سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 186

سلام

چه درسایی میشه گرفت از این قسمت. مثلا اون احساس لیاقت استاد که خودشو لایق شادی و خنده و رقص می‌دونه و می‌ره وسط می‌رقصه و به خاطر حرف مردم لیاقت خودشو پایین نمیاره.

اون خواننده خانم که نمی‌دونم اسمش شیلا بود یا شیدا، داشت یکی از آهنگهای قدیمی خودشو لب میزد ولی احساس بدی نداشت از اینکه من خودم نمی‌خونم و روی پلی بک لب میزنم. اینم نشون احساس لیاقت ایشون هست که براش مهم نیست مردم چی میگن و می‌دونه خودش چیکارس و نیازی به تأیید کسی نداره و خودشو همینجوری که هست ارزشمند میدونه.

مورد بعدی جمعی بود که جلوی استیج جمع شده بودن و از پیر و جوان میرقصیدن با هر مدلی که بلد بودن یا حتی فقط خودشونو تکون می‌دادن و این خودش یک انرژی مثبتی بود که داشتن به نیت شادی، یک حرکتی میکردن و انرژی مثبت فضا رو میشد حس کرد، حال خوب همه رو میشد حس کرد.

مورد بعدی تراک کمپر فوق العاده است که چقدر راحت از قسمت پشت ماشین برداشته میشه و شما راحت میتونید تعویض روغن و‌ سایر رسیدگی های ماشین رو انجام بدید.‌ چقدر راحته این سیستم و چقدر خود فورد هم ماشین هیولاییه که به راحتی همچین وزنی رو به راحتی هندل می‌کنه پشتش و آخ نمیگه.

نکته بعدی این کارواش جالب بود که هرچی میخواستی داشت و می‌تونستی خودت ماشینت رو بشوری و خیلی این ایده به دلم نشست چون آدم وقتی خودش ارزش قائله واسه وسایلش، با عشق بهشون رسیدگی می‌کنه و اینطوری شکرگزارشون هست و این سیستم کارواش که خیلی قشنگ هم کف داشت هم آب پاش قوی برای شستن ماشین عالی بود.

نکته بعدی فراوانی ای هست که شما باهاش هر لحظه برخورد میکنید و خیلی راحت تمام نیازهاتون رو برطرف می‌کنید و آماده قدم‌های بعدی سفر میشید. همینه که شما همیشه در زمان مناسب و مکان مناسب قرار دارید و اتفاقات خوب رو تجربه می‌کنید.

اون پیست اسکی هم خیلی جالب بود که چطور به صورت مصنوعی میشه فقط با استفاده از هوای بسیار سرد، برف و پیست اسکی درست کرد. این همون قضیس که همه مسائل راه حل دارند، راه حلهای ساده، قابل دسترس و راحت.

اون کاکتوس کافه چقدر خوشگل بود. یک دیزاین جالب که خودش به غیر از کافه و رستوران، یک مکانی بود برای گرفتن عکسهای خوشگل. خلاقیت صاحبش رو دوست داشتم و چقدر افرادی مثل من فقط به خاطر محیطش دوست داشته باشن تجربش کنن و اگر کیفیت غذا و محصولش هم خوب باشه، دیگه بشن مشتری ثابت. یعنی این کافه رستوران علاوه بر تامین نیاز غذای مشتری، یک نیاز دیگه از مشتری هم برآورده کرده اونم نیاز روحی مشتری که دوست داره تو یک محیط با حال غذا بخوره. خیلی باور فراوانی رو برام تقویت کرد که چقدر ایده های متعددی هست که می‌تونم توی کارم داشته باشم و مشتری‌های بیشتری از اقشار مختلف جذب کنم اونم با خلاقیت های ساده و راحت و کم هزینه. مثلا یادمه نیمار فوتبالیست برزیلی، یکی از بندهای قراردادش که بابتش پول از باشگاه دریافت میکرد، خوش رفتاری با هواداران بود یعنی یک ویژگی که ربطی به فوتبال بازی کردنش نداره ولی اون ازش پول میساخته.

نکته بعدی این تمیزی و امکانات در جاهایی که ما با سفرنامه همراه شدیم و دیدیم هست. چقدر همه جا تمیزه، چقدر هرجایی شما میرید، امکانات به حد کافی هست و خیلی اینو از شما شنیدم. آفرین به مردم آمریکا.

واو عجب غار طولانی و عمیقی و جالبیش باز اینکه اومدن مسیر ساختن و راه درست کردن و استفاده کردن از این جاذبه برای درآمدزایی و جذب گردشگر. واقعا فراوانی بیداد می‌کنه فقط کیه که ببینه. چقدرم زیباست این غار و نورپردازی ها هم خیلی نمایان کرده بود زیبایی های غار رو. من که شگفت زده شدم از این غار.

دوباره مثل خیلی جاهای دیگه که دیدیم، برای بحث فروش، اومدن فضایی رو ترتیب دادن و محصولاتی با آرم و نشان همون غار به فروش میرسونن و این دوباره خودش یک ایده پولساز و راحت دیگر. حتی محصولاتی بود که آرم و نشانی نداشت ولی بالاخره این میشه یک یادگاری که فرد با خودش میگه من اینو از فلان جا خریدم و دوباره خاطرات براش مرور میشه. فراوانی یعنی این که میشه از مرور کردن خاطرات برای دیگران به وسیله اشیا هم پول ساخت علاوه بر اینکه نیازهای دیگری هم برطرف کرد مثلا زمستونه، جوراب کلفت برای فروش گذاشت تا برای سرمای سخت مناسب باشه.

نکته بعدی جی پی اس و سیستم های مسیریابی هست که چقدر سفر رو‌ راحت کرده و اون کسی که این نرم افزار ها و سخت افزار ها رو تهیه کرده، هم خودش ثروتمند شده هم کلی مسئله از دیگران حل کرده و باعث خیر شده. بازم میرسیم به اینکه کسی که باور داره مسائل راه حل دارن و راه حل شون راحت و در دسترس هست و کسی که احساس لیاقت داره، خیلی راحت این مسائل و فرصتها رو می بینه، راه حلشون رو هم می بینه و میاد حلشون می‌کنه به لطف خدا و هم زندگی خودش هم بقیه رو راحت می‌کنه. درود بر تمام ثروتمندان جهان.

دوباره فراوانی اینبار در گونه های حیوانات. فراوانی در ذات جهان ماست چون خداوند ذاتش دهش و فراوانی و رزاق و وهاب بودنه. ذاتش فضله. صاحب خزائن آسمانها و زمینه.

دوباره یک ایده جالب. پاسپورت برای اینکه هرجا رفتی مهر یا علامت بزنی و یه جورایی هم بدونی کجاها میتونی بری هم وقتی رفتی، باز تشویق بشی تا جاهای بعدی هم بری و تیکش رو بزنی‌. این ایده هم واسه کسایی که علاقه به درآوردن ریز و درشت جاهای دیدنی اون منطقه هستن و همچنین علاقه به تصویر و نوشتن دارن و همچنین علاقه دارن به تهیه آلبوم خاطرات سفر با گذاشتن عکس توی اون دفتر به عنوان یادگاری از اون منطقه. چقدر ایده هست‌.

خدایا شکرت

متشکرم استاد

در پناه خدا