سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 196

بنام خداوند وهاب و جبار

سلام به استاد عشق و بانوی یکی یه دونه سایت

و سلام به بچه های سفر به دور امریکا

استاد عزیزم سپاسگزارم بابت این سفر زیبا که ما رو همراه خودتون کردین و هر بار لذت همسفر بودن با شما داره بیشتر میشه چون درک ما داره پله ای رشد می کنه.

چقدر برام جالب بود که داشتین تو پمپ بنزین تراک خوشگلمون رو میشستین، چقدر این کشور باحاله و چقدر امکانات همه جاش هست و یادم میاد از اون آهنگه که میگفت اینجا کشور خداست و واقعا هم اینو تو لحظه به لحظه سفر به دور آمریکا میشه دید که خدا چجوری اینجا رو پر از برکت و نعمت و ثروت و فراوانی و آسونی و زیباییهای حیرت انگیز کرده. خدایا شکرررررت……..

نکته مهم دیگه ای که استاد گقتن این بود که داریم ماشینو آماده می کنیم که عزیز دلم بتونه فیلمهای با کیفیت بگیره.

خدایی کدوممون تابحال به این کیفیت فیلمهایی که مریم جون از پشت شیشه ماشین برامون گرفته دقت کردیم، که حتی یه لک یا یه پشه روی شیشه ماشین نبوده اینقدر این موضوع برامون طبیعی بوده که یه بارم فکر نکردیم که دستهای نازنین استاد و مریم جان با چه عشقی این شیشه رو برق انداخته که ما اصلا حسش نمی کنیم. اصلا انکار شیشه ای وجود نداره جلوی دوربین اینقدر که کیفیت عالیه. و من همینجا از طرف همه بچه های سفر به دور امریکا این دستهای نازنین رو میبوسم و تحسین می کنم این حد از دقت و عشق شما رو برای تهیه این فیلمها و عاشقانه از صمیم قلبم ازتون تشکر می کنم استاد و مریم جان عزیزم (بهمراه شونصد هزار تا استیکر قلبی……)

من خودم هر روز صبح که از خواب بیدار میشم پرده ها رو می کشم و خونه قشنگم پر میشه از نور. ولی هیچوقت اونجوری که باید نفهمیده بودم این نور و روشنایی چقدر قشنگه و چقدر برام مهمه. دیشب نصفه شبی بیدار شدم و یکم اب خوردم اومدم بخوابم گفتم بزار پرده رو بکشم تا نور ماه بیفته تو خونه اما دیدم هیچ نوری نیومد و یادم اومد خواهرم فرششون رو که شستن پهن کردن روی پشت بوم و جلوی پنجره مونو گرفته. دیگه بخاطر این کم نوری صبح نمیتونستم از خواب بیدار بشم چون هر روز صبح اینقدر خونه ما روشنه که دلت نمیخواد بیشتر بخوابی اما امروز اون نوره نبود. هر چند از بقیه پنجره ها نور میومد تو خونه اما این پنجره بزرگه اصل ماجراست. تازه امروز فهمیدم چقدر این نعمت برام طبیعی و نادیدنی شده. یادم افتاد از فایل رابطه ما با انرژی که ما ان را خدا نامیده ایم که شما میگین خدا نوره، و با خودم گفتم ببین خدا هر روز تو خونه من جریان داشت اما چون ندیدمش چون به قول خودش که تو قرآن میگه افلا تتذکرون بیاد نیاوردمش چون سپاسگزارش نبودم امروز این نور ازم گرفته شد تا بخاطر بیارم که چه نعمت عظیمی دارم که خیلیها ندارنش، خیلی ها تو زیر زمین زندگی می کنن و آرزوشونو یه پنجره داشته باشن که یه ذره نور بیاد تو خونه شون، خیلی ها تو تاریکی روزشونو شروع می کنن و تو تاریکی هم روزشونو تموم می کنن و تمام روز لامپ روشنه تو خونه شون، اما من از وقتی چشمامو باز می کنم تا غروب خونه م پر از نوره و احتیاجی به روشن کردن هیچ لامپی ندارم. چقدر استاد جان من باید ازتون یاد بگیرم که این نعمتها برام بدیهی و تکراری نشه، و در همه حال خداوند رو بیاد بیارم و تو هر نعمتی خدا رو ببینم و سپاسگزارش باشم، و چقدر این جمله تون رو دوست دارم که میگین سپاسگزاری دروازه رسیدن به نعمتهای خداونده.

خدایا بابت نوری که هر روز خونه مو روشن می کنه شکرت شکرت شکرت

خدایا بابت دستهای مریم جان و استاد که شیشه تراکمون رو اینقدر تمیز و براق می کنن که تابحال ندیدیمش شکرت شکرت شکرت

خدایا بابت استاد بینظیرم و مریم نازنینم که برکت زندگی ما عباسمنشی ها هستن شکرت شکرت شکرت

خدایا بابت این کویر بینهایت زیبا و نوشته مریم جان روی این شنهای روان شکرت شکرت شکرت. مریم جان سپاسگزارم که از طرف ما اونجا نوشتی، عاشقتم که اینقدر خوبی، اینقدر عاشقانه ما رو هم تو لحظه لحظه سفرت بیاد داری و لذتها و شادیهاتو با ما تقسیم می کنی

چقدر این کویر زیبا بود و بازم یاد اوری قاتون توسط مریم جان که گفتین در مورد کویر مرنجاب صحبت کردین و امروز هدایت شدین به اینجا، خدایا چقدر این قانون دقیقه و ذره ای خطا درش نیست. خدایا شکرت شکرت شکرت

چقدر راه رفتن پابرهنه روی شنها رو دوست دارم البته من تابحال کویر نرفتم ولی روی شنهای ساحل پابرهنه راه رفتن رو تجربه کردم و الانم از خدا میخوام دوباره اون لذت و اون حس گرمای شنها لای انگشتای پاهامو روزیم کنه. همین الان دلم قنج رفت برای اون حس لذتبخششششش :)

بازم یه نعمت تحسین برانگیز دیگه، شیر اب خنک بعد از کویر، چقدر لذتبخش میتونه باشه، فکر کن مثل تو این فیلمها که نشون میدن طرف تو کویره و یه ذره آب برای خوردن نداره بعد میرسه به یه دریاچه ای که میپره توش و کلی عشق می کنه، این شیرا حکایت همون دریاچه س، همونقدر جذاب و لذتبخش، نوش جونتون استاد اون لحظات لذتبخشی که داشتین پاهاتونو با اون آب خنک می شستین…

و بازم انتهای اینهمه زیبایی ختم میشه به پرواز درون و دیدن زیباییها از اون بالا، وای که چقدر این درون خوبه، چقدر عظمت خداوند رو بیشتر میشه حس کرد که اینهمه زیبایی رو خلق کرده، یه کویر تو ارتفاعات کوهها، الله اکبر، واقعا بینظیره، خدایا شکرت، خدایا شکرت، خدایا شکرت

استاد جان و مریم نازنینم بینهایت سپاس بابت این سفر و این سریال بینظیر که با دستهای الهی تون تهیه و تدوینش می کنین

امروز صبح تو تمرین ستاره قطبیم از خدا خواستم یه کامنت برای سفربه دور امریکا بنویسم، به خدا گفتم میخوام مثل قدیما که بابام انشا می گفت و من مینوشتم تو بهم بگی و بنویسم. الانم مثل همون موقعها که معلمم ازم میپرسید کی بهت انشا گفته، چون میفهمید این نوشته ها مال یه بچه ابتدایی نیست، و من می کفتم بابام. بعد معلمم میخندید و میگفت خب این نمره هم مال باباته.. الانم این نوشته ها، این یاد اوریها، این سپاسگزاریها به قول استاد اعتبار همش برمیگرده به خدایی که هر لحظه هدایتم می کنه. خودش گفت و خودش قدرت نوشتن بهم داد و من نوشتم……

استاد این دعا رو هم از شما یاد گرفتم که هر روز سعی می کنم تو تمرینم بنویسم..

خدایا به من توفیق سپاسگزاری بیشتر، تسلیم بودن بیشتر و ساکت بودن بیشتر رو بده

خدایا خدیجه ی تو به هر خیری از جانب تو محتاج و فقیره، هدایتم کن الله مهربانم