سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 155

به نام خدای هدایتگر، خدایی که برای تمام زندگیم کافیست

سلام به استاد عزیزتر از جان که راه راست رو به من آموخت و به من یاد داد ک میشه رها باشی و زندگی روی خوشش رو بهت نشون بده به زیبایی به سادگی..

استاد این قسمت از سفر رویاییمون راجبه موضوعی بود ک سرلوحه زندگی شماست و من هم دارم با الگوبرداری از شما قدم ب قدم توش رشد میکنم و بهتر میشم

این قسمت:

هدایت

وقتی داشتین توضیح میدادین که چقدر مهمه ک ما تو زندگی تو روابط توی کسب و کار و توی حتی سفر، رها باشیم

و فقط هدفمون رو لذت بردن و دیدن زیبایی ها و تجربه بهترین احساسات بذاریم

و خودش میبرتت به سمت زیباترین ها و به هرجا برد بدون ساحل همونجاست… اشک از چشمام جاری شد و انگار اولین بار بود ک داشتم جانِ کلامتون رو درک میکردم وقتی از هدایت حرف میزنید..

از خودم پرسیدم الهه چقدر به هدایتهای این سیستم بدون نقص اعتماد داری؟؟

چقدر تا حالا تو زندگیت هدایتت کرده از راه هایی ب هدفت رسیدی ک فکرشم نمیکردی اینا راه باشن…..؟

به قول استاد درهایی برات باز کرده ک اصلا تا قبل از اون فکر نمیکردی ک اینها در باشن فکر میکردی دیواره اصلا دری وجود نداره ولی دیدی به عینه دیدی که در بود و بازم شد…

پس چرا هنوزم خیلی وقتا میخوای با عقل ناقص خودت دنبال راهکار دنبال مشتری دنبال ایده دنبال حل مسائلت باشی در حالی که تمام راه حل ها پیش اونه

تمام مشتری ها آدمها شرایط و ایده ها پیش اونه

تو وصل شو به اون خدا خودش همه راه ها رو به زیبایی، به سادگی، عزتمندانه و با شکوه نشونت میده

و بعد کافیه کمی عملگرا باشی تا ببینی اون بهشت زمینی رو

تا بسازی اون رویاهای همیشگیتو…

استاد چقدر لذت بردم اونجایی ک گفتید ما توی این سفر مقصد مشخصی نداشتیم و فقط زدیم ب دل جاده و به خدا گفتیم ما میخوایم زیبایی ها رو ببینیم ما میخوایم زیبایی هاتو تحسین کنیم اونا رو نشونمون بده ما رو به سمت اونا هدایت کن

وای خدا اشکم جاری شد

چقدر این مدل درخواست کردن زیباست

واقعااااا چه نعمتی بالاتر از اینکه زیبایی ها رو ببینم و تحسین کنم؟؟؟؟ این اوج توجه به نعمتهاست..این همون صلاهٌ و شکرگزاری بی انتهای نعمتهاست..

استاد هرچقدر از این کنترل کانون توجه بگیم بازم کمه

هرچقدر که سعی کنم آگاهانه توجهم رو کنترل کنم بازم کمه

انقدر ک این ذهن چموشه و همیشه میخواد نکات منفی رو برام بولد کنه و بیادم بیاره

اما خوبیش اینه ک هرچی بیشتر دارم تمرینش میکنم نا آگاهانه تر میشه تمرکزم روی زیبایی ها و این چقدر لذت بخشه

وقتی ی صحنه زیبا میبینم و ناخوداگاه میگم چقدرررر….(یه تحسین خالص)

استاد این حرف شما و این عملکردتون ک بدون مشخص کردن مقصد حرکت میکنید و سفرتونو شروع میکنید ، وقتی عمیقا بهش فکر میکنم میبینم واقعاااا کار ساده ای نیستاااا

اینکه ندونی و بری یعنی همون ایمان به غیب

یعنی همون اعتماد خیلی زیاد به رب فرمانروای جهان

به اینکه خودش میبرتت و اصلا نیازی نیست دچار ترس یا نگرانی بشی

تو فقط لذت ببر و اون وظیفشه ک هدایتت کنه

و خداوند قدم به قدم هدایت میکند

آره استاد جان باورم میشه

چون دارم باهاش زندگی میکنم

و هرچقدر دارم بیشتر خودمو بهش میسپارم و رهاتر و سبکبال تر از رندگیم لذت میبرم ، دارم میبینم ک چطور جریانی از نعمت و ثروت و مشتری ها و ایده ها رو به سمتم جاری میکنه اونم از جاهایی ک من فکرشم نمیتونستم بکنم چه برسه به اینکه براش دست ب کار شم……

منم تو روند بیزنسم از اول تابستون تا الان توی همین 3 ، 4 ماهه اخیر انقدرررررررر هدایتهای نابه نابش رو قدم به قدم دریافت کردم ک اگه بخوام بنویسم بخدا تا فردا باید تایپ کنم از داستانهای هدایتم

و هروقت ک مرورشون میکنم و بیادشون میارم میگم آره همینه مسیر درسته ادامه بده

این همون مسیریه ک تورو لعلک ترضی میکنه

این همون مسیریه ک ثروت و نعمت در هر نوعی پاداش طبیعیشه

و لاجرم میان

وقتی گفتید افراد خودشون میان و براتون آدرس ها رو تو گوگل مپ میزنن و پین میکنن

برام خیلی ملموس بود ک آره همینه

جنس هدایت همینه

همینقدر راحت میاد دستتو میگیره و میبرتت به اون جایی ک راضیت کنه

یعنی حتی نیازی نیست تو بری سمت اون

اون خودش میاد و همه کارا رو برات انجام میده

و آسان میشوی برای آسانی ها

چقدر لذت بخشه

چقدر این سبک زندگی خداییه

دیگه نه ترسی میمونه و نه غمی

در لحظه، شاد، رها و سبکبال و سوت زنان از مسیر هموار آسفالتی ک پر از درختان زیباست و صدای پرنده ها، با لذت حرکت میکنی و تازه پاداش هم میگیری

اینه اون چیزی ک لیاقت منِ اشرفِ مخلوقات رو داره

من نیومدم ب این جهان ک سختی بکشم که تقلا کنم حسرت بخورم و با زجر ب خواسته هام برسم

این جمله رو این روزا خیلی دارم سرلوحه تصمیماتم و امورم قرار میدم:

هر مسیر سخت مسیر اشتباهه، مسیر ذهنه، مسیریه ک من میخوام با عقل ناقصم تدبیرش کنم اما هر مسیر آسان مسیر قلبه، مسیر هدایته، مسیر خداونده

و همین چقدر میتونه چراغ راهم باشه برای تمام تصمیمات زندگیم در همه حوزه ها

.

چقدر زیباست که شما یه روزی درخواست مشتاقانه اینو داشتید ک این کوه راشمور و حجاری های زیباش رو از نزدیک ببنید و خداوند در بهترین زمان شما رو هدایت میکنه به دیدنش

دقیقا یاد خاطرات قلعه مرجانی (Coral Castle) و خانه آبشارها افتادم ک چقدر زیبا درخواست شما و مریم جان برای دیدن اون زیبایی ها اجابت شد و الان هم کوه زیبای راشمور…

خدایا شکرت

خدایا شکرت برای هدایتهای نابت

دیدن این پرچمهای ایالتهای مختلف ک نشان از همبستگی ملی داره چقدر برام جالب بود

این کشور کشور هم بستگی، آزادی، صلح، فراوانی، ثروت ، توحید و یکتاپرستیه

واقعا خدایا شکرت که در جهانی زندگی میکنم ک همچین کشورهایی و همچین آدمهایی توش هستن و من میتونم انتخاب کنم ک کجا و با چه افرادی زندگی کنم و هم وطن باشم!

هرجا که دل خوشه، وطن همونجاست

یه نکته خیلی خیلی جالب دیگه هم برام این بود ک این اثر زیبای هنری در کوه راشمور 14 ساااال وقت برده تا ساخته بشه و این هممممممه آدم همکاری داشتن برای خلق این اثر و تازه با هزینه چند میلیون دلاری……

این برای من نشون دهنده ارزش زیادی هست ک این مردم این کشور این آدمها برای کشورشون قائلن و چقدر عشق دارن ب کشورشون، چقدر برای حفط ارزشهاشون هزینه میکنن و براشون مهمه

قسمت آخر هم ک مربوط ب کارای خراطی بود خیلی قشنگ بود خیلی کیف کردم از این قدرت خلق انسان که چقدر با طرافت و زیبا میتونه یه شاهکار هنری رو خلق کنه و این چقدر ب افزایش اعتماد ب نفس انسان کمک میکنه وقتی چیزی رو خلق میکنه…

.

استاد جانم عاشقتونم این قسمت بی نظییییر بود

مریم جانم سپاسگزارم بابت ثبت زیبایی ها با دوربین همیشه آماده و در صحنه

.

با عشق

الهه