سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 182

سلام استاد سلام مریم عزیزم

واای باوورتووون میشه صبح ک از خواب بیدار شدم رفتم لب پنجره دیدم هوااا ابریه و زیر لب خوندم “باران ک شدی نپرس ک این خانه کیست بعد واسه خودم معنیش کردم و یادشماکردم و سریالای زندگی در بهشت

والان ک اومدم فایل جدید و ببینم یه لحظه دیدم شماهم این اهنگ و گذاشتین حسابی ذوق کردم

خداروشکر بخاطر این همفرکانسی

چه جاده کوهستانی زیبایی چه مه ای گرفته همه جارو

و چقدر این اهنگ معنویتر و زیباتر میکنه همه این زیبایی هارو و من ک اشک توی چشمام حلقه بسته و باهر کلام خواننده زیر لب زمزمه میکنم و خیره ب جاده ای شدم ک زیباییش وصف نشدنیه حسش ناگفتنیه هروقت فیلم از جاده میزارید منم همون لحظه خودمو اونجا توی ماشین دلخواهم پشت فرمون تجسم میکنم وکلی لذت میبرم . لحظه ای ک از روی پل آهنی که این دو تاکوهستان عظیم رو به هم وصل کرده رد شدیم

توی ذهنم گذشت ک ما همه چیز را به تسخیر انسان دراوردیم تا لذت ببره و سپاسگزار باشه ببین چجوری ما ادما از دل کوهستان ها و اقیانوس ها و اسمان ها میگذریم و ازشون استفاده میکنیم الان شاید برامون عادی شده باشه اما چندصد سال پیش فکر کن به یه ادم میگفتن این راهیو که تو یک سال باید با الاغو اسب طی بکنی رو ایندگان میشینن توی یه اتاقک گرم ونرم وتوی یه نصف روز طیش میکنن تازه توی اون اتاقک بخاری و کولر و یخچالم و تلوزیون و اهنگم داری یا سوار یه پرنده اهنی میشی و ره یک ساله رو یک ساعته میپیمایی اصلا باورشون نمیشد براشون معجزه بود و تمام اتفاقات زندگی ما معجزست از همین نفس کشیدنی که اختیارش و کنترلش دست ما نیست تا شب و روز و ماه و ستاره ها و رشد گیاهان و موبایل دستم و اینترنتی ک منو ب امریکا وصل کرده خدای من اینا همش برای منه تا لذت ببرم تا سپاسگزار باشم تا حالا هیچ وقت بخاطر جاده ها و خیابونا سپاسگزاری نکرده بودم یعنی اصلا ب ذهنم نرسیده بود ک اینم نعمت حساب میشه چون از وقتی که بدنیا اومدم بوده مثل بیناییم

شنواییم و…

اما الان میفهمم واقعا این جاده ها چ نعمت های بزرگی هستن چقدر مسافرت رو برامون لذت بخش و راحت کردن و خداروسپاسگزارم بخاطر تمام جاده های قشنگ دنیا سپاسگزارم از ادمایی ک این جاده هاروساختن تا ما بتونیم ب راحتی ب هرجایی ک دلمون خواست بدون محدودیت سفر کنیم یکی دیگه از بزرگترین سپاسگزاری هام بدنیا اومدن توی این عصر پیشرفت و تکنولوژیه چقدر همه چیز راحت و لذت بخشه البته ب شرط باورهای درست در همه جوانب زندگی

بخصوص باورهای ثروت ساز اون وقته ک مثل استاد همه چیز برامون میشه کن فیکون و بهشت واقعی رو همین دنیا تجربه خواهیم کرد

اونجایی که توی اتوبان یک توقف کردید استاد چ منظره رویایی بود چ رنگ زیبایی داشت اقیانوس ارام و چقدر عظیم و بی پایان بود اونجایی ک زوم کردین روی درختا من تابحال همچین مدل درختی رو ندیده بودم و خدامیدونه چقدر گونه های عجیب و غریب و زیبای گیاهای هست ک هنوز ب چشمم نخورده وچقدر اینا نشانهای فراوانیه این بی نهایت اقیانوس این بی نهایت پوشش گیاهای و درختاو گل هایی ک تا بحال ندیده بودم و حتی این بی نهایت بوی عطری ک توی هوا پیچیده یه عالمه بوهای خوب بکر طبیعی هست ک قراره استشمام کنم و اصلا نمیدونستم ک هست و الان ک مریم جان گفت پسر چ بوی عطری توی هواپیچیده اصلا بوی گل میاد کنجکاو شدم ک ببینم چ بوییه چون توی طبیعت فقط بوی نم و رطوبت و جگل و دریا رو حس کردم تا الان اما

اینم فهمیدم ک حتی میشه فراوانی بو توی طبیعتم باشه و تمام اینا نشان بر فراوانی نعمت های رب العالمینه خدایاشکرت

و چ فضای قشنگی داشت اون( خونه ی مردم )مریم جون(استیکرچشمک همراه بالبخند )

راستی استاد جریان این استیکرا چیه ک نمیشه گذاشت ؟؟ من خبر ندارم داستان چیست واقعا؟

خدای من چقدر بینظیره اون خط ابری که روی اقیانوس بالای سر موج سوارا به وجود اومده

اون خانومه ک از تو فیلم رد شد ومعذرت خواهی کرد رو دیدین؟

چقدر این ادما بینظیرین چقدر خوبن چقدر احترام گزارن خدای من

خدایاشکرت واقعا انچه خوبان همه دارن امریکا همه رو یکجاااااا داره

صحنه ای ک از اون گروه فیلمبرداری ضبط شد هم خیلی بامزه بود چقدر اروم بودن همه و بدون هیچ سروصدا و عجله ای هرکس مشغول کاری بود و بازیگرا هم خیلب ریلکس توی صف وایساده بودن تانوبتشون بشه خیلی همه چیز اروم بود

وآماااازونی ک چ مییییکنه… فکر کنم جف بزوس صبح تاشب نشسته یه گوشه و فقط باخودش تکرار میکنه چطور ازاین راحت تر چطورازاین پولساز ترو ساده تر و همینجوری هم هی خدا درجوابش بهش ایده های خفن و کارا تر باتلاش فیزیکی کمتر الهام میکنه از اول این فیلم توجه من خیلی ب سمت فروانی کشیده شد از فروانی توی طبیعت بگیر تا آمازون ک کولاک کرده

چقدر اون دختره رنگ موهاش قشنگ بود مدل خرگوشی بسته بود موهاااشو راستی خبری خوب برای خودم من از دیدن موی بلند دیگران خیلی لذت میبرم اما برای خودم بشدت اذیت میشدم بخصوص ک همش میخواد جارو ب دست باشی موهارو از روسرامیک جمع کنی

و پارسال ک دوازده قدمو تهیه کردم ب کمک فایل اعتماد بنفسش موهامو تا زیر گوشم گوتاه کردم اما امسال با ماشین افتادم ب جووونشون و تازه الان فهمیدم ک مریم جان چ بهشت پراز راحتی رو تجربه میکرده بخصوص موقع حمام رفتن و شامپو کردن ک اصلا نگم چقدر لذت بخشه

تامریم جان فضای داخل رستوران و نشون داد حسم بهم گفت ک این یه رستوران وطنیه از بس ک این معماری زیباست

و چ حس لذت بخشی بود وقتی ک شروع کردین با اون دوست عزیز فارسی صحبت کردن

وتحسین میکنم اون خانم جوووان موفق رو که باز الگوی مناسبی شد تا ب باورهام نشون بدم ک میشه یه دختر 2وچندساله کم سن وسال باشی توی یه کشور دیگه و انقدر توی کسب و کارت موفق بشی و رشد کنی و بهانه نیاری و تمبلی رو بزاری کنار واقعا چقدر دیگه دمیخوای الگو ببینی و خودتو ب خواب بزنی ارشیا صاحب این رستورانه اینا هنه همسنای منن بلکتم کوچیک تررررر موفقیت ایمان میخواهد و عملللل نه یه مشت حررف مفت اینارو دارم ب شخص خودم میزنم همین الان امروز ک از خواب پاشدی دقیقا چ گامی برای یه ذره بهتر شدن و پیشرفت توی بیزینست برداشتیییییی؟؟؟ و باید این سوال رو هر روز هز خودم بپرسم جای هیچ بهانه ای نیست همش خودممم و خووودم

به به نوووش جوونتون این کباااب کوبیده خوشمزه و خوش رو

استاد اصلا این کووووبیده چ غذای عجیب و محسوور کننده ایه یه داستان از رستوران رفتنای خودم براتون تعریف کنم هر سری ک میرم رستوران میگم خب اینبار باید یه غذای جدید تجربه کنم نمیشه ک تا اخر عمر هربار رستوران میرم فقط کوبیده باشه

اما ب محض این ک وارد رستوران میشم و بوی کوبیده ب مشام میرسه تمام اجزاااای بدنم یک دست ویک صدا فقط میگن کووووبیده کباااب کوبیده کوبیده

ومن هررر بار کوبیده سفارش میدم و ب محض سیرشدن میگم ای بابا کاش یه غذای جدید سفارش داده بووودم و این است داستان تکراری منو کوبیده ک همممممیشه تکرار میشه

خیلی لذت بردم ازاین بخش من خیلی توسایت کامنت نمینویسم یعنی نمیدونم چجوری باید احساسایی ک تجربه میکنم و بیان کنم اما وقتایی که حالم خیلی خوبه یا یه حسی بهم میگه قراره بادیدن این فایل حسابی حالت خوب بشه شروع میکنم ب نوشتن از ساعت ده تا الان ک ساعت یک ظهر هست من مشغول دیدن و نوشتن بودم در کنارشم یه قیمه بادمجووون اصل اعلا بار گذاشتم و خدااارو شکر میکنم بخاطر یک قسمت بینظیر دیگه و سپاس گزارشما دو استاد عزیزم هستم