سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 200

بنام خدای خالق طبیعت زیبا

هزاران سلام و درود به دو استاد نازنینم و دوستان عزیز همسفرم در این سفر بسیار زیبا و هیجان انگیز

هیجان رو از همین ابتدای فایل از لحن گفتن مریم جان می تونیم احساس کنیم که گفت استاد یه جای خفن توی middle of جنگلای صعب العبور پیدا کرده و قراره بریم اونجا کمپ کنیم یه جاده سنگلاخ کوهستانی که فقط این تراک میتونه از پسش بر بیاد

خدایا شکرت چقدر این جاده زیباست از روبرو و از پنجره های دو طرف ماشین هر چی نگاه می کنی سرسبزیه و درختای بلند که بیشترشون هم درختای سپیدارن و شکل مخروطی قشنگی دارن

و این آسمون آبی پر رنگ و این ابرای سفید خوشگل و پفکی و پوشش سبز کوه واقعاً اینقدر زیباست که فقط می تونم تحسین کنم و بس

کلاً منظره های این منطقه اینقدر زیباست که از سوئیس و از هر کارت پستالی زیباتره

اونجا که استاد ماشینو پارک کرد و پیاده شد جالب بود وقتی که دید یه نفر دیگه داره از اونجا رد میشه بش گفت فکر کردیم شاید تنها ما اینجا هستیم

یه نکته ای رو استاد گفت که : (دقیقاً این چیزیه که من دنبالش می کردم، توی تجسمم یه همچین فضایی رو تو ذهنم دیدم)

این نشون میده که تجسم در زندگی ما خیلی میتونه نقش داشته باشه و وقتی با قدرت انجام بشه تبدیل به واقعیت میشه

و پیاده روی در این هوای فوق العاده که نه سرده و نه گرمه چه حالی میده بخصوص که این گلهای خوشگل و لطیف بنفش رنگ  سر راهت باشه

ترغیب و تشویق و خدا قوت گفتن استاد و مریم جان به همدیگه هم یکی از نکات زیبای این فایله و البته در فایلهای دیگه هم بارها شاهدش بودیم و همینطور تحسین زیباییهایی که می بینن

وااای خدای منننن رسیدیم به آبشار چه منظره رویایی و بینظیری خدایا شکرت

اون آقا هم که بالای صخره ها مردد مونده بود که بپره توی آب یا نه؟ معلوم بود که میترسه و اون خانم همراهش که قبل از اون پریده بود توی آب هی تشویقش می کرد که اونم بپره استاد هم از این طرف تشویقش می کرد…و  finally پرید

یکی دیگه از  زیباییهای این فایل پایین اومدن اون خانم نسبتاً مسن بسمت منطقه آبشار بود که حتی برای مریم جون هم واقعاً آسون نبوده و خیلی شیب تند بوده..واقعاً تحسین برانگیزه   من هم تحسینش می کنم

کار استاد هم زیبا و تحسین برانگیز بود که دست اون خانم رو گرفت و کمکش کرد از روی اون تکه چوب رد بشه

چه آب زلالیه وچه سنگهای متنوع و خوشرنگی مریم جان توش پیدا کرده که خیلی باحالن  من هم از دیدنشون ذوق کردم خدایا شکرت بر این فراوانی و زیبایی

چقدر زیبا توصیف کرد مریم جونم سرمای آب رو که گفت آبش می سوزونه واقعاً اینقدر سرده ولی یه حس خیلی جالبی میده انگار بدن داره ریست میشه

و توی همون آب سرد اینا دارن شنا می کنن

یاد ابتدای سفرم به کانادا افتادم که اواخر فروردین بود و یخ دریاچه ها تازه آب شده بود و هنوز بعضی جاها تکه های کوچیک و بزرگ یخ روی آب بود  و ما کنار ساحل یه دریاچه رفته بودیم آبش اونقدر سرد بود که بیشتر از چند ثانیه نمی تونستیم پا تو آب بزاریم ولی همونجا یه خانواده اومده بودن و دوتا پسربچه های 10-12 ساله شون تو اون آب یخ شنا میکردن

و این صخره ها چه شیب تندی دارن مثل دیوار عمودی هستن و بالا رفتن از اونها کار راحتی بنظر نمیاد ولی اون خانم و آقا مثل بز کوهی از اونها بالا میرفتن و پایین میامدن

خیلی جالب و درس آموز بود که اون خانم پیشتاز و پیشرو بود و اون آقا بدنبالش حرکت می کرد چقدر شجاع بود چقدر جسور و نترس بود خیلی تحسینش کردم باورهای منو جابجا کرد

من که فعلاً جرئت چنین کاری رو ندارم حتی از فکر کردن بهش نفسم بند میاد

نکته جالبی که نظرمو جلب کرد این بود که اون آقا در بار سوم که می خواستن تو آب بپرن خیلی بهتر شده بود و بر خلاف بار اول که می ترسید و تقریباً یکربع طول کشید تا بپره تو آب اینبار همزمان با اون خانم حتی یه ثانیه هم زودتر پرید

و این موضوع بطور واضح صحبت استاد رو در مورد تاثیر پیدا کردن الگوها در مورد خواسته هامون تایید می کنه

یعنی وقتی که اون آقا دو سه بار جلوی چشمش دید که اون خانم براحتی و بدون تردید پرید  مسئله برای اونم باور پذیر شد و راحتتر و زودتر از دفعات قبل پرید

و هر دو مورد استقبال و تحسین استاد و مریم جان واقع شدن

وقتی که ما میبینیم یک فردی تونسته به یک موفقیتی برسه یه کاری رو انجام بده  خیلی برای ما باید باور پذیر بشه که این کار شدنیه و باید  از این قدرت استفاده کنیم

باید برای کارایی که میخوایم انجام بدیم دنبال  الگوهایی بگردیم که اون کارو انجام دادن و اگر کسی اون کارو انجام داده باشه خیلی خیلی کمک می کنه بما که باور کنیم که میشود و اگر این باور  تو ذهن مابنیادین بشه ما به راه حلها هدایت میشیم قانونش اینه

خدا رو شکر برای این سفر پربار که این همه زیبایی دیدیم و نکته های ارزشمند از استاد شنیدیم

باشد که عمل کنیم و رستگار شویم

سمانه جانم سلام

خیلی ذوق کردم وقتی که دیدم کامنتت جزو کامنتای منتخب شده بهت تبریک میگم

تحسینت می کنم که اینقدر ساده و لطیف و زیبا احساستو بیان کردی

نزدیکی بیشتر به خدا و بالاتر رفتن مدارت رو بخوبی میشه از نوشته هات احساس کرد

مثل این جمله که خیلی پر مفهوم و ارزشمنده:

به هر کجا که نظر بندازم و در هر حالتی تو رو می بینم

امروز سحر من هم خدا رو توی همهمه صدای حیوانات دیدم

روباه و شغال و سگ و خروس درست موقع اذان صبح دسته جمعی شروع به خوندن کردن یکی زوزه می کشید یکی پارس می کرد و یکی هم قوقولی قوقو می کرد

این صدا ها رو وقتی که اینجا تو طالقان هستم هر روز موقع غروب و سحر میشنوم…ولی امروز یه جور دیگه شنیدم… اومدم پای پنجره با اونها هم آواز شدم و شروع کردم به خوندن

یُسَبِّحُ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرضِ المَلِکِ القُدّوسِ العَزیزِ الحَکیم

هرچه در آسمانها و هرچه در زمین است همه به تسبیح و ستایش خدا که پادشاهی منزه و پاک و مقتدر و حکیم است مشغولند

و چند بار تکرار کردم…و حس فوق العاده ای بمن داد بخصوص که یادم اومد امروز جمعه است و این آیه ای که داشتم می خوندم اولین آیه سوره جمعه است و این همزمانی خیلی برام خوشایند بود

ممنونم ازت سمانه عزیزم که زیبا بین و زیبا نویسی و خوندن کامنتات روح و روانم رو نوازش میده

خیلی دوستت دارم

در پناه رب العالمین بهره مند از نعمت های بی پایان خدا و رزق بغیر الحساب باشی