سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 198

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»

همه هر ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍوند را تسبیح میگویند، ﻭ ﺍﻭ پیروزمند ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ(حشر 1)

سلام و درود به سعیده نورانی پروردگارم. انسان موحد و ارزشمند و فرشته نجات انسانها.

سعیده جان بسیار بسیار تحسینت میکنم و خداوند رو شاکرم که اینقدر روی خودت کار کردی. کامنت شما روایت ایمان عملی بود که استاد توی فایلها بهمون آموزش میدن. حرکت کردن در حالیکه باور داریم خداوند همراه ماست و توی مسیر بهمون گفته میشه. شما حرکت کردین درحالیکه قدم بعدی رو نمی‌دیدین و روی ذهن و منطق خودتون حساب باز نکردبن چون میدونی و باور داری و ایمان داری و قلبت گواهی میده که رب العالمین حواسش به همه چیز هست. فرق افراد شجاع با اکثریت جامعه در همینه، بقیه معتقدن باید کل مسیر رو ببینن تا حرکت کنن، ولی شما حرکت کردین با این باور که من تسلیمم و قدرت دست الله ست.

واقعاً تحسینتون میکنم.

این روزها دارم روی دوره عزت نفس کار میکنم، امروز یه حرکتی زدم که خودم توش موندم که چی شد این کار رو کردم. همزمان که داشتم جلسه 9 عزت نفس رو گوش میدادم رفتم توی یه نمایشگاه خودرو و قیمت و مشخصات فنی دوتا پیک آپ تراک رو پرسیدم. کسی که ماشین زیر پاش پژو پارسه و تو این لحظه قدرت خرید یه دوچرخه هم نداره ولی میره قیمت پیک آپ تراک 1,8 میلیاردی رو می‌پرسه. و خدایی که همیشه همراه ماست.

من کسی بودم که چند ماه پیش رفتم توی فروشگاه کفش و لباس اسپرت، اونقدر معذب بودم که سرسری یه نگاهی به کفشها انداختم و سریع رفتم بیرون.

انگار یه تغییراتی داره اتفاق می‌افته و خدا رو از بابت شاکرم.

بسیار بسیار تحسین تون میکنم و از درگاه خداوند بینهایت نعمت و ثروت براتون درخواست میکنم.

«لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَهِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ»

ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻛﻮﻫﻲ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ، ﻗﻄﻌﺎً ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﻣﻰ ﺩﻳﺪﻱ . ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺜﻞ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﻣﻰ ﺯﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻨﺪ.

«هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِیمُ»

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ ، ﺩﺍﻧﺎﻱ ﻧﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ ، ﺍﻭ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺍﺳﺖ

«هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ»

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ ، ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﭘﺎﻙ ، ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻋﻴﺐ ﻭ ﻧﻘﺺ ، ﺍﻳﻤﻨﻲ ﺑﺨﺶ ، ﭼﻴﺮﻩ ﻭ ﻣﺴﻠﻂ ، ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ، ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻛﻨﻨﺪﻩ ، ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﺳﺖ . ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﻚ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ، ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ.

«هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍ ، ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ، ﻧﻮﺳﺎﺯ ، ﺻﻮﺭﺗﮕﺮ ، ﻫﻤﻪ ﻧﺎم ﻫﺎﻱ ﻧﻴﻜﻮ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻭﺳﺖ . ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ، ﻭ ﺍﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻱ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ.

(21-24 سوره حشر)

در پناه جریان سراسر نور هدایت‌های رب العالمین همواره شادکام و سلامت و موفق و ثروتمند باشید.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلَا یَهْتَدُونَ» (ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺁﻳﻴﺪ، ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺭﻭﺵ ﻭ ﺁﻳﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻳﻢ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ. ﺁﻳﺎ جز این است که ﭘﺪﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ بودند؟؟ مائده 104)

سلام و درود به سعیده نورانی پروردگارم، انسان بی نظیر و موحد و نورانی. کامنت بینظیرت رو خوندم و کلی تحسینت کردم گفتم این انسان بینظیره ، این انسان بینظیره… وقتی دیدم از شما کامنت دارم بسیار ذوق زده شدم. مخصوصاً اینکه مبحث رزق رو دوباره ادامه دادی. من کامنت های بینظیر قبلی رو هنوز پاسخ ندادم. ولی از خداوند هدایت خواستم که بتونم این کامنتت رو جواب بدم و در ادامه ان شاالله بتونم کامنت بقیه دوستان عزیزم که هنوز بی پاسخ مونده رو هم جواب بدم.

بماند امروز عصر خیلی تو فرکانس خوبی نبودم، بنا به دلایلی تصمیم گرفتم از خونه بیرون نرم و توی خونه موندم و خودم رو مشغول ورزش کردم شاید کمی بهتر بشم. ولی بهتر که نشدم هیچ …

تا اینکه الان کامنت نورانی شما رو دریافت کردم. و بقول آمریکاییها much better now

هرچند دریافت های من از قرآن به اندازه دریافت های شما شگفت انگیز نیست ولی این یک تلاش آگاهانه است که هر چی از هدایت قرآنی امروزم فهمیدم رو برات بنویسم. از خداوند درخواست میکنم منو هدایت و حمایت کنه.

ماجرا از اونجایی شروع میشه که انسان از یه جایی به بعد بشدت ذهنش منطقی میشه و ذهن افسار زندگی رو بدست میگیره و فکر می‌کنه که خیلی بلده و دقیقاً میگه من به هدایت الله نیازی ندارم… این ذهن عین گوشی موبایلیه که چند دقیقه بهش دست نزنی، صفحه اش خاموش میشه و قفل میشه، دقیقا همون جوری می‌ره روی حالت ذخیره نیرو و تمام تلاشش اینه که ما انرژی مصرف نکنیم و تلاش نکنیم. برعکس هدایت الهی که هر وقت حرکت کنیم هدایت میاد و هر وقت هدایتی میاد باز هم لازمه که حرکت کنیم. ذهن زودی شرطی میشه زودی عادت می‌کنه به یه شرایط ایده آل، زودی نجوا می‌کنه و نجوا میگیره. میگه خب اکی ما همون چیزی که از گذشتگان دریافتش کردیم همونو ادامه اش میدیم، راحتتره، تغییر سخته. نه تنها برای آدمها تغییر کردن سخته ، که دیدن تغییر هم سخت و ناخوشاینده. به محض اینکه میبینن کسی تغییر کرده چرت و پرت گفتن ها شروع میشه. به عصر و زمان خاصی هم نیست که بگیم وقتی حضرت محمد مبعوث شد گیر دادن ها و چرت و پرت های اطرافیانِ مشرک شروع شد. این ماجرا برای خودمون هم هست، قطعاً خودتون هم شنیدین، بقیه بهمون میگن فلانی تغییر کردی. دیگه مثل سابق نیستی. با اینکه این تغییر ما رشد و پیشرفت مثبت بوده. ولی این فاصله فرکانسی اونها رو آزار میده. فلانی چرا تغییر کردی تو باید برگردی به همون روش و شیوه گذشته. بعضی‌ها اینقدر توی عملکرد توحیدی مقاومت دارن.

یه مثال از خودم بزنم و یه خود افشایی کنم.(خود افشایی به همراه مقداری اجداد افشایی)

مرحوم پدرم با اینکه بسیار انسان خوبی بود و همیشه تلاشش این بود از کسی بد نگه و یا آزارش به کسی نرسه ولی یه وقتایی از پدر خودش انتقاد می‌کرد بخاطر حرفهای ناگواری که بهش زده بود. مثلاً یه چیزی رو یادم هست که بابام می‌گفت پدربزرگ در واکنش به هر رفتار پدرم بهش میگفته خب که چی؟ هنر کردی؟ انگار سرجوخه شده؟ در زمان قدیم اوج پیشرفت و ترقی این بوده که طرف نظامی بشه و سر جوخه بشه. پدر منم بعد از مدتی سر از آموزشگاه شهربانی درمیاره و فارغ‌التحصیلان همون سال بجای درجه گروهبانی با درجه سرجوخه ای آموزش رو تموم می‌کنه (یه درجه پایینتر) سالها گذشت و پدر ما بعد از سی سال با درجه ستوانی از نیروی انتظامی بازنشسته شد. برادر بزرگتر من تحت تأثیر همون باورها رفت نیروی دریایی و حدود بیست و چند سال توی نیروی دریایی خدمت کرد، و منم که بعد اینکه دو سال پشت کنکور موندم نهایتاً مجبور شدم برای رها شدن از فشار حرفهای پدرم، برم آموزشگاه نیروی دریایی و بشم گروهبان نیروی دریایی. تفکر اجدادی پدربزرگی که موفقیت رو‌ سرجوخه شدن میدونست ادامه پیدا کرد، به پسرش رسید و اوج پیشرفت نوه اش این بود که نهایتاً گروهبان یک باشه(سه درجه بالاتر) و من هم اگر این تفکر رو ادامه بدم احتمالاً بچه ام نهایتاً می‌تونه بره دانشگاه افسری و ستوان بشه …

اما اینجا یه کله شق بچه پرو داشتیم بنام حمید امیری. کسی که بلافاصله بعد از پوشیدن یونیفورم سفید و اتو کشیده نیروی دریایی فهمید یه آدم اشتباهیه در یک مکان اشتباهی. و علیرغم اینکه کلی مسائل مکانیک رو یاد گرفت ولی با تمام آدمهای اونجا غیر هم مدار بود. یه مرحله مثبت زندگی من این بود که توی همون سالهای خدمت نیروی دریایی من میرفتم کلاس زبان و خوندن زبان انگلیسی خواه ناخواه شما رو با تفکرها و فرهنگ های مختلف آشنا میکرد.(چون اساساً کتابها جوری نگارش میشه که وجه مثبت فرهنگ کشورها رو به تصویر بکشه)، و من دیدم برای زنده موندن حتماً نباید نظامی باشم(هر چند آتش‌نشان بودن هم همچین موفقیتی محسوب نمیشه)؛ وقتی پنج سال خدمتم تموم شد و من حق انتخاب داشتم برای ادامه خدمت یا رهایی از خدمت، من درخواست رهایی از خدمت نوشتم و اینجا بود که 100% آدمهای اطراف من بهم میگفتن تو داری اشتباه بزرگی رو می‌کنی. (حالا فکرشو بکن من اون موقع هنوز نه چیزی از قانون میدونم، و اقامت دائم در و دیوار رو داشتم ، یعنی در 99% مواقع احساسم بد بود ولی شرایط شغل و حقوقم در اون زمان ایده آل بود) باز همون تفکر سرجوخه ای خودش رو نشون داد. پدرم که خودش منتقد پدرش بود شروع کرد به انتقاد و سرزنش من که تو وقتی می‌رفتی سر کار و با یونیفرم نظامی بودی من بهت افتخار میکردم ولی الان ببین هیچی نیستی جز یه آدم بیکار و علاف. چرا چون من به روش و تفکر گذشتگان پشت پا زده بودم.

یه نکته ای که حسرتش رو میخورم این بود که هیچوقت من به ذهنم نرسید بهشون بگم آقا اگه شما بیل زنید باغچه خودتون رو بیل بزنید، شما نتایجت رو بیار محکم بکوب تو صورت من تا من بهتون ایمان بیارم. همون گذشتگانی که همیشه ما رو با دیگران مقایسه میکردن و از نظر اونها ما باید تغییر کنیم و شبیه دیگری می‌شدیم تا انسان مطلوب نظر اونها باشیم به محض شروع اولین تغییرات بهمون مقاومت نشون میدن و میگن چرا تغییر کردی؟؟ تو دیگه اون آدم سابق نیستی.

«یادمه یبار‌ یه جوک خوندم که باباهه به بچه اش میگه ببین بچه های مردم چقدر درس خوندن و پیشرفت کردن ، پسره هم میگه بابا ببین باباهای مردم رئیس جمهور شدن…»

به جرأت میتونم بگم یکی از نتایج همون تصمیم گذشته اینه که من امروز به این سایت هدایت بشم. چون اگر اون روز تغییر نمی‌کردم به احتمال خیلی زیاد الان هنوز توی موتورخانه یکی از ناوچه های نیروی دریایی مشغول کار بودم. با حقوقی تقریباً نصف حقوق الآنم.

با اینکه شرایط الان من خواسته و آرزوی خیلی‌هاست و شرایط کار و زندگی خداوکیلی کاملاً برام ایده آل هست بازم میگم من یه آدم اشتباهی هستم در یک جای اشتباهی. همین الانش هم دیره. من باید شرایطم رو از اینی که هست بازم بهتر و بهتر کنم.

همون سوال استاد عباس منش ، چطور از این بهتر، چطور از این ساده تر؟؟

از یه جایی که آدم متوجه میشه برای سنجش درست و غلط بودن حرف آدمها باید به نتایج اونها نگاه کنه، تشخیص درست و غلط خیلی ساده تر میشه. گوش کردن و آموزش پذیری شیرین تر میشه. تازه متوجه جریان هدایتی میشیم که همیشه و هر لحظه داره کار می‌کنه. ولی ما فقط به اندازه مدارمون و اندازه کاسه پلاستیکی مون میتونیم دریافتش کنیم.

از خداوند درخواست میکنم دریافت‌های شما و من رو از آیات قرآن بیشتر و بیشتر کنه. و ظرف وجودمون رو گسترش بده.

وقتی کامنت ارزشمند تون رو میخوندم یا اینکه کلی تحسین تون کردم ولی بازم به بعضی جملاتش مقاومت داشتم. روح انسان میپذیره که رزق و نعمت و هدایت از جانب الله هست ولی ذهن بازم می‌پرسه چطور؟

دقیقاً همون مثال قرآنی که نوشته بودی و دست آخر مردم عذر و بهانه میارن و از پذیرش مسئولیت طفره میرن. یه نکته خوبی در مورد اسراف نوشته بودین، واقعاً چقدر باهاتون موافقم. خیلی فرق هست بین مصرف کردن چیزی با اون ریشه کلمه اسراف که خداوند اسراف رو به خود انسان نسبت میده. مثل ریشه ظلم، در اکثر موارد ظلم به خود محسوب میشه.

قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ توی این آیه مشخصاً خداوند اسراف رو به خود بندگان نسبت میده، که در مورد خودشون اسراف و زیاده روی کردن.

اون آیه درخواست حضرت عیسی خیلی به دلم نشست ، اون آیه «انتم الفقرا الی الله» هم همینطور ، و همچنین مثال از موسی پیامبر که فرمان الهی اومد عصا رو به سنگ بزن و 12 چشمه آب جاری شد. اون نکته ای که چیزی رو درخواست کنیم که باعث معنویت ما باشه و از اسماالحسنی کمک بگیریم واقعاً شگفت انگیز بود. این اونجایی بود که میگفتم این انسان بینظیره.

هر چقدر من شما رو تحسین کنم باز شما از حرفهای من بالاترید، شما هدایت شده به نور الهی هستین. خدا رو صد هزار مرتبه شکر.

از درگاه جان جانان رب العالمین براتون بینهایت نعمت و ثروت و رزق درخواست میکنم ، همواره در مدار نور هدایت قرآن باشید و خداوند قلب شما رو منور کنه. شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق و نورانی باشید.