سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 180

سلام و درود خدمت استاد عزیز، خانم شایسته و همسفران گرامی

در ابتدا جا دارد تبریک عرض کنم خدمت آرزو خانم؛ مینا خانم؛ عصمت خانم ؛ الناز خانم و آقا جمال که کامنت هاشون در این قسمت انتخاب و خوانده شد و تشکر ویژه ای داشته باشم از این عزیزان که نگاه زیبایشان زمینه ایراد توضیحات بیشتر و عمیق تر استاد در این زمینه شدند تا ما این آگاهی ها و نکات مهم را در یافت کنیم.

در ادامه به نکات مهمی که استاد در توضیح کامنت این عزیزان بیان کردند، می پردازم که مرور و یادآوری دوباره ای باشه برای خودم و استفاده عزیزان در سفرنامه و سایت.

1- همه ما تا بحال این جمله را احتمالآ شنیده ایم که سن یک عدد است ولی خداوکیلی چقدر آنرا باور داریم و آنرا باور کرده ایم؟!! حال چقدر این جمله را شنیده یا زمانی که با این قوانین آشنا نبودیم گفته ایم یا شنیده ایم که «از سن و سالش خجالت نمیکشه!!» یا « نکن زشته!» یا «مردم چی میگند؟!» و جملاتی مشابه ریشه در این باور محدود کننده دارد که هر چقدر سن ما بیشتر می شود؛فرصت تجربه کردن و لذت بردن ما از زندگی کاهش پیدا می کند!

بخاطر داریم والدینی که وقتی بچه هاشون ادای آدم بزرگترها رو در می آوردند و کلمات قلمبه سلمبه می زدند ؛ به شدت تشویقشان می کردند و آنر با ذوق و شوق برای دیگران تعریف می کردند یا به دیگران نشان می دادند. این مثالی بود برای این گفته استاد و آرزوی عزیز که اینجا افراد بر خلاف آمریکا خیلی زود از لحاظ ذهنی خودشان را پیر می بینند! این جمله یعنی احساس جوانی یا پیری بیشتر مقوله ای ذهنی است تا مقوله ای جسمی و دلیل آن نیز ریشه در تربیت ، آموزش و باورهای مخربمان دارد که نمونه آن در این مثال ذکر شد. و چه خوب است این باور را در خودمان تقویت کنیم که برای شروع کردن؛ برای تجربه کردن؛

برای لذت بردن و در یک کلام برای زندگی کردن هیچوقت دیر نیست حتی اگر یک ثانیه از عمرمان باقی مانده باشد.

2- ادامه صحبت های استاد در مورد کمپ کردن و آگاهانه استفاده نکردن از اینترنت ماهواره ای منو یاد جملات کلیدی که خانم شایسته در خصوص لزوم کمپ کردن و تنها بودن در طبیعت بیان کردند انداخت. اینکه وقتی ما یکسری دلبستگی ها به آدمها؛وسایل ؛ شرایط و … داریم و ذهن خودشو میبنده که بدون آنها قادر به زندگی کردن نیست ولی وقتی آگاهانه خودشو به چالش میکشه متوجه میشه آنها فقط محدودیت های ذهنش بوده اند و آنوقت نگاه و ذهنش باز می شود و نگاه دیگری به مسائل پیدا می کند.

3- وقتی نگاهمان به «زیبائی» ها باشد؛ لاجرم دنیا نیز زیبائی های یشتری را نشان مان خواهد داد.این جهان می تواند به بهترین شکل پاسخ دهد به افکارمان؛ وقتی که مثبت باشیم و وقتی هم که منفی باشیم می تواند به بدترین نحو اتفاقاتمان را رقم بزند.

وقتی که آدم آگاهانه تمرکز می کند به دیدن زیبائی ها به دیدن قشنگی ها و در مورد آنها فکر میکنیم؛ صحبت میکنیم و به آنها توجه می کنیم؛ جهان طبق قانون بدون تغییر خداوند، ما را هدایت می کند به تجربه زیبائی های بیشتر.کنترل ورودی های ذهنمان خیلی مهم است. زیرا همه چیز از جایی شروع میشود که داریم بهش توجه می کنیم. اگر دور و برمان چیزهای نازیبا هست سعی کنیم آگاهانه بهشون توجه نکنیم؛ اگاهانه اخبار گوش نکنیم؛ با آدم های منفی و آدمهایی که دائمآ گله و شکایت می کنند رفت و آمد نکنیم آنوقت شخصیت ما خود بخود و اتوماتیک به گونه ای می شود که جویای زیبائی هاست؛ دنبال قشنگی هاست و زندگی هر روز معجزه است و هر روز زیبائیه!. اگر سریال سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت و فایلهای مشابه را به دقت نگاه کنیم و ببینیم و توجه کنیم به زیبائی ها و نکات مثبت آن و با جزئیات (مثل صدای خشش برگ ها زیر پا یا وزش باد و…)در موردش بنویسیم؛آنگاه هدایت خواهیم شد به دیدن زیبائی ها بیشتر؛ به مسافرت های اینچنینی؛روابط زیباتر و عاشقانه تر؛ سلامتی و خوشبختی بیشتر و این یک قانون است و همه ما هم آنرا تجربه کرده ایم ولی خیلی راحت فراموشش می کنیم زیرا به راحتی اجازه می دهیم اتفاقات بد؛ ناخواسته ها؛ غیبت کردن و غیبت گوش دادن ها؛ انتقادها و … تمرکزمان را ببرند سمت خودشان و طبق قانون به هر چیزی توجه کنیم؛ اساس آنرا وارد زندگیمان می کنیم.

4- هر چقدر که بتوانیم صحنه زیبایی را که می بینیم از قدرت تجسم و خیالمان بهره و کمک بگیریم و در ذهنمان تجسمش کنیم؛احساسش کنیم؛ لمسش کنیم و به جزییات بیشتری مانند صداها و دمای هوا و… توجه کنیم تا بتوانیم عمیق تر در ذهنمان تجربه اش کنیم؛ به همان نسبت فرکانس قوی تری را به جهان هستی ارسال می کنیم که ما را هدایت کند به آن تجربه و تجربه هایی مشابه آن و هم اساس با آن.به قول عصمت عزیز وقتی که زیبائی ای میبینیم خودمان را غرق کنیم توش! و کاملآ حسش کنیم، جوری که احساس کنیم آنجا هستیم. اینجور خیلی سریعتر هدایت می شویم به این مکانهای زیبا و به این مکانهای فوق العاده، کاری که استاد وقتی که ایران بودند دائمآ انجام می دادند با اینکه چنین سریالهایی را در اختیار نداشتند.

5- دنیا به شکرگزاری و احساسات واقعی ما پاسخ می دهد نه به آنچه لق لقه زبانمان شده است و حتی نمی دانیم که چه چیزی می گوئیم. همه چیز در «احساس » ما نهفته است. هر کاری، هر چیزی؛ هر عملی و هر گفته ای احساس ما را تغییر ندهد مانند چیزی است که اصلا اتفاق نیفتاده است!و عملآ از قانون استفاده ای نمی کنند.

6- زیبائی ها را در لحظه زندگی کنیم و لذت ببریم از دیدن هر زیبائی تا زیبایی برایمان تکراری و عادی نباشد و بخودمان همزمان یادآوری کنیم و نجواهای ذهنی انجام دهیم که این زیبائی ها و احساس عالی من را به سمت زیبئی های بیشتر و احساس عالی تر هدایت می کند.

7- ویژگی که شیطان از آن برای گمراه کردن انسان ها یا انسان های گمراه در قرآن استفاده می کند، «ناسپاسی» است.

«سپاسگزاری» مرز بین شیطان و خداست! کسی که سپاسگزار است به سمت خداوند و کسی که ناسپاس است به سمت شیطان هدایت می شود. این جمله را استاد باید با طلا نوشت از بس معنای ژرف و عمیقی دارد و می تواند کلید زندگی ما باشد و درهای نعمت و ثروت را به رویمان باز کند و زندگیمان را دگرگون کند! زیرا همانطور که شیطان به خداوند می گوید اکثر ما انسان ها آدم های ناسپاسی هستیم!

شیطان می گوید: من میتوانم تنها کسانی را که ناسپاسند، افسارشان را در دست بگیرم و به هر سمتی که خودم دوست داشته باشم هدایتشون کنم!

خیلی مهم است سپاسگزاری که می کنیم از ته دلمان باشد و آنرا در وجودمان «احساس» کنیم. و کلید مهم اینست که به خودمان هم بگوئیم (نجوای ذهنی) که این سپاسگزاری و احساس خوبی که دارم فقط خدا می داند که من را به سمت چه نعمت های بیشتری هدایت می کند و چه درهای بیشتری را به رویم باز می کند و چقدر چرخ زندگی من را روغن کاری و روانتر می کند تا قشنگتر و روان تر و نرم تر حرکت کند.

الله اکبر از این جملات که گفتید استاد! به خدا سوگند این جملات الهی اند! به خدا سوگند من خدا را هنگام شنیدن و نوشتن این جملات می بینم و احساس می کنم! به خدا سوگند این حرفها توحیدی اند! جنس این جملات؛ جنس این سخنان؛ پیام این حرفها برای ما از اساس متفاوت از حرفها و سخنان دیگر است! از همان جنس سخنی که خداوند در مورد قرآن دارند و اصلآ الان دارم این حرف و این قیاس خداوند را می فهمم و درک می کنم! اشکهایم بی اختیار جاری شده اند و دکمه های کیبورد در جلویم تار و درخشان و رقصان می شوند؛یه حس عجیبی دارم استاد که از بیانش عاجزم؛ الله اکبر

سلام حمید عزیز و دوستداشتنی، خوشا به سعادتت که اینقدر سخاوتمندی و دل بزرگی داری که به راحتی احساست را بیان میکنی و برای دوستان عزیز سایت کامنت مینویسی و احساس و نظرت را از کسی دریغ نمی کنید.و من این شخصیت و بزرگیت را تحسین میکنم و سعی میکنم از آن الگو بگیرم.

حمید جان باور کن که چندین بار کامنت زیبایت را خواندم و در دلم تحسین کردم و حتی از صفحه گوشیم اسکرین شات گرفتم که پیام زیبا و نگاهت را داشته باشم و بخوانم بارها و بارها، بخصوص آیه های قرآنی با معانی زیبایشان و اشعاری که انتخاب کرده بودید و توضیح داده بودی همه و همه عالی بودند و برایم درس آموز بود. حتی متنی که از کامنت من انتخاب کردید برایم تازه بود و من دوباره رفتم و متنی که نوشته بودم را خواندم، انگار که من ننوشته بودم!

حمید جان گاهی وقتها فکر میکنم دلیل هدایت من به سمت استاد همین دلی بودنمان است، چیزی که از بین استادهایی که داشتم این مساله نزدش برایم بیشتر از هر چیز دیگری بولد شد.

بقول کامنت یکی از دوستان سایت من برای افزایش درآمد و ثروت اینجا آمده بودم ولی الان دستانم به گردن خداوند آویزان است!

من برای شروع همزمان دوره رویاهایی که رویا نیستند و روانشناسی ثروت یک بی تابی می کردم و حالا میبینم چقدر دلیل نداشته های من نبود ایمانم است و چقدر بیشتر از هر چیز و هر کس دیگری بی تاب تقویت باورهای به خداوند هستم، چقدر این روزها بر خلاف انتخاب های قبلیم(دوره عزت نفس، دوره رویاهایی که رویا نیستند و روانشناسی ثروت) محتاج باورهای توحیدی ام! و خودم را آماده آگاهی های آن دوره میبینم و گره و هموار شدن بیشتر مسیر زندگیم را در تولد و نگاهی از نو به خداوند در زندگیم بعنوان منشا همه ثروتها و خوبی ها دارم و تا این حضور را قوی و قویتر نکنم نمیتوانم بر نجواهای ذهنم مسلط شوم و مسیر آینده را هموارتر کنم و اینروزها این مساله را عینآ در زندگیم تجربه کردم که ثروت دل دادن به خداست، ثروت در دستان پر قدرت خداست که اتفاقاتی پیش پایت می گذارد که لاجرم در ثروت قرار میگیری حتی اگر نخواهی! مانند چیزی که استاد در آگاهی های توحید عملی به آن اشاره کردند.

باز هم ممنونم از شما و همه عزیزانی که کامنت نوشتند و دیدگاه های فوق العاده شان را ابراز کردند.

حمید جان راه روشنی که جلویمان هست را از دور میبینم و قطعا با ادامه این مسیر درست و عمل کردن به راهنمایی های این پیغمبر زمان، درهای بیشتری از نعمت، زیبایی، خوشبختی، سعادت، سلامتی و ثروت برایمان گشوده خواهد شد و این قانون خداست و رخ دادن آن برایمان گریز ناپذیر و لاجرم است. باز هم کامنت زیبایت بی اختیار اشکهایم را جاری ساخت، برایت بهترین ها را آرزومندم که بهترینی.

سلام جمال عزیز؛ سال نو رو بهتون تبریک میگم و تحسینتون میکنم که در این ایام و روزهای بهاری که خداوند لطف و نعمت بی کرانش را بی دریغ در اختیارمان قرار داده و آغوشش را به گرمی با بهاری زیبا برویمان گشوده؛ در مسیر الهی و رشد هستی و دارید روی خودتان کار می کنید و این کار قطعآ زیبائی بهار را دو صد چندان برایمان خواهد کرد.

ممنونم که بخش هایی از کامنت من و صحبت های استاد را در کامنتت آورده بودی و باعث شدی که من کل کامنت ودرسهای این قسمت را دوباره مرور کنم و تائید دوباره ای باشه برام که هر چقدر این فایلها را ببینم هر چقدر این کامنت ها را بخوانم و هر چقدر آنها را دائمآ به خودم یادآوری کنم باز هم کمه و این کاریست که باید همیشه و هرروز انجامش بدم.

خدا رو شکر بابت استاد گرانقدر ؛ خدا رو شکر بابت مریم عزیز؛ خدا رو شکر بابت این سایت الهی و خدا رو شکر بابت این دوستان توحیدی و ناب.سپاسگزار همگی تون هستم.یا حق

سلام و درود فاطمه عزیز

خوشحالم که اینقدر خوب اصل رو از فرع تشخیص دادی!

وقتی به منبع و سرچشمه دسترسی داشته باشی همیشه سیرابی!

وقتی که توحید اصل و اساس اهداف ما باشد آنوقت هر هدفی دست یافتنی است!

ممنونم با یادآوری و نکات خوبی که بهم یاد دادی. برایتان در این مسیر زیبا آغوش گرم خداوند را آرزو میکنم دوست عزیز.یا حق