سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 197

به نام خداوند جان آفرین

سلام به روح پاک همتون.

قسمت 197 :

خدایاشکرت برای آسمون آبی که با ابرهای سفید کوچولو مزین شده ،کوههای زیبا ، این گندمزار قشنگ با گلهای آفتابگردان چه زیباست . والمارت که معرف حضور همه هست دیگه هرچی بخوای داخلش پیدا میشه میریم خرید ،اونم چه خریدی به به بچه های دوره سلامتی حسابی ذوق کردند یاد ی خاطره ای افتادم(چندوقت پیش خواهرم با خنده میگفت اگه برات خاستگار بیاد باید بگی من گوشتخوارم ،مث اونایی ک وگان هستن یا خام گیاهخوارن البته فرق تو اینه که تا بگی گوشتخوارم طرف از ترس فرار میکنه چون میترسه گوشت همه چی بخوری مث زامبی ههههههه !!!!) خواهرم حق داشت جوری که من عاشق گوشتم و هرروز نیم کیلو گوشت میخورم با ولع و کلی اشتها ! هرکی منو ببینه تعجب میکنه نکنه زامبی باشم °_°

به به چه فروشگاه بزرگی چقدرم تمیزه چه میوه هایی به به چه رنگهایی دارند اصن خرید کردن عشقه راست میگن خرید کردن حال خانما رو خوب میکنه ها! آقایون راستی شما چرا عاشق خرید نیستین حیف نیست اینهمه تنوع و اجناس رنگی منگی تو فروشگاه بمونه خاک بخوره ههههه.

غرفه گوشتهارو ببین خدایی چه رنگی دارن معلومه گوشتها تازه و با کیفیتن ، استاد منم تایم خرید مواد غذایی فقط تو غرفه گوشت و تخم مرغ میگذره یا اگه فروشگاههای بزرگ نرم تو قصابی و پروتئینی میچرخم ! چقدر خریدام باکیفیت و ساده شده خدایاشکرت بخاطر تلاشهای شماست استاد عزیزم.

خیلی زود خریدتون انجام شد و حالا با این سیستم عالی که احساس ارزش و اعتماد بنفس به آدم میده خودتون خریداتونو چک میکنید لازمم نیست تو صف احتمالی صندوق بایستید خدایاشکرت چقدر این سیستم خوبه .

قسمتهای اولیه زندگی در بهشت یادم میاد هروقت خرید میرفتید دوسه بار باید فرقون حمل میکردین انقدر که خریدا متنوع بود از انواع میوه ها گرفته تا کلی شیرینی و نون و نوشابه و بلال وو ….اما الان ببین چه قدر خریدا مختصر و مفید شده نه هزاران نوع میوه هست نه شیرینی نه چیزای دیگه خدایاشکرت که زندگیمون به سمت آسونی پیش میره.

………

توضیحات این قسمت انتهایی واقعا جای تعقل داره

یادمه دوران دانشجویی که خابگاه بودم از جن و از فیلمای ترسناک نمیترسیدم ولی بقیه بچه هایی که میترسیدن رو میترسوندم!

مخصوصا شبای امتحان که میدونستم بچه ها اکثرا تا دیروقت بیدارن میرفتم کنار پنجره اتاقشون یا دم در اتاقاشون بچه ها رو میترسوندم (نگم چجوری که خودش داستان مفصلیه) و تا خود صبح از خنده دل درد میگرفتم،چون تو خوابگاهها بحث جن و اینچیزا خیلی باب بود یکی پیدا میشد برای بچه ها از جن صحبت کنه یکی هم مثل من پیدا میشد از نقطه ضعف بچه ها استفاده کنه خخخخ

البته ترسوندن که برای من جز خنده سودی نداشت ولی خب تو جامعه هستن افرادی که سو استفاده کنن مثلا درخواست هزینه های سنگین میکنن تا جنها رو از افراد دور دورکنن و…

فقط بحث جن نیست کلی خزعبلات دیگه هست که ما باور میکنیم و برامون هیچ سودی نداره یعنی نتیجه ای که میگیریم محدودمون میکنه.

خیلی از مامانم شنیده بودم شبها زیر درختها نرید خطرداره چون جن داره!! این حرف باعث شده بود بااینکه از جن نمیترسیدم ولی تا همین پارسال خودمو محدود کنم و شبها اصلا زیر درختا نرم چون گفته بودن شبها وقت استراحت جن هاس اکثرا زیر درختا هستن اگه بری ممکنه ال بشه بل بشه!

خلاصه من پارسال ترسم از تاریکی و زیر درختا نرفتنو‌ کلا نابود کردم الان شبها حتی نصفه شبها میرم زیر درختها میشینم وسط حیاط و تاریکیش برام لذتبخشه حتی وقتی تنهام تمام لامپارو خاموش میکنم تو تاریکی مطلق میرم وسط درختا تاحالام نه جنی بوده که بلایی سرم بیاره نه اینکه تاریکی خطر داشته باشه؛ فقط این حرف مامانم و ترسم از تاریکی باعث شده بود سالها خودمو محدود کنم از نعمتهایی که دراختیارمه

………

دوسه بار این قسمتو دیدم کامنت گذاشتنو میخاستم برای فردا بذارم ولی ذوق و شوقم اجازه نداد بدون نوشتن بخوابم.الانم این کامنتم کامل نیست ولی ارسالش میکنم

انشاالله فردا تو کامنت دیگه ای خیلی بهتر در مورد صحبتهایشما استاد جان بنویسم الان باتری مغزم 5درصده انقد که خوبم میاد.

در پناه الله

سلام نسرین عزیز

چقدررررر خوشحالم که کامنتت رو خوندم چه باورهای عالی برام داره

تحسینت میکنم همچین نگاهی داری و تونستی عملگرا باشی

تو حرف آسونه مهم عملگراییه که شما خیلی خوب انجامش دادی و موحد بودنت رو نشون دادی مخصوصا برای فوت پدر عزیزت

دیشب ی لحظه سریال بوعلی سینا رو دیدم و جمله ای که پسر بچه فیلم که گویا بوعلی سینا بود بر زبان آورد همین نگاه توحیدی به قضیه فوت و مرگ داشت و چقدر حال و احساسم رو عالی کرد مثل کامنت شما.

ممنونم ازت و بار دیگه تحسینت میکنم .