سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 180 - صفحه 11

سلام به استادعزیزم؛

بهتره بگم یعقوب شاد زمان

یا مارکوپولوی مهربان زمان

و مریم خانومِ واقعاً شایسته ی مهربونم

انقدرررر شور و شوق دارم که

راستش نمیدونم از کجا شروع کنم و چطور توصیف کنم حس و حال زیبا و وصف ناشدنی ای که دارم،

من تقریبا تازه واردم و تاهمین چندروز پیش هم چندان اشتیاقی به نوشتن کامنت نداشتم چون فکر میکردم حرفی برای گفتن ندارم و نتیجه چندانی دستم نیست که بخوام بهش افتخار کنم

بیشتر ولع خوندن داشتم

خوندن کامنتهای بی شمار و زیبایی که دقیقا عین یه اقیانوس بیکران آدم و توی خودش غرق میکنه

اما الان از دیروز که فایل 174 سفر به دور آمریکا رو گوش دادم و دیدم دوستان چه کامنتهای زیبایی در مورد قسمت 165 این سفر رویایی نوشتن ترغیب شدم قسمت 165رو ببینم و بعد چنان ولع و اشتیاقی از دیروز به جون من افتاده برای نوشتن که خدااا میدونه ولی هنوز فرصت کافی پیدا نکرده بودم،

خداااا میدونه منی که انقدررر آدم کم حرف و ساکتی هستم چقدرررررر حرف دارم برای گفتن دقیقا عین بچه ای که تا 7هشت سالگی نمیتونه حرف بزنه ( که من نمونه ش رو توی اقوامم دیدم دختری که تا 6 سالگی حتی یک کلمه حرف نزده بود) و بعد که به حرف میاد حتی توی خواب هم اطرافیان از پرحرفی هاش درامان نیستن و انقدررر حرف میزنه که مغز اطرافیان رو خالی میکنه.

حاضرم قسم بخورم تمام عمرم به یک طرف اون لحظه ای که درون رفت بالای سر اون چشمه گرد رنگی که اطرافش دقیقا شبیه پرتوهای زیبا و آتشین خورشید خانوم بود و …

و

و

و

و

اون همه رنگ رویایی و بهشتی که واقعا تا بحال ندیده بودم

اصلا یه حسی خیییلی قوی در درونم میگفت:

بهاااار بهااار اینم دنیای رنگی که دوست داشتی

راستش من عاشق چیزهای رنگ و وارنگم حتی ظرفهای پذیراییم هم ست نیستن همیشه دنبال سرویسهایی هستم که مثلا توی 6 تا پیاله هرکدومشون یه رنگ باشن و همه رنگهای شاد خصوصا زرد و سبز و قرمز و…. اصلا همه رنگها

و این چشمه های جوشان رنگی چقدرررر زیبا بودن

وخدا رو صدهزااار مرتبه شکر بخاطر امکاناتی مثل موبایل و دوربین و درون که ایتقدررر باشکوه و زیبا از بالا همه این زیباییها رو به مانشون داد

استااااد

اون ملودی زیبای ملکا ذکر تو گویم که الحق و الانصاف همین الان که یادش میفتم تمام بدنم مورمور میشه و قلبم به طپش میفته از اونهمه هارمونی زیبا و هماهنگی آهنگ و تصویر

انگار حس میکردم آقای محسن چاوشی اون لحظه ای که داشتن این ترانه رو میخوندن دقیقا همین سکانس از سریال سفر به دور آمریکا رو میدیدن

وااای خدا نمیدونید چقدرررر بی اختیار اشک ریختم حتی با وجود اینکه همزمان داشتم از پسر 12 ساله م برای امتحان علومش درس میپرسیدم ، همزمان گوله گوله اشک میریختم طوری که اونم کنجکاو شد و اومد فایل و بامن ببینه، همیشه به سریال سفر به دور امریکا علاقه داره ، و تو همون بچگیش جمله خنده داری هم گفت که واقعا خنده بی امان و گریه بی امان من باهم ، خودم رو هم حیرت زده کرده بود،

تو دنیای کودکی که تلفظ واملای صحیح برخی کلمات اشعار ترانه ها رو نمی فهمیم امر عادی ای هست

اون بیت که میگه:

تو زن و جفت نداری

تو خور و خفت نداری

پسرم گفت: چی میگه مامان؟

تو خُرو پُف نداری ؟؟؟؟

ومن واقعا نمیدونستم بخندم یا اشک شوق بریزم

استااااد عزیزم نمیدونم شما رو ( مارکوپولوی زمانم ) بنامم یا( یعقوبِ شادِ زمانم) ؟؟؟؟؟

(مارکوپولو) با تمام شهرتش فقط خودش به دور دنیا سفر کرد ولی دیگران رو در شادی و شعف و هیجان خودش شریک نکرد و فقط یجورایی رکورد گینس برای خودش ثبت کرد

ولی شما

شما استاد بینظیر و دوست داشتنی من،

تک‌تک لحظات رویایی و هیجان انگیزتون رو طوری با ما قسمت میکنید که انگار از ته ته ته قلبتون دلتون میخواد کل هفت میلیارد انسان روی کره زمین هم بیان اون زیباییها رو ببینن

وااااای استاد

اون میوه کاج که از روی زمین برداشتید خدااااای من نمیدونید چه لذتی بردم

اونهمه نظم و زیبایی چیدمان تک تک قسمتهای کاج و شکل سر کاج که شبیه گل بود

واای استاد

ما هروقت این کاجها رو میبینیم فقط ممکنه یاد کودکیهامون که تو راه مدرسه و… مثل توپ اینا رو شوت میکردیم و تاجاییکه میتونستیم میبردیمشون ، بیفتیم ولی شما چقدررر زیبا بهش توجه کردید

دقیقا مثل حال اون شاعر که تو شعر معروف (( صددانه یاقوت )) اونقدر زیبا انار بهشتی و نظم و ترتیب خلقت این انار رو به ما نشون داد

البته من از خیلی وقت پیش که این خاطره از نیما یوشیج رو شنیده بودم که یه سین رو وقتی میخواستن بخورن اول ساعتها نگاهش میکردن بوش میکردن بر اندازش میکردن کلی عشقبازی باهاش و بعد میخوردنش به اکثر میوه ها و خوراکیها به همین دید نگاه میکردم و تووخلقت بینظیرشون فکر میکردم.

دونه های زیبای درون کیوی، دونه های ذرت که منظم و مرتب از کوچیک به بزرگ کنارهم چیده شدن.

داخل گوجه، هندونه ، خربزه، وسط سیب درخت و که میشکافتم اطراف جای هسته هاش و میدیدم که چطور شکل اون شکوفه سیب اولیه رو مثل یه فسیل حفظ کرده و توفکر فرو میرفتم که این شکوفه چطور به این سیب خوشمزه و آبدار تبدیل شده؟؟؟

وااای خدا، چقدر یاد حرف یکی از اساتیدم افتادم که میگفت خداوند فرموده :

ای انسان، کل دنیا رو برای تو خلق کردم و

تو رو برای خودم

میگفت: خداوند برای لذت بردن ما از دنیا و زیباییهاش به تک تک فرشته هاش دستور داده دونه دونه این برگهای درختان و گلها رو هرکدوم به یه شکل و به یه رنگ برامون نقاشی کنن تا فقط ما لذت ببریم.

خدایا مگه میشه؟؟؟

مگه ‌میشه ماها اینهمه سال از تو عمر گرفتیم و نفهمیدیم ؟؟؟؟

این شما بودید استاد که راه زیبای شناخت خداوند و توحی عملی و لذت بردن از زیباییها رو به من و دیگران یاد دادید

و شما ( یعقوب شاد زمانم ) بودید چون

مثل یعقوب فرزند سالم و زیباتون و از دست دادید اما مثل اون کلبه احزان درست نکردید برای خودتون و انقدر گریه کنید تا چشماتون سفید بشه

البته ما حق قضاوت حتی در مورد خودمونم نداریم

چه برسه به دیگران؛

چه برسه به نبی الهی؛

ولی یعقوب در فراق یوسف انقدر اشک ریخت که نابینا شد و حتی آخر هم که یوسف رو پیدا کرد باز نسل پیامبری به فرزندان یوسفش نرسید و به یهودا رسید

برای‌همین گفتم شما یعقوب شاد زمانه هستید ،

یوسف از دست دادید ولی خدای یوسف رو فراموش نکردید و بی تابی نکردید و خدا هم بجای کلبه احزان بهشت زمینش رو به شما ارزانی داشت

و اما درمورد خودم:

اصلا شاید هییییچکس باورش نشه من چه شغل پردرامد و خوبی داشتم و چه وجهه اجتماعی توی شغلم داشتم که 21 سال براش زحمت کشیده بودم و طی همین چندماه آشنایی بااستاد به این نتیجه رسیدم که شغلم رو فقط بخاطر حرف مردم و درامدش دوست دارم،

و از‌ همه مهمتر اینکه

دقیقا مثل استاد که چنان شیفته یادگیری و آموزش قوانین بودن که اون شغل پردرامد وعالی توی بندرعباس رو رها کردن و دست خالی به تهران اومدن و بعدش نتیجه پشت نتیجه،

منم چنان مشتاق یادگیری و شنیدن این نکات زیبا از دهان استاد و تجربیات دوستان بودم که دیدم اون شغل تمام وقت شبانه روز من و پرکرده و عملا بال پروازم و قیچی کرده فقط بخاطر پولش

در کمال ناباوری دوستان و همکاران و خانواده و فامیل تصمیم به بازنشستگی در سن 42 سالگی گرفتم

و از اونجا که خدا همراهم بود، با تصویب بخشنامه جدید دولت در آبانماه 1400 من تونستم زودتر از موعد تقاضای بازنشستگی بدم

و بازهم معجزه وار سلسله مراتب اداری طی شد و هرکس که با درخواست من موافقت میکرد از رئیس، و معاون منطقه و مدیریت و… باخودش میگفت : من‌امضا میکنم ، اون رده بالاییه که امضا نمیکنه

در کمال بهت همکارام همه مدیران و‌مسئولانی که باید باچنین درخواستی موافقت میکردن به همین شکل امضاکردن و حکم صادر شد

طوریکه بعضی مدیران میانی منطقه وقتی من و دیدن گفتن ماخودمون موندیم چطوری با درخواست شما موافقت کردیم چون فوق العاده کمبود نیرو داشتن

و جالب اینجاست که بلافاصله بعد از موافقت درخواست من ، کلا این داستان بازنشستگی پیش از موعد بانوان و لغو کردن و گفتن دیگه نیرو نداریم که اجازه بدیم نیروهای باسابقه و باتجربه مون برن

اوایل خیلی خوشحال بودم

و رو دوره ها کار میکردم

تااینکه یه مدت کوتاه از آموزشها دور شدم و

باز بفکر تغییر دیگران افتادم شدیدتر از قبل

انگشت اتهامم مدام به سمت همسر و خانواده م بود که شمام باید تغییر کنید

روزهای خوب بازنشستگی که تازه بچه هام بعد از 21 سال میتونستن من و تمام وقت تو خونه ببینن به کام خودم وبقیه تلخ کردم و چالشهای زیادی بوحود اومد حتی در حد اقدام جدایی

تااینکه دوباره برگشتم و سعی کردم حالم و خوب نگهدارم و روی خودم کار کنم

دیدم هدف من از آشنایی با استاد تغییر خودم بود نه دیگران

من تا خودم باگوش دادن اینهمه فایل و محصول تغییر نکنم، چه انتظاری از دیگران دارم که با چهارتا دستور یا خواهش یا سرزنش من تغییر کنن؟؟؟

پریروز به یک چالش خییییلی بزرگ در زندگیم برخوردم که اگر قبلا بود مدام دلشوره و اضطراب و نگرانی و دست آخرهم اتفاقات بد نصیبم میشد.

باورتون میشه؟؟؟؟

خودم که باورم نمیشد

از خدا هدایت خواستم

و بطور معجزه واری تو یکی از کانالهاییکه تیکه هایی از سخنان شما و استاد عرشیانفر و …. توی نرم افزار ایتا میزاشتن یه صوت یک و نیم دقیقه ای شنیدم که شاید هزار بار تکرارش کردم و گوش دادم

تو اون فایل که آهنگ قشنگی هم روش گذاشته بودن و بس که گوش دادم دیالوگهاتون و حفظ شدم

شما میگفتید:

((( جرررریانی از ثروت و نعمت وارد زندگی من شد و همینجوری هم هی بیشتر و بیشتر شد بنابراین

شما حرکت کنید؛ قدم ها رو بردارید ؛ نگران نباشید؛ به شما گفته میشه؛ حساب کنید روش، بگید : ((هدایت میشم.)) اصلا این کلمه ورد زبونتون باشه،

هروقت ذهنتون بهتون گفت:

اونجا چی میشه ؟

بگو: ((هدایت میشم))

اگه گفت: الان میری اونجا چی میشه؟

بگو:(( هدایت میشم))

اگه گفت : میخوای بری دنبال فلان کار فلان جا چه اتفاقی میفته؟

اصلا هر چیییزی در آینده،

آینده منظورم یک دقیقه بعد، یه روز بعد، یکماه بعد

بگید:(( هدایت میشم، )) خداوند منو هدایت میکنه

این و انقدر بگو تا باورت بشه

بعد وقتیکه هرجایی شما رو هدایت میکنه میرید همون موقع یه نفر میاد کاراتون و انجام میده … بنویسییییید تو دفترتون

بنویسید: دیدی گفتم ؟؟؟؟ اینم از هدایت )))

من بارها و بارها این یک ونیم دقیقه رو گوش دادم

نمیدووووونید از همون صبح که بیدار شدم چطور کارهام حتی کارهای خونه م به موقع و عالی انجام شد اونم باآرامش

بعد رفتم بانک و چندجای دیگه که کار داشتم اصلا انگار همه کاراشون و با ما هماهنگ کرده بودن

بموقع کارای اداریم انجام شد و سر تایم به مطب دندونپزشکی رسیدم

انگار تونوبت اشتباه کرده بودم و نیم ساعت زود رسیده بودم

به فال نیک گرفتم و به جای در و دیوار نگاه کردن و قضاوت ذهنی دیگران درمورد نوع پوشش و برخورد و… شروع کردم به خوندن کامنتها و مدام تو ذهنم میگفتم دوست دارم خود دکتر اصلی این مجموعه که هنوز نیومده بود کار من و انجام بده نه بقیه که ظاارا تازه کاربودن

و تو این فاصله استاد استاد استاد استاد

باورتون میشه؟بعد از مدتها پا روی ترس و خجالتی بودنم در جمع گذاشتم ؟؟؟

سالن انتظار کلینیک خیلی شلوغ بود

کنار میز منشی ها ، یه دستگاه چای ساز بسیار شیک و بغلش وسایل پذیرایی بسیار مرتب و عالی تو ظرف مخصوص و شیک چیده بودن، چای کیسه ای و لیوان کاغذی و حتی شکرسالم که من دوست داشتم و همیشه تو خونه مصرف میکنم، شکر قهوه ای یک نفره بود

وچون چنین امکاناتی در مطب یا کلینیک در شهرستان ما تابحال نبوده و دقیقا هم کنار میز منشی بود، 99٪ مراجعین یا‌ خجالت میکشیدن استفاده کنن، یا فکر میکردن مخصوص دکترها و منشی های اونجاست،

یکم اونطرفتر هم سرویس بهداشتی بسیار شیک و تمیزی بود

هوا خیلی سرد بود و من که چندساعت قبلش برای کارای بانکی بیرون بودم و صبحانه هم نخورده بودم

هم کمی گرسنه بودم هم دلم چای میخواست هم به سرویس بهداشتی نیاز داشتم

اگه قبلا بود، قبلا یعنی منظورم از اول عمرم تا یک دقیقه قبل از اون لحظه ، حتی روم ‌نمیشد برم سوال کنم آیا سرویس بهداشتی و چای داغ برای استفاده بیمارهاست یا پرسنل کلینیک؟؟؟

چون

تو نگاه اول به نظر میرسید بخاطر قرار گرفتن هر دوی اینها درست کنار میز منشی ممکنه فقط برای استفاده اونها باشه

باوجود اینکه من دوره عزت نفس و دوره روابط رو تهیه کرده بودم و چندین بار گوش داده بودم ولی تمرین آگهی تبلیغاتی (و این توصیه استاد رو که میگفتن رستوران یا هواپیما یا جایی میرید یه سرویس اضافه درخواست کنید تا به ترستون غلبه کنید) رو امروزو فردا میکردم و انجام نمیدادم

بالاخره گفتم

بهار، این شاید آخرین فرصتت باشه ، واگه الان بلندنشی و خواسته ت رو نخوای شاید دیگه هیچوقت نتونی، چون امروز موقعیتش و زمانش رو داشتی ولی انجام ندادی

بلندشدم و از منشی پرسیدم :

میتونم از چای استفاده کنم؟

باخوشرویی تمام گفت: بله

و من چقدررر باافتخار به خودم می بالیدم که بالاخره تونستم،

حتی دوبار چای و آب برداشتم دوبار شکر برداشتم و خجالت نکشیدم

نکته جالبش اینجاست که تمام مدت بقیه داشتن باحسرت به من نگاه میکردن و میتونستم توچهره تک تکشون خجالت رو بخونم و این فکر که خوش بحالش کاش ماهم روموم میشد میرفتیم یه چای میریختیم براخودمون

نوبتم شد اما هنوز مقداری از آب داخل لیوانم‌مونده بود

درست نبود لیوان رو باآب داخل سطل زباله بندازم ، ازطرفی سرویس بهداشتی هم‌ اشغال بود و جای دبگه ای نبود که آب اضافه لیوانم‌رو اول خالی کنم بعد داخل سطل بندازم

دخترخانمی جلوی سرویس ایستاده بودن ازشون خواهش کردم برام این کار و انجام بدم و ایشونم با کمال خوشرویی پذیرفتن ، ازشون تشکر کردم و رفتم داخل و این بار برحلاف گذشته ها به ظاهر بدحجاب پرسنل و …. اصلا توجهی نداشتم و باخودم میگفتم: اینها باید کارشون رو درست انجام بدن، حالا اگه حجابشون مثل من باشه ولی دندونم رو ازبین ببرن یا مثل دکترهای قبلی آسیب جدی به دندونای نازنینم بزنن خوبه؟

اون محجبه ها هم برن کارشون و درست یاد بگیرن تا امثال ما بریم‌ و بهشون اعتماد کنیم خودمونو بسپریم دستشون

بالاخره دیدم

دقیقا خود دکتر اصلی اومدن

اول کلی راهنمایی مفید بهم کردن که کاری که قرار بود باانجامش دندون سالمم رو ازدست بدم‌ منصرف شدم و انجام ندادم. بعد هم باکمال دقت چنان دندونم‌رو درست کردن که وقتی رفتم‌ توی آینه نگاه کردم سورپرایزشدم، از دوندون خودم هم قشنگتر و بهتر شده بود.

دوباره ما روی ترسهام گذاشتم و بعد از شستشوی دهانم برگشتم و از آقای دکتر بخاطر برخورد عالی، راهنمایی درست ، ملودی نوستالژی زیبایی از معین که گذاشته بودن، کار تمیز دقیق و زیبایی که برام‌انجام داده بودن و رعایت نکات استریل تشکر کردم ، کاری که قبلا خجالت میکشیدم.

اما استاد گفته بودن شرک نداشته باشیم به این معنی نیست که از بنده های خدا هم که برامون کاری انجام میدن تشکر نکنیم و نگیم خب وظیفه ش بود، یا پولش و میگیره، یا این دستی از دستان خدا بود، این نبود یه دست دیگه

و بعد پشت هم اتفاقات خوب اونم در عرض یکی دو روز برامون افتاد طوری که هنوز شوکه م

و این تجربه من از باور زیبای ” هدایت میشوم ” بود.

عاشقتونم