سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

سلام استاد عزیزم ومریم جان

چقدر از این شن های سفید همچون آرد خوشم اومد واقعا زیبا وخاص بود و من تا ب الان ندیده بودم شن سفید

وقتی به کویر رفته بودم کلی توی شن ها با پای برهنه قدم میزدم و قلت میزدم و خیلی کیف کردم وقتی شماهم اینکارو کردین

از اون درخت کاکتوس ک تا الان فقط توی برنامه کودکا میدیدم خیلی حال کردم خیلی باحال بود قد وقامتش، تنه اش ،سفتی ک میگفتین خلاصه خیلی حال کردم از بودن توی اون فضا و فیلم برداری از بالا واقعا لذت بخش بود

و اون شعر اول سریال

امروز یه حس مخربی یهویی اومده بود سراغم و حالمو گرفت وقتی با یکی از دوستام در میون گذاشتم این قسمت از متن شعر رو برام فرستاد

باید پارو نزد وا داد

باید دل رو به دریا داد

خودش میبردت به هر جا دلش خواست

به هرجا برد بدون ساحل همونجاست

و چیزی بهم گفت ک واقعا برام موثر بود گفت اشکال نداره این حس رو داری مهم اینه توی این حس وحال نمونی و من ب خودم اومدم ک تغییر بدم سریعا حسم رو ک سرگرم مرتب کردن اتاقم شدم

و یه قسمت کوچیکی رو برای خودم درست کردم ک مطالعه کنم بنویسم و فایل ودوره ببینم و دلم میخواد با خودم در خلوت باشم

ب امید اتفاقهای خوب وخوشحال کننده برای هممون