سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

به نام خدایی که عاشقانه هدایت و حمایتم می کنه

سلام به استاد عزیز؛‌ مریم جان و دوستان هم سفر

به به برگشتیم به این صحنه روحانی و این فضای واقعا عجیب با ترانه بی نظیر سیاوش قمیشی

باید پارو نزد وا داد…باید دل رو به دریا داد

خودش می بردت هرجا دلش خواست…به هرجا برد بدون ساحل همونجاست

خدایا خدایا چقدر زیباست این منظره…چقدر وسیعه…خدایا اون کاکتوس چقدر هیولاست …چقدر جالبه تنه درختی و بدنه تیغ دارش…تا حالا این مدلی ندیده بودم

وای قلبم خدا …چه غروبی…چه رنگ هایی..این آسمون چقدر رویایی و زیباست….استاد واقعا شما همیشه در بهترین زمان در بهترین مکان هستین….فکر کن برای غذا یه جا توقف کنی و بعد خدا برات آسمون رو اینجوری رنگی کنه که حسابی بعد از تغذیه جسم؛ روحتون هم جلا پیدا کنه … الله اکبر از این شکوه غیرقابل وصف که ایمان دارم از نزدیک هزار برابر زیباتر از چیزیه که ما از زبان تصاویر می بینیم…ممنونم مریم جانم برای ثبت این لحظات

خب رسیدیم به نیو مکزیکو و فکر کنم یه گیفت شاپ… تحسینتون می کنم استاد عزیزم که در رو برای اون خانم که دستش پر بود باز کردین و نگه داشتین و بعدم برای رفتن مریم جون هم صبر کردین

توضیحات و اسلایدها درباره شن های سفید هست که احتمالا قراره بریم ….به به چه قشنگن اون ظرف ها و بافت ها که خیلی شبیه صنایع دستی خودمون تو ایران هستن….

وااااااو عجب جاده ای….خدایا دو طرف شن های سفیده مثل برفه…خدای من چه قدر زیبایی عجیب تو این سفر دیدم…شکرت

خدای من…..خدای من …. چقدر این شن ها زیبان…نرمیش رو میشه حس کرد…به قول مریم جون مثل آرد…خدایا من تا قبل دیدن فایلهای استاد و ساحل نزدیک پرادایس اصلا نم یدونستم همچین شن هایی و همچین ساحلی هست با این رنگ و جنس شن … بعد تو این سریال فهمیدم بجز ساحل؛‌ کویر با همچین شن هایی هم هست و به شدت آرزو کردم ببینمش و تجربه ش کنم

خدایا چه حس ناب و خاصیه روی این شن ها و تو این فضا راه بری…حس می کنم واقعا اونجا بیشترین نقطه اتصال به خدا رو داره و فرکانس و انرژی الهیش بی نهایت بالاست….

من قربون اون ذوقتون استاد که زدین به دل شن ها و چه قشنگ یاد مرنجاب افتادین و چه قشنگ یادآوری کردین که دیدن این زیبایی و بودن تو این فضا خواسته تون بوده و جزو رویاهاتون و الان بهش رسیدین

سیر نمیشم از این صحنه ها…وایت سند نشنال پارک چقدر رویایی و ملکوتی و روحانیه…راست می گین واقعا…من چندین بار پاز کردم فایل رو و برگشتم دوباره دیدم

مریم جون چه قشنگ گفت :‌تو این فضا صدای قلبت رو می تونی بشنوی…خیلی خاصی….باید بیایین اینجا و خودتون تجربه کنین

عاشقتم مریم جان….عاشقتم…با همه وجودم اینو می خوام

چه ساعت خوب و خفنی استاد که با قطب نماش تونستین مسیر رو پیدا کنین

چقدر تحسین برانگیزه که فضایی رو برای پارک ماشین ها خالی و آماده کردن

تحسینتون می کنم برای این غذای بی نظیری که توی خونه و آشپزخونه اختصاصی تون تو این فضای دلبر آماده و نوش جان می کنین…من عاشق استیک ها و برش هاش هستم واقعا…چقدر گوشت با کیفیتیه و مریم جون چقدر ماهرانه می پزه

چقدر قشنگ و تحسین برانگیزه که سه مدل تراک کمپر و ماشین می بینیم که هر کدوم با توجه به بودجه و سلیقه و علاقه ش تهیه کرده…هر کدومتون یه جوری و بیشتر از همه راستش اونی که خوش با چوب درست کرده و شخصی سازی کرده…چقدر با عشق این کارو کرده … کاملا مشخصه…..جقدر به جزییات اهمیت. داده و قشنگ اجراش کرده

به عبارتی هیچ محدودیتی و هیچ بهانه ای نیست و با داشته هاش و هزینه ای که می تونسته؛‌ برای خودش و لذتش این کار رو کرده و با خلاقیت و عشق همچین کمپری درست کرده و زده به جاده تا لذت بیشتر ببره…..واقعا بی نهایت تحسین می کنم این فرد رو

جانم به اثر شخصی که هر دوتون خلق کردین….چقدر رها و زیبا روی شن ها دراز کشیدین و دست و پا زدین و ردتون موند…حتی ظریف ترین دوحت جیب و کمر شلوارتون….ببین دیگه چقدر این شن ها نرمه که اینجور اثرش می مونه…مثل برف دقیقا…. جانم به نوشتن مریم جان روی شن ها …جانم به غلت زدن استاد روی شن ها…جانم به اینهمه یادآوری سفرهای قبلی …جانم به امیدواری برای برگزاری دوباره این سفرها توی امریکا یا ایران

خدایا شکرت برای این استاد بی نظیر

شکرت برای دیدن اینهمه زیبایی

برای دیدن اینهمه خلوص و شگفتی این فضا که واقعا قلبا میخوام تجربه ش کنم

شکرت برای دریافت فرکانس الهی و ملکوتی این قسمت