سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 198

به نام خالق عشق و زیبایی

درود و خداقوت به اساتید عزیز و دوستان خوبم در این مسیر پر از نعمت و برکت الهی

چقدر من سعادتمند هستم که خداوند به من لطف کرده و این زیبایی‌ها رو میتونم ببینم، نه فقط دیدن، لمس کردن، غرق شدن و یاد گرفتن یعنی حرف‌های شما استاد زیباترین موسیقی متنی است که میشه روی این زیبایی‌ها قرار بگیره و تآثیرش رو چند برابر کنه چون من همیشه دوست دارم وقتی یه کاری انجام میدم به‌خصوص دیدن چنین زیبایی‌هایی موسیقی هم باشه.

من هم مثل خیلی از دوستان دیگه وارد این سایت شدم که موفق بشم، یعنی انقدر تضادها تو زندگیم زیاد شده بود و انقدر پارادوکس تو ذهنم درباره مسائل مختلف وجود داشت که هیچ ارتباط منطقی نمی‌تونستم بینشون پیدا کنم که به این نتیجه رسیده بودم که من اصلاً زندگی کردن رو بلد نیستم و باید اصلاً آموزش ببینم، مثلاً نگاه میکردم به یه کسب‌وکاری میدیدم طبق اون چیزایی که دیگران میگن رفتار نمیکنه اما فروش خیلی خوبی داره، یه آدمی رو میدیدم که هیچکدوم از استانداردهای لازم از نگاه دیگران رو برای رابطه نداره اما در یک رابطه بسیار خوبه و بسیار داره لذت میبره و به خودم نگاه میکردم یه جاهایی خیلی موفق هستم و یه جاهایی خودم رو بدشانس‌ترین آدم روی کره زمین میدیدم و عمیقاً دلم می‌خواست بفهمم که قضیه از چه قراره تا اینکه به لطف خدا هدایت شدم به این مسیر، اون هم تکاملی.

قبلش شروع کرده بودم به خوندن کتاب‌های موفقیت که میدیدم یه سری چیزهای جالبی میگن که خیلی برام خوشایند بود اما همزمان داشت مسیر رو خیلی برام پیچیده و دشوار هم میکرد و یه جورایی ازینکه دارم یه کار عجیب انجام میدم راضی بودم اما خوب همین پیچیدگی و سخت بودنش خیلی جاها باعث شد مسیر رو اشتباه برم یعنی پیش فرض من در ابتدا هم این بود که شما هم دارید همون مسیر رو میرید حالا یکم متفاوت‌تر اما هرچقدر که بیشتر پیش میرم در این مسیر بیشتر به این نتیجه میرسم که چقدر شما روی سادگی و آسانی تآکید دارید و این دقیقاً برخلاف چیزی بود که من فکر میکردم اما قلبم به اون راضی بود.

الان که دارم دوره‌های ابتدایی که از شما خریدم رو مرور میکنم قشنگ میبینم که چقدر درک من از صحبت‌های شما الان نسبت به اون زمان تغییر کرده چقدر من بیشتر دارم روی ساده بودن قوانین، فهم و اجراش تمرکز میکنم و این بهم احساس موفقیت میده.

شاید مهم‌ترین درسی که من از شما گرفتم اصلاح تعریف موفقیت و زندگی خوب بود، چیزی که قلبم به شدت باهاش موافقه و کوچک‌ترین پارادوکسی وجود نداره.

اینکه انجام دادن کارهای کوچک و به‌زعم ذهن خیلی از ماها پیش‌پا افتاده چقدر تآثیرهای به‌سزایی داره چون من عادت کردم همه چیز رو با ملاک پول بسنجم و غافل شدم از عادت‌های کوانتومی کوچک، یه نمونش همین خدایا شکرت گفتن که هنوز نتونستم تو تمام لحظات مثل شما سپاس‌گزار باشم و خیلی از اوقات سپاس‌گزاری من محدود شده به تمرین ستاره قطبی که همون هم خودش پیشرفت خوبی حساب میشه اما به‌عنوان یک فردی که به‌دنبال رشد بیشتره و استادی تمام عیار داره باید بتونه در هر لحظه سپاس‌گزارتر باشه نه فقط در کلام، بلکه عمیقاً شاد بشه از نعماتی که خداوند در هر لحظه بهش عطا کرده.

واژه هدایت برای من فقط در درس هدیه‌های آسمانی دوران دبستان کاربرد داشت اما حالا دارم از برکات این جریان بی‌انتها و پربار در هر لحظه از زندگیم بهره‌مندتر میشم، چگونه میشه چنین احساسی رو خریداری کرد؟

همه مسلمانان و خیلی از غیر مسلمانان کتاب قرآن رو خوندن و آیه انا علینا للهدی را دیدن اما چند نفر حقیقت این آیه رو درک کردن و دارن اجرا میکنن تو زندگی؟

من از زندگی بقیه دوستان اطلاعی ندارم اما قشنگ میفهمم که خودم با اینکه مدت کمی نیست در این مسیرم اما همچنان فعلاٌ دارم عشق میکنم از اینکه آگاه شدم از این موضوعات، یعنی انگار اصلاً توی یه دنیای دیگه هستم همینکه خداوند رو بهتر تونستم درک و تعریف کنم و دست‌کم تعریف گذشته خودم از خداوند رو کمرنگ‌تر کردم خیلی احساس خفنی بهم میده.

همینکه دارم اصلاً میفهمم توکل یعنی چی ایمان یعنی چی انگار دنیا برای منه.

بعضی وقتا به خودم میگم چیه که خودت و خیلی از دوستان تو این راه انقدر پیگیر هستین و تو روز چندبار سایت رو رفرش میکنید که اگر فایل جدید، کامنت جدید میاد به‌وقع ببینیش. حالمون بد میشه میایم سراغ سایت، حالمون خوب میشه میایم سراغ سایت، اصلاً حال انگار مهم نیست همینکه میایم تو سایت آروم میگیرم.

این خوشبختی و موفقیت نیست که حلقه گمشده خودمون رو پیدا کردیم؟

یه نویسنده آیا میاد هر روز کتاب خودش رو بخونه؟ چی میشه که ما هر روز داریم کتاب‌های گرانقدر همدیگرو می‌خونیم و هیچکدوم از حرفا اصلاً تکراری و خسته‌کننده نیست و پر از درس و حرف تازه و مهمه، چجوری میشه این‌ها رو تفسیر کرد؟

تو سابقه کدوم یکی از جد و آباد من بوده که تو دوران خوشی و ناخوشی سرش بالا باشه از ته دل بخنده و خیالش راحت باشه و تمام فکر و ذکرش این باشه که خودش رو تسلیم پروردگارش کنه؟ آیا من نباید احساس کنم که خوشبخت‌ترین انسان روی زمین هستم؟

کی من می‌دونستم که خدا من رو خلیفه خودش معرفی کرده و تلاش کنم تا خودم رو لایق جایگاه خلیفه‌اللهی کنمو برام مهم باشه که مثل یک پادشاه زندگی کنم و نپذیرم محدودیت رو و تحمل نکنم سختی رو و به‌دنبال عزت و آسانی باشم؟

این شغل فوق‌العاده این دوستان درجه یک خانواده دوست داشتنی و این همه نعمت و ثروت کجا به چشم من اومده بود قبلاً؟

آدم این درختان و جنگل‌های انبوه و زیبا رو ببینه و مبهوت عظمت رب نشه؟ منی که تا چند وقت پیش همچین صحنه‌ای رو میدیم میگفتم ایول خوراکه فلان فسق و فجوره الان میگم وای خدای من چقدر زیباست و فقط دلم می‌خواد بشینم و ساعت‌ها لذت ببرم از مشاهده این همه زیبایی

کی من اصلاً مینشستم ساعت‌ها با خدا حرف میزدم و لابه‌لای حرفام پرنده به صدا در میومد و یا بادی میوزید و نسیمش میخورد تو صورتم یا درختان رو تکون میداد به‌عنوان مهر تایید خداوند میدیدم و با تمام وجودم عشق میکردم؟

اصلاً این واژه موفقیت از کجا اومد؟

انقدر همه مسیر رو اشتباه میرن که مسیر درست رو رفتن یه کار به‌خصوص حساب میشه، این همه از زیبایی‌های جهان مادیه.

کجا برای خودم زندگی کردن و کاری به دیگران نداشتن برام مهم بود و نظر و احساس خوب خودم الویت پیدا کرد به دیگران؟

کجا میدونستم خدایی هست که اصلاً بخوام فقط روی خودش حساب کنم؟

کجا میتوسنم تشخیص بدم الهام خدا چیه نجوای شیطان چیه؟

همه این ها در این مسیر اتفاق افتاد و این خود خود خوشخبختی است.

خدایا سپاس‌گزار تو هستم برای این زندگی برای این مسیر زیبا

برای پاسخ دادن وارد شوید