سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 199

به نام خدای بخشنده ی مهربون .

من خیلی فکر میکنم . به همه چیزهایی که در درونم میگذره و همیشه سعی میکنم خودمو با شرایط وفق بدم و بپذیرم و بعد سعی کنم که اونو به شیوه ای تغییر بدم که باب میلم باشه .البته بهتره که نگم اونو تغییر بدم . چون زاویه دید خودمو تغییر میدم و فکر میکنم که خب من الان چیوری میتونم ازین شرایط به نفع خودم استفاده کنم .

اما راستش گاهی از مسیر خارج میشم . بعد یه مدتی به خودم میام و فرمون افکار و توجهاتمو میگیرم سمتی که قشنگتره .

این روزا احساس میکنم که وارد مرحله جدیدی از زندگیم شدم . خیلی رفتارار در من تغییر کرده و خیلی بهتر شدم.

قبلا به هوای این که من میخوام ذهنمو کنترل کنم دیگه از مرز خودهواهی گذشته بودم و این باعث شده بود که گاها توی روابطم به مسئله و چالش بربخورم . الان که مریم جان داشتن توضیح میدادن که مسئولای نشنال پارک یه جوری برای آدما توضیح میدن که انگار فقط شمایی که رفتی اونجا اما در طول روز کلی آدم میرن و راهنمایی میخوان ، من داشتم به این فکر میکردم که من قبلا فکر میکردم توضیح دادن و بحث کردن اشتباهه و وقتی یه جا میخواست یه کلام اضافی منعقد بشه فورییی خودمو ازون بحث یا اون شرایط میکشیدم بیرون .

ولی الان توی شرایط جدید زندگیم چون مجبورم بشینم گوش بدم :))) خودمو وفق دادم و همش فکر میکنم خب حالا چطوری میتونم ازین موضوع به نفع خودم استفاده کنم .

مثلا امروز صبح سر سفره صبحانه همسر قندعسلم داشت درباره سیاست و فرار نخبگان صحبت میکرد :)) چیزی که منو قبلا میکشتن نمینشستم گوش بدم اما چون ایشون ناراحت میشه و چون به همه حرفای من گوش میده و چون خییلی هوامو داره ،پس منم به جنبه های مثبتش گوش میدم و سعی میکنم یه چیزی یاد بگیرم.

مثلا یه چیزی که امروز یاد گرفتم این بود که آدمای یک مملکتن که اون مملکت رو میسازن .

آلمان و ژاپن منابع خاصی ندارن اما خیلی ثروتمندن. چرا ؟ چون مردمش فعالن .چون همواره در تلاشن . میگفت منابع خیلی خوبه تو یه کشور اما اگر مردمی نداشته باشی تا استفاده ازش رو یاد بگیرن اون منابع به دردت نمیخوره و بقیه میان غارتش میکنن یا خراب میشه اصلا. .

یه چیز خیلی دل انگیزی هم از صحبتهای همسر قندعسلم یاد گرفتم که درباره صنعت نفت صحبت میکرد که حالا نمیخوام وارد بخش منفیش بشم اما چیزی که من برداشت کردم این بود که الانم کلی منابع هست که کشف نشده . ما خبر نداریم ازش و خدا انقدر قشنگ میتونه حمایت و هدایتمون کنه به این که یاد بگیریم و پیدا کنیم یا اصلا خودمون انقدر مهارت به دست بیاریم که دیگه نیازی به اون منابع نباشه برای ساخت ثروت .. هرروز که به این موارد فکر میکنم بیشتر درک میکنم که یاد گرفتن مهارت ها چقدر مهمه‌

تو اگر همراه باورای درست و حسابی، مهارت داشته باشی (یعنی همواره بخوای که یاد بگیری و یکجا نشینی و از همه مهمتر بری سمت علایقت)هرجای دنیا که بری خیالت راحته که میتونم پول بسازم …

این روزا فکر میکنم که من توی زندگیم در حال حاضر سه استاد بزرگ دارم .

هر سه رو هم هرروز میبینم و صداشون رو میشنوم . اولی و دومی استاد و مریم جان هستن و سومی همسر قندعسلم . از چند جهت هرروز دارم جنبه های مختلف رو که برای بهبود شرایطم مهم هستن رو از این سه عزیز یاد میگیرم .

همیشه دوست داشتم با یک نفر مثل استاد که خیلی اهل خودسازی هستن ، خیلی موفق، خیلی توحیدی و با عزت نفس و خیلی مهربون و بامزه و از طرفی جدی و خفن هست، زندگی کنم تا بیشتر یاد بگیرم و خدا الان منو دقیقا توی همون شرایط قرار داده . دربالاترین سطح خودش.

اما فکر میکنم‌که هنوز مونده تا این شرایط رو از دوطرف هندل کنم. چون گاهی ازونور بوم میفتم و گاهی ازین ور .. البته که خیلی وقتا هم که تعدادشون کم نیست ، متعادلم.‌ اما یکی از جنبه های دیگه ای که از خودم درک کردم اینه که من همه چیزو باهم میخوام پیش ببرم.

فکر کنم اولین باریه که دارم اعتراف مینویسم :))

امروز بعد از دورو چالش و تقلی ذهنی و چسبیدن با تمام وجود به یک خواسته بیرونی و بعد از کشیدن خودم به بیرون ازون گرداب احساس سردرگمی و نیاز، به یک نتیجه ی خوبی رسیدم که اصلا همین شد که الان دارم مینویسم و از خودم برای روزها بعدم رد پا میذارم.

من فهمیدم که من هرروز رو خودم کار میکنم هرروز ویس گوش میدم . هرروز باورهامو شناسایی میکنم و روشون کار میکنم اماااا من این مسیرو اصلی ترین مسیر نمیدونم

همش ته ذهنم اون روزی که بیشتر برای درک قوانین و باورسازی وقت میذارم میگم ای بابا غزل وقتتو هدر نده :( میدونی چقدرررر کار هست که باید انجام بدی ؟

میدونی چقدر عقبی ؟ میدونی باید چه مهارتهاییو یاد بگیری که تا الان باید یاد میگرفتی و یاد نگرفتی ؟

بعد دچار احساس سرزنش میشم. بعد میرم تو فاز مقایسه که ببین فلانیو . هیچ واسه این قوانین وقتم نذاشته .ببین تو اوج موفقیته اما تو چی ؟! :/

اما خوب میدونم که این کشتی گرفتنا برای درک مسیرم به زودی شیرینیای مطبوع خودش رو بهم نشون میده . چون من میدونم که اون سرزنشها فقط بازی ذهنه و همونا باعث شده که الان من بفهمم حس بدی که از وقت گذاشتن واسه درک قوانین سراغم میومد از کجا نشات گرفته میشدن‌

یادمه کهپ آبان 99بود که من داشتم واقعا تلاش میکردم و باورسازی میکردم و سعی میکردم که با کیفیت عمل کنم و گاهی دچار این حس الانم میشدم که ای بابا چقدر باید باورارو درست کنم؟ هرچی میگذشت و من فکر میکردم دارم خوب کار میکنم، باز به یه انباری از باور مخرب میرسیدم چند روز ناامید میشدم و میگفتم دیگه نمیخوام . ولش کن. بعد چند روز دوباره میگفتم حالا بیا قدم اولو بردار . بیا اینو هم درست کن . نه به خاطر نتیجه . به خاطر این که تو شخصیت بهتری داشته باشی . اون موقع روی روابط کار میکردم . میگفتم بیا خودتو باورارو درست کن تا نگاهت به آدما قشنگ تر باشه نه این که نتیجه خاصی بگیری . اون موقع استاد یه فایلی روی سایت گذاشتن که فکر کنم اسمش داستان هدایت الهی بود و من به لطف خدا و همراه شدن با جریات هدایتش آنچه بر قلبم جاری میشدو نوشتم و اون کامنت شد یه کامنت فوق العاده که خودمم میرم میخونمش کلی چیز جدید یاد میگیرم .

بعد از سه ماه ازون موقع شخصیته ساخته شد و من با همسر قندعسلم آشنا شدم و ازدواج کردیم و به نظرم بزرگترین و بهترین نتیجه عمرم بود بعد رو آوردن به مسیر قانون. حالا وقتی برمیگردم نگاه میکنم میگم ببین غزل سه ماه قبلش اصلا مشخص نبود که قراره چی بشه هاا

و الان وقتی خسته میشم ، میگم تو که نمیدونی قراره فردا و فرداهات چطوری بشه ، فقط سعی کن که کارارو درست انجام بدی و کیفیت داشته باشی تو مسیر و تسلیم باشی . مثل همون داستان منابع و نعمتها که ما نمیدونیم چه چیزهایی اصلا هست و بعدا پیدا میشه ، خدا مسیرهاییو برات در نظر داره که مسیرتو خیلی جذابتر میکنه اگر متعهد بمونی و هرطور که میتونی باچنگ و دندون این مسیر درست رو پیش ببری.

چند سال پیش یه کامنتی توی یه سایت یا کانالی خونده بودم که مضمونش این بود که ما اومدیم تو بازی دنیا و هیچی ام بلد نیستم اما در مقابل تیم حریف هیچ وقت کم نمیاریم هربار که به تابلو امتیازها که نگاه میکنیم میبینیم عقب نیستیم از بقیه . خدا داره همه چیزو برامون پیش میبره و اون کارارو انجام میده

خدایا فقط خودت میدونی که من چقدر نیازمندم به این که هدایتم کنی برای درک بیشتر و استمرار بیشتر برای موندن در مسیر درست و داشتن اراده برای پیش رفتن و ساختن ‌.

فقط خودت میدونی که من جز کالبدی که اونو هم خودت بهم دادی هیچی ندارم .

من با همه وجودم اعلام میکنم که تسلیم محض تو ام.

تو اون صداهایی که توی ذهنم هربار بهت میگن منو به این سمتی که خودم فکر میکنم درسته هدایت کن ، گوش نده . من میدونم که من هیچی نمیدونم .

من میدونم که تویی که راههارو بلدی . تویی که داری پشت پرده ی جهان یه کارای نابی برای من انجام میدی .

خدایا بهم کمک کن تا پذیرش داشته باشم .

کمکم کن تا چشمم بینا باشه برای دیدن زیبایی ها و موهبتهایی که توی زندگیم دارم و هی مثل بچه های بی ادب تو مهمونیا داد و فریاد نکنم که من فلان شربتو (نتیجه )میخوااام . فلان شیرینی رو میخوام و هی ونگ نزنم که هم اعصاب خودمو خورد کنم و هم بقیه ‌.

خدایا تو خودت تربیت منو به عهده بگیر . من میخوام نهایت بهره رو ازین مهمونی بزرگ ببرم .

خدایا ازت میخوام که کمکم کنی تا در مقابلت مودب باشم . هی چشمم به ظرف بقیه مهمونات نباشه که ببینم به اونا چی دادی.

خدایا ازت میخوام که بهم کمک کنی تا توی مهمونی تو هی به این فکر نکنم وای الان وقت تموم میشه و من هیچ استفاده ای نکردم و هیچ پذیرایی ازم نشد و اصلا بهم خوش نگذشت .

کمکم کن تا بتونم بفهمم و درک کنم و لذت ببرم . . خدایا ازت میخوام که بهم کمک کنی که توی مهمونی تو سپاسگزار باشم .

هی حواسم به نوع نگاه بقیه مهمونهات به خودم نباشم چون عمیقا میدونم که این کار چقدر از لذت مهمونی کم میکنه.

خدایا من فهمیدم که چه جاهایی با افکار نادرستم رفتارام قشنگ نیستن تو بهم کمک کن تا برای حل کردن مسئله ها و افکار ناخوشایندم تنها نباشم ‌. تو بیا و به مهمون عزیزت کمک کن تا باهم حلش کنیم ‌

خدایا هرلحظه که دستای منو ول کنی من نابینا و ناشنوا میشم . من هیچ نقشه ای برای هدایت کردن ندارم و نمیدونم.

من میدونم که تو رهام نمیکنی اما تو یه کاری کن که من بفهمم اینو و هیچ وقت حتی لحظه ای از یادش نبرم . مثل از یاد نبردن اسمم.

من این روزا دارم روی باورای توحیدی ، احساس کافی بودن ، با کیفیت پیش رفتن ، دوری از غرور ، تحسین کردن ، شکرگزاری ، دیدن زیباییها ، احساس لیاقت، دوره دوازده قدم و ثروت یک کار میکنم . نمیگم هرلحظه . چون برای انجام کارای دیگه م هم نیاز به تمرکز دارم و سعی میکنم تا جایی که میتونم اقداماتمو با کیفیت انجام بدم .

اینا رو نوشتم تا

بعدا که بهش نگاه کردم بدونم برای دوره بعد باید چه اقداماتی انجام بدم .

و دقیقا حس و حالم در قسمت های مختلف سفرنامه چطوری بوده .

برای یاد آوری به خودم در آینده هم باید بگم

تحسین و سپاسگزاری و تایید نشانه ها و قربون صدقای مربوط به درس امروز سفر رو هم روی کاغذ نوتشتم و بعد از مدتها سعی کردم با دقت هرچه تمام تر این کارو انجام برم .

استاد عباسمنش عزیزم و مریم بانوی نازنینم که انقدر زیباتر و جذابتر شدین ، سپاسگزاری منو پذیرا باشید به خاطر تک تک زیبایی های این جلسه ‌

به خاطر آگاهیهای نابش . به خاطر قشنگیهای مسیر و صحبتهای عالیتون که همواره باعث توانمندتر شدن ما در فهم قوانین و دیدن زیبایی ها میشه .

الهی که خدا بهتون برکت بده