سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 154

سلام سلام سلام سلام

😍😍😍😍😍

با کسب اجازه از جان جانان ، رب العالمین جان عزیز دلم ، نوشتن یه کامنت دیگه رو به کودک درونم میسپارم قربتً الی الله

😂😂😂😂😂

سلام و درود به همه اعضای خانواده عزیزم در این سایت دوست داشتنی. درود به استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته بزرگوار.

از درگاه رب العالمین جان برای همه شما عزیزانم بهترین نعمتها و شادمانه ترین لحظات رو درخواست میکنم.

الهی صد هزار مرتبه شکر بخاطر این همه زیبایی و فراوانی در این سرزمین زیبا.

یکی از علاقمندی های من اینه که توی استان بوشهر بجای رانندگی کردن توی اتوبان اصلی از مسیر جاده ساحلی تردد کنم چون از توی‌ روستاهای ساحلی عبور می‌کنه و بعدش میخوره به مسیر تپه و کوهستان. همیشه هر بار از این مسیر عبور میکردم میگفتم این کوه ها و تپه ها چقدر حس آمریکا بهم میده. همیشه یادمه فیلم می‌گرفتم همراه با آهنگ God’s country میذاشتم تو وضعیت به شوخی مینوشتم این جاده منو به یاد جاده آریزونا به نوادا میندازه. الان میبینم اون مسیر همیشگی من چقدر چقدر چقدر شبیه داکوتای جنوبی بوده. آقا من میگم حس آمریکا داره 😍😂

دوستان یبار امتحان کنید ، مسیر بخش ساحلی تنگستان بوشهر. الان دیگه آگاهانه و با دقت بیشتری از این مسیر لذت خواهم برد، یادم باشه سری بعد حتما با دوربین برم برای عکاسی .

این قوچ های اوریال چقدر زیبا و بی نظیر بودن«امیدوارم اسمشون رو درست گفته باشم»

چقدر امنیت و آرامش داشتن، و این نشون میده که مردم ارزشمند این سرزمین ارزشمند چقدر به محیط زیست شون اهمیت میدن. دلم میخواست دست بندازم کردنشون و ازشون بخاطر این همه زیبایی تشکر کنم. از نشانه های اهمیت محیط زیست این بود که یه تعدادی از قوچ‌ها ردیاب به کردنشون وصل بود جهت پایش و مراقبت.

خدایا من و همه دوستانم در این سایت رو به این سرزمین زیبا درکنار بهترین بندگانت هدایت کن، انک انت الوهاب.

چقدر لذت بردم از زیبایی های مناظر و امکانات و فراوانی. چند تا دوج رم بی‌نظیر دیدم که خیلی زیبا و پرقدرت هستن ولی خب F۱۵۰ پلاتینیوم یه چیز دیگه است.

متن ارزشمند کامنت سرکار خانم محبوبه بسیار بسیار به دلم نشست. اهمیت دادن و مرور تک تک جزئیات و زیبایی ها نشون دهنده اینه که ایشون چقدر عالی روی خودشون کار میکنن و چقدر قدرت دیدن و تحسین زیبایی ها رو دارن. چقدر به درگاه خداوند شاکر هستن. بسیار از ایشون و از خانم شایسته بابت نوشتن و خواندن این کامنت قدردانی میکنم.

مخصوصاً یه نکته ارزشمند که در خصوص شکرگزاری گفتن، اینکه استفاده درست و صحیح از وسایل و ارزش گذاری به وسایل خودش نوعی سپاسگزاری محسوب میشه. این نکته از اون جهت خیلی به دلم نشست چون من امروز یه اشتباه کردم و در مورد یکی از وسایل شخصیم و کفران نعمت کردم و اون وسیله آسیب دید. این نشون میده من هنوز شاکر بودن رو یاد نگرفتم و باید بیشتر و بیشتر به درگاه خداوند شکرگزار نعمتهایی که دارم باشم.

از شما متشکرم بخاطر اینکه این موضوع رو به من یاد دادین. ذیل تمرین ستاره قطبی امروزم از خداوند درخواست هدایت و آگاهی بیشتر کرده بودم که این نکته یکی از اونها بود.

خدا رو بسیار بسیار شاکر و سپاسگزارم بخاطر ذره ذره نعمتهای بی نهایتش بخاطر هر آنچه که به ما بخشید، بخاطر هر لحظه ای که کفران کردیم ولی او بازم بهمون بخشش کرد.

یاد فرازی از دعای کمیل حضرت علی علیه السلام افتادم که میگه «ای معبود من، بخشاینده ای برای گناهانم نمی یابم، و برای زشتی هایم پوشاننده ای ، و تبدیل کننده ای برای هر چه از کارهای زشتم، به خوبی نمی‌یابم ، به جز تو ، که معبودی جز تو نیست»

در پناه جان جانان رب العالمین جان عزیز همواره شادکام و ثروتمند و سعادتمند و سلامت و موفق باشید.

This is God’s country

In GOD we TRUST

سلام و درود به شما جناب حیدری عزیز. امیدوارم همیشه شادکام و ثروتمند و سلامت باشید در کنار خانواده و همیشه از تجربیات سفرهاتون برامون بنویسید. ممنونم بابت کامنت ارزشمندتون 🌹🌹

دقیقاً همون سال 87 که شما توی بوشهر سرباز بودین، منم توی‌ تیپ تفنگداران درجه دار پیمانی بودم. البته یگان شناورها که توی کارخانجات بود، ولی زیاد میومدم پایگاه. پنج سال خدمتم که تموم شد دیگه هر چقدر بهم اصرار کردن نموندم.

واقعاً چقدر عجیبه، روزگاری شاید از کنار همدیگه رد شدیم ، شاید با همدیگه حرف زده باشیم ولی نمیدونستیم شاید روزی دوباره برگردیم به خاطرات گذشته.

بقول فردوسی بزرگ «که داند به جز ذات پروردگار ، که فردا چه بازی کند روزگار»

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر اینکه در مدار امنیت و آرامش و فراوانی نعمت ها هستید، و خدا رو شکر که تونستین سفر خاطره انگیزی به جنوب داشته باشید.

ان شاالله باز هم بتونید تشریف بیارید جنوب و افتخار این رو داشته باشم در خدمتتون باشم.

قدردان محبت تون هستم. همواره در پناه رب العالمین جان متنعم و ثروتمند و سلامت و شادکام باشید.

سلام و درود به شما دوست ثروتمندم

خیلی ممنونم بخاطر کامنت ارزشمند تون.

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر اینکه شما هم تجربه این مسیر زیبا رو دارید. آرامش و سکوت طبیعت همیشه قابل ستایشه. من همیشه توی این مسیر میزنم کنار و به افق و دوردست خیره میشم و رویا پردازی میکنم، از رویای گردشگری گرفته تا پرواز یا سقوط آزاد و کارهای دیگه که میشه از پتانسیل بکر این سرزمین ها استفاده کرد. ولی خب بنا به دلایلی که خودتون هم شاید در جریان باشید ، فعالیت توی این مناطق یه کمی چالش برانگیزه.

یه روز صبح ساعت ده از همین مسیر عبور میکردم تنها بودم رسیدم روستای باشی، مقصدم بوشهر بود، اون دکه کوچیک‌ سر سه راهی «باشی» همیشه جاییه که می‌ایستم قهوه یا کاپوچینو میگیرم. توی‌ روستای باشی توقف کردم رفتم کنار ساحل ، ساحل ماسه ای پشت روستا . توی اون ساعت اکثر اونهایی ‌‌که کارشون روی دریاست رفتن دریا، و تقریباً روستا خلوت خلوته، نه صدای موتوری هست و نه ماشینی. رفتم یه نقطه نسبتاً دور افتاده و بکر و ساعتی رو روی ماسه ها دراز کشیدم. فقط صدای دریا بود و باد و پرنده ها … تعبیر من این بود،صدای خالص طبیعت‌. برای منی که همش سر و صدای صنعت توی گوشمه. یه وقتایی سکوت انگار باعث میشه سروصدا از ذهنم خالی بشه. اونجا هم به یاد قصه رابینسون کروزو افتادم که توی کودکی کتابش رو خونده بودم. و هم به این موضوع فکر میکردم که صدای طبیعت همیشه نوعی نیایشِ آرامش بخش محسوب میشه.

ماهیت نیایش اینه که ما رو در مدار توحید قرار بده. وقتی توی آرامش طبیعت قرار میگیری بی اختیار آدم یاد خدا توی قلبش قرار میگیره. برای من طبیعت نوعی نیایش محسوب میشه.

از کامنت ارزشمند تون متشکرم و همینطور قدردان دعای خیرتون هستم. از جان جانان رب العالمین جان عزیز بهترین نعمتها و شادمانه ترین لحظات رو براتون درخواست میکنم.

سلام و درود مجدد

ممنونم از همه جملات مثبت و کامنت ارزشمندی که نوشتین.

کامنت های من حرف های خود من نیست، خداونده که از طریق دست و زبانمون ، باهامون گفتگو می‌کنه. خداوند همه جا هست، چه در کلام استاد عباس منش ، چه در کامنت های دوستان عزیزم توی سایت. بقول استاد عباس منش من کردیت و اعتبارش رو به خداوند میدم. اصالت همیشه با خداست.

منم قبلاً در مورد خدا همینطور فکر میکردم. نمیدونم کتاب چگونه فکر خدا رو بخوانیم رو خوندین یا نه. توی قسمت محصولات سایت هست.

قبلا نماز میخوندم به نماز به چشم پرداخت بها نگاه میکردم ، یعنی خدایا من برات نماز خوندم ، تو به نمازم احتیاج داشتی ، الان که احتیاجت رو برطرف کردم، یه زحمتی بکش برام فلان کار رو انجام بده، اگه انجام ندی نشون میده خدای ناسپاسی هستی …. 🤦🤦🤦

ولی نه

از وقتی من به خداوند به چشم‌ یک انرژی سیستماتیک هوشمند نگاه میکنم به نماز خواندن به چشم هماهنگ شدن با جریان انرژی نگاه میکنم. یعنی یه رودخانه انرژی در جریان هست که نعمتها درونش هست به صورت طبیعی، میگم اکی نماز یه حالتش هست، یاد خدا ، گفتگو کردن در مورد خدا، تفکر در مورد خدا، یا حتی کامنت نوشتن در مورد خدا نوعی عبادت محسوب میشه.

شما دوست داری ناخنت رو فلان شکل درست کنی ، خدا رو با چی میخوای عبادت کنی، با قلبت ؟ یا با ناخنت ؟؟

شما توصیف بنده های خدا رو گفتی که وقتی وارد شدین حرمت تون رو حفظ کردن، کسی در مورد پوشش یا طرح روی دستتون چیزی نگفته

و اینجا خداوند رو داریم که بقول حضرت علی « هَیْهَاتَ أَنْتَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ تُضَیِّعَ مَنْ رَبَّیْتَهُ … تو کریم تر از آن هستی که کسی را که خود پرورده ای ضایع و تباه سازی دعای کمیل »

هر آنچه از یاد خدا یا نماز هست رو به این دید نگاه کنید که من قلبم رو میخوام با جریان انرژی و آگاهی و‌ هوشمندی خالقم هماهنگ کنم. چه نماز شب ، چه نمازهای روزانه و چه هر جور رفاقت و دوستی با خدا برقرار می‌کنید ، به اون آرامش قلب در زمان هماهنگی با جریان انرژی توجه کنید. مثل وقتی توی گرمای تابستون آدم بره وسط یه رودخانه آب جاری و‌ خنک بشینه. این انرژی از قلب آدم میگذره…

من واقعاً ازتون متشکرم بخاطر این کامنتی که نوشتین، حتی باعث شد خود من با نوشتن کامنت چیزهای جدیدی یاد بگیرم. جان جانان به قلبم الهام کنه تا اینها رو بنویسم. اعتبارش مال خداست.

الان که دارم کامنت مینویسم هم اتاقیم توی خوابگاه توی فضای مجازی داره چیزهایی میبینه که ناخواسته منه، من با یک عدد هندزفری علیه السلام دارم با یه آهنگ بی کلام اعراض میکنم چون میدونم قلبم باید مملو از جریان انرژی پروردگارم باشه.

از درگاه جان جانان رب العالمین جان عزیز درخواست میکنم نور هدایتش رو به قلب همه مون بتابونه. شادکام و ثروتمند و سلامت باشید.

سلام و درود به شما

امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشید.

کامنتتون اشک منو درآورد. مخصوصاً اون قسمتی که شبیه موسی علیه‌السلام از خداوند درخواست نشانه کردین. الله اکبر. از زمان آشنایی و کار کردن در این سایت دیگه خدا رو یه پیرمرد اخمو بداخلاق نمی‌بینم. چیزی شبیه یه اقیانوس عظیم از انرژی در حال جریان میبینم که هر چقدر من بیشتر روی خودم کار کنم بیشتر و بیشتر میتونم به اعماق این اقیانوس برسم.

به طور قطع و یقین هر بنده ای خالصانه از خداوند درخواست هدایت و نشانه کنه ، خداوند به وعده خودش که گفت ان علینا للهدی عمل می‌کنه و بنده اش رو هدایت می‌کنه.

گاهی اوقات نشانه ای از خداوند رو میشه در کامنت دوست عزیز و هم فرکانسی در سایت خوند که اینجوری اشک‌ شوق به صورت آدم جاری کنه.

یه جایی گفتین اون جمله ای که نوشتم به دلتون نشست « من اعتبار همه جملات و کلمات رو میدم رب العالمین جان» اون جریان عظیم و بی نهایت. خداست که بر کلام ما جاری میشه، به دست و زبان ما جاری میشه، بر قلب ما جاری میشه و اثر می‌ذاره. اون کلمات هدایت الهیه و من خداوند رو شاکرم که کلماتی بر قلب و زبان من جاری کرد که در بندگان خوب و ارزشمندش احساس مثبت ایجاد کرد.

سپاس از شما دوست عزیزم که اینقدر خوب و مثبت و عالی و مقدس روی خودتون کار میکنید. بابت داستان هدایت تون هم متشکرم، اتفاقا چند روز پیش خوندمش. الهی صد هزار مرتبه شکر.

شادکام و ثروتمند و سعادتمند و سلامت باشید و در قلب جریان انرژی بی پایان نعمتها و فراوانی ها. به لطف و هدایت الهی امیدوارم شما و جمع دوستان رو بزودی توی استان بوشهر ببینم و از زیبایی هاش لذت ببریم.