سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 194 - صفحه 30

سلام به همه عزیزانم

سفر به دور امریکا 194

سفر از جاده های بزرگ و پهناور و طبعیت سبز کنار جاده آلاباما شروع میشه، چقدر این کشور سرسبز، پهناور و وسیع هست این خیابان های بزرگ این همه نعمت و برکت و آسایش.

خدا قوت گفتن و انرژی دادن خانم شایسته ب استاد رو تحسین میکنم، و من هم از شما یاد گرفتم ک هرکس چه پدر، چه آشنایان، چه رانندگان اتوبوس من رو رسوندن خداقوت و تشکر کنم و قدردان باشم برای زحمتی ک کشیدن، چیزی ک قبلا نمیدونستم.

چه ویزیتور سنتر تمیز و نورانی بود، من عاشق اون گل های طبیعی بزرگ و زیبا شدم، اون دختر کوچولو ک خود خودش بود درازکشیده بود روی صندلی، ای جان و مادری ک اجازه میده بچه خودش باشه و رفتارش رو کنترل نمیکرد.

استاد و خانم شایسته خوش تیپ و زیبامون، واقعا زیبا هستین، من عاشق پوستر این فایل شدم، مگر میشه شما دو زوج خوشبخت و زیبا رو دید و ذوق نکرد، مگر میشه عشق نکرد از لبخند روی لب هاتون.چقدر تحسین برانگیز هست این رابطه خدایا شکرت پس وجود داره پس میشود.

اون آسمان زیبا با ابرهای پفکی اش و اون پل زیبا، جاده های بزرگ و سالم و صاف، ماشین های متنوع و فوق لاکچری نشان از فراوانی نعمت و ثروت میده بهم.

چقدر سخاوتمندانه و با عشق تجربیات تون رو با ما دانشجویان و همسفران به اشتراک میگذارید، زمانی ک بابت تهیه و تدوین این فایلها صرف میکنید، چقدر باید قدردان وسپاسگزار باشم ک اینجا هستم و میتونم ب این فایلها دسترسی داشته باشم. انقدر ذوق کردم و احساس کردم با شما همسفر هستم وقتی خانم شایسته عزیز با ذوق گفتن رفتیم با بچه ها ویزیتور سنتر رو دیدیم، خدایا شکرت.چقدر سخاوت و عشق

استاد چقدر درس داشت برام اینکه با وجود مخالفت تون برای آرایش پارتنرتون ولی هیچی نگفتین و عقیده دارین انسان ها آزادن و مختارن هرجور دوست دارن رفتار کنن، خود من هم خواهر کوچکم بدون آرایش بیرون نمیره و اهل تیپ های متنوع هست. اوایل توی ذهنم قضاوتش میکردم ولی بعدش گفتم اشکالی نداره بزار تجربه کنه و اینکه هرکسی لایف استایل خودش رو داره، همونطور ک من دوست ندارم کسی من رو قضاوت کنه و انتقاد کنه ازم من هم این حق رو ندارم ک از کسی انتقاد کنم و یا بخوام نصیحتش کنم. و اتفاقا نسبت ب همه اعضای خانواده با من ارتباط بهتری برقرار میکنه.

خانم شایسته : احساس لیاقت من وابسته شده بود ب اینکه من آرایش کنم تا زیبا شوم. هویت من لوازم آرایشم بود، چون احساس لیاقت درونی نداشتم.

من هر سفری میرم یه مدار لول آپ میشم، در هر سفر یه سری تجربیات کسب میکنم که بیشتر ب درونم برمیگردم.

من الان دارم زندگی میکنم و اون موقع زندگی نمیکردم چون همش برای تایید دیگران بود و اصلا وقت نداشتم ب خودم فکر کنم.

حالا میفهمم چرا من ساده بودن و ساده پوش بودن رو دوست دارم، چون خودم راحت هستم، چرا همیشه مانتوهام ساده و مدل پیراهن مردانه داره و مانتوهای مجلسی طور رو بزور میپوشم و حس خوبی توش ندارم، چرا همیشه شلوارهام راحتی و گشاد هستن و از شلوار جین تنگ بدم میاد، چرا تا لاک ب ناخنم میزنم بعد از چند ساعت پاکش میکنم و عاشق ناخن های کوتاه و ساده خودم هستم و از دیدن شون لذت میبرم. چرا دلم زده نمیشه از دست های ساده خودم چرا چهره بدون آرایش خودم و یا دیگران رو بیشتر دوست دارم، قربون خدا برم ک انقدر مارو زیبا آفریده ک نیازی ب ابزارهای بیرونی نیست، همه ما زیبا هستیم. واقعا زیبایی در سادگی عه.

آماده شدن در سفر، یکی از معظلات من بود در سفرها. و دقیقا من هم یه ضدآفتاب و بالم لب و مسواک داشتم و ب همسفرا میگفتم هر وقت میخواستید برید بیرون من بلند میشم برا آماده شدن.

در سفر انعطاف پذیر باشیم این ویژگی رو من خودم داشتم در مقایسه با همسفران دیگه ام در سفر آخرم. ب خودم آسون میگرفتم در باره جای خواب، غذا، گرما، سرما من واکنشی عمل نمیکردم و اونجا دیدم چقدر رفتارهام فرق کرده و حتی آرامش من باعث تغییر رفتار همسفرهام هم میشد و اونها هم کمتر سخت میگرفتن.یاد گرفته بودم انطباق بدم خودم رو با شرایط و غر نزنم. و اتفاقا خیلی هم خوش گذشت.

احساس خودارزشمندی یعنی من ارزشمندم، فارغ از زیبایی چهره ام فارغ از دستاوردهام، فارغ از جایگاهی ک از دید بقیه دارم، فارغ از شغل، تیپ، ظاهر و هیکلم.

ما فراموش کردیم احساس ارزشمندی مون

سفر انسان سازه، مخصوصا سفرهای هدایتی و بدون فرم و قالب، سفری ک طبیعت را تجربه کنی و آزاد باشی.

سفری ک بجای زمان گذاشتن روی آرایش و تیپ و لباس و ژست عکاسی، دوست داشته باشی ب تجربیاتت اضافه بشه و خودت رو ب چالش بکشی و کنجکاو باشی‌.

اتفاقا کولر خراب شدن چند وقت پیش برای من هم پیش اومد، الان ک گفتید متوجه تغییر شخصیت خودم شدم و این تغییرات شخصیتی چون آروم آروم انجام میشه متوجه اش نمیشم.تو ماشین دوستم بودم و چون تصادف کرده بود کولر نداشت و تایم گرم روز هم بود و دقیقا باد داغ میزد بیرون و حتی وارد تونل توحید هم شدیم :)) و دوستم چندین بار از من عذرخواهی کرد و هردفعه در جوابش میگفتم اشکال نداره و حتی توی ذهنم با خودم هم غر نزدم و هربار باد خنک میومد میگفتم آخیش خدایا شکرت.و با خودم میگفتم چقدر ایشون عذرخواهی میکنن اینکه مسئله ای نیست چیزیه ک پیش اومده و دست هیچکی نیست من چه شکایت کنم چه نه وضعیت تغییری نمیکنه. متوجه شدم انقدر خانم ها این دور و زمونه سخت میگیرن و شکایت میکنن ک رفتار من برای دوستم عجیب بود.

انسان رو در سفر میشه شناخت، چون سفر بالا و پایین داره و تو این بالا و پایین ها میشه بفهمی درجه افراد چقدره و چقدر صبر دارن و تا چقدر همکاری میکنن.

از خدا خواستم راحت گیر تر بشم، بیشتر با جریان هدایت پیش برم و بیشتر با خودم و هرچیزی ک اطرافم هست با صلح برسم و آگاهانه تمرین میکنم.

چقدر همسفر همراه داشتن باعث آرامش آدم میشه و همه نهایت لذت رو میبرن از سفر.

راستش من هم قبلا خیلی دوست داشتم با تور و دوستانم برم مسافرت ولی اواخر با وجود اصرار دوستانم نه دلم و نه پاهایم یاری میکرد منو ک برم و من دیدم تغییر فرکانسم رو.

اصلا اینکه هدف من از سفر کردن کلا متفاوت با هدف دوستانم بود، هدف من تجربه کردن و کشف کردن جاهای مختلف بود ولی همسفرا درگیر لباس و تیپ و ظاهر و هرلحظه ژست گرفتن و به اشتراک گذاری لحظات شون در شبکه های اجتماعی بودن، یعنی صرفا میدیدم طرف برای اینکه چهارتا عکس بزاره صفحه شخصی اش اومده مسافرت. و به همین خاطر فاصله گرفتم و ترجیح ام تنها رفتن بود و اتفاقا خیلی هم بهم خوش میگذره چون من دنبال مسیرهای جدید و اکتشافات جدیدم.

همکاری در سفر برای من خیلی مهمه، ینی اگر فردی در سفر همکاری نکنه و به اصطلاح زرنگ بازی و لوس بازی دربیاره من دیگه ترجیح میدم با ایشون سفری رو نرم.

استاد چه سفر چالشی بوده هرمز، واقعا باید همسفرا نهایت کنترل ذهن رو داشته باشن. و حتی گفتین کشیک دادن من تو ذهنم تصور کردم چه حالی میده یه تجربه باحال ک شب با دوستات پیاده روی کنی و حرف بزنی.

چه جالب اتفاقا در سفر اخرم اتوبوس خراب شد و همه شروع کردن ب سخت گرفتن. و من هدایت شدم ک برم بیرون و از هوای ازاد لذت ببرم و پیاده روی کنم و یادمه آسمون اون روز خیلی زیبا و پر از ابرهای پفکی بود و من چقدر سپاسگزاری کردم و شروع ب نوشتن نکات مثبت سفرم در نت گوشیم کردم.

جالبه گفتم چرا بقیه ب فکرشون نرسیده ک بیان بیرون و دارن گرمای اتوبوس رو تحمل میکنن و فهمیدم من بخاطر شخصیت راحت گیرم خدا هدایتم کرد و گفت عزیز من چه آزاریه بیا بیرون و از هوای آزاد لذت ببر. تو به دنبال زیبایی ها و لذت باش من هدایتت میکنم

سپاسگزارم بابت تهیه و تدین این فایل هدیه، در پناه الله