سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 185 - صفحه 13

سلام میکنم به همه‌ی دوستان عزیزم و همچنین استاد عزیز و خانم شایسته عزیزم، چقدر این قسمت از سریال به دل من نشست، اینکه یک جوان ایرانی رو می بینم که اینقدر زیبا و با اعتماد به نفس بالا داره جلوی دوربین با اجرا زنده میخونه، و اینکه چقدر علاقمند شدم به سبک رپ، دوست داشتم محمدرضای عزیز رو در شبکه های اجتماعی دنبال کنم و بیشتر از آهنگ های ایشون لذت ببرم.

چقدر دیدن اینجور سریال ها مثل سفر به دور آمریکا و یا حتی زندگی در بهشت (که من خودم به شخصه عاشقش هستم و وقتی می بینمشون کلی ذوق میکنم از ماجراهایی که اتفاق میوفته و کلی درس می گیرم، و بیشتر خواسته هام رو تو زندگیم تشخیص میدم با دیدن اون ویدیو ها و ماجراهاشون) ذهن آدمو باز تر میکنه.

یعنی من یک باوری رو توی ذهنم دارم که خیلی دست و پای من رو بسته و به نوعی من رو محدود کرده و به من حس خیلی بدی میده، اما زمانی که بصورت کاملا هدایتی میام و سریال زندگی در بهشت یا سفر به دور آمریکا رو می بینم، می بینم که نه! واقعا همه جای دنیا این یکسان نیست. این اتفاق یکسان نیست.

باوری که من دارم توی ذهنم ، یه جای دیگه ای از دنیا داره بر خلافش ثابت میشه و اتفاق میوفته و افراد دارن بر خلاف این باور من رو تجربه می کنن.

و چقدر لذت بخشه زمانی که اتفاقاتی رو می بینی که دقیقا بر خلاف اون باور تو هست و اینجا اتفاقی که میوفته و جالبتره اینه که ذهن تو دیگه اون تصویر و باور قبلی رو نداره، چون یه تصویر و یک برنامه‌ی جدیدی دریافت کرده که براش لذت‌بخشه و راحتتر میتونه باهاش ارتباط برقرار کنه، واسه همین خیلی بیشتر از قبل دلش میخواد که اون تجربیات رو داشته باشه و اینجوری یک خواسته ای در من شکل میگیره که دوست دارم از این به بعد برم سمتش و تجربش کنم و تغییراتی ناخودآگاه در من ایجاد میشه که من بیشتر برم به سمت اون خواسته.

برای مثال خیلی برام جذاب و دوست‌داشتنی بود زمانی که دیدم این گروه پسر ها که پختن کباب رو به عهده گرفتن، چقدر عالی و ماهرانه کار هارو انجام میدادن، انگار که از قبل با هم دیگه کارهارو هماهنگ و برنامه ریزی کرده بودن، و داشتن پیش می بردن.

اینکه چقدر رفاقت بینشون هست و چقدر صمیمی و با ادب و احترام هستن، سقف های ذهن من رو نسبت به پسر ها شکست، اینکه میشه یه جور دیگه هم زندگی کرد، میشه چیز های جدیدی رو فارق از تجربیات گذشته تجربه کرد و خلاف باور قبلی رو اثبات کرد.

از بچگی به ما دخترا گفتن که نرید سمت پسر ها، اونها شمارو اذیت می کنن اونها هدفشون سود و منفعت شما نیست، اونها شما رو محدود میکنند و…

بطوری که من وقتی تو خیابون راه میرم، وقتی با یه پسر برخورد میکنم که در عابر پیاده داره بر خلاف جهت من میاد، ذهن من سریعا گارد میگیره در برابر اون! سریع اخمامو میکشم تو هم و ذهنم اون لحظه تمرکزش فقط روی اینه که یه راهی پیدا کنه که فقط از این پسر دور باشه.

در واقع (با احترام به تمام پسر های سرزمینم)پسر هارو جوری توی ذهن ما ساختن که موجودات خیلی کثیف و بدجنس و نامردی هستن، اگه بتونی خودتو از وجود اونها پنهان نگه داری تو در امانی، به تو دیگه هیچ آسیبی نمیرسه (در واقع ما هر چی بدبختی میکشیم زیر سر این پسراس!!) این دقیقا عین باوریه که توی ذهن من سالهاست که ساخته شده، با اینکه خیلی اوقات دیدم پسرهایی که نه واقعا مودب هستن و کاری به کار کسی ندارن و اتفاقا خیلی احترام میگذارن به بقیه‌ی دختر ها، اما چیزی که توی ذهن منه فراتر از این حرفاست.

باز هم میگم من قصد توهین یا بی احترامی به هیچ عزیزی رو ندارم و عذرخواهی میکنم اما این باوری هست که من سالهاست که توی ذهنم دارم و الان که فهمیدم میشه بر خلافش رو هم تجربه کرد قصد دارم که تغییرش بدم و باورم رو نسبت به پسر ها عوض کنم، چون خودم توی جامعه راحتتر هستم و عذاب نمی کشم از اون باور محدود کننده و چرت و پرت که از پسر ها دور باش، اونها به تو ضرر و زیان خیلی بدی میرسونن!!من همیشه میگفتم بابا مگه پسرا چه گناهی کردن که اینقدر دارین مارو باهاشون بد میکنید(بیشتر این باور ها در مدرسه به من داده شده متاسفانه، از معلمانم و مربی های تربیت فرزند و… یکسری چیزهای هست که جهت حفاظت از حقوق آدمی بیان میشه اما دیگه نه اینکه باور محدود کننده بدی به دختر!!) در این حد که من خیلی اوقات میگفتم کاش میشد هیچ پسری تو جامعه نبود تا ما دخترا و زنها آزادانه زندگی کنیم بدون محدودیت، بدون آزار، بدون اذیت… و کلی باور واقعا اشتباه و محدود کننده دیگه. اما من دارم میبینم که زن و مرد، دختر و پسر، همه در کنار هم دیگه دارن تو جامعه زندگی میکنن و توی خیلی از ادارت، بانکها، مراکز خرید، و… کلی از مشاغل دیگه زن و مرد کنار همدیگه هستن!! پس جریان چیه؟؟ پس چی درسته؟؟ من به کدوم سمتی برمم؟؟!

اما این در حالیه که من خودم تا الان هیچ تجربه‌ی این طوری نداشتم و این باور فقط به من رسیده، بدون اینکه من دست در تجربه کردن اون داشته باشم و تا الان اصلا حتی یکبار تجربش کرده باشم!! و خب خیلی از باور های ما از گذشتگان ما مثل پدر و مادر و خانواده و… به ما رسیده، همینجوری بی دلیل! چراکه اونها شاید چون اون تجربیات رو داشتن که این باور در ذهن اونها شکل گرفته و بخاطر همین فکر میکنن همه جای دنیا دیگه همینه(دقیقا مثل باوری که من دارم که همه جا یکسانه نمیشه غیر از این باشه!) و بخاطر همین هم به نسل های بعدی منتقل کردن، و من تازه الان متوجه شدم درست زمانی که دارم این دیدگاهم رو تایپ میکنم ، که من اصلا هیچ تجربه ی اینچنینی که پسر ها بدن نداشتم توی زندگیم‌ . اصلا هیچ تجربه ای توی زندگی من یافت نمیشه توی ذهنم و خاطراتم که پسری به من ضرر زده باشه یا بخواد که ضرری به من برسونه ، نه تنها من، بلکه خیلی از دوستانم هم همینطور هستن، و خیلی اوقات این باور ها خیلی پوچ هستن چون هیچ تجربه ای برای من این باور رو اثبات نمیکنه، اما خیلی قدرتمند شکل میگیرن. اتفاقا خیلی از ازدواج هایی که در فامیل صورت میگیره، من میبینم که آقای داماد چقدر با فهم و کمالات و چقدر عالی، چقدر محترم، چقدر مودب !! و من خیلی اوقات شک میکنم!! میگم این با ذهن من در تضاده و اینجوری میشه که من خیلی اوقات سر درگم میمونم!! اما الان متوجه شدم که نه واقعا حداقل تجربیات من این رو تایید نمیکنه پس من باید چیزی رو باور کنم که تجربش کردم نه چیزی رو که تجربش نکردم و مال اجداد منه!‍️

اما چقدر فوق العاده و تاثیر گذار بود برای من وقتیکه دیدم چقدر عرفان عزیز با لطافت و دقت تمام کباب هارو سیخ می‌گرفت و اینکه زمانی که غذای که خانم شایسته درست کرده بودن و میل کردن، چقدر مودبانه و محترمانه تشکر و قدردانی کردند. واقعا لذت‌بخش بود و یک قوت قلبی بود که بابا سقف های ذهنتون بشکن! تو دنیا داره برخلاف چیزی که تو فکر می کنی اتفاق میوفته…

مثلا زمانی که می بینم در جاده ها و جنگل های واقعا رویایی با ماشین حرکت میکنید(دقیقا عین آخر این قسمت)، میگم وااای!! یعنی واقعا یه همچین جاهاییم هست تو دنیا که بشه رانندگی کرد؟ که بشه دید؟ که بشه تجربه کرد؟؟

من دارم می بینم، خانم شایسته و استاد دارن تجربش می کنن، پس میشه، پس منم میتونم، و دیگه از اون به بعد تمرکز من فقط روی خواستمه، و دیگه میگم منم میخوااام منم می خواااام، خدایا هدایتم کن منم میخوام اینارو تجربه کنم. چقدر زیباست چقدر لذت‌بخشه، چقدر دلپذیره و خدارو صد هزار مرتبه شکر که فرشتگانی هستید از طرف خداوند در زندگی من که میتونم با دیدن زیبایی های زندگیتون و درس گرفتن از اونها و درک خواسته های به رشد و تکامل برسم، خدارو صد هزااار مرتبه شکر که فضایی فراهم شده که در اون همه چیز سرشار از زیبایی و لطف و برکت و عظمت خدا در اون هست.

از استاد عزیزم و خانم شایسته گل هم سپاسگزارم که با عشق این ویدئو هارو آماده می کنن و چقدر خواسته های ما همینجوری با دیدن این ویدئو ها شکل میگیره، و چقدر خواسته های زیبا و جذاب هستند، دقیقا عین تجربیات خودتون.

موفق و پیروز باشید در پناه خدای یگانه.