سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 189

بنام خداوند وهاب من

سلام خانواده صمیمی عباسمنش

سپاس خداوندی رو که قلب‌مان گشود و همچون گلی آن را بازتر و بازتر و زیباتر کرد.

سلام میکنم به روی ماه گل دوستانی که این پیام رو میخونند…

سپاس خدایی رو که خوشبختی رو در حس خوب ”کنونی” قرار داد و سپاس خداوندی رو که آسااااان‌مان کرد برای آسانی‌ها…

سپاس خداوندی رو که از جایی که فکرش رو نمیکنی بخشنده‌ترین و وهاب‌گونه ترین شکل نمایان میشه و سپااااس خدایی رو که نعمت زیبای زندگی بخشید.

استاد سپاس فراوان بخاطر قدم دوم و جلسه اولش که سراسر آگاهی بود و انگار که خداوند خودش سخن میگه. من برام خیلی شیرین بود…اینقدر که هنوز سراغ جلسات بعدیش نرفتم و این لذتی که این جلسه بهم داد واقعا چشیدنی و گوارا بود…اصلا صحبت‌های رضا عزیز خیلی روشن‌ترم کرد و خیلی جدی‌تر گرفتم صحبت‌هاتون رو… و اییییییین حد از تغییر برا خودمم جالب بود چرا که اصلا اینقدر با آرامش ندیده بودم خودم رو و الان یهو میبینم چقدر تغییر…واقعا جالبه…امیدوارم که همیشه سپاسگذارتر باقی بمونم و اون حسسس شاد کنونی رو بتونم همیشه داشته باشم و نگهش دارم.

تصویر این فایل بشدت ذوق زده‌ام کرد چرا که 2 فرشته نازنین رو تو تصویر دیدم که رها و آزاد دارند لذت میبرند از زندگی زیبایی که دارند. خیلی این دوست عزیزمون رو تحسین میکنم که اینقدر در صلح و آرامشه و راحت داره با استاد بازی میکنه و به قول خودش اینجور بازی میکرد تا فیلم استاد خوب بیافته…استاد چقددددر این صحنه درس داشت که اینقدر خاکی و باحال و مشتی هستی و خودمونی….متکا بزاری و راحت فوتبال بازی کنی…چقددددر لذت داره با دوستای خوب بشینی واقعا…..

چقدر از داستان نشانه‌ها و اون بحث تسلیم بودن استفاده کردم که اینقدر واقعا بهش عمل میکنید و نشونه‌هارو میبینید. من فکر نمیکردم واقعیتش میشه برا برگشت هم از خدا نظر خواست و اینجا فهمیدم که باز باید تسلیم‌تر باشم….باز باید رهاتر باشم….باز باید بیشتر تسلیم هدایت خداوند باشم…به قول اون شعر من دولت پاینده شدم…. هنوز خیلی کار دارم.

این صحنه‌ای که بادکنک‌های رنگی رنگی زده بودن به خیابون چقددددددر لذت بخش و رویایی بود واقعا….خدایا شکرت….چقددددر رنگاوارنگ و رویایی بود درست عییین توی کارتون ها ولی واقعا این یکی واقعی بود و طنز نبود.

خدایا شکرت چقدددددر لذت بردم از این صحنه رویاییی که تو اتوبان اگر اشتباه نکنم رونالدو داشت صحبت میکرد و آروی دیدممم

چه موتورهای خفنی هم بسته بود پشت ماشیین….خیلیییی حرفه‌ای و مشتتتیییی…چقدر زیباست این کشور با این ثروتی که در اختیار داره و آدم‌ها بهترین بهترین‌هارو دارند واقعا…

چقددددر ثروت معنوی و طبیعی و فراوانه…چقدررر زندگی راحته با ساخت باورهای خوووووب. خدایا شکرت…

چقدر اییین جایی که ورزش میکردید عالی بود و این ایده خلاقانه که با آب دستگاه ورزشی ساخته بودن جالب بود برااام…و چه انسان‌های به قول نیلوفر عزیز ‘ما ورزشکارا”

یه چند روزیه به دلم افتاده ورزش کنم و از بدن ‘جان’ مراقبت بیشتری کنم….این هدایت رو میپذیرم تا به ورزش کردن برگردم باز…

سلامتی حق طبیعی این بدنه….

استاد قربون پیش بینی‌هات چقددددر دقیق در اومد…کی واقعا فکر میکرد آرژانتین با وجود شکست از عربستان بتونه قهرمان بشه…

من گفته بودم فرانسه ولی خبببب دقیق نبود ولی خب نزدیک بود….بهرحال وقتی آدم با خودش و زندگی در یه ریتم هارمووونی هماهنگ باشه، همه چیز درستش بهش گفته میشه…چیزی غیر این نیست.

خدایا شکرت که چشمانم را زیبابین کردی برای دیدن زیبایی‌هایی که رویا نبودند.

خدایا شکرت که نفسی در جان دارم و محتاجانه به درگاهت آوردم تا تو برکتش دهی…تا تو روزی‌ام دهی و ظرفم بزرگ کنی که تو تنهاااا و تنها رزاق و روزی دهنده دنیای غیب و آشکاری‌….

خدای من محدودیت‌هایم را نزد تو آوردم تا گره‌هایش را بگشایی و باز کنی آنچه من نتوانستم…آنچه من بلد نبودم….آنچه در توانم نبووود….