سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

سلام به همه

اول فایل با یه موزیک فوق العاده و یه محیط خلوت دنج آروم و امن چقدر این محیط هایی که اینجورین و فقط خودتی و خدا انگاری وصلت میکنه به منبع و کلی تو وجودت آرامش و رهایی شکل میگیره درسته از نظر فیزیکی اونجا نبودم ولی قشنگ فرکانسش رو درک کردم

من تو گوگل مپم یه فولدری رو درست کردم که اسمشم نوشتم جاهایی که تو آمریکا باید ببینم هرجا که میرید استاد برام جذاب باشه سریع میرم تو گوگل مپ پیداش میکنم اول کلی عکس ازش میبینم و بعدش میگم من اینجام میخوام برم

یادمه شما یه فایل چند وقت پیش از همین وایت سند ضبط کرده بودین انقدر من دوست داشتم که کویر رو تجربه کنم و مات زیبایی اینجا شدم یه مدت بعدش دوباااار خداوند منو به کویر دعوت کرد و رفتم خیلی هم زود چون مقاومتی نداشتم باورهامم همسو باهاش بود

یه مثال خیلی خوب دیگه هم از همین شکل گیری خواسته و رسیدن بهش دارم حیفم میاد نگم

من وقتی سرباز بودم تو دوران آموزشی بودیم 2،3 هفته مونده بود تموم شه آموزشیمون سر کلاس بودیم یکی از بچه ها گفت من که همین چند روز فقط این لباس تنمه و بعدش دیگه این لباس رو نمیپوشم ( والیبالیست بود و ادامه سربازیش رو تو تیم والیبال باید میبود) همونجا منم خواستم و عجیب این خواسته توم شکل گرفت نگفتم وای خوش بحالت منه بدبخت باید لباس بپوشم نه ! فقط خواستم این خواسته رو و گفتم خیلی خوب میشه منم این شرایط رو داشته باشم گذشت و ما تقسیم شدیم و من جایی افتادم که فقط همون روز اول بعد آموزشی ( و دو سه روز به حالت فرمالیته تو بقیه خدمت) اون لباس رو پوشیدم و دیگه هیچوقت لباس سربازی تو تن من نرفت و همیشه با لباس شخصی بودم

جدیدا هم دوباره عجیب یه خواسته دیگه درونم ایجاد شده که بهش برسم یدو بدو اومدم و تعریفش میکنم

من همین وایت سند نشنال پارک رو همون دفه اول که تو فایل قبلیه استاد دیدم اول گفتم اوه چه برفی کجاست اینجا بعد که استاد گفتن اینجا کویره اینام شنه گفتم آقا منم میخوام اینجا برم، این باشه سند برای خودم که 4 روز دیگه که رفتم وایت سند نشنال پارک اینو بخونم تا ایمانم بچسبه به سقف

چقدر برخورد اون خانومه که تو ورودی پارک بود فوق العاده بود و مهربون و با لبخند زیبا ، واقعا چقدر این لبخند تاثیر میذاره هم تو خودت هم دیگران ، من خیلی خوش خندم ولی خب لبخند زیادی نمیزدم میخواستم مثلا به کسی سلام کنم جدی بودم ، اما یه روز تغییرش دادم اولش ادا در میووردم که دارم با لبخند به آدم ها سلام میکنم ولی یه مدت که گذشت یهو به خودم اومدم دیدم اااا محمد تو به همه میخوای سلام کنی یا برخورد کنی حتی پشت تلفن هم لبخند میزنی و جالبیش اینه که همههه همه یعنی همه ها این رو بهم برمیگردونن و بهم لبخند میزنن و خیلی خوش رو باهام هم کلام میشن چه غریبه چه آشنا چقدر این زندگی قشنگه واقعا خدارو صد هزار مرتبه شکر

چقدر این کشور فوق العادست و چقدر خوبه که همه جای این کشور حتی تو بیابون هم امکاناتی فراهمه که تو بتونی راحت باشی بتونی ماشینت رو پارک کنی یا از سرویس بهداشتی تمیز استفاده کنی خدایا شکرت

مریم خانوم چقدر شما تمیز و مرتب آشپزی میکنید واقعا این کد بانویی شما برای من حسااابی جای تحسین داره آفرین بهتون

من قبلنا یکم سخت گیر بودم که آقا با همین امکاناتی که الان داری حال کن برو سفر کمپ کن بگرد ( تو یه سری موضوعات خیلی کم بود تو یه سری موضوعات خیلیییییی بیشتر ) اما الان دیدم تغییر کرده همیشه به خودم میگم تو کلا دو روز تو این دنیایی نشین بگو تا فلان چیز نباشه من فلان کار نمیکنم یا فلان جا نمیرم ولی جالبیشم اینه که تا نتونی از همون شرایط لذت ببری و سپاس گذار باشی چیزهای دیگه هم وارد زندگیت نمیشه ولی الان خداروشکر خیلی سعی میکنم لذت ببرم خیلییی فاصله دارم با چیزی که بتونم بگم خوبه اما راضیم چون یه ذره نسبت به قبلم بهتر شدم

چقدر این فضا زیبا و رویایی بود خدارو شکر خدارو شکر که این زیبایی ها رو دیدم

و خداروشکر بخاطر این سایت که تمرکز همه رو زیبایی هاست و وقتی کامنتی میذاری اسنجوری به احساس خوب میرسی و محمد یادت باشه کل کار هم همین احساس خوبست

خدانگهدار و یاورتون باشه