سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 163

فکر کنم من جزو اولین نفراتیم که دارم این فایل بینظیر رو میبینم و هدایت میشم به سمت زیباییهای بیشتر. چون دو سه ساعت پیش که اومدم تو سایت این فایل نبود.

سلام یادم رفت😁

سلام استاد جووونم، مریم جووونم

چقدر بگم دوستون دارم و شکرگزار خدای مهربونمم برای داشتنتون تو زندگیم. امروز تو تمرین ستاره قطبیم نوشتم امروز میخوام فقط زیباییها رو ببینم و هر لحظه شکرگزار باشم و قربون صدقه خدای مهربونم برم. (البته تمرکز رو زیباییها از وقتی ۱۲ قدم رو شروع کردم کار هر روزم شده) ولی امروز یه حس و حال دیگه ای داره. از صبح خدا برام ترکونده. هی دارم بیشتر و بیشتر زیبایی میبینم و همینجوری خداجونم داره باهام حرف میزنه. نشانه امروزم رو که تو سایت زدم فایل مربوط به جشن سال نو تو خیابونای تمپا و هدایتی رفتن به مسابقه هاکی بود. خدا از زبون شما بهم گفت داری عالی پیش میری فاطمه جونم. همینجوری زیبایی هرچیزی که دوروبرت گذاشتمو ببین و شکرگزار باش، من از در و دیوار برای نعمت و ثروت میریزم. اصلا لازم نیست تقلایی بکنی فقط شاد باش و به یاد من. بهم اعتماد کن و محکمتر قدم بردار. من هر لحظه در زمان درست تو رو تو مکان درست قرار میدم. بماند که این روزا چقدر دارم نتیجه تمرکزم رو زیباییها رو میبینم و هرروز یه جور بینظیری سورپرایز میشم و حال میکنم.

یه نکته ای بگم. خودم انقدر براش اشک شوق ریختم گفتم شاید برای شمام قشنگ باشه. امروز صبح که طبق برنامه این چندوقتم با فنجون قهوم (طبق قانون سلامتی) رفتم پشت بوم برای شکرگزاری و تصویرسازی اول صبحم، از خدا خواستم که ماه رو تو آسمون نشونم بده به عنوان نشونه ای برای اتفاقات عالی پیش رو. میدونید چی شد، دقیقا همین ماهی که الان تو آسمون امریکا بود و مریم جون چندبار روش زوم کرد (اصلا انگار از قصد بخاطر من زوم میکردید!) رو دیدم. و الان بازم تو این فیلم تو آسمون امریکا. ای خدا، خدایا چجوری از زمین و زمان برام نشونه میفرستی. چقدر دوست دارم. چقدر عشقی آخه. چجوری شکرگزارت باشم برای اینهمه نعمت. عاشقتم. الهی شکرت، الهی شکرت، الهی شکرت.

چه مسیر و جاده ای رفتید. چه درختای خوشگلی و چه آسمون آبی و صافی. درختای توی نشنال پارک که انگار از ریشه با برگ دراومدن انقدر که از پایین تنه پربرگن.

من عاشق درختا و آسمونم. همیشه دلم میخواد بشینم یه جا که پر از درخت باشه با آسمون آبی و تیکه های ابر و من تماشا کنم، لذت ببرم و فقط خدا رو شکر کنم.

چه کلبه خوشگلی، چقدر چوبا مرتب رو هم چیده شده بودن. چجوری شما دوتا عشق هدایت میشید به بهترین مکان در بهترین زمان. جایی کمپ کردید که همه چیز در دسترستونه، میز، منقل، دستشویی..

اون دریاچه چه نعمتیه. چه آب زلالی که میشه سنگای زیرآبو به راحتی بشمری. تلالو نور خورشید رو حرکت آروم آب، انقدر آرامش داره که انگار خدا دستاشو داره تو آب میچرخونه و آرامش بینظیرش رو به چشم و بدن هرکسی که به دریاچه نگاه میکنه یا آبو لمس میکنه، منتقل میکنه.

مریم جون چه حرف قشنگی زدید. “ما تو مداری قرار میگیریم که روی خوش آقا خرسه رو میبینیم”. یعنی تو هر شرایط و موقعیتی فقط باور، نگاه و مدار ماست که نتیجه رو برای ما رقم میزنه، حتی رفتار حیوانات با ما.

من تاحالا چشمه جوشان ندیده بودم. خدایا چه میکنی امروز با من. چقدر زیبا بودن اون چشمه ها با رنگ فیروزه ای بینظیرشون و گرمایی که خدای مهربون تو اون سرما براتون فراهم کرده بود. رنگ آبی دریاچه با پرنده هایی که روش پرواز میکردن. هرچقدر از زیباییها بگم کمه. چه تریل عالی ای درست کرده بودن. چقدر راحتتر میشه رو این تریلها راه رفت و مسیرای بیشتری رو رفت. چون پا کمتر خسته میشه.

اگه اون زوج ایرانی میدونستن که سعادت دیدن کیا رو دارن و با چه موجودات نازنینی دارن حرف میزنن سر از پا نمیشناختن و همونجا سجده شکر به جا می آوردن. (که دیدن روی ماه جفتتون آرزوست😍)

آخر ویدئو هم با تصویر کلی پارک با هلی شات و آهنگ بلیک شلتون دیوانه ترم کردید. چه بهشتیه. چه بهشتیه وقتی که میدونم با یاد خدای مهربونم و دیدن نعمتهاش هرجای دنیا که باشم، دارم تو “کشور خدا” زندگی میکنم.

مچکرم که اینهمه زیبایی رو میبینید و با ما تقسیمش میکنید. مچکرم، الهی شکر که ما رو همسفر خودتون کردید و تو این مسیر زیبا همراهتون هستیم. الهی شکرت، الهی شکرت، الهی شکرت‌.

عاااشقتونم. مااااچ به لُپ جفتتون😘😘