سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

به نام رب العالمین

این قسمت من رو مدهوش کرد! خدای من خدای من

اون کاکتوس عظیم الجثه! من از بچگی دیوانه ی کاکتوس ها بودم و خیلی بزرگشون رو هم توی گلخانه های ایران دیدم ولی فکر کن کاکتوس رو توی خونه ی خودش وسط بیابون ببینی از نزدیک تاچش کنی بغلش کنی بوسش کنی خداایاااااا من عاشقشش شدم، وقتی این گیاه سنش بالا میره پایینش به مرور چوبی میشه و دیگه اون بافت نرم اول رو نداره، خدایا شکرت

بعد سوار ماشین میشیم و میریم وایت سند بیچ خدای من بازم یک مکان بی نظیر دیگه شن های سفید تپه ای برای منی که عاشق کویرم شن ها مثل اکلیل میدرخشند و مثل آرد نرم هستن منم همراه استاد جان از بالا غلط خوردم اومدم پایین منم همراه شما اثر هنری خودم رو با حرکت برف پاک کنی دست و پا ایجاد کردم، بله منم همراه شما اونجا بودم خدایا شکرت ، هیچ صدایی اونجا نیست بجز صدای خداوند(سکوت صدای خداست) این جمله رو این روزها چندین بار جاهای مختلف شنیدم(سکوت صدای اوست)و اینجا هم تکرار شد، شکر گزارم برای این نشانه ها و هدایت هایی که به روشنی روز هستند، شکرگزارم به زیبایی نوشته ی مریم گلی نازمممممم به روی شن های سفید با دستخط زیبات!

شکرگزارم برای تراک کمپر و اف وان فیفتی اناری رنگ قشنگمون که اندازه ی میلیون ها نفر جا داره و همه ی مارو داره میبره دور آمریکای زیبا الهی صد هزار مرتبه شکرررررررررررررر، چرا من از شکرگزاری سیر نمیشم پس؟ در حالیکه قبل تر کامنت نمینوشتم الان فایل که تموم میشه سریع دوست دارم بنویسم و تازه دستام خسته نمیشه زبونم خسته نمیشه از سپاسگزاری جان جانان خدای مهربانم همینطور دوست دارم ادامه بدم ! خدایا این حس رو برای من مستدام کن قدرت شکرگزاری من رو هزاران برابر بیش از امروزم کن. از شما استاد عزیزمممم سپاسگزارم که سپاسگزار بودن رو در وحله ی اول از شما یاد گرفتم! الهییییی شکرت