سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 183

به نام خداوند بخشاینده و مهربان

خیابان وست وود لوس انجلس که انگار یکی از خیابونهای ایرانه. نان بربری داشتن اون ساختمونی که بالاش شبیه ساعت بود و نوشته بود طعم تهران. از همه صنفی بودن. منکه الان ایرانم با دیدن این تابلوهای ایرانی کلی ذوق زده شدم دیگه تصورشو بکنید دور از ایران باشم و اینارو ببینم. چه حس خوبی.

بام لوس آنجلس فضایی آرام دور از هیاهو با اون رصدخانه ی گنبدی شکلش بر بالای تپه و در دامنه ش پر از درختان کوتاه. نوشته هالیوود بر بالای کوه.

چند تکه فکر کنم سه یا چهار قسمت از شهر پر از برجهای سر به فلک کشیده بود و از بقیه ی شهر جدا شده بود. بقیه ی شهر تقریبا ساختمونها با ارتفاع یجور بودن. برام مثل افرادی بود که متفاوت فکر میکنن و متفاوت میشن و رشد میکنن. و از کل آدمها جدا میشن و دنیاشون متفاوت میشه. مثل استاد عزیزم و مریم بانوی عزیز و تلاش میکنیم که ما هم شاگردان خوبی باشیم و دنیامون رو متفاوت کنیم.

فضای پر از نقاشی های زیبا درون رصدخانه و اون گوی بزرگ که اون وسط تکون میخورد و اون گوی آبی مدرن زیبا که اسم تورنتو و لوس آنجلس رو روش دیدم و تاریخ 21 سپتامبر کنارش نوشته شده بود.

اون رستوران برزیلی که فقط گوشت لذیذ میاورد اونم نامحدود. جلوه ای از ثروت و فراوانی بی نظیر خداوند. خدایا شکرت.

اون زمین پر از ماشینهای بی ام دبلیوی تاریخی. جالب بود اینکه آمریکائی ها بهانه های زیادی برای لذت بردن و تشکیل گروه و توجه به اشتراکات همدیگه برای خوذشون ایجاد میکنن. و به هر دلیلی یه گروهی دارن. با اینکه اونهمه ماشین کنار هم جمع شده بودن محیط خیلی آروم بود واقعا لذت بردم از این سکوت و آرامش. استاد گفتید که به چیزهای قدیمی علاقه ای ندارید. من یه تیر ماهی ام و جمع کردن وسایل قدیمی یکی از خصوصیات بارز ماست ولی از یه زمانی تصمیم گرفتم این اخلاقم رو کنار بذارم و گذشته رو ول کنم و نچسبم به خاطرات و غرق نشم در اونها. چون دیدم حال رو از دست میدم. به قول شما شاخ و برگ ذهنمو چیدم و الان واقعا از این تصمیمم راضیم. یادم نمیاد از چه زمانی اینکارو کردم احتمالا اثر آموزشهای شما بوده. الان احساس آزادی و رهایی میکنم.

واووو. ساختمون شرکت بنز. چه با شکوه بود و مدرن.

اون فروشگاه سبزی مارکت پر از کالاهای ایرانی , معرکه بود. بوی قرمه سبزی تو آمریکا. عالیه. آفرین به مردم آمریکا که اینقدر پذیرای فرهنگها و ملل دیگه هستن و یه ایرانی همچنین فروشگاهی با این کیفیت اونجا داره. احسنت. از اون نبات مُردم. عالی بود. سنگ پاااااا جارووووو. قنددددد. بیسکویت مادررررر. بازم دارم ذوق میکنم انگار من ایران نیستم و اینهارو میبینم واقعا اینهمه جنس چطور اونجا رفتن؟ ماشالله به این فراوانی و ثروت. چی بگم از اون شیرینی های خوشمزه ی ایرانی,زبان ,روغنی و …… به به.

و اون نوازنده ی سلطان قلبها که تکمیل کرد فروشگاه ایرانی رو. اون خانمی که میخواست پول بذاره براش ولی اصلا جایی برای گرفتن پول نذاشته بود و پولی نمیگرفت.

و حالا کاباره تهران و اون خانمی که میرقصید و بین اینهمه افراد, انرژی استاد و حس کرد و صاف اومد سمتشون و دعوتشون کرد به رقص. آفرین به استادِ خودمون که بااینکه گفتن بلد نیستن ولی حرکاتشون موزون و هماهنگ بود. خوانندگی مرتضی و نوازنده کیبوردش که به نظرم از نوازنده های قدیم بودن کاملا فضای ایران قدیم رو ساخته بودن. و ایرانی هایی که از لحظاتشون لذت میبردن و با هر سنی میومدن و میرقصیدن.

خیلی لذت بردم از این فایل. ممنونم استاد عزیزم و مرین بانوی زیبا. لبتون خندون دلتون شاد