سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 198 - صفحه 2

سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته ی گل و هم خانواده های بزرگوارم.

استاد من الان تو مسافرتم، تنهایی، یه سفر توحیدی.

همزمان که داشتم این فایل رو میدیدم یه اتفاق بینهایت عجیب افتاد، که اگه بگم خودتون هم لبخند میزنید و یه نفس عمیق میکشید!!!

وقتی اونجای فایل که گفتید من واااقعا شخصیتم تغییر کرد،یه لحظه اتوبوس تو یه شهری ایستاد، سوال پرسیدم اینجا کجاست!؟

گفتن اینجا قم هست

یاده شما افتادم و منم لبخند زدم که آره، این آقا واااقعا تغییر کرد، این کسی که الان تو ایالات آمریکا داره آزادنه، قدم میزنه و میگرده و مثل یه کودک که دور خودش تو خونه میچرخه و میرقصه و میخونه و آزاده و هیییشکی کاری به کارش نداره تا همین چند سال پیش توی همین شهری که الان من اومدم، یه زندگی داشت که هیچکس حتی حاظر نبود لحظه ای حتی تصورش کنه که تو اون فضا باشه.

استاد تمامه اون اتفاقاتی که میگفتید از اون زمان و نمیدونم یه جایی بود که میرفتید فلافل میخوردین چهار راه چارمندان اگه اشتباه نکنم، یا اون دوستتون که تو ترس هاش موند و شرایط کاریش رو تغییر نداد و همون ویدیو کلوپ رو داشت و بعد از چند سال رفتید پیشش تو همون فضا داشت میپوسید و روز به روز بدتر و بدتر شد، اینکه 1 سال تو خیابونا خوابیدید و… رو داشت تو ذهنم مرور میشد و اون تصاویر رو هم داشتم با چشمام میدیدم که با دروون از اون منظر زیبا فیلم میگرفتید ، میگفتم ببین این کسیه که میگه من عمل کردم به اون چیزی که یادگرفتم.

استاد واقعا عمل کردن مهمه نه حرفه مفت زدن

استاد واااقعا جمع آوری اطلاعات بدرد نمیخوره عمل کردن مهمه.

فکنم 99%از آدمایی که اون زمان که شما تو قم بودین هنوز تو همون سطح زندگی میکنن و کافیه یه نگاه به خودتون بندازین.

بنظر من تفاوت شما که تو اون شرایط هستید، با افرادی که تغییری نکردن توی چند مورده و من اینارو درموردشون صحبت میکنم که به خودم بگم ببین! راهش اینه پس تو هم این مسیر رو برو

1/نپذیرفتنه شرایط ناجالب مالی، روابط یا هررچیزی.

شما نپذیرفتید همینی که هست، در صورتی که به گفته ی خودتون حتی 1 نفر از اطرافیانتون نبوده که شرایط مالی خوبی داشته باشه، اما این شما بودین که به خودتون گفتید آقا بزار اولین نفر من باشم! من که قرار نیست مثله بقبه بپذیرم همینی که هست!

2/تعهد تا پای جون برای تغییر شرایط، نه اینکه تا یکی بخاطر شرایط مالی بد بهتون توهین کرد، تا 1 ماه جونتون رو بدین برای تغییر شرایط اما بعدش ول کنید! شما هررررررکاری که تونستین (به روش صحیح) برای تغییر شرایط انجام دادین و پای تعهدتون سالها و سالها موندین تحت هر شرایطی حتی روزهایی که شرایط سخت میشد و بدهکاری داشتید یا رزوهایی که نتیجه دیده نمیشد

3/نترس بودن و پا نزاشتن جای پای دیگران، یعنی این نبود که افکار، رفتار و الگوهای اطرافتون مشخص کننده ی مسیر شما باشن و خط مش به شما بدن، شما شجاعت بخرج دادین، از مهاجرت گرفته، تا جستجو برای پیدا کردن مسیر درست گرفته، تا استعفا دادن از شغلتون گرفته و و و

4/شما هیچوقت سقف آرزوها و رویاهاتون رو کوتاه نکردین!

تمرکز و تعهدتون رو بیشتر کردین است خیلی نکته ی مهمیه.

وقتی خداوند و جهان تعهد، ایمان و پشت کار، در یک کلام خواسته ی شما و عملکردتون برای رسیدن بهذاون خواسته رو میبینه، جهان بیشتر تلاش میکنه که شمارو به رویاهاتون برسونه

و ده ها نکته ی دیگه

استاد راستی شهرتون قشنگ شده، الان دیگه زیر گذر داره، رو گذر داره

یه چیز دیگه هم دیدم تو جاده که یاد شما افتادم خنده ام گرفت، تو جاده نوشته بود سوهان حاج عباس، سوهان حاج عسکر و برادران

یادم اومد تو اون فایلتون که گفتید ملت هررررر شغلی که یه مدت درآمدش خوبه میپرن میرن اون شغل رو کار میکنن فکر میکنن شغله که پول میاره، تو قم یه مدت همه رفتن تو کار سوهان، توهانه حاج ممد و پسران، سوهان حاج اکبر و برادران، سوهان حاج علی و عمه ها، اصغر و ننه ها

دیدم واااقعا همینه. پای تعهد و پای مسیر و عشق و علاقه موندن واااقعا مرد میخواد!

اینکه مثله فیبر روی آب نباشی که جریان آب تو رو به هر طرف ببره خیییییلی مهمه.

خداروشکر

خداروشکر.

اما استاد 2 تا موضوع تو فایلتون بود که خییییلی ذهنم رو درگیر کرد و به فکر رفتم

یکی اینکه شما دوتا تنهایی تو اون فضایی بودین که هیچییییی جز چمن و درخت و زمین نبود

دوم اینکه شما دوتا بدور از یه فضایی که دورتون شلوغ باشه و خونه باشه یا خانواده باشه اطراق کردین.

در مورد موضوع اول اگه اشک و بغض گرانقدرم اجازه بدن دوست دارم صحبت کنم چیزی که واقعا واااقعا از بس که دارم روش کار کنم و بهش نیاز دارم خداوند هم مدااام با صحنه های خیییییلی معمولی داره رشدم میده.

وقتی گفتید شب اینجا میمونید یه لحظه به خودم گفتم اینجا!؟

اینجا خو هیچی نداره! چیه که میخوای شب اینجا بمونی!؟

استاد انگشتام داره کم میاره و نمیدونم از کجاش بنویسم!!!

میدونی چی تو قلبمه که حتی از هیجانش نیمدونم چجوری بنویسم!؟

اینکه شما نیاز ندارین چند نفر کنارتون باشن!

خودتون برای خودتون کافی هستید!

اینکه شما نیاز ندارید واسه ی لذت بردن کنار آبشار نیاگارا باشید!

همین درخت و چمن و آسمون واسه ی حال خوبی و دیدنه زیبایی خدا و قدرت خدا کافی که چه عرض کنم، خیییییلی هم زیاده

اینکه شما برای لذت بردن نیاز ندارید یه دریاچه باشه که دیدنش متحیرتون کنه!

همین دوتا صندلی کافیه واسه حال خوبی!

شما نیاز ندارید 10 نفره برید مسافرت، بببقدری هم مدار و هم قلب و یکی هستید با خانم شایسته، با همسفرتون که سااااعت ها با لذت و هیجان و عشق میتونید کنار هم از هرآنچه که زیباست صحبت کنید

شما نیاز ندارید برای چند صد هزار مخاطبتون و افراد سایتتون یه جااااایی از آمریکا بمونید که ما رو متحیر کنین و بخواین ذوووق ما رو برانگیزید!

هیچ کس واستون مهم نیست!!!!

شما خودتون واسه خودتون کافی هستید.

هیچ جمله ای جز این نمیاد تو قلبم

شما خودتون برای اینکه حالتون خوب باشه واسه خودتون کافی هستید

این خیییییلی حرفه که حال خوبتون وابسته به هیییییچ عامل بیرونی نداشته باشه!

خداروشکر میکنم برای این دیدگاه و درک این موضوع.

من میخوام خودم رو با شما مقایسه کنم، به به این جهت که خودم رو سرزنش کنم خدایی نکرده، نه!

برای اینکه به خودم یادآوری کنم چقققدر جای کار دارم

استاد من 2 تا فایل قبلیتون برا اولین بار کامنتم بیشترین امتیاز رو توسط دوستای عزیزم آورد و خیییییلی خوشحال شدم، خیییییلی خیییییییییییلی خوشحال شدم و چچچقدر هم خانواده هام خوش قلبن که کللی تحسینم کردند! و دعای خیر کردن برای مسافرتم اما

فایل قبلیتون دیدم کامنتم از نظر امتیاز دوستان، شده کامنت سوم!

یه مقدار خورد تو ذوقم که مگه اون 2 نفر اول کامنتشون چقدر قوی تر از من بوده که من شدم سوم!؟

اما به لطف آگاهی های شما به شناختی خودم رسیدم که میتونم تشخیص بدم ریشه ی خیلی از رفتارام چیه.

کمبود عشق و عزت‌ نفس

اما ذره‌ای خودم رو سرزنش نکردم و اتفاقاً سر لجه ذهنم، واسه اون دوتا دوستام کامنت تشکر نوشتم و هم 5 امتیاز دادم.

میبینم واااقعا جای کار دارم من، اینارو گفتم که رد پا بمونه از شناخت خودم.

اما موضوع بعد اینکه تو اون فضای ناشناخته و بدور از افراد دیگه در نهایت اعتماد به خداوند گفتید شب میمونید اینجا

یعنی نهاااایت اعتماد به خدایی که تحت هررر شرایطی کنارتونه و گفته هیچ برگی از درخت نمیوفته مگر اینکه من از اون آگاهم!

استاد خیییییلی قلب قوی میخواد که اینقدر حال دلتون با خودتون خوب باشه.

واااقعا بهتون تبریک میگم.

اتوبوس ما هم بعد از نیم ساعت خراب شدن تو شهر قم خداروشکر درست شد و دارم سفرم رو به لطف و رحمت خدای واحد ادامه میدم، میییرم ببینم خدا برنامش چیه واسم.

خیلی خوشحالم که این سفره به دور آمریکا شما مصادف شده با سفر به دور شمال من.

میبینمتون.

دوستت دارم استاد خوبم