سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 171

چقدر ذوق کردم مهدی جان وقتی به کامنت تو هدایت شدم،با وجودیکه یک دندانپزشک هستم ولی شوق سفر و طبیعت گردی در وجودم انگار ببشتر از موضوعی پررنگه،بعد از بیست سه سال تجربه دندونپزشکی و مهاجرت به شمال ایران که اینم خودش داستانهایی از هدایت خداست و توضیحش مفصله و بنظر خودم پاداش لذتهایی گه که بعد از آشنا شدن با استاد و تمرین آموزه های باارزش و کارکردن روی خودم و باورامه ولی این اشتیاق انگار این روزها بیشتر از پیش در وجودم زبانه میکشه و میخواد مسیر زندگی در لحظه حال رو بمن یاداوری کنه تا نه در اندوه و حسرت گذشته بمونم و نه در دل نگرانیهای آینده ،تصمیم برای انتخاب یکی از این دوراه یعنی ادامه دندانپزشکی یا شروع هیجان و لذت سفر به طبیعت و جهانگردی منو به کامنت زیبای شما هدایت کرد از یک مسیر آسان و زیبا،همین خوش یک نشونست برای خارج شدنم از برزخ تردید!هفته پیش رفتم یه کوله 55 لیتری تهیه کردم و یه سری وسایلم که داشتم تا این سفر پر ماجرا رو در پیچ و خم زندگیم شروع کنم ،سفری که میدونم پر از زیباییه،نمیدونم برات پیش اومده یا نه ولی برای من تبدیل به یک باور شده چون بارها و بارها تکرار شده که هر وقت میرم سفر خدا انگار دست منو میکنه تو جیبش و متصلم میکنه به خزانه نعمته و ثروتهش،برام پول واریز میکنه،آدمای مناسبو‌تو مسیرم میذاره،صندلی عالی برو برام رزرو میکنه،میرم هتل باوجودیکه پول یه اتاق معمولی رو پرداخت کردم با یه درخواست کوچیک که قانونشه یکی از بهترین اتاقای هتلو میگیرم با ویوی عالی و دکور جذاب!میخوام بگم سفر برام چرا اینقدر شادی آوره!و باز فهمیدم که این اصولا نه به خاطر سفره بلکه ذاتا بخاطر احساس خوب و موندن در حال خوبه،برای تداوم اون لذت و شاد بودنه،برای اینه که من قانونو رعایت کردم ،بخش خودمو خوب انجام دادم،وظیفه من چی بوده!؟اینکه به زیباییها و نمات مثبت توجه کنم،برای اون نعمتها سپاسگزار باشم،شاد باشم و لذت ببرم و به قولی عشق و حال کنم و اونوقت خدا وظیفه خودشو که خیلیم خوب بلده انجام بده ،تازه شما کیف میکنی و خوش میگذرونی خدا خوشحال تر میشه و پاداشا از راه میرسه،لحظه به لحظه،گام به گام ،حتی وقتی از سفر بر میگردم‌ و کلی لذت بردم پاداشا ادامه داره …واین همون وعده خداست …

بهرحال سپاسگزارم از شما که تجربیاتت ،باورای خوبت و حال خوشت رو با بقیه خانواده به اشتراک میذاری،یه وقتایی چون تازه مهاجرت کردم با خودم میگم اینجا نه دوستی دارم نه آشنایی نه فامیلی و بعد یهو خدا میاد با این آگاهی که همین دور شدن از اون فضا بزرگترین نعمته برات عباس جون!یه خانواده داری که تو کل دنیا پخش شدن و همه اینجا جمعن،لذت ببر و بیشتر باهاشون وقت بگذرون که دستان من برای رشد و پیشرفت و شادی و آرامش تو هستن!

دمت گرم و روزگارت خوش