سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 170

بسم الله النور

به نام خدایی که عاشقانه هدایت و حمایتم می کنه

سلام به استاد عزیزم و مریم جان

به به…چقدر منتظر این قسمت کمپ تو این بهشت بودم…آخ چه فضای رویایی خدایا..چه رنگ هایی….مریم جون به روش آبا و اجداد ده سال پیشمون میخواد روی پیک نیک غذا درست کنه :) آخه عاشق این شیرین بودناتونم دیگه

چه هیجان انگیز…چای با آب رودخونه هم قراره درست کنیم…خدایا چقدر دارم ذوق می کنم من..انگار اونجا باهاتونم و همون ذوق و شوق تجربه کردن رو دارم…این آب زلال پر از مواد معدنی و املاح چقدر لذت بخشه چای درست کردن باهاش…استاد چقدر تجهیزات سفرتون مجهزه…میز و پیک نیک شیک و جمع و جور…ظرف های عالی..مریم جون غذات کاملا مشخصه چقدر لذیذه..نوش جونتون

من عاشق این ماشینتون شدم دیگه…چقدر تحسین برانگیزه اینهمه امکاناتی که تو دل خودش جا داده…دیگه نه دغدغه برق هست و نه نگرانی از سرما و غذا و … خیلی کیف کردم از این سیستم کار کردن جنراتور و موتور ماشین که اینقدر دقیق هم تراک کمپر رو شارژ می کنه و هم خودش رو…دیوانه کننده ست این امکانات فورد عزیز…واقعا لایق استفاده از این امکانات هستین و چقدر خدا رو شکر می کنم که من تو مدار دیدن این امکانات و تجهیزات و دنیای زیبا و دیوانه کننده تکنولوژی این ماشین هستم..خدا رو شکر می کنم که دارم اینها رو می بینم و می فهمم که میشه داشتشون…میشه اینجور آزاد و رها و در رفاه زندگی کرد…میشه آزادی مالی داشت و آخرین مدل ماشینی که لازمش داری و اینهمه پر امکاناته تهیه کنی…میشه آزادی زمانی داشته باشی و یک ماه و بلکه بیشتر توی سفر باشی…میشه آزادی شغلی داشته باشی و حتی توی سفر هم پول بسازی و با فراغ بال خرج کنی…دمتون گرم استاد که اینقدر شفاف زندگی تون رو نمایش میدین و برای امثال من که دنیاشون خیلی کوچیک بود؛ رویاهای باورساز رو ایجاد می کنین

قسمت تمیزی و شستن ظرف ها هم توی طبیعت یه صفای دیگه داره…من تا حالا کمپی سفر نکردم اما دیدم دوستان کوهنورد و طبیعت گردم که ظرف ها رو با شن و سنگ ریزه ها و برگ و خاکستر می شورن که مایع ظرفشویی آسیب به آب و طبیعت نزنه….من خودم تا حالا تست نکردم اما دیدم که اون حرفه ای ها اینجوری ظرف میشورن..والا ما اگه جایی کوتاه مدت هم بودیم همینجوری مثل شما ظرف ها رو شستیم … این نکته که هیچ ماده غذایی نباید توی طبیعت بمونه والا شیر و حیوون های وحشی رو می کشونه سمتتون خیلی نکته مهم و جالبی بود..من فقط از بعد نظافت و احترام به طبیعت این رو می دونستم و رعایت می کردم اما این وجهش رو اطلاع نداشتم..خدایا چقدر دارم هربار یه نکته جذاب یاد می گیرم…سفر اینهمه حسن داره ها…کلی به معلومات و دانشمون اضافه میشه ….

تمیزی طبیعت واقعا چیزیه که نفعش هزار برابر به خودمون برمیگرده ها با این حال نمیدونم چرا خیلی ها رعایت نمی کنن…استاد دیروز که داشتم قسمت 169 رو نگاه می کردم اونجا که گفتین بعضی چیزها تو بعضی ملت ها و کشورها بنیادین خرابه و خیلی خیلی وقت و زمان و انرژی میخواد که اصلاح بشه و از اونجایی که من هرقدر هم روی خودم کار کنم و عالی زندگی کنم؛‌ چون توی یه جامعه دارم زندگی می کنم و نمی تونم روی بقیه اثر بذارم؛‌ لاجرم به جایی که اساس و بنیادش درسته هدایت میشم و لازم نیست اونقدر انرژی بذارم … خیلی من رو به فکر فرو برد…چون واقعا درست گفتین…تلخ بود ولی درست بود..از این نظر میگم تلخ…چون من خودم از اونهایی هستم که می گم دوست دارم همه چیزهایی که می خوام با مهاجرت بهش برسم رو قبلش توی کشور خودم هم تجربه کنم … بعد می بینم خدایا چقدر تفاوت دیدگاه من با خیلی ها زیاده…چقدر قراره طول بکشه تا مثلا مفهومی از آزادی که مد نظر منه توی ایران جا بیفته؟ چقدر میخوام زمان بخرم که اون احترامی که من به طبیعت میذارم رو توی جامعه و طبیعت ایران هم ببینم؟ مگه چقدر عمر می کنم که بتونم اینجا رو بعد از این تغییرات عمده و اصولی بنیادی ببینم و تجربه کنم؟ الانم تو این فایل دارم می بینم فضایی که قبل از شما هم حتما مسافری توش بوده؛ هیچ ردی از آشغال و زباله و پلاستیک و … توش دیده نمیشه…توی همه فایل هاتون دارم می بینم چقدر تمیزی و زیبایی و احترام و آزادی و اون چیزهایی که برای من ارزش هست؛ بای دیفالت هست…من فقط باید از قید وطن رها شم و همه دنیا رو وطن خودم بدونم تا دست خدا رو باز بذارم برای هدایتم به جاهایی که این مواردی که از نظر من ارزش هستن؛‌ اونجا سالهاست که جا افتاده و ارزش هست ….واقعا از دیشب که اون فایل رو دیدم این جرفتون تو سرم تکرار میشه .. تلخیش برام همون بحث وطن هست و تعریفش … که خدا رو شکر می کنم که می فهمم دارم تغییر می کنم..داره یه چیزهایی در وجودم تغییر می کنه و من این رو کاملا حس می کنم…تکاملیه که داره طی میشه و مهم اینه که دیگه فقط به خواسته هام که زیبایی…تمیزی…آزادی…احترام…ثروت و همه خوبی هاست نوتیس و فوکوس می کنم تا خدا خودش برام بهترین ها رو بچینه .. چون بزرگترین رسالت من تو این دنیا اینه که عالی زندگی کنم و با ذوق و شوق از لحظه هام لذت ببرم…حالا هرجا باشه..من اونقدر ارزشمندم که بخوام عالی و با ارزش در چارچوب ارزش ها و خواسته هام زندگی کنم

خب بریم چای گلابی رودخونه ای اعلا اونم توی لیوان های زیبای یادگاری از نیاگارا بنوشیم و لذت ببریم…چای گلابی رو توی این سفر از شما شنیدم اولین بار و خیلی مشتاقم تست کنم..من تا حالا فقط به و سیب رو خوردم و هر دو عالی هم هستن…گلابی هم معلومه خوش عطره و بی نظیر میشه…وای خدایا چه خوبه که شمع هم دارین استاد … فکر کردم واسه شب از پروژکتور استفاده می کنین…چه خوب که شمع دارین..فضا خیلی دلبر و رمانتیک تر و روحانی شده…چقدر تجربه جذابیه شب موندن تو همچین فضایی

به به صبح شما هم به خیر…به لطف این فورد هیولا و تراک کمپر هیولا؛ تو این فضا و طبیعت زیبا هم می تونین قهوه عالی داشته باشین…. یعنی مدرنیته در دل طبیعت بکر … و همین هم قشنگه دیگه…رفاه و ثروت بهت این امکان رو میده که انتخاب کنی نوع و سبک زندگیت رو…دلت چای آتیشی بخواد می تونی اون رو مهیا کنی؛ دلت اسپرسوی ناب بخواد هم می تونی اون رو درست کنی…اینه اون ایده آلی که هیچ محدودیتی وجود نداره توش…اینه اون آزادی و حق انتخاب

چقدر رویاییه تو همچین فضایی پیاده روی صبحگاهیت رو بری … جایی که فقط خودتی و خدا…گوارای وجودتون واقعا…منم مثل مریم جون تجربه های طبیعت گردی و بیرون اومدن از چهارچوب های معمولم رو نداشتم..الان کم و بیش بهتر شدم اما خیلی خیلی دوست دارم بیشتر و بیشتر خودم رو تو این شرایط تجربه کنم و محک بزنم و زوایای قشنگی از طبیعت و دنیا رو ببینم

منم تحسین می کنم آمریکا رو که حتی توی جنگل هم جاده زدن؛‌ پل زدن؛‌ نگهداری و مراقبت می کنن و اینقدر به مردم و توریست ها احترام میذارن و براشون ارزش قایل هستن….تحسین می کنم این کشور رو که اونقدر ثروتمنده که برای آسایش و تفریح مردمش این فضا رو رایگان در اختیارت میذاره و تو می تونی توش هفته ها و ماه ها اقامت کنی…این مردم رو تحسین می کنم که اینقدر در نگهداری پارک ها و جنگل ها عالی عمل می کنن و بازی برد-برد بین مردم و دولت برقراره….واقعا لذت بردم از این همه تمیزی و زیبایی …

ممنونم ازتون که این مناظر زیبا و تجربه های لذت بخش رو باهامون به اشتراک میذارین..چقدر همسفرتون بودن عالی و دلچسبه

سپاسگزارم

می بوسم روی ماهتون رو