استاد شما بسیار تحسین برانگیزید که تواین سن تقریبا میشه گفت نصف بیشتر کره ی زمین رو سفر کردید و جز زیبایی خدا چیزی بهتون نشون نداده.
وقتی شمارو با آدمای هم سن وسالتون توی فامیلمون مقایسه میکنم میفهمم که چقدر شما متفاوت از اکثریت جامعه هستید. اون طرز فکرتون رو کاملا متفاوت از بقیه آدمها کردید و چه عادلانه خداوند با توجه به ایمانوافکاروتعهده هرکس پاسخ میدهد. استاد جان چقدر عالی تمرین ستاره ی قطبی رو اول صبح انجام میدید و هردوتون هم پایه ی همدیگه، فرکانس تون رو روی خوبیهای دورو اطرافتون تنظیم میکنید و چقدر خوب اتفاقاتوشرایط همسنگ با کانون توجه تون رقم میخوره و خداوند دقیقا به جایی هدایتتون کرده که اون آدما هم درست مثل شما به تمیز بودن اهمیت میدن و طبیعت رو تمیزتر از اون چیزی که تحویل گرفتن تحویل میدن.
استاد جان شما تو سفرهاتون اونقدر با خودتون در صلح هستید که هیچوقت ندیدم که بگید آب و هوای فلان منطقه جالب نیست،یا بگید منطقه ی کویری رو دوست ندارم و …
شما نقطه ی کویری، سرسبز، کوهستانی، هررر نوع پوشش آب و هوایی که داشته باشه رو با عشق تجربه کردید و از هر منطقه ای بخوبی یاد کردید. چقدر این ویژگیتون رو دوست دارم و خیلی علاقه مندم که من هم این ویژگی درونم به صورت بنیادین رشد بدم.
چون قشنگ میفهمم این ویژگیم، پاشنه ی آشیلمه. اگه بهترین جا هم سفر کنم و از نکات مثبتش تعریف کنم دست آخر میگم ولی این ویژگی منفی هم داشت… اما چیزی که من از شما میبینم این نیست که هم جنبه ی مثبتش رو بگید و در کنارش جنبه ی منفیش رو هم به زبون بیارید.
چقدر خوب میتونید ذهنتون رو کنترل کنید وقتی که دیدید هنوز ویزیتور سنتر بسته است، چیزی که من تازه از شما یاد گرفتم که حتی تو این موقعیت هم نخوام بی دلیل از کوره در برم و سریع خودمو به یک چیزی مشغول کنم که ذهنم نخواد برا خودش اسمون ریسمون ببافه. مثل الانِ مریم جان که شروع کرد به دیدن اطلاعات راجب اون پارک و تعریف کردن از هوای بی نظیر اون محیط
تحسین میکنم اون خانم مسئول رو که با تمیز نگه داشتن سطل زباله ها کمک میکنه فضای اونجا مرتب و تمیز بمونه.
تحسین میکنم استادم رو که از هر موقعیتی استفاده میکنه برای اینکه یک انرژی عالی به تک تک سلولهای بدنش برسونه. استاد ماشالله به این همه عضله های هیولایی که ساختید واقعا که بسیار تحسین برانگیز شد و چقدر عالی دارید پیش میرید
چقدر این قسمت رو دوست داشتم که اومدن دوران قدیم انسان ها را به صورت مجسمه در آوردن و قشنگ به نمایش گذاشتن که از چه شرایط و با چه خونه هایی، الان بشر به این حد پیشرفت اقتصادی و … رسیده.
خدای من چقدر بعضی از شکل خونه ها شبیه خونه های مناطق ایران خودمونه. اون خونه هایی که سقف خونشون حیاط خونه ی دیگست. خیلی برام جالب بود مجسمه هایی رو اینقدر طبیعی درست کرده بودن قشنگ اون شرایط قدیم رو بهتر میتونستم احساس کنم
چقدر اون مدل گردنبند رو دوست داشتم که مریم جان برای دوستاشون انتخاب کردن، اون هم به عنوان هدیه،خدای من خوشبحال اون دوستانی که میخوان این هدیه های ارزشمند رو از شما دریافت کنن.
استاد اون موقع که وارد تونل شدید چقدر حسش رو دوست داشتم که ازون دور داشتیم به نور بیرون از تونل نزدیک میشدید انگار یک حس روحانیی یک لحظه بهم دست داد.
مریم جان اینکه گفتید استاد تو یوتیوب راجب نشنال پارکها اطلاعات زیادی کسب میکنه، واقعا چقدر دوست دارم این ویژگی استاد رو،که خیلی عالی راجب یک مکان اطلاعات کسب میکنه و وقتی که میخوان راهی سفر بشن دیگه رودوش خدامیشینید و اجازه میدید اون خودش هدایتتون کنه به جایی که براتون بهتره.
اینکه گفتید آدمای ویزیتور سنترا با عشق و با حوصله به سوالاتون جواب میدن، واقعا که چقدر تحسین برانگیزن. این نیست که بگن ما کلی اطلاعات رودرو دیوار براتون چسبوندیم برید اونا رو بخونید.
وقتی که باورت این باشه که درجهان آدمهای خوب و مهربون هست و خودت هم این ویژگی رو درونت رشد بدی ،جهان لاجرم هدایتت میکنه به آدمای فوق العاده و مهربون
سپاسگزارم از شما مریم جان که انقدر عالی، دوره ی تکامل رشد و گسترش انسان رو از جوامع ابتدایی تا به الان برامون توضیح دادید:
اینکه چطور ظرفهای سفالی رو با ذهن خلاقشون هربار یک شکل جدید به سفالهامیدادن و رنگ میکردن،اینکه بیشتر ابزارشون با سنگ بوده،و خیلی جالب تر اینکه از پربوقلمو لباس درست میکردن،و با انتهای پرهای اونها سوزن خیاطی و میل قلابی درست میکردن.
واقعا که خدا هم با توجه به شرایط شون بهشون ایده الهام میکرده. چقدر این موضوع بهتر برام جا افتاده که ایده های الهامی همیشه با شرایط حال حاضرت تطابق دارد نه کمتر ونه بیشتر.
خیلی خوب وعالی در مورد تکامل انسانهای نخستین تا به الان برامون توضیح دادید و اینکه چقدر انسان میتونه قوه ی خلاقیتش رو به کار ببنده و خودشو به حدی از رشد و پیشرفت برسونه که هم خودش خوب زندگی کنه و هم جهان رو جای بهتری برای زندگی بکنه.
واقعا که خلاقیت و ایده ی کارساز یک آدم چقدر میتونه چندین هزار نفر دیگه رو در آسایش بگذاره و از همه مهمتر چقدر میشه در کنار اون ایده پولسازی کرد
چقدر ازین موزه درس گرفتم که واقعا انسان چقدر هربار ونسل به نسل به دنبال بهبوده و همیشه دوست داره که با باوره “چطور ازین بهتر” خودش و دنیای اطرافش رو بهبود بده.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 199419MB22 دقیقه
سلام به رضوانِ نازنینم.
زاویه ی نگاهت به فایل و کامنتت رو خیلی دوست داشتم.
اینکه به تکامل اشاره کردی.
به اینکه چی بودیم و به چی تبدیل شدیم…
دقیقا قبل خوندن کامنتِ شما، هدایت شدم به یکی از کامنت‌های خودم مدتها پیش که تو نوت موبایلم ذخیره کردمش:
خدا، تحت هر شرایطی، هر زمانی، هر مکانی منو حمایت میکنه، هدایت میکنه، مراقبمه، با خدا همه چیز حله (همه چیز یعنی هر چالش ریز یا درشتی که درون من غوغا به پا میکنه)
دیشب برام واضح شد که سمانه، قدردان تک تک و چیکه چیکه تغییرات و بهبودت باش نسبت به گذشته و دقت کن کمال گرایی منفی باعث نشه نبینی این نتایج رو و فقط تغییرات بزرگ رو نتیجه بدونی…
من نمیدونم اینو کی نوشتم و پایِ چه فایلی…
ولی دقیقا روند تکامل و سپاس گزاری رو واسم یادآوری کرد…
بریم سراغِ کامنتِ دلنشینِ رضوان جانم دوباره:
این قسمت خیلی برام بولد شد:
انسان موحد، عاشق است، عاشق تمام مخلوقات عالم، مهربان است و بخشنده، پاکیزه و آراسته، درستکار است و راستگو، امانتدار و خوش قول با وجدان است و منظم.
عاشقتم که این کامنت رو نوشتی رضوانِ نازنین و دلنشینم.
همگی مون در پناهِ رب العالمینِ قشنگم باشیم، سرشار از حس خوب و شادی و سلامتی و آرامش و ثروت.
الهی شکرت برای حضورِ همیشگی ات در هر لحظه از زندگیم.
سلام آقا احسانِ عزیز.
بامدادِ شما و دوستان عزیزم خجسته.
مثلِ همیشه کامنتِ زیبا و سرشار از نکته ای رو نوشتین.
تحسینتون میکنم برای خلقِ خواسته تون: دیدنِ زیبایی های بیشتر.
تحسینتون میکنم برای رشد و درک تون از قوانین.
این قسمت به شدت توجهمو جلب کرد به خودش، انگار که باید بهتر درکش کنم:
آرامش مهم‌ترین نشانه باور به قوانین و درک قانون تکامله
داشتم خط های بالای این متن رو که میخوندم یه بررسی کردم خودم رو و جاهایی که شتاب کار دستم داده…
تا رسیدم به اینجا و نتونستم ادامه بدم…
اینکه من چقدر آرامش دارم تو مسیرم؟
تو مسیرِ رسیدن به هر خواسته ای تو زندگیم؟
کلافه میشم یا آرومم همچنان؟
وقتی باورهام سفت و محکمن، آرومم، پر قدرتم، چون امید دارم…
وقتی هم باورهام ضعیف و شل میشن، کم کم میترسم و شک میکنم که نمیشه…
ترس و شک هم که از ناامیدی میاد…
مرسی آقا احسان که نوشتی و همون اول، طوفانی شروع کردی و تشویقم کردی به تحلیل و شناختِ بهترِ خودم…
نمیدونم ولی خیلی باید دقت کنم تحلیل هام سرزنشی نشه وگرنه جواب معکوس میده…
سرزنش آدم رو فرو میبره تو باتلاق…
چه خود چه دیگری…
این متن، پره از جملاتِ کلیدی و راهگشاست:
خیلی اوقات شده ما سخت‌گیری‌ها و انتظارات بی‌جا از خودمون داریم و تصور میکنیم که قوانین به‌درستی عمل نمی‌کنند
ما فراموش میکنیم که زندگی قبل از آگاهی از قوانینمون چطور بوده
چقدر خوبه که انقدر دقیق نوشتین این قسمتو:
تا عادت به تمرکز به زیبایی‌ها و به صلح رسیدن با شرایط فعلی خودت رو ایجاد نکنی جهان تو رو به جای بهتر هدایت نمیکنه
خب خدارو شکر هدایت شدم الان بیام سایت تا این روزیِ پر برکت رو از کامنت عالیِ شما دریافت کنم.
خیلی ممنونم ازتون.
دیوانه شدم رفت با این تاکیید:
به صلح رسیدن با شرایط فعلی…
ای وایِ بر من که دارم الکی دست و پا میزنم…
چقدر واسه اینکه به دیگران راهنمایی بدم حاضر جواب و شیرین بیانم، اونوقت این نکته به این مهمی که خودم به دیگری گفتم روی مورد x، در مورد خودم یادم رفت؟
مگه میشه؟
مگه داریم؟
اشکال نداره سمانه جون، خدا آقا احسان رو فرستاد که بهت یادآوری کنه، خوشحال باش و سپاس گزار.
چشم.
این کامنت یه طوریه که نمیخوام تموم شه، از بس توش کد و نشانه داره برای من:
تمام انسان‌هایی که نتایج بزرگی ایجاد کردند با نگاه مثبت ایجاد کردن نسبت به خودشون و توانایی‌هاشون احساس لیاقت رو بیشتر در خودشون پرورش داده و نتایج عالی بدست آوردند.
آقا احسان تو فرکانسِ محشر و نابی بودی که اینارو نوشتی، ممنونتم که نوشتی شون.
چی بگم از خط به خطِ این کامنتت آخه…
هر قسمتی رو میخونم یه دریچه جدید باز میکنه برام.
لازم دارم چند بار بخونمش تا ته نشین بشه تو ذهن و باورم…
یه طوری این کامنت نوشته شده که حس میکنم مستقیم برای حال و احوالاتِ من نوشته شده.
هر کسی روزیِ خودشو برداشت میکنه از کامنتها، امشب روزیِ من خیلی پُر و سنگین بود.
خیلی سپاس گزارم از شما که به هدایتِ قلبی تون گوش دادین و این کامنت رو نوشتین.
کاملا درست و به جا تحسین کردین استاد، مریم جان، خودتون و تک تک بچه هایی که مینویسن و با این یاداوریِ قوانین، باعثِ کمک کردن به فهم و درک بهتر قوانین، برای هم میشن.
اگه حالتِ قدیمم بود باید کل متن شما رو بولد میکردم می‌آوردم اینجا، ولی به همین مقدار بسنده میکنم تا بهتر و بیشتر بخونمش و درکش کنم.
باشد که ته نشین شه تو وجودم و تکونم بده.
من که امیدوارم.
آقا احسان فکر میکنم دسترسی به این کامنت پاداشِ منه، چون تا قبلش داشتم سپاس گزاری مینوشتم و درخواستهامم مطرح میکردم با خدا بی سانسور و ترمز، بدون توجه به اینکه از چه طریقی قراره برسم و سعی کردم تو ذهن و قلبم موقع نوشتنشون دست خدا رو باز بذارم حسابی…
فعلا تو ذهنم جرقه زده شد، تا دوباره بخونمش و بهتر درکش کنم…
بی نهایت ممنونم برای این کامنتِ راهگشا برای من.
انقدر این کامنت خفنه که آرزو میکنم هم جزو سه کامنت برتر شه که بهتر دیده شه، و آدمای بیشتری بهش دسترسی پیدا کنن، هم بشه متنِ انتخابی واسه این صفحه.
من وظیفه ام هست تحسینتون کنم و بهتون افتخار کنم برای مسیری که داخلش هستین.
در پناه رب العالمین قشنگم باشین همیشه، همگی باشیم.
الهی شکرت برای این روزیِ مفصلی که بهم دادی با این کامنتِ عالی
سلام به رضوان جانِ قشنگ و زیبا ذهنم.
نقطه ی آبی در بهترین زمان رسید دستم و هدیه تو دریافت کردم.
ممنونم برای دعاهای بی نظیرت.
همیشه هر وقت مینویسی لذت میبرم، چون یه چیز خفنی تو نوشته هات هست همیشه.
رضوانِ زیبای خدا، هر لحظه ات سرشار از حس های خوب، اتفاقای خوب باشه.
ماچ به روی همچون ماهت.
مرسی برای اینکه صبحم رو اینچنین زیبا و لطیف کردی.
الهی شکر برای نعمت و روزیِ صبحِ زود بیدار شدن.
سلام به یاسمن جانِ سحرخیز و کامروا.
ممنونم برای کامنت قشنگی که نوشتی و یادآوری هات از این فایلِ زیبا.
خدایا شکرت به خاطر تمیزی طبیعت! به خاطر اینکه مردم سعی می کنن جایی که میرن رو تمیز تر از حالتی که تحویل گرفتن، تحویل بدن!
این قسمت تمیزی که یادآوری کردی، یکی از قسمت‌های مورد علاقه ی منه.
همیشه لذت میبرم از تمیزیِ محیط اطراف و انرژیِ تمیزی رو خیلی بالا میدونم.
مثلا وقتی خودم یه کار تمیزی در خونه انجام میدم کاملا متوجه میشم انرژیِ خودم و محیط چقدر بالا رفته.
اینو به عینه تو فایلهای زندگی در بهشت دیدم و از مریم جون بهتر یاد گرفتم.
خدا رو شکر ما از تک تک فایلها و همه قسمت‌های این سایت، داریم نکات آموزشی یاد میگیریم از دو تا استاد نازنینمون: استاد عباس منش جان و مریم جانِ عزیز دلم.
همیشه تو ویدئوهای سفر به دور آمریکای استاد، تمیزیِ محیط هایی که میرن، جاده ها، خیابون ها، پارک های ایالتی و ملی و ... برام بولد و لذت بخشه.
خدارو شکر برای تمیزی و انرژیِ خالصش.
خودم درصد بالایی سعی میکنم وقتی بیرون از خونه هستم تمیز نگهداشتن محیط رو رعایت کنم.
اوایل که میدیدم اطرافیان، رسیدهای عابربانک یا خریدشان رو میندازن زمین، هم ناراحت میشدم و هم تذکر میدادم.
بعدا رها کردم تذکر دادن رو، چون اول دیدم که فایده ای نداره، دوم اینکه عملا توجهم میره به نازیبایی.
اتفاقا بعدش دیگه کمتر شاهد این صحنه بودم، چون توجهم رو از روش برداشتم.
خدا رو شکر که انقدر قشنگ نوشتی از این فایل و نکات زیبایی که به چشم و قلبت اومد.
ماچ به رویِ همچون ماهِ خندان و خوش انرژی ات یاسمنِ نازنینم.
همگی مون در پناهِ رب العالمینِ قشنگم باشیم.
الهی شکر برای نعمتِ تمیزی و پاکیزگی
سلام به فرزانه ی نازنین و ارزشمند
امروز هدایت شدم بیام به سمتت.
مثل اینکه وقتی یادِ یه دوستی میوفتی، دلت هواشو میکنه، بعد براش پیامک میفرستی یا زنگ میزنی، من از ابزارِ کامنت نوشتن استفاده میکنم و یهت سلام ویژه میدم.
امیدوارم در زیباترین حال و احساسِ جهان باشی همیشه.
تو صفحه ات اومدم تو قسمت دیدگاه ها و رسیدم به این کامنت:
خوندم و خیلی بهت افتخار میکنم.
خیلی تحسینت میکنم برای رشدِ روحِ زیبات.
چقدر خوب و زیبا نگاه میکنی به ادم ها، به پیرامونت، به زندگی…
تشویق شدم با کامنتت که پروفایلِ اقای جوادِ صنمیِ عریز رو بخونم.
اسمشون رو تو کامنتها دیدم بارها و خوشحالم از این طریق و امروز بیشتر باهاشون اشنا شدم.
هم برای تو فرزانه جان، هم اقا جواد، هم خودم هم همه ی بچه ها ارزو میکنم در پناهِ رب العالمینِ قشنگم باشیم همیشه.
الهی شکرت برای نشانه های زیبایی که فرستادی واسم امروز.
خدایا شکرت برای همه مواردی که کارهامو اسان میکنی و خودت راهشون میندازی.
سلام آقا احسانِ عزیز و ارزشمند.
ممنونم از پاسخ تون که خودش باز جای کار زیاد داره برام…
از روند تکاملی نوشتین..
از پژمانِ جمشیدی نوشتین.
من همیشه بهش افتخار میکنم و تحسینش میکنم.
ایشون نمونه ی بارزِ خواستن، تمرکز روی خود و مهارت ها، و رسیدن به خواسته هاشه برام.
من تا چند سال پیش شدید فیلم و سریالی بودم، الان خیلی خیلی کم شده…
همیشه پژمان جمشیدی برام نمونه ی جالبی بود، یه بار تو جشنواره و نشست خبری که مجری سوالات خبرنگاران رو میخوند گفت : (از جانبِ اون خبرنگار): اقای جمشیدی شما که تو فوتبال چیزی نشدی حالا فکر میکنی تو سینما میشی؟
تقریبی با این فحوا…
فکر میکنی واکنشِ پژمان چی بود؟
هیچی…
مثل همیشه با همون صبر و ارامش و تومانینه صحبت کرد بدون هیچ دفاع یا حمله ای…
موفقیت و عزیز شدن، اتفاقی و تصادفی نیست. خلق کردنیه.
حتما پشتش چیزهای مهمیه که اون فرد به دست اورده با تمرین و کار کردن روی خودش.
این انسان کاملا بی حاشیه، رفت سراغِ اموزش و یادگیریِ درست حرفه ی بازیگری، تئاتر کار کرد…
بسیار جدی و با ممارست کار کرد و کار کرد و کار کرد…
اینه که بعد از این سالها، الان شده کسی که که انقدر پول سازه.
نوشِ جونش. لایقشه به شدت.
من خودم به شخصه عاشقِ شخصیت و متانتشم…
وقتی تو تبلیغاتِ شهر فرش بازی میکنه ذوقش رو میکنم، تحسینش میکنم، میگم آخ جون پژمان…
وقتی زیرخاکی 1 و 2 رو میدیدم قشنگ حس میکردم این ادم چقدر درسته، این ادم که بازیگر حرفه ای نبوده، بازیگری حرفه ای رو خودش برای خودش خلق کرده با تمرین و تلاش و توکل و توحید …
چرا میگم توکل و توحید، من که از نزدیک هیچ شناختی ندارم از ایشون…
توحید رو تشخیص میدم تو رفتار و منشش.
اینکه تو کاری به انتقادها و سرکوب ها، تحقیرها نداشته باشی و متمرکز خودت و زندگیتو خلق کنی از توکل و توحید میاد…
هر کی بود شاید با کوچکترین حمله و تحقیر از بیرون، سریع جا میزد اما پژمانِ نازنینِ جمشیدی نه…
نه تنها جا نزده، قدرتمندتر هم شده.
از هم صنف های خودش (فوتبال) کم بهش حمله نشد ولی هیچی نگفت، نرفت تو حاشیه، موند روی اصل، موند روی بازیگری و تمرینش.
انقدر اعتماد به نفسش درونیه که حتی خوانندگی رو هم تست کرد.
یاد استاد میوفتم اینارو که مینویسم، ایشون هم از تضادها، با شجاعت پل ساختن واسه خودشون.
پژمان جمشیدی یه الگوی بسیار موفق و لایق هست برای مسیر موفقیت…
حالا کی رشد کرده؟
اون اقای محترمِ خبرنگار که پژمان رو تحقیر کرد؟
یا پژمانی که کنترل ذهن داره و رفته تو دلِ ماجرا و حرفه ای شده تو حیطه ی مورد علاقه اش یعنی بازیگری…
مرسی که مثالش رو زدی، من پیشِ همسرم همیشه تعریفِ پژمان رو میکنم، چون ایشون هم تو مدارِ رشد هست، در موردِ این مسایل صحبت میکنیم با هم.
مرسی که برام پاسخ نوشتین اقا احسان، برام خیلی ارزشمنده و به شدت در نظر و نگاهِ من تحسین برانگیز هستین.
در پناهِ خداوندِ زیبا و هدایتگرم باشیم همگی.
یه چیزی الان رسید بهم که برای ثبتش اینجا رو انتخاب میکنم:
سمانه ببین الان چی داری که بابتش سپاس گزاری کنی؟ توجهت رو بده به خواسته هات فقط و از ناخواسته هات بردار، نکات مثبت و زیبایی هایی که الان داری رو ببین و تحسین کن و تشکر کن.
الهی شکرت برای دوستانِ نابم در سایت