سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 184

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته مهربون

باز هم مثل همیشه مرسی بابت فایل های پر از حس خوب و آرامش دهندتون،

اومدم تا از نتایج این چندوقتم براتون بذارم،من یهو انقد نتایج خوب میگیرم که‌گاها هفته‌ای یه کامنت از نتایج جدیدم میذارم

خب،اول اینکه من متوجه شدم تقریبا تو همه کامنت هام دارم میگم لیزری تمرکز گذاشتم و فلان نتیجه اومد،بعد به خودم میگفتم یعنی چی خب،پس قبلیا تمرکز نبوده،اینی که الان انجام میدمِ تمرکزِ درستیه،من تو حمام زیر دوش خیلی با خودم فکر میکنم،مرور میکنم نتیجه هامو کارایی که میخوام بکنم رو به بهترین نحوِ انجام شده تصور میکنم،و بار ها اگه تو کاری مونده بودم و از خدا هدایت خواسته بودم،همونجا بهم گفته،به نتیجه رسیدم چیکار کنم و میزنم بیرون از حموم.

پریشبا هم یهو فهمیدم که خب ببین،تو هربار میگی تمرکز گذاشتی،قبلیا غلط نبوده اشتباه نبوده،تکاملِ تو بوده،تکاملت توی یاد گرفتنِ تمرکز کردن..

دیدم بله.. تمرکزی که من الان میتونم توی یه کاری بذارم با تمرکزِ من مثلا پارسال،اصا 100 برابر فرق کرده و بهتر شده.

الان اهمیت اولویت بندی رو میدونم.اهمیتِ خودم و زندگی خودم رو میدونم به لطف دوره عزت نفس

مثلا وقتی دارم خواسته هام رو صبح ها مینویسم،هرکی هم باشه پیشم یجوری سعی میکنم آروم ولی محکم بهش بگم که من چنددقیقه این کارمو انجام بدم بعد میام ادامه‌ی صحبتمونو میکنیم،درصورتی که قبلا مثلا میشستم میخندیدم با طرف تفریحمو میکردم،آخرشم دیرم میشد و اصا وقت نمیشد بنویسم تمرینامو یا با کیفیت دیگه انجامش نمیدادم از سرِ عجله.

میدونید،نتیجه ای که فهمیدم گرفتم و خیلی برام قشنگه همینه،تمرکز کردن

حالا نتیجه هایی که این یکی دوهفته بخاطر تمرکزم گرفتم رو میگم براتون

من خب اگه خاطرتون باشه از یه کاری که چندماه پیش توش بودم استعفا داده بودم چون حس میکردم دیگه وقتشه تمرکز بیشتری بذارم رو کار مورد علاقم،و اون کار هم خیلی وقتم رو میگرفت و تا برمیگشتم خونه انقد خسته بودم که هیچکاریمو نمیرسیدم تقریبا.پس ازش استعفا دادم،

بعد اینترنت ها قطع شد و اصا تو فضای مجازی پول دراوردن عیب شد از دید یکسری و اینچیزا!!!

گفتم خب باشه اینستاگرام که الان نیست باشه ام مردم نمیذارن!(میدونستم باورِ 100 درصد غلطیه ولی جرئتشو نداشتم که کار خودمو کنم)

واسه همین با اینکه حتی داشتم فیلترشکنی که کارمو راحت راه بندازه،ولی اصا نصبش نمیکردم تو گوشیم!

من در کل دوس دارم برای کارم یه سایت خیلی خوب بزنم مثل کیفیتِ سایت شما ولی خب تو حوزه‌ی هنر و کارِ خودم.پول خاصی ام نداشتم گفتم خب باشه میرم طراحی سایت یاد میگیرم سایتمو میزنم اونجا دیگه کسی نمیتونه حرفی بزنه بعدشم که خواسته‌ی خودمه در آینده.

پس شروعش کردم،اونجا خب چون تمرکز گذاشته بودم هدایت های خوبی شدم تو آموزش و اینچیزا،ولی آدم وقتی با این قانون آشنا باشه، خودش ته دلش میدونه الان چی واسش زوده و چیا براش اوکیه،

من طراحی سایت رو دیده بودم وسعتش رو وقتی که میخواست رو و هزینه هایی که نداشتم برای الانش رو.

یکی دوماه گذشت و من دیدم بابا اصا نمیرسم به کار اصلی خودم که نقاشی باشه!حتی باور سازی هام راجع به طراحی سایت شده بود بجای خب درامد داشتن و هدایت کردنِ خدا،

درواقع من گیر داده بودم که باید این راهو برم تا به درامد از کار مورد علاقم برسم!!!

دیدم تماااام این مشکلِ من بخاطر عزت نفسمه،وگرنه اینهمه مردم دارن از همون اینستاگرام همین الان پول درمیارن و کلی ام تعریف میشن!!چرا من جزوشون نباشم!

یکم پول برام مونده بود و رفتم سریع بالاخره دوره عزت نفس رو خریدم،

اینجا باز تمرکزی اومدم روی این دوره،تا به الان هرروز گوشش میدم تمرین هاش رو انجام میدم،که یکسریشم دیگه به قول استاد جزو اخلاقم شده نه اینکه زور بزنم براش یا سختم باشه.

در کنارش فایل های رایگانی که فک میکردم بدردم میخوره و گوش میدم و اصا یه مکملی شدن اینا،

و باور سازی میکنم و خواسته هام رو مینویسم

من میخوام برای دوستان اینجا بنویسم چجوری باورسازی میکنم به دو دلیل،یکی اینکه خودم خیلی گشتم یا طول کشید که بفهمم یا حداقل نتیجه بگیرم چون بلد نبودم و منطقش رو نمیدونستم و مهم تر از همشون مستمر نبود باورسازی هام،

یکی هم اینکه خب نتیجه کُلی گرفتم و دیگه میدونم چیکار کنم تا باور چیزی تو من ساخته بشه و گفتم شاید کمک کنه به بچه ها هم

باور سازی از راه های مختلفی هست برای من،ولی گلچین های خودم ایناست بعد از اینکه آدم یمقدار باورهای غلطش رو پیدا کرده:

مثلا کار من نقاشیِ،رفتم هرچی پیج نقاشیِ ایرانیِ موفقِ حالِ خوب بود رو یه اکانت اینستا براش ساختم،فقط این پیج ها و پیج استاد و حالا تو یکی دوتا زمینه‌ی دیگه که دیدم آدما به اون خواسته ای که من خیلی میخوام رسیدن رو فالو کردم.

بعد هرروز هروقتی که میدیدم بیکارم چیکار کنم مفید بگذره،میرفتم این پیج هارو زیرو رو میکردم،از سفارش هایی که گرفته بودن رو میدیدم میگفتم ببین چقد مردم دوس دارن نقاشی رو،ببین طرف چقد سفارش میگیره،پس هست پس میشه،ببین طرف از خارج به این آدمی که یه نقاشه و تو شهرستانه 12 تا سفارش داده!پس میشه پس اگه کارم خوب باشه و همینطور باور سازی کنم لیاقتش رو منم پیدا میکنم.

و میدیدم که چه استادعباس منش چه اون نقاش ها دارن به صورت مستمر واقا هی کار میکنن روی سایت و پیجشون،در حالی که من هرموقع عشقم میکشید یه پست میذاشتم،و با توجه به نوشته های بالاترم خب تمرکزی روشون نبوده که بخواد جواب بده در حقیقت.

این یک نوع از باور سازی هام بود که میشه همون دیدن الگوهایی که استاد میگن همیشه.

کار بعدی ای که میکنم،

اینه که وقتی باورهای محدود کننده‌مو پیدا میکنم و درستشون رو مینویسم برا خودم،

یه صلوات شمار میگیرم،یا حتی نرم افزارش رو تو گوشیم دارم،

پامیشم تو اتاقم راه میرم یا جلوی آینه وایمیستم و حداقل 100 بار هرکدومشون رو سعی میکنم با تمرکز بگم به خودم،و دلیل های منطقی بیارم براشون این وسط،

این میشه آگاهانه برام چون نیازمه منطقیش کنم تا باورش کنم به مرور.

یجور دیگه ام هست که اصولا یه هندزفری تو یکی از گوشامه و این چندتا باور رو با صدای خودم ضبط کردم و با یه صدای تقریبا کم همش داره تو گوشم تکرار میشه و منم به کارای خودم میرسم و اینجوری میره تو ضمیر ناخوداگاهم.

و مهم تر از همه اینا،حواسم به ورودی هام خیلی هست،بهرحال ذاتا آدم تمرکزی روی کارش باشه مخصوصا کار مورد علاقش،دیگه اصا میلی نداره به دادن ورودی های بد به خودش

من حتی دیروز میخواستم نقاشی بکشم اومدم آهنگ از خواننده‌ی مورد علاقم که اصا خیلی دوسش دارم،بذارم!هرکاری کردم نتونستم گفتم غمگینه حیفه تمرینام!!!! رفتم فایل های استاد رو گذاشتم بازم.

خیلی جالب بود برا من چون من تو هرشرایطی صدای این خواننده رو ترجیح میدادم!

این نیست که اصلا آهنگ گوش ندما چون من به طرز عجیبی عاشق موزیکم،ولی اصولا دیگه آهنگ غمگین تو گوشیم نیست،از اون خواننده فقط دوتا آهنگ دارم که یکیش شاده و یکیشم عاشقانه‌ی مثبت.بقیه پلی لیستم همه یا شاده یا بیکلام یا فایل های استاد.

مثلا دیروز کلی تجسم هام جواب داده بود و کلی واقا میدیدم خدا چقد داره کارامو راحت میکنه برام و کمکم میکنه،خیلی حالم خوب بود،تنهاام بودم،میخواستم برگردم خونه گفتم بذا برم یه جشن برا خودم بگیرم یه دمت گرمی بگم به آقا دایان!

راهمو یکم دور کردمو دو سه تا آهنگ خیلی شاد گذاشتمو تنهایی تو ماشین واسه خودم ایول میگفتم و حال میکردم..

هی میگفتم دیدی شد دیدی جواب میده دیدی تو میتونی…

ایناام خب حتی باور سازیه حتی ناخوداگاه..

حالا نزدیک 10 روزه که پیجم رو دوباره باز کردم تو اینستا و مستمر دارم توش فعالیت میکنم و براش وقت میذارم

اولا استقبال مردم معرکه بوده و قشنگ میفهمم تاثیر تمرینام و تجسم هامه چون حتی جنس کامنت هاشون هموناییه که تو تجسم های منه!

و دو روز پیش بالاخره بعد از چندماه،سفارش کار گرفتم اونم دوتا

اونم از خارج از کشور

اونم تو سایز بزرگ

بعد خب من متریال کارمو عوض کردم و این سفارش رو با متریال قبلی ازم میخواست که بخاطر اینکه مقوای خوب گیرم نمیومد براش کار به خوبی ای که میخواستم درنمیومد،

شبش که سفارش رو گرفته بودم یکم استرس گرفتم،گفتم خدایا تا وقتی من با اون متریال اینهمه کار زدم مشتری زیاد نیومد برام الان که دارم با یه متریال جدید کار میکنم از همون قبلیه بهم سفارش دادی!

قشنگ یه حرفی بهم زده شد که ببین

تو سه چهار ماهه دستت زیاد به قلم نرفته

این سبکت رو هم که جدیدا شروع کردی شاید یجا سوتی بدی تو سفارش بلدش نباشی هنوز

از این سبک قبلیت برات سفارش آوردم که استادشی،با خیال راحت سفارشتو بگیری ببینی تمرینات داره جواب میده،تو سفارش خواستی پول خواستی نشونه خواستی بیا اینم نشونه،

نگران مقواش هم نباش تجسم کن حس خوب داشته باش جور میشه برات بهترش

شاید اینا برای ساعت 3 صبح بود..

قشنگ آروم شدم گفتم راست میگی من الان خوراکمه اون سبک خب!مقواشم پیدا میشه برا من راحت،خداروشکر کردم و شروع کردم به تجسم تا خوابم برد شد صبح،رفتم لوازم تحریری متریال کارمم برده بودم که تست کنم مقوای مناسب رو،رفتم و بهترین مقوا برام بعد از 2 سال پیدا شد!!!

نفس راحت کشیدم و اون جشنِ تو ماشین هم برای همه‌ی این نتیجه ها بود:)

الانم با عشق دارم سفارشمو میزنم و میخوام همینطور ادامه بدم دیگه تا نتایجم پایدار و هی بهتر باشه.

مرسی که خوندید،مرسی از استاد که انقد دستِ خداست انقد شکرگزار وجودشم هرروز پیش خدا تو دفترم..

خداروشکر که آشنا شدم باهاتون،

شاد و ثروتمند باشید