سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 195

سلام و درود فراوان به تمامی عزیزانی که محبت کردند و عشق پراکنده کردند و برای این مشق عاشقی کامنت نوشتن

احسان مقدم عزیزم

مریم عزیزم

جواد صنمی دوستداشتنیم

که گفتید باز هم کامنت بنویس دارم براتون با عشق و لبخند می نویسم

دوستتون دارم و ازتون سپاسگزارم بخاطر عشقی که دادید و چندین روزه که دارم به کامنتاتون فکر میکنم لبخند میزنم و میگم خدایا خوشبحالت چه بنده هایی داری

الهی که عاقبتتون به خیر باشه

سید عظیم بساطیان عزیز انقدر کلام زیبایی خداوند بهشون داده که با نوشتن کلمات الهی و بهشتیشون قلب منو پر کردن از رب

سپاسگزارم از تمام بندگان عاشق خداوند که بند بندشون از عشق و نور خداست

کسی که میگی خدا نیست ؟ اصلا خدا چی هست؟

خدا عشقه خدا لبخنده خدا پاکی و مهربانیه

میگی نه ؟

برو بنده های عاشقش رو ببین

مثل خودش شدن

عاشق، مهربان

قلبشون چون حریر لطیف و زیباست

هرچه خوبیه نصیب شما

خدایا چطور برای دریافت این همه عشق ازت ممنون باشم ؟

دلم میخواست برای تک تک عشقای خداوند پاسخ بزارم اما از اونجایی که برای هر پاسخم ایمیل میره برای بعضی از دوستان

گفتم هربار احساس عمیقی منو کشوند سمت نوشتن بیام و بنویسم تا مهر تاییدی باشه یا قلبی رو عاشق تر کنه به سوی رب

ولی انقدر کامنت همه مخصوصا شما قلب منو لمس کرد که نتونستم ننویسم

با بعضی اشک ریختم با بعضی لبخند هر چه بود غیر عشق نبود

واقعا باید قدردان این بستر باشیم که می تونیم این همه عشق رو یکجا ببینم

به قول دو دوست عزیز که از کلمه پکیج استفاده کردند و خیلی جالب بود برام

دقیقا اینجا میتونی پکیج عاشقی و مهربانی رو ببنی که جای دیگه نمیتونی

البته جای دیگه میتونی انشالله بهشت فردوس

کامنت دوست عزیزمون مریم تیزقدم خیلی منو به فکر برد

که عاشق خدا بودن اصلا سخت نیست اخه وقتی تو عشقی یه قدم سمتش برمداری عشق خدا انقدر به بنده اش زیاده که بدو بدو میاد سمتش

مثلا من اصلا فکرشو نمی کردم از کلمه سوئیس استفاده کنم و یه شخصی تو دل همون زیبایی بخواد مشق عاشقیم رو بخونه

و سوئیس یکی از آرزوهامه که این بزرگوار دارنش و این کلمه رو حسم گفت اول بنویسم و این همون نشونه ی محکمی شد برای بنده ای که خدا میدونست قراره بخونتش

الله اکبر

و مدرس یوگا شدن برای نگین خانوم عزیز آرزوس که من دارمش

این نشون میده که هر کسی که الان هر چیزی که داره ممکنه آرزوی یکی دیگه باشه

پس از هر چیزی که داریم بی اندازه قدردانش باشیم و سپاسگزار

و ازش لذت ببریم و درگیر روزمرگی های زندگی نشیم نگیم این که حالا هست این چیه مثلا من دارم من فلان چیزو میخوام

این که چیزی نیست ….

همون چیزی که تو دلت داری می گی این که چیزی نیست آرزوی دست نیافتنی خیلی هاست

قدم به قدم خدا بهمون میگه چیکار کنیم برای رسیدن به خواسته ها

یکی از دوستان نوشت که عادله جان میدونم که سختی زیادی رو پشت سر گذاشتی…

یکم فکر کردم گفتم

چه سختی من کشیدم ؟

اهاااان لابد منظورشون اون تضادهایی که هست که اومد منو خواهرمو رشد بده

می خوام بگم که من و خواهرم تو دل همون تضاد شبا میزدیم می رقصیدیم به الله قسم

و انقدر شاد بودیم که دوستانی که اومدن تو زندگیمون فکر میکردن ما الان تو کاخی قصری چیزی هستیم که انقدر شادیم

و اون شادیه، خنده از ته دله، غصه نخوردنه متوکل بودنمون رو نشون داد و نتایج اومد، دوستای خوب، سفرای عالی و اتفاقای بینظیر، مهاجرت،ازدواج رخ داد

درسته که اتاقه نه متری نموری بود اما ما تو قصر نورانی خدا بودیم …

بخاطر همین سختی نکشیدیم برعکس عشق کردیم، اون سال یادمه پر رنگ ترین سفره افطاری رو تجربه کردیم تو دل همون تضاده و کلی هدیه گرفتیم که تولدمون نبود، مراسم خاصی نبود، مراسم تو دل ما، تولد دوباره تو دل ما بود، هدیه هاشم میومد

شاید هر کس دیگه ای جای من و خواهرم بود یه بلایی سر خودش میاورد اما الان عکسا و فیلما هست که ما داشتیم خیلی لذت میبردیم و بخوایم از نگاه خودمون داستان رو تعریف کنیم همه بگن ااا خیلی ام بد نبوده که این درحالی بود که اطرافیان نزدیک گریه میکردند و ما اونارو دلداری میدادیم

عجیبه نه ؟

نه عجیب نیست

برای کسی که عاشق خداست همه جا بهشته و از همه مهم تر ما جدی 12 قدم رو دنبال میکردیم

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز؟

می‌کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم …

خداوند تو دوره دوازده قدم به منو خواهرم دانشی داد که غم نگرفتیم، آرامشی داد که ماتم نگرفتیم

همین باعث شد که در گمراهی مطلق نمیریم و به رقص بیایم

رسیدم به کامنت پر از شور و شوق خانوم نظام الدینی

پیامشون و پیام همه دوستان هر کدام به یک شکل قلب من رو باز کرد

و اشکم درومد از این همه عشق و محبت

نمیدونم چی بگم به ولله که تک تکتون عشقید، جنستون عشق و شادیه، کلامتون و مهر و محبته

خدا همتون رو حفظ کنه و دنیا و آخرت همتون به خیر و صفا باشه انشالله

حتما دعایی که ذکر کردید رو با عشق مطالعه میکنم ازتون سپاسگزارم

کامنت اقای جواد بایرامی که پر از محبت بود، سپاسگزار تک تکتون هستم از صب دارم کامنتای شما رو می خونم و غرق لذت هستم

بعد کامنت دوست خوبمون مهدیه گازرانی

وقتی رسیدم به این خط که مادرتون صداتون زد که عادله کامنت گذاشته

با صدای بلند خوندمش و جفتمون من و آقا علی لبخند میزدیم از این کامنت

چیزی که من رو به فکر برد این بود که ما از هیچ چیزی خبر نداریم

اینکه چه کسی عاشق ماست، روی چه کسی تاثیر مثبت یا منفی گذاشتیم و در کل هیچی نمی دونیم

و این کامنت یه پتک جالب بود برام

نکته بعدی اینکه واقعا خانواده بزرگ عباسمنشی هستیم

گرچه دوریم از هم و در یک خانه زندگی نمی کنیم اما هممون در یک خانه زندگی میکنیم:)

در یک مدار

در یک خط

در یک موج

در یک ارتعاش

در یک فرکانس

در یک نقطه

با هم در حال زندگی کردن هستیم و بهم سلام و درود می فرستیم و عشق میدیم

خدارو سپاس واقعا به خاطر این درک

بعد توجه من رو دل نوشته ی بانوی زیبایی ها ندا دولت آبادی عزیز(به شدت زیبا) جلب کرد

که چقدر عاشقانه و دلی برام نوشتن

یعنی من انقدر لبخند زدم لپم درد گرفته

خدایا شکرت

در مورد هدایت شدن به مسیری که عاشقش هستم خیلی زمان برد و من نسبت بهش مقاومت های زیادی داشتم چون تحصیلاتم و زحماتم روی یه رشته دیگه بود سابقه کاری های شش هفت ساله و بعد دو ساله روی یک تخصص دیگه بود البته همه اونا باید میبود که الان خیلی سرعتی داره رشدم میده تو حوزه ای که عاشقش هستم

و حرف مردم، حرف خانواده، سابقه کاریم و تحصیلم تمام این برچسب ها جلوی من رو با قدرت می گرفت که سمت مسیری که عاشقش هستم قدمی بردارم

و میگفتم خوب من که دارم از این کار پول در میارم چرا برم اونو استارت بزنم

اون که نمیشه ازش پول ساخت

و خوب خیلی تلاش کردم چون به شدت مقاومت داشتم

اولین کاری که ادم باید بکنه اینه که بره به دوران کودکیش و ببینه از بچگی عاشق چی بوده و چه چیزی رو راحت تر از بقیه یاد میگرفته

وقتی شروع می کنی به نوشتن کوچولو کوچولو این پیچ و مهر هایی که قفل شدن و زنگ زدن کم کم باز میشه و خود به خود در مسیر عشقت قرار میگیری و ایده ها میان و بعد پولم میاد.

رسیدم به مشق عاشقیه خانوم مهربانی ها و زیبایی زکیه لرستانی

زمانی که من تازه اومده بودم تو سایت اصلا دنبال الگو نمی گشتم و میگفتم انقدر اموزه های استاد رو جدی دنبال میکنم که خودم الگو بشم و بگم از این اموزه این دستاور رو دارم از این محصول این اتفاقات رو خلق کردم و …

هرگز به دنبال دیدن نتایج دوستان و خانواده بزرگم نبودم اما با دیدن نتایجشون ایمانم بیشتر میشد انرژِی بیشتری می گرفتم و این خوبه

مثلا یکی از افرادی که همیشه دنباله رو کامنتاشون از همون اوایل که از کار در ابزار یراقی کامنت می زاشتن دنبال می کردم تا الان اقای عطار روشن عزیزم هستن.

دیگه با بقیه دوستان آشنایی نزدیک دارم و از نزدیک شاهد رشدشون بودم تا الان مثل خانوم سمیه رازگردانی، سید علی خوشدل، شکیبا کیانی فر، حامد امیری، بهنام رحمانپور، محمد فتحی، حمیدحاجتی، احسان حاج کریمی، نیکو دانشمند و خیلی از دوستان دیگه که طولانی نشه …

همه این عزیزان از جایی که شروع کردند رو ما تماشا کردیم و الان همشون به آرامش خیلی خوبی رسیدن، با خدای خودشون خیلی رفیقن، سلامتی دارند، عزت نفس دارند، شرایط مالیشون خیلی خوب شده و اکثرشون به مسیر که عاشقش هستند هدایت شدند و دارند تخصصی دنبال می کنند و تلاش می کنند.

از جنس کامنتت و چهره قشنگت مشخصه که بسیار قلب مهربانی داری، تو این مسیر بالا پایین ها میان اما هرگز به این طنابی که الان سفت گرفتیش رها نکن یا دستت رو سر نده

با همین فرمون ادامه بده با عشق و میدونم اینکارو میکنی

سپاسگزارم ازت که با عشق برای من نوشتی

با عشق و لبخند کامنتای همه عزیزان و عشقای خدارو خوندم و لذت بردم و قدردان و سپاسگزارتونم

ممنونم که وقت گذاشتید، انرژِی گذاشتید و با عشق برام نوشتید این عشقی که دادید هزار برابرش می چرخه تو زندگیتون

یهو میبینید یه کودک بی دلیل بهتون لبخند زد

یه کفشدوزک اومد روی دستتون

تو سایه قدم می زدید و یهو آفتاب صورتتون بوسه زد

نشسته بودید و به یه گوشه خیره و یهو بادی اومد و بغلتون کرد

این چنین عشقی که پراکنده کردی میگرده میپره تو آغوشت تازه خیلی بیشتر

بی تفاوت از اینا نگذریم خیلی خدا هر روز بهمون عشق میده بیشتر چشم هایمان را بشوریم .

رسیدم به عشق نامه زهره عزیز

کامنتشون باعث شد گوشام داغ بشه

خیلی شدید بود دیکه

مخصوصا شعری که نوشتند و نحوه شروع کردن نامشون خیلی عاشقانه بود منو برد تا ستاره ها

خوب اشکم درومد

چجوری انقدر با صفایید انقدر عاشقید انقدر مهربونید

خوب دوست دارم الان تک تکتون رو تو آغوشم بگیرم

خدا همتون رو حفظ کنه

کامنتوون جوری بود که دیگه خیلی سخت میشه جاده خاکی زد

باید همیشه تو مسیر باشیم و عاشقانه موحد

کامنت شما و بقیه دوستان باعث شد باز جدی تر باشم نسبت به آموزه ها

هرچند جدی هستم اما جدی تر، با تمرین های بیشتر، تفکر بیشتر

واقعا که چون رطب این کامنت برام شیرین بود قشنگ رفت تو قلبم

ریسمون به ریسون رو دلم بافتیدش

عشقی که موج دادید هزاران برابر برگرده که قطعا برمیگرده

خدا خودش از جنس نور و عشقه

و عاشق بنده ای که عشق بده پس حسابی بهش عشق می بخشه

سپاس بیکران با یه نفس عمیق ممنونم

گرچه کامنتم طولانی میشه اما بزارید بگم

در پاسخ به دل نوشته پر از شور و شوق بانو برزگری عزیزم

میخوام بگم این احساست رو منم تجربه کردم و می دونم چه احساسی داشتی

تایمی که پندمیک بود از خونه نباید می رفتیم بیرون

من طبق معمول داشتم مطالعه میکردم و فایل گوش میدادم و تو همون حال و هوا بودم و کتاب ملت عشق رو می خوندم یهو به خدا گفتم که بیرون نرفتیم خوشگلیاتو ببینیما

اون تایم من تازه از خوابگاه خونه دار شده بودم و یه خونه نقلی حیاط دار با درخت انجیر و سیب

که عشق کردم اونجا

شاید باورتون نشه

یهو برف گرفت

من مات و مبهوت مونده بودم

یه جایی جول اوستین میگفت

خداوند خواسته های شما را قبل از درخواست اجابت کرده است

و من این جمله رو اون لحظه با پوست و خونم لمس کردم

سریع ویدیو گرفتم اون لحظه رو و برای خودم ثبتش کردم

گفتم خدایا منو نبردی بیرون خوشگلیاتو اوردی تو خونه

نمیدونید چه برف زیبایی بود

وقتی که روی درخت انجیر و سیب نشست

من محو تماشای خوشگلیاش بودم

و اون گریه شما کاملا طبیعی بود با گریه آتیش عشق دلتون رو یه کوچولو خنک کردید

سپاس

جالبیه خط به خط کامنتا اینه که همه با سپاسگزاری شروع می کنند

این یعنی همه خوب درس رو یاد گرفتند در این مکتب

که اول از همه سپاسگزار باش و سپاسگزاری رو در قلبت روشن کن

بقیه اش درست میشه

احسنت به استاد از شاگردایی که تربیت کرده

درود به همتون درود به قلب باصفاتون

رسیدم به عشقنامه غزل عزیزم؛ چقدر خداوند بهت زیبایی بخشیده خدایا شکرت

گفتم دیگه وقتشه …. منم در دلم گفتم قربونت برم عزیزم

کامنت شما هم جوری انرژِیش بالا بود که دو بار دم عمیق گرفتم

ازت سپاسگزارم که انقدر عالی درس می گیری، خیلی باهوشی

خدارو سپاسگزارم که چشمانی سالم دارم و می تونم عشقنامت رو بخونم و لبخند بزنم

میدونی الان ساعت نه شبه و من کنار درختای فندق نشسته ام و صدای جیرجیرک ها میاد

اینجام دوبار اذان میگن و خوندن کامنت پر از انرژی بالاتون و عاشقانه اتون با اذان همزمان شد و این یعنی خیلی خدا برجسته تر کرد کامنتتون رو برای قلبم

سپاس

اما نکته اینجاست که نزدیک ترین افراد به من با اینکه نحوه کار کردن من رو دیدن نتایجم رو دیدن اما بازم ایمان نمیارن و مسیر خودشون رو میرن و ناسپاسی و غیبت و تهمت بخش عظیم زندگیشون هست

پس همین که ما کسی رو میبینیم که نتیجه گرفته یا خوب به قانون عمل کرده و مسیرش رو ادامه میدیم همین بزرگترین هدایته و جهان یاریش میکنه

و رسیدم به کامنت دوست نازنین و خداییمون آقای حافظان دوستداشتنی که کلی با دلنوشتشون عشق کردم و خندیدم

سپاسگزارم، همیشه سلامت و تندرست باشید

می دونم کامنتم طولانی میشه اما عیبی نداره

در پاسخ به دوست نازنینم اقای معنادار می خوام بگم که

ازتون سپاسگزارم بخاطر این نکته برداری دقیق این توجه که گذاشتید و من هم ازتون یادگرفتم که باید نکته بین باشم و همه چیز رو با جزیئات ببینم

احسنت به شما

وقتی تو این مسیر حرکت می کنی و تمام اون نکاتی که عرض کردید رو آدم رعایت میکنه نباید بعدش عجله تو دلش بیاد

نگه خوب من که امروز ستاره قطبی نوشتم، سناریو نوشتم، اینم از باورایی که کار کردم، اینم که سفر به دور امریکارو هم دیدم

خوب دیگه امروز اون اتفاق خفنه که به خدا گفته بودم باید رخ بده دیگه

داستان اینجاست که همه اینا تمرین هایی هستند که به ما در حال خوب بودن رو یاد میده

و ما از حال خنثی یا بد بیایم تو موج حس شادی

چون جنس ما از شادیه و باید تو شادیه باشیم تا اتفاق های خوب رقم بخوره

اما همین خودش پروسه داره

نمیتونی انتظار داشته باشی از خودت و جهان که بعد از یک هفته نوشتن یا یک ماه نوشتن اتفاق عجیبی غریبی بیوفته

اصلا اتفاق عجیب غریب نمیوفته ما باید انقدر به قول خانوم شایسته عزیز شاخکامونو تیز کنیم که نشانه هارو ببینیم

لمسشون کنیم

چون هر لحظه نشانه میاد

هر لحظه میاد

آیا ما هر لحظه نشانه ها رو دریافت میکنیم ؟

هر چقدر گوشامونو برای شنیدنش تیز تر کنیم

هرچقدر هوشیارانه تر زیستن رو یاد بگیریم

بیشتر با خداوند هم کلام میشیم

بعد کم کم خیلی منطقی خیلی عقلانی اتفاق ها میوفته

اما وقتی امادگیت رفت بالاتر، هدایت های خداوند رو مزه کردی، تایید کردی، تحسین کردی، دلی سپاس گفتی

اون وقت اتفاق هایی میوفته که با خودت میگی الله اکبر این حرکت این اتفاق به عقل جنم نمیرسید

چطوری اینجوری شد ؟

اینجاست که دیگه کلا از منطق خارج میشه

بزارید یه داستانی رو بگم که اصلا منطقی نیست

من و آقای خوشدل نازنینم در شهر دبی رفتیم سینما (قبل از عمل به دوره سلامتی) که فیلم ببینم قبلش یه مقدار خوراکی خریدیم و رفتیم داخل و قبل اینکه فیلم شروع بشه ما تند تند ساندویچمون رو خوردیم

فیلمم شروع شد

گفتم ااا کاشکی چیپسم میگرفتیم

بعد آقا علی گفتن که دیگه نمی تونیم بریم بیرون

سالن خالی بود

فقط ما نشسته بودیم اخر سالن و یک خانواده هندی

من دیگه کلا توجه ام از روی فیلم (ride on2023 جکی چان) برداشته شد

گفتم خدایا اگه همین الان بخوای یه حرکتی بزنی چیکار میکنی

من که بیرون نمیتونم برم

اینجام که فقط این خانواده هندی نشستن کلا هم نوشیدنی دارن

من چیپس میخوام

منتظر نشستم ببینم خدا برام چیکار میکنه

الان این منطقیه ؟

وسط فیلم رسید دیگه یه خانوم و آقای عرب وارد سالن شدن یه عالمه خوراکی خریده بودن

اینا شروع کردن به خوردن بعد خانومه به سمت من نگاه کرد ولی من نگاش نکردم

چیپس و سس رو گذاشت کنار صندلی من

دست بهش نزد

خوراکیاشونو خوردن رفتن

اصلا انگار اومدن خوراکیاشونو بخورن برن

من موندم و چیپسی که برای من گذاشت

من نتونستم بخورم کلا گریه بودم

کی این کارو کرد؟

چیش منطقی بود؟

غیر این بود که خدا شنید ؟

مطمئنم شما هم به شکلای دیگه تجربه کردید چون خدا خیلی خلاقه و بی نهایته به هر بنده ای یه جور خاص با داستان های خاص و جدید صفا میده

بریم برای ادامه

دلم نیومد که نگم

برای جواد شفاهی و مونس عزیزشون از خداوند مهربان سفری رویایی رو درخواست میکنم،

الهی که همیشه با هم غرق شادی و احترام باشید و از کنار هم بودن درس بگیرید و رشد کنید

یکی از خواسته هام قبل از رابطه این بود که خدایا شخصی با ایمانی رو بیار تو زندگیم که هروز بهم چیزای جدید یاد بده و منو رشد بده و این خواسته به این علت شکل گرفته بود که همیشه من داشتم به اطرافیان یا آدمایی که میومدن تو زندگیم چیزی یاد میدادم چیزی ازشون یاد نمیگرفتم

ولی الان به لطف الله من هر روز خدا دارم چیزای جدید از همسرم یاد میگیرم چه مبحث کامپیوتری چه قانون

و این خیلی قشنگه که زوجین همدیگرو رشد بدن و یک نمونه جذاب رشد هم استاد و بانو شایسته هستن

که چقدر عاشقانه همدیگر رو رشد میدن

سپاس دوست خوبم

دوستای نازنینم ازتون خیلی ممنونم خیلی زیاد

دوستتون دارم در پناه و آغوش رب مهربان باشید