سلام به استاد و مریم جانم و اهالی زیبا اندیش این سایت توحیدی
Welcome to Texas
ایالتی ثروتمند تر از ایالت آلاباما که بر پرچمش آن تک ستاره می درخشد. باز مثل همیشه مریم جان دوربین به دست در پی ثبت زیبایی ها
چقدر خوبه وجود این ویزیتور سنتر ها که پر از فراوانی نعمت و ثروته با هر سلیقه ای.
چقدر اون صحنه زیبا بود که نقشه ایالت رو به قسمت های کوچک تقسیم و اونو بُلد کرده بودند و بعد اطلاعات مورد نظر زیر هر قسمت وجود داشت.
چقدر خوبه این عادت کردن به دیدن زیبایی ها رو در همه ابعاد زندگی مون گسترش بدیم.
چقدر خوبه که در بیشتر لحظات زندگی تلاش کنیم زیبا بین تر ، زیبا اندیش تر و زیبا کردار تر باشیم.
چقدر خوبه درونی شدن این عادت ، چون باعث میشه در مواقعی که به چالش بر میخوریم ناخودآگاه به دنبال راه حل باشیم ، ناخودآگاه نیمه ی پر لیوان رو ببینیم.
در خیلی از مواقع به خصوص در کار گروهی این مسأله رو تجربه کردم یعنی احساس نا زیبایی در موضوعاتی پیش اومده ولی به اندازه خودم تلاش کردم که در آن حالت نمانم و چون عادت به بیان احساساتم دارم ( منظورم مثبت هست ) ، متوجه نگاه های متفاوت اطرافیانم شدم ، و به همین خاطر از ی جایی به بعد تصمیم گرفتم که آگاهانه سکوت اختیار کنم و نخوام این نوع فکر رو به اندازه ی سر سوزن ابراز کنم.
در ابتدای راه انجام این کار برای من که دختر برونگرایی هستم خیلی دشوار بود ، اما آرام آرام آرام در حد قدم های مورچه اقدام کردم که حالا داره میشه بخشی از وجودم.
به محض متوجه شدن این الگوی تکرار شونده ، تصمیم گرفتم که دهان خودمو ببندم و نخوام توضیح بودم ، نخوام ارشاد کنم و نخوام براشون خدایی کنم. انجام این کار چقدر بهم کمک کرده تا آرامشم بیشتر بشه ، و به درون خودم وصل بشم ، باعث شده چقدر جلوی نشتی انرژی رو بگیرم و در دنیای خودم سیر و سلوک کنم.
چقدر خوبه در این گشت و گذار ها ، همیشه استاد و مریم جان قوانین رو برای ما مرور میکنند.
چقدر خوبه که با چشمان مون دل به جاده های زیبا و پهناور ، 5 ، 4 بانده این کشور میسپاریم ، از پل های وسیع و بی نهایت بزرگ رد میشیم ، ناخودآگاه داشتم دنبال قایق و کشتی های تفریحی میگشتم.
چقدر خوبه که این کشور و مردمانش در مدار شادی هستند و از هر فرصتی به دنبال شادی میگردند…
چقدر خوبه با گوش هایمان صدای استاد توحیدی مان رو میشنویم که عاشقانه داره به ما درس میده و ما با دل و جون به حرفهایش گوش می سپاریم.
چقدر خوبه با دیدن و شنیدن دیگر در ذهن مون جایی برای حرف های پوچ و بی اساس باقی نمی ماند. این یعنی خود خوشبختی و رسیدن به صلح درون
استاد جانم چقدر عالی برایمان گفتند که جهان بیرون ما ، انعکاس دنیای درون ما ، انعکاس آن چیزی ست که ما بهش تمرکز میکنیم.
چقدر خوبه که ما آگاهانه تصمیم گرفتیم و پا در این جاده گذاشتیم ، جاده ای که ظاهرش دیدن زیبایی جهان اطراف مون هست و درونش وصل شدن به منبع هستی است.
چقدر خوبه که در این جاده، کار ما تحسین کردن زیبایی ها ، دیدن نکات مثبت آدما ، همان آدم های که نیمه شب با جاروبرقی های بزرگ شون در پارکینگ لاتا و ویزیتور سنترها مشغول تمیز کردن هستند ، همان عزیزانی که وقتی ما صبح زود بیدار میشیم ، متوجه تلاش شون میشم که: بله افرادی هستند که زودتر از ما بیدار شدند و دارد کار میکنند…
چقدر خوبه که مریم عزیزم دوربین به دست میرود به هر جایی که بوی تمیزی میدهد ( یاد اون خانومی افتادم که در یکی از سرویس بهداشتی های إستِیت پارک ها ، دوست پسرش براش حلقه گرفته بود و ضربان قلبش خیلی خیلی بالا رفته بود از شدت خوشحالی و عزیز دل استاد این صحنه در 4. 5 صبح برای ما ثبت کرده بودند) یادش بخیر
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 195277MB17 دقیقه
به نام خداوند وهاب
سلام استاد عباسمنش، خانم شایسته و تمام همسفران سفر به دور امریکا
بعد از عبور از پل زیبا به ایالت تگزاس میرسیم.. و وارد ویزیتور سنتر ایالت ثروتمند تگزاس میشیم..
اول از همه تمیزی خیابان ها به چشمم اومدو همه چی مرتب و منظم هستش..
بعد از اون ساختمان ویزیتور سنتر رو میبینم که هدفمند طراحی شده تا افرادی که وارد ایالت میشن رو سریع و آسون راهنمایی کنه..
و شعار don’t mess with Texas که در کنار جدی بودن بوی شوخ طبعی در اون دیده میشه…
چقدر به مراجعه کننده ها احترام میزارن و حس ارزشمند بودن به افراد میدن ..
هوای صبحگاهی و محوطه ویزتور سنتر خیلی دلچسب به نظر میاد..هوای خنک و تراک کمپر و کلی درخت سرسبز…
گفتن “عاشقتم” که بعد از هر بار گفتن هر دفعه جدیدتر به نظر میاد و تکراری نمیشه..نمیدونم چرا مقاومت خاصی نسبت به گفتنش به عزیز دلم دارم..شاید در بروز احساسات ضعف دارم و باید بیشتر روی این موضوع کار کنم…
هر لحظه لحظه توضیحات استاد حس سپاسگزاری رو دریافت میکنم ..واقعا خیلی نیاز به کار داره که بابت کوچکترین چیزا سپاسگزار باشی..و از این بابت استاد رو تحسین میکنم و قطعا لیاقت این جایی که هستند رو دارند
بعضا چیزهای ساده مثل برچسب باعث میشه اون مکان رو به یاد بیاری و در ذهنت حک بشه..
من از خانم شایسته یاد گرفتم که هرجا سفر برم از سرویس بهداشتی تمیز تعریف کنم و جالبه در طول سفر به سرویس بهداشتی های تمیز هدایت میشم…
قطعا دیدن فضای تمیز شهر های آمریکا حاصل همکاری مردم و دولت اون کشوره.. حتی در صورتی که حواس مردم نباشه و آشغال نریزن ، خود شهرداری هر شب اون چندتا دونه آشغال رو جمع میکنه و این نشون دهنده میهن دوستی و فرهنگ درست هستش..
با به یاد داشتن اینکه من اگه محیط رو تمیز نگه دارم به جاهای تمیز هدایت میشم سبب میشه که همیشه سعی کنم آشغال نریزم و این مثل اهرم رنج و لذت عمل میکنه…
متاسفانه این عادت رو در خودم میبینم که به محض انتقاد کردن من همراه اون شخص میشم و سعی میکنم با انتقاد حتی کوچیک اون طرف رو راضی کنم که من هم مثل اون فکر میکنم و نقطه اشتراک داریم غافل از اینکه این موضوع یک سم هستش و باعث میشه از مسیر دور بشم..
پس باید با جهاد درون سعی کنم دیدن زیباییها رو به عادت خودم تبدیل کنم
خدایا شکرت