سلام به استاد و مریم جانم و اهالی زیبا اندیش این سایت توحیدی
Welcome to Texas
ایالتی ثروتمند تر از ایالت آلاباما که بر پرچمش آن تک ستاره می درخشد. باز مثل همیشه مریم جان دوربین به دست در پی ثبت زیبایی ها
چقدر خوبه وجود این ویزیتور سنتر ها که پر از فراوانی نعمت و ثروته با هر سلیقه ای.
چقدر اون صحنه زیبا بود که نقشه ایالت رو به قسمت های کوچک تقسیم و اونو بُلد کرده بودند و بعد اطلاعات مورد نظر زیر هر قسمت وجود داشت.
چقدر خوبه این عادت کردن به دیدن زیبایی ها رو در همه ابعاد زندگی مون گسترش بدیم.
چقدر خوبه که در بیشتر لحظات زندگی تلاش کنیم زیبا بین تر ، زیبا اندیش تر و زیبا کردار تر باشیم.
چقدر خوبه درونی شدن این عادت ، چون باعث میشه در مواقعی که به چالش بر میخوریم ناخودآگاه به دنبال راه حل باشیم ، ناخودآگاه نیمه ی پر لیوان رو ببینیم.
در خیلی از مواقع به خصوص در کار گروهی این مسأله رو تجربه کردم یعنی احساس نا زیبایی در موضوعاتی پیش اومده ولی به اندازه خودم تلاش کردم که در آن حالت نمانم و چون عادت به بیان احساساتم دارم ( منظورم مثبت هست ) ، متوجه نگاه های متفاوت اطرافیانم شدم ، و به همین خاطر از ی جایی به بعد تصمیم گرفتم که آگاهانه سکوت اختیار کنم و نخوام این نوع فکر رو به اندازه ی سر سوزن ابراز کنم.
در ابتدای راه انجام این کار برای من که دختر برونگرایی هستم خیلی دشوار بود ، اما آرام آرام آرام در حد قدم های مورچه اقدام کردم که حالا داره میشه بخشی از وجودم.
به محض متوجه شدن این الگوی تکرار شونده ، تصمیم گرفتم که دهان خودمو ببندم و نخوام توضیح بودم ، نخوام ارشاد کنم و نخوام براشون خدایی کنم. انجام این کار چقدر بهم کمک کرده تا آرامشم بیشتر بشه ، و به درون خودم وصل بشم ، باعث شده چقدر جلوی نشتی انرژی رو بگیرم و در دنیای خودم سیر و سلوک کنم.
چقدر خوبه در این گشت و گذار ها ، همیشه استاد و مریم جان قوانین رو برای ما مرور میکنند.
چقدر خوبه که با چشمان مون دل به جاده های زیبا و پهناور ، 5 ، 4 بانده این کشور می‌سپاریم ، از پل های وسیع و بی نهایت بزرگ رد میشیم ، ناخودآگاه داشتم دنبال قایق و کشتی های تفریحی می‌گشتم.
چقدر خوبه که این کشور و مردمانش در مدار شادی هستند و از هر فرصتی به دنبال شادی می‌گردند…
چقدر خوبه با گوش هایمان صدای استاد توحیدی مان رو می‌شنویم که عاشقانه داره به ما درس میده و ما با دل و جون به حرفهایش گوش می سپاریم.
چقدر خوبه با دیدن و شنیدن دیگر در ذهن مون جایی برای حرف های پوچ و بی اساس باقی نمی ماند. این یعنی خود خوشبختی و رسیدن به صلح درون
استاد جانم چقدر عالی برایمان گفتند که جهان بیرون ما ، انعکاس دنیای درون ما ، انعکاس آن چیزی ست که ما بهش تمرکز می‌کنیم.
چقدر خوبه که ما آگاهانه تصمیم گرفتیم و پا در این جاده گذاشتیم ، جاده ای که ظاهرش دیدن زیبایی جهان اطراف مون هست و درونش وصل شدن به منبع هستی است.
چقدر خوبه که در این جاده، کار ما تحسین کردن زیبایی ها ، دیدن نکات مثبت آدما ، همان آدم های که نیمه شب با جاروبرقی های بزرگ شون در پارکینگ لاتا و ویزیتور سنترها مشغول تمیز کردن هستند ، همان عزیزانی که وقتی ما صبح زود بیدار میشیم ، متوجه تلاش شون میشم که: بله افرادی هستند که زودتر از ما بیدار شدند و دارد کار میکنند…
چقدر خوبه که مریم عزیزم دوربین به دست میرود به هر جایی که بوی تمیزی میدهد ( یاد اون خانومی افتادم که در یکی از سرویس بهداشتی های إستِیت پارک ها ، دوست پسرش براش حلقه گرفته بود و ضربان قلبش خیلی خیلی بالا رفته بود از شدت خوشحالی و عزیز دل استاد این صحنه در 4. 5 صبح برای ما ثبت کرده بودند) یادش بخیر
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 195277MB17 دقیقه
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
سلام به استاد عزیزم وسلام به مریم بانوی مهربان
وسلام به تک تک دوستانم
مرا به سوی نشانه ام هدایت کن!
وهدایت شدم به این فایلی که شاید یه هفته پیش دیدمش، وامروز قراره بهم درسهای جدیدی بده…
وقتی داشتید در مورد تمیز نگهداشتن محیط ایالت تگزاس و کلا در مورد تمیزی میگفتید وقتی تو دقیقه 12 این فایل گفتید که چطور وقتی ما مدام دیگران رو مورد انتقاد قرار میدیم واین باعث میشه افرادی در مسیرمون قرار بگیرند که از ما انتقاد کنند، متوجه شدم دقیقا در وجود من چنین کثیفی و آشغالی وجود، ( انتقاد) !!!
درسته که اکثرا انتقادهام نسبت به دیگران از نظر خودم سازنده هست، اما واقعا دیگه وقتشه وجودم رو از این آشغال وکثیفی پاک وتمیز کنم..
من بعد اینکه تونستم به لطف الله تواین مدتی که دارم از آموزه های شما استفاده میکنم شخصیتم رو به سمت مثبت بودن تغییر بدم، همونقدر هم حس دانایی بهم دست داده، چیزیکه بارها وبارها شما استادقشنگم گفتید وقتی آگاه میشید سعی نکنید از ذوق اینکه حالا که شما خیلی چیزهارو فهمیدید ویاد گرفتید بخواین دیگران رو هم هدایت کنید یا براشون دانش خورد کنید یا عزیزانتون رو بیارین تو این مسیر از طریق نصیحت وارشاد و انتقاد و….
من یه مدت هست بدجور درگیر این موضوع شدم که وقتی عزیزانم میان پیش من وگله میکنند از شرایطشون، وشاید درد دل، من سریع شروع میکنم انتقاد کردند، حالا چه سازنده چه مخرب، مثلا تا مادرم از رفتار پدرم یا برادرم گله میکنه من سریع میام میگم به این دلیل به اون دلیل، شما نباید اینکارو انجام میدادی، شما باید مثلا اونکار رو انجام میدی..
وقطعا توی لحظه ای که کسی داره گله ای میکنه و یا درد دلی میکنه صرفا دنبال راهکار ویا جواب مسئله اش نیست بلکه میخواد فقط بیرون ریزی انجام بده…مثل تک تک ماها که در گذشته عادت به اینکار داشتیم..
اگرچه مادر من ویا عزیزانم اکثرا برای دریافت راهکار با من مشورت یا همون درد دل وگله مندی رو انجام میدن و در بعضی مواقع هم توصیه های منو قبول میکنن و از نتایج مثبتی که گرفتن برام بازگو می کنند امااااا من واقعا این رفتار واین شخصیت انتقادگرد، راهکار بده، مشکل حل کن، نصیحت کن رو دوست ندااارم…
برای همین هم فک میکنم یعنی باور دارم یه جورایی وجودم رو کثیف کرده، طوریکه اجازه نمیده رها و آزاد از خودم واز تمرکز بر خودم لذت ببرم…
کلا انتقاد کردن حالا به هرشکلی به قول شما استادعزیزم یعنی یه جایی یه کسی یه چیزی مشکل داره ومن میخوام اون رو درست کنم، واین یعنی من حس میکنم همه چیز دان وعقل کل هستم و کسی هستم که این قدرت رو دارم روی دیگران و نحوه زندگی ورفتارشون وحتی گفتار وافکارشون تسلط داشته باشم، یا صرفا ناجی وحمایتگر باشم!!
ویا در نوع بدش، فوضول ودخالت کن…
شکر خدا خیلی خیلی بهتر شدم از وقتی دارم روی خودم کار می کنم، اما الان با توضیحات شما روی این فایل، اون بخش از انتقاد رو شکل کثیفی وآشغال دیدم در وجودم که باید حتما وبدون وقفه درپی برطرف کردنش باشم..
چون من از شما یادگرفتم مادامیکه من در حال برطرف کردن نقصهای خودم هستم زمانهایی که من تمرکزم روی خودم وبهبود شخصیتم هست، یعنی دارم به سمت جلو به سمت پیشرفت به سمت رسیدن به اهداف وبه سمت سعادت وخوشبختی خودم قدم برمیدارم، و اون تایمی رو که تمرکزم روی دیگران بوده وهرچیزی که بیرون از من هست باید تایم مرده بدونم، تایمی که نه تنها مفیده نبودم سازنده نبودم ارزشی خلق نکردم قدمی به سمت پیشرفت برنداشتم بلکه درجا زدم ویا به عقب برگشتم..
انشالله به لطف الله مهربان آگاهانه این نقص رو در خودم حذف کنم وبه جاش حسن تحسین کردن رو، دیدن مثبتها وخوبیها رو در بیرون از خودم و در درون خودم رو بیشتر کنم.
واجازه بدم هرکسی مسیر تجربه های خودش رو بره،و اگه واقعا فک میکنم می تونم کمک کننده ای باشم ، فقط وفقط یه الگو باشم همین.
الهی هزاران بارشکر بابت شما استاد عزیزم و این علم وآگاهی هایی که بهمون میدید واین سایت سراسر خودسازی وانسان سازی…
هرجا هستید هرلحظه وهمیشه در پناه امن خداوند باشید انشالله