سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 185 - صفحه 4

بــنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به استاد جانم، به مریم جانم به تمام دوستان جانم

……………………………………………………

فقط من اول صبح با چشمای تازه بازشده به جهان برای شروع دوباره و آماده ارسال فرکانس های جدید،یهو وسط این گیج بودن از خواب و حس عجیبی که از دیدن خواب و چالشی که خودموانداخته بودم و دنبال راه حلش بودم،یکجای ناشناخته بود،اما کلی خوشحال و آرام….بعد یهو گفتم بذار اینبار اول فایل رو قبل کارهای روزانه همینطور درازکشیده تو تشک، یکم آنلاین نگاه کنم، هنوز همسرجان هم بیدار نشده بود امروز هم قراره به بدن استراحت بدم و ورزش نکنم، پس آخ جون برو که آنلاین یکـــم ببیــــن. آره داشتم میگفتم با اون چشم های تازه بیدار شده و هنگ شکرگزاری از نعمت ها و فایلی که قراره منو با من خودش ببره به عمق داستان زندگی باعشق و توحید

فقط من اولش هنگه این پسره رپ خون بودم،اون چی میگه… داستان چیه؟! چشم هام بیشتر باز شد و بیشتر از خواب پریدم. خدایا داره فارسی رپ میخونه. (من خیلی با حس و حال این آهنگ ها و سبک های جدید آشنا نیستم و یکمم سختمه تا اصلا درکشون کنم یا با اون سرعت خوندنشون ذهنمو عادت بدم. )

خدایی سبک رپ سرعت و ریتم ادا کردن کلمات شون خیلی متفاوت و البته خیلی خلاقانـه است و انصافا نفس هــم میخواد. شاید روی حنجره و گام های صدا کار نکنن مثل سبک های سنتی که استاد شجریان و امثال اون میخونن اما اینم برای نسل جدید خواننده ها یک سطح و لول از خوانندگیه…بگذریم من اصلا در حدی نیستم اونا رو بررسی کنم یا مهارت و زیبایی کارهاشون رو ببینم.

فقط چهره اون پسر رپ خون با تمـرکـزی که داشت و سعی میکرد بــهترین حالت خودش رو ارائه بده رو دیـــــدم.

دیــــدم با چه شور و علاقه ایی داشت میخوند،

دیــــدم با چه حـــس و حالی رفته بود تو قالب کلمات و ریتمی که بهشون داده بود.

دیــــــدم انگار جوری که سراسر فقط موجی از صدا برای انتقال احساس پشت هر کلمه و جمله ایی شده بود که باهاش دست ها و انگشت هاشم تکون می داد و خلاصه تو فاز خودش بود.

دیــــدم که داشت فقط در لحظه اکنــون عشـق میـکرد.

حالا اینکه چی میخوند و متنش چی بود، بـمـانــد. باید چندبار گوش بدم و شاید بنویسم تا بفهمم. اما در کل جالب بود که یکجایی مفهومش این بود که می گفت: جایی که غم نباشه.

خدایا شکرت برای اینکه تو سفر چقدر شگفت زده میشیم، با آدم های مختلف و علایق و کسب و کارهای مختلف اشنا میشیم اینکه با این پسر جوان بنام محمدرضا عربی که دوساله حرفه ایی خوانندگی به سبک رپ رو شروع کرده آشنا میشیم و استاد جان هم بخاطر لطف و عشق بدون چشم داشت تون کنار همون خیابان ازش در اون شب فیلم میگیره و با تمام شوق و ذوق علاقه اش رو دنبال میکنه و با صبوری فیلمبرداری میکنه. و استاد چه وجه پر از شور و شوقی رو هم از محمد رضا برانگیخته میکنه، وقتی اهنگ اول رو خوند و چشم هاش لحظه ایی ما رو دید فقط برق چشم ها و نگاهش رو با قلبم و اون فرکانسی که از تمام وجود و علاقه اش میومد رو دیـــــــدم. وقتی گفت بـرای بچــه های فلوریـدا، همونجا گفتم ما رو میگه ما بچه های فلوریدا هستیم، ما به خدا اعتماد داریم

IN GOD WE TRUST

ما بچه های زندگی در بهشتی هستیم، ما رو گفت و تقدیم کرد به ما و این یعنی هر کدوم از ما میتونه نقشی داشته باشه برای شهر زندگی در بهشت در فلوریدا… بچه ها یکم به این جمله فکر کنید. من نمیدونم چطوری یا کجا…. اما خیلی خوب حس میکنم یک روزی، یک جایی روی این کره خاکی جمعی از آدم های متفاوت، با نگاهی متفاوت از نگاه اکثریت کره زمین شهری رو خواهند ساخت. چرا که نه؟! فرق نمیکنه کجا. شاید چند نقطه باشه از این کره زمین ولی حتما تو تاریخ و جغرافیای این کره خاکی خواهیم ماند.(مثل ایرانی های مقیم لس آنجلس که اصلا حال و هواش با بقیه جاها فرق داشت)

خدایا شکرت برای این ایده ها و این امیدها و این آینده روشن و زیبایی که به قلبم میاری، جوری که صرفا فقط با نوشتنش نفسم بند میاد، دیگه تصور کردنش پیشکش… خدایا شکرت برای این افکار زیبا و امید بخش و انگیزه بخشی که در ذهنم حاری میکنی و میگی تو فقط تبدیل کن به کلمه تا یادت نره. چون تو انسانی و فراموشکار منم میگم چشم، چی بهتر از این، کجا بهتر از اینجا….

خدایا شکرت……………………… …………………….. ………………………….. …………………

استاد شما چقدر عشق دادی به این پسر، وقتی گفت یک کار دیگه یخونم و شما گفتین ادامه بده و گفتین حتــمـا و چه آهنگی بود آهنگ دوم و من اصلا اشک تو چشمام جمع شد… درست ترین و به موقع ترین بود اون آهنگ و متن.

چقدر این پسر داشت توحیدی پیش میرفتو چقدر توحیدی جواب استاد جان رو داد. وقتی ازش پرسیدین کی میخوای آلبوم بدی؟! با یک لبخند و اون نگاه و برق چشماش گفت هروقت بشه

اصلا عجله ایی نداشت

اصلا نگرانی تو وجودش نبود انگار

اصلا صبر و تکامل رو انگار داشت زندگی میکرد

اصلا انگار در لحظه داشت فقط زندگی میکرد.

یعنی جوابی که داد منو خیلی گرفت و خیلی تحسینش کردم.

تحسین اش کردم که استاد رو نمیشتاخت و به استاد گفت سلطان، حالا شاید از نظرمالی خیلی پایین بود.

با اینکه حالا برحسب عادت یا تیکه کلام گفت سلطان یا اونجا به استاد آگاهانه گفت نمیدونم. فقط من یاد این صحبت استاد افتادم که میگن:

لذت میبرم از جوان هایی که شاید از نظر مالی پایین هستن چیزی ندارند، ولی جلوی یک ثروتمند با قدرت حرف میزنن، سرشون پایین نیست، محکم حرف میزنن. خدا رو در اعماق قلب شون قبول دارند و بهش ایمان دارند که اونه فرمانروای آسمان ها و زمین و کل کیهانه.

واقعا لذت بردم و یک هیجان و شور وصف نشدنی از این قسمت در من ایجاد شده. نمیدونم چی اما میدونم خیلی قشنگه و این حس رو دوست دارم. اصلا نمیدونم چطور نوشتم فقط انگار مثل کسی که گوشه رینگ نشسته، دارم به اون لحظه و اون اتفاق و اون پسر و اون رفتار استاد و اون همزمانی و آهنگ دوم فکر میکنم، هجومی از افکاری که میگه:

خـــدا همه جاهست

خــــدا همه چیز میشود همه کس میشود

خــــدا یک جریانه و جاری، تو فقط چـــقـــدر آماده ایی برای شیرجه زدن تو این جریان سیال و روان، تو چقدر رها هستی و سبک برای اینکه این جریان تو رو با خودش همراه کنه و تو رو شکفت زده کنه؟؟؟؟؟!!!!!…

خدایا منو آماده تر کن، خدایا من آماده ام که منو با خودت در این جریان ببری و غرق در شگفتی هات بشم. با عشق با شور بی قضاوت بی اختیار…. خدایا دوست دارم که عاشقمی.

………………………………… ……………………………………. ………………………………..

فقط حال و هوای تراک رو ببین.

خدایا شکرت که تراک رو تونستیم با کلی لباس تزیین کنیم و ببینیم

خدایا شکرت برای تزیین شدن تــراک با اون لباس های تمیز و خوش رنگ و لعاب… راستش این قسمت به یاد کارای خودم افتادم که وقتی لباس زیاد باشه. چه جاهای خلاقانه ایی لباس های نم دار رو آویزون میکنم و تازه یکجور میچینم که لذت میبرم و این شلوغ شدن و بی نظمی که ظاهرا در خونه ایجاد میشه رو برای خودم پر از حال و هوای خوب میکنم.(ناگفته نماند تو این دوسالی که کلا سبک و شهرمون از اساس تغییر کرده و شستن لباس ها و خشک شدن شون هم تغییرکرده کــه شاید ظاهرا بنظر خیلی ها که چون ماشین لباسشویی دارند یا خشک کن و …سخــتــه

موفقــیـت لـذت بـردن از مسیــر زنــدگی هســـت نـه مقصـــد من این جمله رو باور دارم و بهش در حد توانم عمل میکنم.

اما من این نداشتن بعضی امکانات رو برای خودم توش درس هایی میبینم که خودم آگاهانه انتخاب کردم. آگاهانه از خیلی از راحتی ها و داشته هامون گذشتم که یکی اش همون لباس شویی هست.یادش بخیر و قطعا روزی خواهد اومد که تجربه متفاوت و ساده تر و راحت تر دیگه ایی از نظافت و شستن لباس ها خواهم داشت و من اینو از خدا میخوام تا منو آسان کنه برای آسانی ها و تجربه های دلنشین و سپاسگزارانه تر دیگه ایی)

خدایا شکرت که هر صحنه از یک زیبایی پر از نکته مثبت و یادآوری برای منه که چرا الان اینجام و باورهام کجای این داستان قرار داره.

خدایا شکرت برای دیدن این زیبایی

خدایا شکرات برای لذت بردن از زندگی در هرشرایط و موقعیتی

خدایا شکرت برای نگاهی که میشه هربار به تجربه های زندگی بهترش کرد و بزرگتر شد و ازشون رشد گرفت

خدایا شکرت برای وجود مریم جان خلاق و زیبا اندیش من…تراک رو با لباس ها تزیین کرده و امکانات موجود برای انجام کار درست اینطور استفاده میکنه.

خدایا شکرت……

…………………………………………………………………………………………………………

من اون صحنه که استاد از لای لباس ها دیده شدن و مریم جان روشون زوم کردن فقط کلی خندیدم. خیلی صحنه باحالی بود.

نکات این صحنه باحال و فان از شستن لباس ها و آویزون شدن شون تو تراک:

1. کار درست رو باید انجام داد

2. اصل خشک شدن هست حالا چطوری بهت نسبت به شرایط و امکانات موجود گفته میشه.

3. تجربه کردن از یک شکل متفاوت کارها رو انجام دادن خلاقیت و رها بودن از چهارچوب های قبلی رو میخواد

4. در بند قید و بندهای خاص نبودن که شاید حاشیه هستن.

5. دیدن یک تجربه به ظاهر ناخوشایند برای یک آدم منظم و تمیز با این نگاه که خونه تزیین شده با لباس ها

6. ………….

خدایا شکرت برای اینکه میگی تا بنویسم و من گاهی کم میارم از این سرعت. فکر کنم اگر رپ گوش کن و رپ خون قهاری بشم کم نیارم و سرعتم بره بالا….

………………………………………………………………………………….

به به میریم خـــریـــد از یک فروشگاه ایرانی_ارمنی

اونم خرید چی، خرید گوشت مخصوص کوبیده.قراره بریم یک 13 بدر بگیریم با پسرای باحال و دوست داشتنی.

یعنی دیدن این حرکت تون هم منو کلی ذوق زده کرد استاد جان.فکر کنم همه ی اونا اهل عمل به دوره قانون سلامتی بودن که بدون نان قراره این کوبیده ها گوشت ها سرو بشه.

عجب رنگ و لعابی داشت

عجب جمعی بود بچه های سایت با استاد اونم بصرف مهمان شدن توسط استاد اونم چی کباب کوبیده صل اعلی…نوش جونتون. اون لحظات کنار هم بودن تون گوارای وجودتون. تحسین تون میکنم برای جمعی که بودین.

استاد جان چقدر با جوان ها همراه بودین و با اینکه شاید یک سری رفتار و ضوابط شون با شما همخوانی نداشت اما شما بهشون حق انتخاب دادین و فقط شاید بدون قضاوت نظاره گر بودید.

استاد جان واقعا قابل تحسین هستین بارها و بارها برای اینکه اینقدر با خودتون و دنیای اطراف خودتون با تمام تضادها و خوبی ها و بدی ها در صلح و صفا هستید.

استاد جان اینکه بعضی ها تو تفریحات شون حتما باید دودی هم باشه من هیچ وقت درکشون نکردم و نمیپسندم چون اعتقادم بر این هست که اگر من چه توی طبیعت چه تو خونه و مهمونی نتونم خودمو به عشق و حال برسونم و نتونم از دورن شادی و عشق رو پیدا کنم یکجای کارم میلنگه…سعی کردم وابسته به هیچ عامل بیرونی برای لذت بردن از لحظه هام نباشم سعی کردم.

………………………………………………………………………………………………………….

فایل آخر و حرکت تراک لابلای این کوه و زمین پهناور و دشت و شنیدن این آهنگ دومی که واقعا زیبا و پرمفهوم بود دیگه منو سرشار کرد.

یعنی میشه از همین قسمت آخر کلی بنویسم.شاید تونستم دوباره بیام و بنویسم و بارها گوشش کنم

.

.

.

یکی موند یکی رفت

یکی گرگ یکی سگ

یکی خورد یکی کند

یکی دل یکی شـر

یکی عشق یکی درس(ترس)

یکی چشم یکی تر

یکی تو یکی مـــن که تموم راهــو دویدم

زیر بار خم شدو کمرمو

هنوز دنبال امـیـدم

هی رفتمو گشــتم

باغ دلـو گلـاشو چیدم

تو این دیار غربت کسی جز خــــــــــــدا ندیـــــــــــــــدم

یکی نبض یکی تـو

که تمــوم رویــاتـو داری

نـبینم که یه روزی بـکنی از ته دل گریه و زاری

یکی تــو یکی مــن

هنوزم پشـتـتـو دارم

اگه خورشید غروب کرد من واست ماهــو میـارم

یکـی فرداشو سـاخت

یکـــی اراده داشــت

یکی من بـی ذوق

هر دفعه می باخت…………………………………

کسی جز خدا ندیدم

اینم قسمتی از شعر تقدیم با عشق با کمک همسر عزیزم تقدیم به ما

یکی دنیاشــو ساخت

تو این دیار غربت کسی جز خــــــــــــدا ندیـــــــــــــــدم

سپاس بخاطر این درون

سپاس بخاطر این دنیای پهناور

سپاس بخاطر این زیبایی ها

سپاس بخاطر این فراوانی ها

سپاس بخاطر این حرکت ها و گسترش ها

سپاس بخاطر این علایق و تفاوت ها

سپاس بخاطر این قسمت که منو رشد داد….