سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 193

به نام خداوند مهربان

سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز و تمام دوستان همسفرم در این فصل از سریال سفر به دور آمریکا

خدا را سپاس می‌گویم که دوباره فرصت سفر کردن به استاد و خانم شایسته عزیزم را داد تا دست خداوند شوند تا ما هم در این سفر همراهشون باشیم

وقتی اسم سفر اومد دیوانه شدم از خوشحالی، چون هم کلی زیبایی و شادی ها و لذت ها و نکات مثبت و امکانات می‌بینیم که هم احساسمون خوب میشه هم کانون توجه همون روی زیبایی بیشتر میره و هم خواسته داشتن خیلی از چیزهای که در این سریال میبینم داریم و چه بسا وقتی با توجه به اون چیز و تحسین کردنش و لذت داشتنش را تجربه کنیم، خیلی زود بهش میرسیم

و اما سفر به نظر من یک آپدیت برای روح هست چون روحمون در آرامش بیشتری هست و فقط در لحظه هستیم و در حال دیدن و کشف و شکار زیبایی ها و لذت های بیشتر هست، من و همسرم همیشه وقتی میرم سفر به خودمون میگیم چقدر سفر از همه نظر عالیه وقتی سفر هستی انگار از کل دنیا کنده شدی و چسبیدی که فقط لذت ها رو تجربه کنی

استاد نمیدونید این سریال ها چقدر به تجربه های جدید ما افزوده، من با دیدن این سریال ها و در کنارش با نوشتن کامنت در مورد زیبایی ها و نکات مثبت هر قسمت، ذهنم را بهتر هدایت میکنم به زیبایی ها و لذت ها، من با اینکه در مدار کامنت نوشتن نیستم ولی فصل قبلی سفر به دور آمریکا تعهد دادم که بر روی هر قسمت کامنت بنویسم و به لطف خداوند تا 80 درصد به تعهدم عمل کردم و نتیجه انجام این تمرین و دیدن این سریال را با تجربه سفرهای زیبا را داشتم، و خیلی از چیزهای که شما در سری قبل به ما نشون دادید رو تجربه کردم، استاد وقتی در سری قبل شما رفتید چشمه آب گرم، خیلی لذت بردم خیلی دلم میخواستم در چشمه آب گرم شنا کنم و دقیقا در فاصله نیم ساعتی تا شهرمون یه چشمه آب گرم بود که در تمام طول عمرم نرفته بودم با اینکه همیشه اون چشمه بوده ولی در مدار رفتن به اونجا نبودم و خیلی هدایتی بعد از اون قسمت ها با همسرم و دخترم رفتیم چشمه آب گرم و خیلی خیلی لذت بردیم، زمانی که رفتیم اول هفته بود و جز ما سه نفر هیچکس نبود هوا هم عالی نه سرد بود نه گرم خیلی احساس خوبی را تجربه کردیم و در کنارش کلی مواد معدنی به بدنمون رسوندیم

– یه تجربه جدید دیگه در این یک ماه که داشتم، من با اینکه از بچگی همیشه همراه خانواده به مسافرت میرفتم ولی هیچ وقت به تهران نرفته بودیم و همیشه تهران در نظرم یه چیز بزرگ و هیولایی بود که خیلی شهر بزرگیه و آدم هاش از ما سرتر هستند و خیلی چیزهای دیگه که به تهرانیا حسودیم میشد که در آب و هوای خوب هستند و همشون خوشگل هستند و پوست روشن دارند و از امکانات خوبی برخوردار هستند اینقدر این چند مدت دوست داشتم تهران را تجربه کنم که به اون اندازه خارج کشور برام مهم نبود و به لطف خدا در این یک ماه اخیر دوبار سفر به تهران همراه همسرم و دخترم رفتیم و واقعا وقتی خواسته ای داری مهم نیست چیه مهم اون ذوق و شوقی هست که براش داری، و به لطف خدا اینقدر تجربه های خوب داشتم و حتی بهم کمک کرد که باور سرتر بودن آدم های شهر های بزرگ در ذهنم شکسته شد و فهمیدم اونا هم مثل ما یه آدم های عالی هستند و راحت باهاشون ارتباط برقرار میکردیم، حتی همه جا که میدونستند ما جنوبی هستیم چقدر خوشحال میشند چقدر احترام، چقدر محبت، چقدر با شخصیت بودند، واقعا خداوند ما را در مدار انسان های بی‌نظیر قرار داد و کلی فراوانی اونجا دیدیم و تحسین کردیم و خیلی جاها رو رفتیم دیدیم از ولیعصر تا تالار فرهنگ تا پارک دانشجو تا خیابان جمهوری تا زعفرانیه، الهیه، تجریش، مقدس اردبیلی، فرشته و چقدر خونه های شبیه به قصر زیاد بود و همه جا درختان سر سبز و بزرگ که انگار هوا ابری بود و رفتیم بام تهران، برج میلاد، جالبه تو برج میلاد مجسمه های زیادی ساخته بودند از افراد شناخته شده و خیلی طبیعی و زیبا بودند شبیه اون مجسمه های که در یه قسمت استاد به موزه ای رفتند کلی شخصیت های مهم آمریکا بودند و این مجسمه ها هم به همان کیفیت ساخته شده بود براشون مو کاشته بودند و ابرو و چشم های زیبا، حتی رگ دست براشون درست کرده بودند و خیلی لباس های مرتب و تمیز تنشون کرده بودند، کاخ سعد آباد رفتیم، پاساژ بزرگی در تجریش رفتیم و در کنار آدم های بالا شهر در یکی از طبقه هاش رفتیم غذا خوردیم، توی شهرمون سینما نیست تا حالا سینما نرفته بودم و سینما رفتیم و یه فیلم کمدی را دیدیم دوست داشتم هر چیزی را تجربه نکردم تجربه کنم که به لطف خداوند انجام میشد، بیشتر بالا شهر رفتیم و میگشتیم و دیگه ذهنم عادی شده که افراد شهر های بزرگ برتر از من نیستند و میدونم من لایق بهترین جاها و ارتباط با بهترین مردمان هستم و دیگه اون افراد در ذهنم بزرگ نیستند و دیگه ذهنم آماده شده برای ارتباط با افراد خارجی و رفتن به خارج کشور، و حتی زمانی که تهران بودیم نمایشگاه بین المللی وسایل منزل بر پا شد و رفتیم اونجا چقدر چیزهای زیبا و فراوانی و آدم های متشخص دیدم و به لطف خدا هدایت شدیم به خرید بهترین وسایل و چقدر لذت بردیم هم وسایل عالی خریدیم هم اشانتیون بهمون دادند هم در زمان خرید آزمون با نوشیدنی پذیرایی کردند، و بعد برگشتنمون هنوز یک ماه نشده بود دوباره بخاطر یه نمایشگاه بین المللی دیگه دوباره رفتیم تهران و در عرض یک ماه من دوبار سفر به تهران را تجربه کردیم و سفر دوم با اینکه بیشتر از دو روز در تهران نبودیم ولی کلی لذت بردیم و هر سری سفرمون از سفر قبلی لذت بخش تر میشد و سفر دوم هم رفتیم پارک ارم و هم حیات وحش و هم شهربازی کلی لذت بردیم و سری دوم که رفتیم نمایشگاه فقط به قصد دیدن بود و خریدی نداشتیم و توی نمایشگاه غرفه های زیادی بود و هر شخصی از اون غرفه ها خرید می‌کرد روی صندلی مهمانشون می‌نشست تا هم کارهای فاکتور خرید انجام بشه هم زمان از مشتریشون پذیرایی می‌کردند و من چون مشتریشون نبودم قاعدتا ازم پذیرایی نمیشد، ولی من قصدم این بود اعتماد به نفسم را تقویت کنم و چون هوا گرم بود دوست داشتیم یه نوشیدنی خنک بخوریم و من اولش به یه غرفه رفتم درخواست کردم یه آب طالبی به دخترم بدهند و در کمال احترام بهم دادند با اینکه مشتریشون نبودم، بعد گفتم به جا دیگه بریم یه نوشیدنی برای همسرم و یکی هم برای خودم خلاصه چند جا درخواست دادم و همه جا بهم نوشیدنی دادند هم برام فان بود کلی خنده ام می‌گرفت هم اعتماد به نفس بالا میرفتم و دو نفر آخری گفتند معذرت برای مهمانمون هست من هم گفتم اشکال نداره و رفتم ولی دوباره گفتم نباید ناراحت بشم که بهم نه گفتند برای اعتماد به نفس باز بالاتر یه جا دیگه رفتم گفتم میشه بهم موهیتو بدید، گفتند آخه برای مهمانمون هست بعد گفت باشه اشکال نداره مهمانمون نیستی ولی بهت میدیم من که کلی اونجا لذت بردم خیلی خوشحال شدم که به راحتی خودم را در اون هوای گرم سیراب کردمهم اعتماد به سقف گرفته بودم که دیگه پرو شده بودم، اینقدر چیز تجربه کردم که الان ذهنم یاری نمیده، راستی الان دلم سفر به دبی و ترکیه می‌خواهد و من و همسرم و دخترم به لطف خدا گفتیم ما قدم اول بر میداریم رفتیم کارهای مربوط به پاسپورتمون انجام دادیم، ما از سمت خودمون کارها رو انجام میدیم تا بقیه اش خدا انجام بده و در بهترین زمان و بهترین مکان ما را هدایت کنه برای تجربه زیبایی ها و لذت ها و شادی ها و فراوانی ها، راستی ما هم در قبال این سفرمون که ماشینمون کلی بهمون خدمت میکنه بهش حال دادیم و کلی بهش رسیدگی کردیم، راستی ما از تهران تا شهرمون فکر کنم 16 ساعت راه داشتیم و صبح حرکت کردیم دلمون میخواست تا آخر شب به خونه برسیم و به لطف خداوند از اصفهان تا شیراز، یه اتوبان کشیده شده که راه 5 ساعته را 2 ساعت می‌کرد که به لطف خدا دقیقا ساعت 2 شب رسیدیم خونه به سلامتی در واقع خدا ما را صحیح و سالم رسوند و توی مسیر راه یه هم زمانی جالبی خداوند برامون انجام داد، این اتوبان اصفهان تا شیراز هنوز افتتاح نشده بوده و در ورودی‌ یه نگهبان بود که یه در بسته گذاشته بود نمیذاشت کسی رد بشه موقعی که هنوز 500‪ متر تا در ورودی داشتیم دیدیم 5 تا ماشین برگشتند مثل اینکه نگهبان اجازه ورود بهشون نداده بود ولی ما به راهمون ادامه دادیم ما با یه ماشن دیگه همزمان رسیدیم دم در، همون موقع نگهبان اجازه نداد ما هیچ حس بدی نداشتیم در چند ثانیه بعدش یه ماشین رسید و با نگهبان حرف زد و گفت آشنای مهندس هست و مهندس تلفنی به نگهبان گفت در براشون باز کن و ما هم با اون دوتا ماشین وارد اتوبان شدیم واقعا هزاران بار خدا رو شکر کردیم اگه 5 دقیقه این ور و اون زودتر یا دیرتر می‌رسیدم ممکن بود اجازه ورود به اتوبان بهمون داده نمیشد و خداوند در هر لحظه حواسش بود که ما در زمانی که می‌خواستیم و در بهترین و لذت بخش ترین مسیرها ما را به خونمون برسونه و جالبه در تمام طول اتوبان دور تا دورمون برنج کاشته بودند و بوی برنج کامفیروز ما را دیونه می‌کرد و بعد جاده اتوبان خارج شدیم، و جاده از شیراز تا نزدیک های شهرمون بوی بارون، بوی کاه کل هوا رو گرفته بود اصلا روز و شب رویایی داشتیم و خدا رو شکر میکنم که هر دفعه سفر ما را جالب تر و لذت بخش تر میکنه، دیگه فعلا تا همینجا یادم بود آن شالله بقیه چیزها که یادم بیاد مینویسم