سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

به نام خدای بخشنده مهربان سلام به استاد عزیز و خانم شایسته ودوستان همقدم خدای را شکر به خاطر این همه نعمت وثروت وزیبایی که در جهان پراکنده شده این فایل با یک آهنگ زیبا و دلنشین شروع میشه با این آگاهی که کسی آمد که حرف عشق را با ما زد دل ترسو ما هم دل به دریا زد به یک دریای طوفانی دل ما هم رفته مهمانی چه دوره ساحلش از دور پیدا نیست یی عمری راه است در قدرت ما نیست باید پارو نزد وا داد باید دل را به دریا داد خودش میبردت هر جا دلش خواست به هر جا برد بدون ساحل همان جاست

به امیدی که ساحل داره این دریا به امیدی که آرام شده تا فردا به امیدی که این دریا فقط شاه ماهی داره به عشقی که نمی بینی شباش را بی ستاره دل ما رفته به مهمانی به یک دریا طوفانی باید پارو نزد وا داد باید دل را به دریا داد خودش میبردت هر جا دلش خواست به هر جا برد بدان ساحل همان جاست

واقعا هر چقدر ما رها باشیم از این قید وبند روزگار و وآزادی زمانی ومکانی داشته باشیم و وابسته به چیزی وکسی نباشیم ودر لحظه زندگی کنیم همیشه حالمان خوب و در احساس خوب مستمر زندگی می‌کنیم که این یکی از بزرگترین نعمت های خداوند است ومن سعی می کنم خودم را این حال نگه دارم به امید الله

چه طبیعت زیبا وبکری چقدر آسمان با اون ابرهای زیبای خودش دلبری می‌کرد خدای شکرت

زیبایی ها این دنیا که تمامی ندارد هر کجا این مسیر الهی حرکت می کند پر قشنگی وزیبایی است چقدر اون کاکتوس بزرگ شده بود که به شکل یک درخت تنومند تبدیل کرده بود این نشان از استمرار و مقاومت داشتن در مسیر درست است مثل ما دوستان عزیز که با دنبال کردن فایل های زیبا و نوشتن وعمل کردن به این زیبایی و توجه به این همه زیبایی ونعمت که خداوند آفریده در جهان پراکنده کرده ما هم انشالله یه روزی مثل این کاکتوس زیبا قوی می شویم وبه نتایج عالی میرسیم

چه غروب زیبایی با اون رنگهای زرد و نارنجی و قرمز که که با تابش خود در ابرهای زیبا آسمان را به شکل رنگین کمان تبدیل کرده خدای شکرت

وارد نشنال پارک می‌شویم با اون خونه های به ظاهر گلی که از سیمان درست شده بودند چقدر خلاقیت چقدر ایده های جالب وزیبایی بود که داخل سالن از نحوه ی شکل گیری ابرها وفصل باران ومیزان بارندگی در این پارک زیبا صحبت می کند چقدر صنایع دستی زیبایی چقدر سبد های قشنگی چقدر زیبا و قشنگ بودند

چقدر زیبا و جذاب بود اون شن های مثل آرد راه رفتن و قدم زدن روی آنها چقدر با حال است چه لذتی دارد پاهات فرد بره توی اون شن های نرم ولطیف تو اون فضای روحانی که فقط خودت باشی و خدای خودت وبا اون هوای ملکوتی خواسته های خودت را روی اون شن ها بنویسی و

شکر گذاری کنی و میلیارد ها بار بنوسی خدای شکرت که این همه زیبایی خلق کردی ورها وآزاد باشی وعشق بازی کنی با خدای خودت استاد جان

ومریم جان جای ما را هم خالی کنید

چه خاطره‌های زیبا را یادآوری کردید من هم یاد سفر به جنگل های نور وجنگل ها سی سنگان انداختید انشالله این مسیر زیبایی و سفر ها قشنگ ادامه دارد

خدای مهربان شکرت که این تراک کمپر زیبا را داریم و همه جاهای زیبا و دیدنی ما را می‌برد و هر چند وقت یکبار منزل ما عوض می شود و زیبا وزیبا تر می شود نوش جان اون غذای خوشمزه و چای احمد انشالله همیشه خوش باشید