه گپ صورتی رنگ ، سویشرت دخترانه راه راه سفید و مشکی که تنت کردی و بغل دست این نماد زیبای جنگ جهانی اول وایسادی ، چقدر زیبا شده . روبرو تون ، وسط اون چمن های یکدست و یکپارچه ، پرچم برافراشته و به احتزاز در اومده ی کشور زیبای آمریکا رو میبینم که نسیم ملایم میخوره بهش و هی خودنمایی میکنه .

وای باید خودم رو برسونم به اون میله ای که پرچم رو به احتزاز در آورده . دست هام رو بهش گره بزنم و دورش بچرخم . سرم رو بالا و آسمان پهناور آبی با اون ابر های سفید رو ببینم .

کاش میشد اون طناب رو آروم آروم بکشم ، وقتی پرچم اومد پایین ، با دست هام لمسش کنم . ستاره ها شو بشمرم . هر چند تایی که تونستم ازش عکس بگیرم . کارم که به پایان رسید ، دوباره آروم آروم ببرمش بالا .

.

.

.

با گذاشتن 3 تا پایه زیر شاخه ی طویل اون درخت تنومند و قدیمی ، چه زیبایی رو به نمایش گذاشته بودند .

البته اون متن ، رو این درخت زیبا هم ، خیلی توجهم رو جلب کرد .

یکی از ویژگی های مثبت آمریکایی ها اینه که وقتی یک متن نوشته شد و جایی نصب شد ، دیگه به اون متن پایبند هستند .

این ویژگی واقعاً قابل تقدیر هست . نشون میده که این مردم اهمیت بالایی قائل هستند برای هر قانونی .

حالا اون متن هم یک قانون هست . واقعاً مردم کشور آمریکا عزت نفس و اعتماد بنفس بالایی دارند . واقعاً برای شخصیت شون و محیط زندگی شون ارزش بالایی قائل هستند .

خدایا شکرت که مردمانی با این ویژگی در این دنیا هستند و میشه ، تحسین شون کرد . میشه ازشون الگو برداری کرد .

خدایا تو را هزاران بار شکرت .

please do not climb on my .

I am old . that is why I have a crutch .

if thay see you climbing on me ,

they will cut off my arm .

so please no climbing …

but hugs are okay .

« تو رو خدا ، بالای من نرید . من خیلی پیرم . به همین دلیله که من پایه دارم . »

این دقیقاً همون متنی بود که روی تنه ی درخت نصب شده بود .

و چقدر این متن برای اون انسان ها ، با اهمیته و ازش پیروی میکنند .

به دلم نشست ، منم میخام بغلت کنم ، درخت خوشکل و زیبا . همون جوری که مریم جون ، بغلت کرد . با همون حال خوب .

همون جوری که دست هاش رو بهت گره زد . منم میخام همین شکلی ، احساس خوبی که دارم رو باهات به اشتراک بذارم . اکسیژنی که تولید می‌کنی رو استشمام کنم . سایه ای که میسازی رو استفاده کنم . برگ های سبزت رو ببینم و به قدرت خداوند پی ببرم . زیر سایه ات بشینم ، دفتر سپاسگزاری ام رو برداشته و دقایقی ، شکرگزاری کنم .

هی بنویسم :

خدایا شکرت …

.

.

.

الله اکبر ، چقدر بزرگ و عظیمه .

فقط ارتفاع سقف رو ببین .

نقش و نگار های اجرا شده روی سقف رو ببین .

خیلی زیبا طراحی شده .

همانند قصری که یک پادشاه اونجا ، پادشاهی می‌کرده .

طراحی و معماری زیبایش واقعا خیره کننده است .

انگار اون معماری که اینجا رو بنا کرده ، میخواسته با زیبایی سازه اش ، همه رو انگشت به دهان بذاره .

خدایا شکرت ، زیباییش فوق العاده است .

روزی اینجا ایستگاه قطار شهر cansas city بوده ، اما الان تبدیل شده به ایستگاه زیبایی های شهر cansas city .

.

.

.

خیلی برام لذتبخشه که تو جاخواب ترک کمپر ، بشینم و فایل های سریال زیبای سفر به دور آمریکا رو تدوین کنم .

چندین بار زیبایی های این فایل زیبا رو ببینم . نکات مثبت رو تحسین کنم .

بعد از تدوین اون فایل ، آپلود کنم روی سایت عباس منش دات کام .

دوباره برم سراغ کامنت . یه کامنت خلاقانه و هنرمندانه براش تنظیم کنم . اون موقع کامنت رو هم منتشر کنم .

وای چه کیفی داره … هی از پشت شیشه ی ترک کمپر ، زیبایی های شهر cansas city رو ببینم و با این زیبایی ها زندگی کنم .

یه فنجون چای گلابی ایرانی هل دار دم کنم ، فنجون رو بردارم و بشینم روی تخت خواب . همون جوری که چای رو میخورم ، از پشت شیشه ، ناظر زیبایی ها و نکات مثبت باشم .

خدای من چقدر این محیط زیباست ️ .

اول صبح هم در باشگاه بدنسازی planet fitness تمریناتم رو شروع کنم . کفش و شلوارک اسپرت مخصوص باشگاه رو بپوشم .

شیکر رو پر از آب کنم . یه فنجون قهوه ی ترک هم بزنم بر بدن .

در نظر دارم ، یک ساعت کامل ، فشرده و سنگین وزنه بزنم . حسابی عضلاتم رو تحت فشار قرار بدم . آستانه‌ی درد رو رد کنم و به بی حسی کامل برسم . بقدری که دیگه توان زدن یک هالتر خالی رو نداشته باشم .

تا بافت عضلاتم تخریب بشن و حسابی رشد کنند موقع استراحت و خواب . اینجوری عضلاتم ساخته و قوی میشه . اینجوری اون بدن دلخواهم ساخته میشه . اینجوری یک قدم نزدیک میشم به هدف والایی که دوست دارم .

وقتی از planet fitness برگشتم ، اون دل خوشمزه ای که مریم جون پخته رو بزنم بر بدن . پروتئین و چربی مورد نیاز بدنم رو تامین کنم .

دیگه ازین بهتر نمیشه …

خانم مریم شایسته ، دستان هنرمندت رو باید بوسید . چه رنگ و لعابی گرفته به خودش ، این چای گلابی ایرانی هل دار .

رنگش آدم رو وسوسه می‌کنه تا یک لیوان پر دیگه رو هم نوش جان کنه . واقعاً خوش عطر شده . اونم تو لیوان های آبشار نیاگارا .

.

.

.

barig ampere

وسیله ای که استاد عباس منش باهاش تونست به اون انسان دوست داشتنی کمک کنه .

هم گوشی شارژ می‌کنه . اینجوری که گوشی رو می‌ذاری روش و شارژ می‌کنه . جالب تر اینکه با یک بار شارژ کردن ، میتونی تا 25 دفعه ماشین روشن کنی .

خدایا ازت متشکرم که اون انسان بوسیله ی دستانت ، کارش راه افتاد .

چه احساس قشنگی پیدا می‌کنه انسان ، وقتی توانایی اینو داری تا به بقیه کمک کنی . کارش رو راه بندازی . خصوصاً زمانی که تو سفری …

خیلی لذت میبرم وقتی شما ، استاد عباس منش و خانم مریم شایسته ، با عشق برای دوستان تون هدیه میگیرید .

یک سرویس قابلمه برند all clad که خیلی هم برند بی نظیریه .

انشاالله که مبارک شون باشه . انشاالله که تو این ست قابلمه ، حسابی آشپزی کنند و از دستپخت شون لذت ببرند .

خدایا چقدر ثروتمند شدن خوبه .

چقدر ثروتمند بودن الهیه .

چقدر ثروتمند بودن معنویه .

چقدر ثروتمند بودن مسیر درسته .

چقدر ثروتمند بودن با ارزشه .

چقدر ثروتمند بودن کار راه اندازه .

چقدر ثروتمند بودن خوشحال کننده است .

چقدر ثروتمند بودن لذتبخشه .

چقدر ثروتمند بودن آرامش دهنده است .

وقتی که آدم پول میده و با این کار داره به رشد اون شرکت کمک می‌کنه .

وقتی که با خرید کردن داری جهان رو گسترش میدی .

چقدر این احساس ، بی نظیره .

پروردگارا از هدیه ی استاد عباس منش و خانم مریم شایسته ، برای دوست عزیز شون که به شهر زیبای cansas city مهاجرت کردند ، خوشحال شدم .

دست تون درد نکنه .

پروردگارا صد ها برابرش رو به استاد عباس منش برگردون .

اینقدر بهشون ثروت عطا کن که به حساب در نیاد .

اینقدر بهشون ثروت هدیه کن که قابل شمارش نباشه .

بالاخره بعد از چند وقت Josef رو دیدم . شخصیتش خیلی تغییر کرده . بیس بالی که بازی کرد . از همه مهمتر اینکه ، چقدر عالی پینگ پنگ بازی میکرد .

هم با استاد عباس منش و هم با کدبانوی پارادیس . خیلی زیاد از نحوه ی بازی و پیشرفتی که داشته ، خوشحال شدم .

شجاعت این پسر خوشکل رو تحسین می‌کنم .

واقعاً مشخصه که از عزت نفس و اعتماد به نفس بالایی برخورداره .

خدایا شکرت .

خدا جونم چگونه ازت تشکر کنم . چجوری منو با این خانواده ی بینهایت عالی آشنا کردی .

هر چقدر هم سپاسگزاری کنم بازهم کمه .

تک تک اعضای این خانواده فوق العادن .

تولدت رو تبریک میگم : آقای راین . خیلی خیلی دوستت دارم .

انشاالله که در پناه الله مهربان 120 ساله بشی .

تولدت مبارک …

وای اون دختر کوچولو رو ببین ، چه نازه . ببینش چجوری داره شیطونی می‌کنه . هی ناخنک میزنه به کیک تولد .

دلم میگه : برو بغلش کن . حسابی ببوسش . حسابی اون موهای بلوندش رو ناز کن . چقدر شیطونه .

چقدر زیباست . چقدر دوست داشتنیه .

خدایا شکرت …

خدایا شکرت …