سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

به نام خدا

سریال سفر به دور آمریکا

قسمت 188

چه قدر آسمون زیباست..این حد از شفافیت حس خوب و هوای تازه ای که جریان داره خیلی قشنگه..چه قدر پوشش گیاهی اینجا متفاوت از قسمت هایی هست که قبل دیدیم..رنگ خاک بوته های موجود…

خدای من چه قدر و قامت بلند بالایی داره این درخت کاکتوس..هیچ وقت فکر نمیکردم که کاکتوس میتونه این قدر بلند رشد کنه…جالب تر اینکه در قسمت پایین تماما شبیه تنه‌ی درخت بود…با چه نظم و دقتی خار ها روی یه خط تقریبا مستقیم روی بدنه‌ی اون قرار گرفته بودن..

چه قدر من رابطه‌ی شما رو دوست دارم من عاشق پیاده‌روی هستم اینکه میبینم دو نفر اینقدر میتونن علایق شون مشترک باشه و با هم تجربه ‌ی زیباتر و عالیتری رو بسازن بینظیره…خداروشکر

خدایا تو با آسمون چه میکنی آخه..چجوری آخه با روح و روان ما داری بازی میکنه؟!آخه اون همه زیبایی و ترکیب رنگ ها و هارمونی‌ای که از طلوع خورشید میبینیم و بی نهایت در کلام نمیگنجه زیبایی هاش و الان غروب…خدایا انگار ساعت ها و روزها و ماه‌ها نشستی کنار بوم نقاشیت که به وسعت آسمون این لحظه اس و با عشق از تو جهبه‌ی مدادرنگی‌هات با دقت رنگ‌ها رو انتخاب شون کردی..ولی میدونی جالبیش اینه که تو داری هر لحظه این کار رو انجام میدی و ذهن من فقیره در مقابل درک و فهم بزرگی و عظمت تو…خداروشکر به خاطر همه‌ی زیبایی‌هات الهی شکر

چه قدر من تحسین میکنم اینکه در ورودی عر ایالت ویزیتور سنترهایی که زیبایی ها و جاذبه های گردشگری اون منطقه خبر میده…داشتم فکر می‌کردم چه قدر خوب میشد توی همین ایران خودمون توی ورودی هر استان این کار انجام بشه و چه قدر میتونه به گسترش گردشگری و خلق ثروت‌ کمک کنه این موضوع‌‌…چه قدر آمریکا کشور منحصربه‌فرد و رشد یافته‌ای هست..

خدای من این واقعیه یا کیکه؟؟!!!

وای یه ساحل داریم اما بدون آب …ساحل شن های سفید که میرسه به آبی آسمون خدا…وای که چه قدر اینجا قشنگه…وای اسناد من عاشق شما هستم که پابرهنه قدم گذاشتید روی این شن ها..وای که منم هم خودم رو با شما توی این مکان میبینم دارم حس میکنم تجربه‌ی گرمای شن ها رو کف پاهام…خدای من چه قدر حسشون بی نظیره…خدایا انگار داری روی آرد راه میری بس که نرمه…وقتی خورشید میتابه دونه ها مثل شکر مثل نمک برق میزنه الله اکبر

خدای من چه نقوش و طرح ها و پترن هایی رو باد به زیبایی و با مهارت و با استمرار و تکامل له وجود آورده…چه قدر قشنگه اون قشنگ هایی که ردپایی از حضور انسان نیست اما خدا داره ردپاهاش رو به ما یادآوری میکنه..

چه خوبه بودن و داشتن تراک کمپر که میتونی آزادانه هر آن جایی که هست توی هر مکان زیبایی بری و زیبایی ها رو ببینی و برگردی هم استراحت کنی هم غذا بخوری و انرژی بگیری تا بری و زیبایی های بیشتری رو شکار کنی…

چه قشنگ و خوش برخورد و زیبا بود مسؤل ورودی نشنال پارک…موهاش رو هم بافته بود این دختر زیبا….خدای من تو چه قدررقشنگ و خوش انرژی و پر انرژی هستی…

چه قدر قابل تامل و تحسین هست با وجود اینکه باد میوزره و به طبع جاده رو میپوشونه ولی ما اثری از شن روی آسفالت مسیرها نمیبینیم…چه قدر داره کار انجام میشه…یه پارکینگ بزرگ برلی ماشین ها و بودن سرویس بهداشتی…چه قدر به این شکل انسان میتونه ترغیب بشه که با خیال راحت بیاد و طبیعت رو تجربه کنه…

چه قدر خوبه که صبح دوباره برگشتید و تا به تنهایی از زیبایی و سکوت اینجا لذت ببرید…

چه قشنگ بود اثری که شما و خانم شایسته از خودتون برجای گذاشتید…

وایسید منم بیام…اصلا وایسید همه‌ی ما بچه های سفر به دور آمریکا هم بیاییم و اثر خودمون رو به جا بزاریم…

guys come on let’s go

خانم شایسته چه خط زیبایی دارید شما…یادمه توی قسمت های قبل سفر نامه توی یکی از موزه ها هم با خط پیوسته انگلیسی متنی رو به یادگار نوشتید چه قدر من اونجا هم تحسین کردم شما رو چون من عاشق این خط هستم..

چه قدر جالب بود این فردی که با ساختن یه خونه چوبی پشت ماشینش اومده بود تا لذت ببره..چه قدر تحسینش میکنه محدثه ببین برای دیدن زیبایی ها هنیشه فرصت هست راه هست بهونه نیار..کولر خونگی داره..در چوبی خونه…اون دستگیره اش رو دیدی…خدای من پرده‌ی توری داشت مثل پرده‌ی توری پنحره‌ی اتاق من…محدثه این میتونست پنجره‌ی اتاق تو باشه ها…چه قدر قشنگ و گوگولی و نقلی هست…خدای من از این ساده تر و در صلح تر بی خیال حرف و خیال و قضاوت آدم او یه چهارپایه پلاستیکی رو به عنوان پله برای راحت تر بالا رفتن گذاشتن…من عاشق اینم مردمون این عشق و سادگی و زیبایی و در صلح بودن شون شدم…اینکه هر کس داره به شکل و سبک و نحوه‌ی زندگی میکنه که خواست خودشه نه انتخاب مردم…

آقا منم میام تا از بالای اون تپه ها سر بخورم…

استاد چه قدر خوشبخت و سعادتمند بودن بچه هایی که توی کارگاه ها و سفرهای دسته جمعی شما حضور داشتن…دمشون گرم

خدایا ما را به راه راست به راه کسانی که به آنها نعمت دادی و نه گمراهان هدایت کن

8/خردادماه/1403