سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 195

به نام خالق عشق و زیبایی

درود و خداقوت به اساتید عزیز و دوستان بزرگوار خودم در این مسیر پر از نعمت و برکت

چه عکس زیبایی عکس خانم شایسته واقعاً احساس خیلی خوبی ایجاد میکنه

دیروز مشغول کار بودم و یکی از دوستانم باهام تماس گرفت و گفت میای بریم نمایشگاه، ازش پرسیدم چه نمایشگاهی؟ گفت نمایشگاه ماشین‌های سنگینه، منم گفتم بریم. بعد که رسیدیم به نمایشگاه فهمیدم که نمایشگاه ماشین‌ها و تجهیزات آفرود و کمپرهاست، یعنی پاتوق همه کمپربازها و آفرودبازها، خیلی کیف کردم با این نمایشگاه چون دقیقاً یاد تراک شما افتادم و باید بگم که با اختلاف کمپر شما خیلی خفنه استاد.

نکته جالب و لذت‌بخش این بود که استقبال خیلی زیادی از این نمایشگاه شده بود و از همه قشر از مردم اونجا حضور داشتن یعنی خود من به شخصه فکر نمی‌کردم که مردم ما خصوصاً قشر مذهبی یا کسانی که خیلی سنشون بالاست عاشق کمپ و آفرود باشند و اون موقع با خودم گفتم ببین که چقدر ساده و زود ما برچسب میزنیم به آدم‌ها و میگیم فلانی‌ها اهل این حرفا نیستن و این کارا مال یه عده خاصیه، درصورتی‌که همه انسان‌ها در وجودشون به دنبال لذت و شادی هستند و از زیبایی‌ها استقبال می‌کنند بنابراین باید ذهنیت مثبت نسبت به همه داشتن و باور کرد که چقدر فراوانی و تنوع میتونه داشته باشه هر چیزی و همین تفاوت سلیقه چقدر به نوعه خودش جالبه اگر نخوایم عقایدمون رو به همدیگه تحمیل کنیم و همدیگر رو همینجوری که هستیم بپذیریم ارتباطامون خیلی قشنگ میشه چون به نظر من هر کسی میتونه چیزهای زیادی برای گفتن داشته باشه که اگر ما بخوایم خودمون رو عقل کل بدونیم و اجازه اظهار نظر به کسی ندیم و بخوایم درست و غلط رو به دیگران نشون بدیم از این نعمت فوق‌العاده خودمون رو محروم کردیم.

اتفاقاً خود من یکی از اون افرادی هستم که خیلی راحت میتونم با همه مدل آدمی ارتباط بگیرم چون همیشه در ذهنم این تفاوته یه چیزه قشنگ بوده و با خودم گفتم آقا این همه انسانه دیگه حالا درسته طرز فکرش شبیه من نیست اما این هم بنده خداست این هم به اندازه من به خداوند نزدیکه و شاید خیلی بیشتر از من خدا رو باور داشته باشه و ارتباط بهتری داشته باشه با خدای خودش اتفاقاً. این رو وقتی فهمیدم که دیدم مثلاً تو دوستان نزدیک یا اعضای خانواده خودم یکی اگر مطابق میلشون نباشه چقدر راحت بهش برچسب میزنن و قضاوتش میکنن.

خلاصه که از این نمایشگاه کلی چیز یاد گرفتم درباره کمپ و کلی البته اشتیاقم به این سبک سفر کردن بیشتر شد چون من بیشتر مایلم همیشه خیلی تمیز مسافرت کنم اما وقتی در جمع این دوستان قرار گرفتم حس میکردم که چقدر راضی هستند از این سبک زندگی و چقدر کیف میکنن و اصلاً چه عالمی داره.

چه تجهیزات فوق‌العاده‌ای که واقعاً کار مسافرت رو خیلی آسون میکرد، مثلاً یکی از اون وسایلش یه سری قهوه‌سازهای دستی خفن بود که خیلی ساده برات قهوه رو آسیاب میکرد و قهوه درجه یک میداد و ازونجایی که من خیلی به قهوه علاقه دارم خودش یه نکته جالب توجه بود برام چون معمولاً از موکاپاد برای این سفرها استفاده میشه یا کمپرهای مجهزتر خودشون قهوه‌ساز دارن اما این اصلاً به این چیزها نیاز نداشت و مثل این قهوه‌های آماده هم نبود که طعم و لذت اون قهوه‌های دستگاهی رو نداشته باشه خیلی راحت قهوه رو آسیاب میکرد و فقط نیاز به آب جوش داشت و خیلی خفن بود واقعاً.

یعنی گاهی ترمزت برای یه خواسته میتونه در حد یه قهوه درست کردن باشه.

نکته جالب دیگش این بود که من خودم دوست ندارم کمپر بخواد خیلی ماشین رو درگیر کنه و دیدم که تو هر مدلی که بخوای میتونه ماشینت رو تجهیز کنی یعنی تجهیزات حالت پرتابل داشته باشه و این هم نکته خیلی خوب دیگه برام بود.

بعد که داشتیم برمیگشتیم از پلاک‌ها متوجه شدم که خیلی‌ها از راه‌های دور اومده بودند و من چقدر سپاس‌گزاری کردم که خدایا ببین چقدر ساده و آسان ما رو هدایت کردی به این نمایشگاه و نکته جالب‌تر اینکه این دوست من یه مشکلی برای پاش پیش اومده بود که چند روزی توی خونه بود و من اصلاً فکر نمیکردم که بتونه راه بره بعد دیدم که خودش اصلاً اومد دنبالم و خودش با عصا راه میرفت و اتفاقاً این برای من خیلی خوب شد چون همین سرعت کند باعث میشد که من خیلی آروم و سر صبر همه غرفه‌ها رو ببینم چون به شخصه دوست دارم اینجوری از به جایی بازدید کنم و این همه خودش یه نکته مثبت دیگه بود

همزمانی سفر به دور آمریکا و هدایت من به این نمایشگاه ذوق و شوق سفر رو درونم خیلی بیشتر کرد و همزمان هم که دارم روی دوره شیوه حل مسائل کار میکنم خیلی بهتر متوجه میشم که ما اکثر اوقات تمرکزمون روی ناخواسته‌هامون و تعجب میکنیم که چرا یه خواسته‌ای در زندگیمون محقق نمیشه و خیلی این همزمانی‌ها باعث شد که به خواسته‌هام، به چیزهایی که واقعاً دوست دارم فکر کنم به‌جای اینکه به مسائل بیهوده‌آی که هیچ کمکی بهم نمیکنه.

دقیقاً نکته‌ای که استاد میفرمایید رو من در محله خودمون تجربه کردم از زمانی که یاد گرفتم آگاهانه توجه کنم به نکات مثبت هدایت شدیم به یه منطقه بسیار خوب با همسایگانی فوق‌العاده و محله‌ای بسیار تمیز و پر از کافه‌های درجه یک درواقع میتونم بگم بهتریم کافه‌های تهران تو منطقه ماست (من عاشق کافه هستم) و وقتی در خیابون‌های محل راه میرم چقدر تحسین میکنم این تمیزی این بناهای زیبا خانه‌های که بعضاً قیمتشون نزدیک یا بیش از هزار میلیارد تومانه و چقدر به من کمک کرده که فراوانی رو بیشتر باور کنم.

اتفاقا! دو سه روز پیش از کنار یکی از این خانه‌ها میگذشتم و گفتم چقدر دوست داشتم صاحب این خونه رو ببینم، به خدا به ثانیه نشد دیدم در باز شد یه دختر خانم جوانی با یه لباس خیلی خیلی ساده که شاید اگر تو خیابون ببینیش اصلاً متوجه نشی که ایشون برای این خونست و چقدر بیشتر بهم کمک کرد که بفهمم ثروت به پوشش و آرایش و ماشین‌ها خفن نیست، تو اگر تو ذهنت ثروتمند باشی همه چیز برات عادی میشه و به اندازه‌ای که این چیزا برات عحیب غریبه فاصله فرکانسی داری باهاشون.

چقدر این روزها استاد این حرفتون که از قرآن مثال میارید و میگید که ایمان کافران مثل رعد و برقه و یک ثانیه میاد و اثرش سریع از بین میره بیشتر فکر میکنم و میبینم که خیلی جاها من هم دارم به همین شکل عمل میکنم یعنی اون فکر در وجود من نهادینه نشده و من انتظار دارم که نتیجه بده

خدارو شکر میکنم که در این مسیر هستم و این زیبایی‌ها رو میبنم و از خدا میخوام که خودم و همه دوستان عزیزم هم تجربه کنند.