اول از همه اینو بگم که من کاملا روال فعالیت شما در سایت رو زیر نظر گرفتم و دیدم که همیشه با یک روال مشخص در حال فعالیت هستین.
تا قبل از این، در حال کار کردن با دوره کشف قوانین بودین و در قالب این دوره هر روز در سایت فعالیت می‌کردین؛ بعدشم که برنامه سفر به دور امریکای جدید رو دارین شروع میکنین.
انگار هر کدوم از این برنامه‌ها حکم یک هدف کوتاه مدته و در قالب این اهداف، فعالیت شما در سایت شکل گرفته.
نکته‌ی جالب ماجرا اینجاست که شما نه برای فعالیت در سایت، بلکه برای زندگی خودتون تلاش مستمر دارین و اهداف متوالی رو طی میکنین، در همین حین فعالیت خودتون رو در سایت منتشر میکنین.
این نکته خیلی مهمه و به نظرم وجه تمایز شماست که بر خلاف دیگران، نه صرفا برای فعالیت در سایت، بلکه برای زندگی خودتون تلاش میکنین و خیلی طبیعی و راحت و لذت‌بخش همون زندگی رو منتشر میکنین!
همین باعث شده فایل‌های شما واقعی‌تر از هر نوع واقعیت به نظر برسه! نه شوآف و نه بازیگری! و همین واقعیته که برای ما دانشجویان آموزندست؛ مثل پدری که با واقعیت زندگیش به بچه‌هاش درس بده نه با تذکر و نصیحت!
فرض مثال همین که من دارم میبینم زندگی شما چه‌طوری با اهداف متوالی پر شده و به زندگی‌تون چه‌طوری جهت داده؛ بهتر درک میکنم که منظور از هدفمندی همیشگی در زندگی چیه!
اصلا چرا من هیچ تناقضی بین حرفاتون با واقعیت زندگی‌تون در فایل‌ها پیدا نمیکنم؟!
همین دیروز بود که به صورت نشانه‌ای و اتفاقی، که هیچ اتفاقی اتفاقی نیست، با یکی از فایل های سفر به دور امریکای قبلی روبرو شدم و اونجا بودش که گفته بودین شما فقط تعیین میکنین که چه چیزی رو در این سفر میخواین تجربه کنین و چه چیزی براتون مهمه، انتخاب مقصد و انتخاب مسیر رو به نیروی هدایتگر می‌سپارین!
دقیقا مصداق بارز همین جمله رو امروز هم در ابتدای سفرتون دیدم که گفتین دورنمای ذهنی شما اینه، ولی هدف تجربه‌ی لذت و زیبایی بیشتره، حالا ممکنه مسیر و مقصد تغییر کنه.
با خودم میگم همین سفر شما مقیاس کوچکتری از زندگیه! چی میشد اگر یاد می‌گرفتیم نسبت به زندگی هم اینجوری نگاه کنیم و با خودمون تعیین کنیم که چه خواسته‌هایی به صورت نهایی میخوایم!؟
یعنی منظورم اینه میتونستیم به جای اینکه در زندگی بگیم دقیقا فلان ماشینو میخوام، دقیقا فلان خونه رو میخوام، دقیقا در فلان کشور میخوام زندگی کنم، دقیقا با خانم ایکس میخوام ازدواج کنم؛ با خودمون تعیین کنیم که واقعا چه چیزهایی رو میخوایم تجربه کنیم!
بگیم اگر میخوام ازدواج کنم، چه توقعات و انتظارات و آمال و آرزویی دارم که میخوام با یک رابطه تجربه کنم؟
چه توقعاتی از ماشین مورد نظرم دارم؟
چه توقعاتی از کشوری که میخوام مهاجرت کنم دارم؟ چه شرایطی برام مهمه و میخوام تجربه کنم؟
بعدش که تعیین کردیم، سعی کنیم به معنای واقعی نسبت به گزینه‌ها و مسیرهای پیش رو رها باشیم و سعی کنیم که در آرامش و حال خوب گوش به زنگ نشانه‌ها باشیم؛ اینجاست که ممکنه چیزهایی سر راهت قرار بگیره که حتی در تصورات تو نگنجه و این پاداش کسی هست که کارش رو به کاردان میسپاره!
به دنبال این موضوع دارم به این فکر میکنم که استاد عباس‌منش چقدر راحت و ساده، برنامه‌ریزی ذهنشون دال بر اینه که میخوان در سفر لذت و زیبایی رو تجربه کنن؛ یعنی میخوام بگم چقدر ساده به این جمله و این خواسته رسیدن شاید اگر ما بودیم کلی چیزای ریزتر و مدنظرمون بود!
نکته‌ی بعدی در این خصوص اینه که استاد عباس‌منش چقدر قشنگ و به معنای واقعی، رها بودن نسبت به مقصد و مسیر رو اجرا میکنن که باعث شده حتی اگر به اون مقصد نرسن و به جای بهترش هدایت بشن ناراحت نشن!
میخوام بگم این دوتا نکته که به وضوح بتونی خواسته ات رو از سفر تعیین کنی و نسبت به راه‌ها و مقاصد رها باشی، فقط با تمرین بدست میاد!
شاید استاد عباس‌منش بعد از سالها سفرهای پیاپی به چنین نتیجه‌ای رسیدن که بهترین خواسته و بهترین توقع از سفر کردن براشون دیدن زیبایی و تجربه‌ی لذت بیشتره و این خواسته براشون بالاترین رضایت رو به همراه داشته. پس لازمه ماهم به قدری اینو برای خواسته‌های ریز و درشت به کار ببریم تا قلق کار دست‌مون بیاد.
یکی از نمونه‌های بارز تجربه‌ی لذت و شادی بیشتر در سفر رو در امکانات و تجهیزات استاد میتونیم ببینیم که به قول خودشون لذت سفر رو براشون بیشتر کرده؛ از تراک‌کمپرشون بگیر تا همین گریل برقی جدیدی که گرفتن و به قول خودشون هر بار به یک آپدیت جدید برای سفر کردنشون هدایت میشن و اینجوری لذتی بیشتر از سفر قبلی رو تجربه میکنن.
استاد جان خیلی خوشحال و خوشبختم از اینکه زیبا فکردن رو، کلید زیباتر کردن زندگیم میبینم و احساس خوب رو، محصول زیبا فکر کردن ساختم.
در شرایطی که همه و همه به دنبال تغییر بیرون خودشون هستن و کلید مسائل رو در بیرون جستجو میکنن، من با بهبود افکارم نسبت به مسائل، به بهبود کیفیت زندگیم می‌پردازم و این جزئی از شخصیت من شده!
خیلی خوشبختم از این خوشبختی که دهه سوم از عمرم رو، یعنی دورانی که شخصیت انسان شکل می‌گیره دانشجوی شما و مسیر توحید شدم.
خیلی ممنونم از اینکه خودتون هستین و همیشه شنوا و مجری الهامات قلبتون هستین.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 193313MB21 دقیقه
به نام خدای مهربان و هدایتگر
سلام بر استاد عزیزم و مریم جان نازنین و دوستان عزیزم در این سایت الهی
خیلی خوشحال شدم که دارید یه سفر جدیدو شروع می کنید و ما هم همراه شما یه سفر مجازی جدیدو آغاز می کنیم.
درود بر ذهن ثروتمندتون استاد که هیچ جا رو از این کشور پهناور ندیده باقی نگذاشتید
فکر کنم کمتر آمریکایی اینقدر مسافرت کرده باشه.
ممنون که بسته هاتونو جلوی دوربین باز می کنید تا باورهای ما هم تقویت بشه: بی نهایت ایده و فرصت برای پولسازی هست و هرچی وسیله ساخته بشه باز هم می توان بهترش کرد و بهبودش داد. ایده اضافه کردن چوب به اون دستگاه واقعا ایده جالب و بکریه و شرکت سازندشو تحسین می کنم. اینکه دیدم ساخت چینه ناخودآگاه کشور چین را تحسین کردم که در مدت کوتاهی اینقدر پیشرفت کرده. در لیست ثروتمندترین افراد جهان که نگاه می کنیم خیلیاشون چینی اند و این، قدرت تغییر افکار و باورها رو نشون می ده، در مورد انسانها هم همینه در مدت کم با تغییر باورها میشه به نتایج خارق العاده رسید.
در قسمت بعد که اون اسباب بازی تسلا را باز کردید و به قول شما طوری بسته بندی کرده بودن که انگار جواهره، این نکته به ذهنم اومد که اونها با این نوع بسته بندی هم به مشتری احترام می ذارن و هم به محصول تولیدی خودشون، انگار می خوان بگن محصول ما بسیار ارزشمنده و نکته دیگه اینکه در این شرکت موفق، همه کارها داره عالی انجام میشه، کار بی اهمیتی وجود نداره. فکر می کنم این یکی از اصول مهم موفقیت یک بیزینسه که به همه جنبه ها توجه بشه و جنبه ای را بی اهمیت ندونن.
هدایت خدا، واژه ای که چند روزیه دارم معنیشو بهتر درک می کنم. اعتماد به رب، مفهومیه که تازه دارم می فهممش. سپردن خودمون به جریان هدایت و مقاومت نداشتن و رها بودن، تازه دارم در عمل یه کم اجراش می کنم. دیروز ایده ای بهم الهام شد برام سخت بود که بهش عمل کنم ولی خودمو واگذار کردم به خدا و رفتم انجامش دادم. نتیجه ای نداشت ولی خیلی به خودم افتخار کردم که فاصله الهام و عملم صفر بود. دیروز در باشگاه راجع به مساله ای می خواستم از خانمی سوال بپرسم بار اول بود که می دیدمش خیلی سختم بود. کلا من در ارتباط برقرار کردن مشکل دارم بخصوص با آدمهای غریبه. ذهنم گفت ولش کن تو اصلا این بنده خدا رو نمی شناسی، حالا بری این سوالو بپرسی ضایعه. یاد شما افتادم استاد که در اون نمایشگاه ملل اینقدر راحت با افراد خارجی صحبت می کردید. به خودم گفتم استاد هم اون آدمها رو نمی شناخت ولی چقدر راحت باهاشون صحبت می کرد رفتم و سوالمو از اون خانم پرسیدم و چقدر خوب جوابمو داد.
اینها قدمهای کوچکی اند که برداشتنشونو شروع کردم تا کم کم تبدیل به قدمهای بزرگ بشن به لطف خدای مهربانم . خدایی که چند روزه تازه دارم صداشو به وضوح می شنوم و حس می کنم یه چیزایی داره درونم تغییر می کنه. خودش کمک کنه در این مسیر ثابت قدم و صابر باشم.
خیلی دوستتون دارم استاد عزیزم. من با شما ایمان واقعیو شناختم. همیشه شاید از نوجوانیم این آرزو در وجودم بود که خیلی به خدا نزدیک بشم و مثل مولانا عاشق خدا بشم ولی وقتی از زندگی آدمهای عارف می خوندم که مثلا شب تا صبح دارن عبادت می کنن و اصلا نمی خوابن یا کل سال روزه ان به خودم می گفتم من کجا و این آدمها کجا، من کجا و عاشق خدا شدن کجا. ولی الان خدا باهام حرف می زنه و جواب سوالاتمو می ده بدون اینکه من این کارها رو کرده باشم. مسلما که این کارها عالین و رسیدن بهشون هم تکامل می خواد ولی من از شما یاد گرفتم که ارتباط با خدا و عاشق بودن خیلی ساده و راحته و همه می تونن انجامش بدن. خدا به شما دو انسان موحد و دوست داشتنی عمر طولانی و باعزت بده.
خدا یار و یاورتان باشد در این سفر زیبا.