سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 198

سلام استاد جان و خانم شایسته عزیز

سلام به همسفران عزیزم

خداروشکر میکنم که در مدار دریافت این آگاهی ها هستم .

سال هاست که این کمالگرایی باعث شده که من دست به انجام کار هایی که دوست دارم نزنم و همیشه معکولشون کنم به زمانی که بهتر شدن ، زمانیکه کامل شدم ، زمانی که همه چیز برام روشن بود و چون هیچوقت اون زمان فرا نمیرسه من از لحاظ سنی رشد کردم اما از لحاظ تجربه و شناخت دنیای اطرافم واقعا ضعیف عمل کردم .

چنان ضربه هولناکی از این باور محدود کننده خوردم که واقعا رمقی برای من نذاشته و الان که دارم روی این موضوع کار میکنم احساس میکنم که چقدر دارم قوی تر میشم و چطور عزت نفسم روز به روز افزایش پیدا میکنه .

باور های محدود کننده ی زیادی هست که بخوام به عنوان پاشنه ی آشیل ازش یاد کنم ، نمونش همین ترس از حرف و نگاه مردم نسبت به من که در حوزه روابط بشدت منو اذیت میکرد ، یه زندان تمااام عیار و من هیچوقت نتونستم چه تو روابط عاطفی و چه تو روابط صمیمانم موفق عمل کنم الان که کمی کار میکنم احاساس میکنم راه بینیم باز شده ، میتونم عمیق تر نفس بکشم ، راحت تر شدم و کمتر در روابطم اذیت میشم .

خیلی جاها صحبت های شما به قول خودتون منو اینسپایر میکنه ولی چون معمولا یا تو محل کار هستم یا تو بی آرتی یا سره پست یا به هزاران دلیل دیگه دیدگاه هامو نمینویسم که میدونم چقدر این موضوع سرعت یادگیریمو کم میکنه به همین دلیل دیگه میفهمم کار کرده ذهنمو ، دیگه دستش برام رو شده .

همین الان از بی آرتی پیاده شدم و تو مسیر خونه قدم میزنم و مینویسم .

یه موضوعی رو اشاره کردین که منم دوست داشتم درموردش حرف بزنم ، در مورد اینکه اگر تمام ثروت دنیا رو به شما بدن اما جلوی پیشرفتتون رو بگیرن و بگن دیگه از اینجا به بعد نمیتونی رشد کنی ، اون زندگی دیگه براتون لذتبخش نخواهد بود ، دیگه احساس خوشبختی نخواهید کرد

این جمله ی شما خیلی منو توی فکر فرو برد ، به خودم گفتم درسته الان اون درآمدی که میخوام رو ندارم ، درسته اون روابط عاطفی ، اون خونه ، اون ماشین ، اون روابط فردی ، اون روابط کاری ، اون موقعیت اجتماعی ، اون احساس انرژی و انگیزه ، اون سلامتی ، اون تناسب اندام و….

درسته که ندارم اما خودم و شخصیتم نسبت به قبل خییییییییییییییییییییییلی بهتر شده خداروشکر ، نه نسبت به آدم های دیگه ، نه نسبت به سنم ، نه نسبت به چیزی که ازم انتظار میره ، نسبت به گذشتمممم.

یعنی واقعا از فردی که تمام لحضاتش رو در رنج و سختی سپری میکرد و فراز و نشیب های احساسی وحشتناکی داشت امروز تبدیل شده به آدمی که کمتر این احساسات رو تجربه میکنه .

در گذشته بودن با آدم ها برام دردناک بود ، آدم عصبی و دم دمی مزاج اما الان قضیه فرق کرده .

تعادل نداشتن در هیچ‌موردی ، کمالگرای به تمام معنا و هزاران باگ دیگه که من فکر نمیکردم اینا ایراده ، فکر میکردم روش درست همینه اما بعدش که کمی باورم تغییر کرد ، دیدم واویلاااااا

از خداوند ممنونم که من رو در هر لحظه هدایت میکنه به بهترین افراد ، به بهترین جملات ، به بهترین موقعیت و…

ممکن بود این سریال رو شما هیچوقت ضبط نمیکردین یا من هیچوقت این قسمت رو‌نمیدیدم یا تا اینجا با شما ادامه نمیدادم یا اصلا به سایت شما هدایت نمیشدم .

اما هیچ چیز اتفاقی نیست .

خدایاشکرت