سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

به نام خداى مهربان و هدایتگر

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته نازنین

سلام به دوستان هم فرکانسى عزیز

خدایا شکرت که توانایى دیدن این همه زیبایى رو بمن عطا کردى ، خدایا شکرت که من رو به این مسیر زیبا و رویایى هدایت کردى ، خدایا شکرت .

باید پارو نزد وا داد

باید دل رو به دریا داد

خودش میبردت هرجا دلش خواست

بهر جا برد بدون ساحل همونجاست

غروب زیبا و رویایى خورشید با طیف رنگاى زیبا ،جاده اى که دو طرفش شنهاى سفید و برفى .

واى چقدر این فضاى پر از شنهاى سفید بى نظیر و ملکوتى .

وقتى خانم شایسته نشستن و سرسره بازى کردن

یاد برف بازى در سپیدان افتادم .

وقتى خانم شایسته گفتن با بچه هاى سفر به دور آمریکا میایم اینجا کلى ذوق کردم و خودم رو تصور کردم تو این کویر شنى سفید .

هر آنچه را مى شود تجسم کرد مى شود بدست آورد.

امروز همش تو پرواز و فرودگاه تصورم این بود که مى خوام بیام استاد رو ببینم ،از تصورش هم حس و حال عجیبى داشتم ، خدایا شکرت .

مى خواستم این موضوع رو در دوره عزت نفس بنویسم ولى الان مى نویسم ، استاد امروز روى ابرها بودم و فقط خدایا شکر گفتم ، دوره عزت نفس رو از سال ٩٧ شروع کردم براى من که عزت نفسى بسیار پایینى داشتم اتفاقات و تغییرات خیلى خوب افتاد که بموقعش تو دوره عزت نفس مى نویسم ولى تمرین درخواست غذاى اضافى در هواپیما و تمرین آگهى رو انجام ندادم ، شاید باید تکاملم طى میشد ، امروز تو پرواز اولش مقاومت داشتم گفتم چى بگم ، بقیه چى میگن ، نه بذار برگشتنى میگم ، کاش صندلى اول بودم و ….ولى گفتم باید بگم ، از مهماندار تقاضاى یه غذاى دیگه کردم و با احترام بهم گفت که اجازه بدید به همه بدم باشه ، جالب اینه که اصلا خجالت نکشیدم و ناراحت نشدم ، اتفاقا خانم کنارى گفت غذاى من هست اگر مى خواید ، ذهنم گفت بابا کدوم هواپیمایى غذاى اضافه میده و …. . گفتم مهم اینه که من این درخواست رو کردم و اتفاقا این آقا واسه من غذا رو میاره و ….، بعد از چند دقیقه مهماندار با غذا آمدن و با احترام غذا رو بهم دادم و کلى خدا رو شکر کردم .

شاید این موضوع براى خیلى ها راحت باشه ولى براى من یه اتفاق بزرگ که فارغ از نظر و نگاه دیگران درخواست کردم .

استاد از شما بسیار بسیار ممنونم به خاطر این همه آگاهى هاى بى نظیر و عالى و اینکه این همه زیبایى و مکان هاى رویایى رو با ما به اشتراک میذارید ️️