سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 183 - صفحه 14

وااااای خدا یعنی اینقدر شوق دارم برای نوشتن این دیدگاهم که دستام میلرزه چقدر پر انرژی چقدر زیبا چقدر این فایل برای من پر درس بود استاد عزیزم من دیگه بعد از 30 سال تصمیم جدی گرفتم که میوه ای که دارم میکارم ثمره که داد برای ادامه زندگیم بیام فقط امریکا انقدر که شما اطلاعات جامع و کامل و بسیار مفیدی از این کشور تو این مدت تو سریالتون دادید من باور کنید خودم حتی اگه یه سفر میخواستم داشته باشم برای اینکه ببینم ایا با من این کشور سازگار هست یا نه باور کنید نمیتونستم این چیزایی که شما در اختیار ما میزارید رو نمیتونستم بدست بیارم و حتی از هیچ ایرانی دیگه ای که امریکا زندگی میکنه نمیتونستم اطلاعات به این خوبی بدست بیارم ازتون سپاسگذارم که یه همچنین گنجینه با ارزش و پر باری رو برای ما به رایگان و به راحتی در اختیارمون گذاشتید استاد عباس منش عزززززززیزم و مریم جووووونم

چقدر عالی چقدددر عالی

استاد عزیزم من از کودکی چون پدرم همیشه اهنگ های خارجی گوش میداد و رقصش بریک بود عاشق این بودم که از ایران برم یعنی بگم از سن 7 یا 8 سالگی ها گاهی وقتا گریه میکردم که خدایا میشه من یه روزی برم امریکا اما خب ارزوی محال و دست نیافتنی بود واسم خیلی ارزوی دور و درازی بود خیییلی زیاد تا همین پارسال یعنی من هرجور فکر میکردم با خودم میخندیدم که من هه چجوری برو بابا امریکاست ها الکی که نیست اخه تو 29 ساله نتونستی از شهرت به یک شهر دیگه مهاجرت کنی بعد چطور میخوای مهاجرت کنی به امریکا یعنی حتی 1٪ هم تو رویاهام نمیتونستم به مهاجرت فکر کنم و از وقتی که با شما اشنا شدم به این جسارت رسیدم که قرار هست سال اینده یعنی 1402 چند ماهه دیگه مهاجرت کنم به شمال کشور و اینها هم بخاطر لطف شما و مریم عزیزم و خداوندم که به من جسارت مهاجرت کردن رو اموختید از فایل های سفر به دور امریکا چرا که من همیشه امریکا رو از فیلم های هالیوود دیدم خب میدونید که توی فیلم ها چقدر همه چیز رو تجملاتی بزرگ و بسیار خاص نشون میدن برای جذاب تر دیده شدن برای بیننده از افکت ها و نورها و… دیگه همه دیدن که چطور به قول گفتنی قلو میکنند و با دیدن این فیلمها به من بیشتر و بیشتر میفهموند که نشدنی هست و اینقدر من شنیدم که امریکا رفتن مگه الکیه حتما باید بسیار ثروتمند و یه شغل خیلی بزرگ داشته باشی و اصلا یه کاره ای تو جامعه باشی که بتونی بری امریکا و اینکه اصلا امریکایی ها و خارجی ها ایرانی هارو ادم حساب نمیکنند و ارزش مردم افغان از ایرانی ها بیشتر یا اینکه از ایران رفتی بیرون پاسپورت و شناسنامتون پاره کن بگو من افغان هستم تا بیشتر واست ارزش قائل بشند و از این حرفا دیگه که تو گوش همه ما خوندند و این ارزو دوووور و دورتر میشد واسم تا جایی که من حتی جرات گرفتن پاسپورت هم نداشتم استاد عزیزم شما با نشون دادن امریکا از نگاه خیلی خیلی ساده تون به‌ حداقل من فهموندید چرا که نه؟ چرا که نشه ؟ تو یک انسان هستی و همین انسان بودنت به تنهایی یعنی تو لایق بهترین نعمت های خداوند هستی و این احساس لیاقت رفتن به امریکا در من کم کم به مرور زمان البته با دوره ی عزت نفس شکل گرفت

و الان با دیدن مخصوصا این قسمت فهموند همه چیز رو از ذهنت همه باورهای اشتباه و مخرب قدیم رو پاک کن و امریکا رو از چشم استاد عباس منش عزیز ببین مثلا اینکه چقدر در امریکا در LAدر لسانجلللللس که یکی از شهر های معروف امریکا هست برای ایرانی ها ارزش قائل هستن که اسم یک میدون رو اسم ایران رو گذاشتند چقدر به ایرانی ها ازادی دادند که اسم مغازه هاشون رو به ایرانی بزارند و در یک شهر 1 میلیون ایرانی وجود داشته باااااشه این یعنی یک میلیون ادمی که فقط در یک شهر به ارزویی که برای من محال بود رسیدند مثلا اون قسمتی که با مریم جون پیاده روی کرده بودید بام لسانجلس اقا تو فیلم ها اصلا یه چیز دیگه به ما نشون دادن اما شما چقدر ساده و قابل باور و قابل دسترس نشون دادید یه بام خیلی ساده که نه شاخ داره نه دم اصلا جایی عجیب غریبی نیست مثل بام شهر خودمون یا اون استند هالیوود اصلا چیز عجیب غریبی نبود و این نگاهتون به امریکا باعث شد من امروز 100٪تصمیمم این باشه که برای ادامه زندگیم بیام امریکا اون مغازه های ایرانیی که دارن تو دل امریکا از فروش آش و زولبیا درامد بدست میارن یا اصلاح ابرو با بند چرا که من طراح و خیاط لباس شب و عروس هستم و قراره برندم رو به ثبت برسونم اینقدر برای من ترسناک بود این موضوع که من برم امریکا که چه ارز کنم همین ترکیه و کسب و کار خودم رو داشته باشم مثلا برندم رو در شعبه ها در کشور دیگه راه اندازی کنم اصلا فکر کردن بهش بهم وحشت میداد اینکه من کجا و برند ها و لباس های خارجی کجا اصلا چطور من یه مزون بزنم با همین دیدین این مغازه ها اون هم به فارسی و محصولات ایرانی اینقدر باورم رو قوی کرد که گفتم امرییییکا من میاااام میام و برای خودم شعبه هایی راه اندازی میکنم برای هنرپیشه و خواانده های هالیوودی لباس طراحی میکنم و میدوزم یه جورایی شما با این قسمت سریالتون شاخ قول امریکا رو برای من شکستید اینکه اونی که از آش و زولبا درامد کسب میکنه پس تو هم میتونی لباس هات رو تن امریکایی ها ببینی و چقققدر دوست داشتم از ته ته ته دلم خندیدم و لذت بردم وشاد شدم قسمت کاباره تهران چرا که استاد اون استرس اولتون که رقاصه دستتون رو گرفت مثل خود من بودید چون من هم رقص بلد نیستم و چقدر کیف کردم که با اینکه بلد نیستید اما کم نیاوردید و پارتنر بسیا عالی برای رقص شدید و این به من نشون داد اقا رقص بلد نیستی مهم نیس مهم اینه که خودتو رها کنی و لذت ببری با همون تکوت تکون دادن ها وچقدر لذت بخش تر از این بود که میخواستید رقص بلد باشید یعنی اون وسط مثل یه ستاره داشتید میرقصیدید چون بدون ترس واسترس رها کردید و خودتون شدید و درخشیدید واقعا درخشیدید چقدر استاد همه چیز رو لذت بخش میکنید

و من این فایل رو دانلود میکنم و هزاااران بار نگاهش میکنم ک این برای من شد یه هدف یه اموزش بسیار عاللی برای تصویر سازی که خودم رو به راحتی از همین الان دارم امریکا میبینم و اینکه باید به همه چی مثل شما با نگاهی سادا ببینم چرا که:

(خداوند آسان کرد همه چیز را برای آسانی )