استاد جان یادمه چطور با عشق این مسیر و این سریال رو ادامه دادین و الان 201 قسمت از شروع این ماجرا و این سریال و این حرکت گذشته، چقدر قشنگ میشه هربار هدایت شدن به راه حل های بهتر رو دید؛ قشنگ در قالب همین سفر کردن هاتون، میشه بهبود ها و باز هم ساده تر کردن کارها رو دید:
از بهبود درباره اینترنت و کار روی سایت گرفته تا غذا خوردن و حمام رفتن. هر روز بهتر از دیروزتون رو میتونم ببینم و میخوام الگو بگیرم. میخوام منم همیشه در مسیر بهبود باشم. بهبود های کوچک اما مداوم. چقدر این یادآوری خوب بود. من واقعا شما عزیزان رو که اینقدر در بهبود دائمی عالی هستید رو تحسین میکنم.
چقدر اینجا زیبا اشاره کردین که همیشه یک تعادلی میذارین بین “گشت و گذار و تفریح” و “رسیدن به سایت و انجام کارهاتون”. چه ترکیب فوق العاده ایی و چه تعادل زیبایی… خداروشکر برای تجربه خوندن کامنت بچه ها و رسیدگی به سایت اونم در این طبیعت و سفر عالی و بینظیر.
چقدر قشنگ بود پشت صحنه کار کردن تون در فضای داخل تراک کمپر و سیستم عالی که چیدین.
چقدر سپاسگزارم که از انجام کارهایی که دارین برامون با عشق آماده میکنید هم گذاشتین.
چقدر سپاسگزارم از تمام تلاش ها و بهبودها و این همه صداقت و شفافیت تون استاد جان.
استاد تحسینتون میکنم برای این سیستم سازی که باعث سادگی و راحتی انجام کارها شده. چقدر قشنگ که سیم ها رو به سه راهی های مختلف زدین و فقط با زدن یک کلید اون وسیله مورد نظر روشن میشه. چقدر قشنگ سیستم سازی انجام شده. اونم بر اساس قانون و سوال خوبی که شما استاد پرسیدن و اجراش هستید. سوالی که واقعا هدایتت میکنه به راه حل های بهتر:
سوالِ” چطور از این بهتر؟ چطور از این راحت تر؟ چطور از این ساده تر؟ چطور از این آسان تر؟ چطور از این لذت بخش تر؟
بخش دوم این فایل و صحبت های استاد جان و اشتراک تجربه مریم جان از دفتر شکرگزاری
واقعا سپاسگزارم برای اینکه در اون فضای زیبا و طبیعت بکر با سنگفرشی از سبزها روی صندلی های تاشو آبی رنگ تون نشستین اونم با دیواری از آسمون و فضایی کوهستانی و کوهی پوشیده از درخت. واقعا این روحیه جستجوگر استاد جان تحسین برانگیزه. وقتی سوال های درست از خداوند بپرسیم به جواب های درست هم هدایت می شویم. خداوند به هر مسیری که ما بخواهیم ما رو هدایت میکنه، مهم اینه که ما چی بخوایم.
چقدر سپاسگزارتم مریم جانم که اون دفتر شکرگزاری تو به من نشون دادی، یک دفتر شسته و رفته که کنارش هم خودکار رو زدی راحت و ساده و آسان.
چقدر خوب بهمون یاد میدی چطور شاگرد بهتری باشیم، چطور بهتر عمل کنیم، چطور سخت نگیریم و به مدل خودمون تمرین هامون رو انجام بدیم و جدی بگیریم و حتی در سفر هم این راه و این مسیر رو ادامه بدیم؛
ایده نوشتن سپاسگزاری ها که مربوط به اون لحظه ایی هست که داری اونو تجربه میکنی.
سپاسگزار بودن برای اینکه هم فرکانس شدم برای دیدن اون زیبایی در اون لحظه.
به هر نکته ایی که در سپاسگزاری ها اشاره میکنیم اون رو پررنگ تر میکنیم.
در سفر خودِ زندگی رو تجربه کردن و در لحظه بودن. فارغ از گذشته و آینده، در لحظه حال زندگی کردن
استاد چقدرتعبیر جالبی داشتید درباره شباهت بین “دیدن سربالایی های جاده از دور و تجربه همون سربالایی ها وقتی که واردشون می شیم” با “مسائل زندگی”. وقتی که از دور به مسائل زندگی، به مواردی که ممکنه پیش بیاد به سربالایی های زندگی نگاه میکنی خیلی سخت بنظر میاد. حلشون خیلی غیر ممکن بنظر میرسه .ولی وقتی واردش میشی میبینی که انقدر هم سخت نیست، اینقدر هم پیچیده نیست.آنقدر هم که فکر میکردی غیر قابل انجام نیست.
و اما نکات این قسمت:
هر مسئله ایی پیش بیاد راه حلش هم باهاش میاد. چون قانون خداوند ان مع العسری یسری است. جواب همه ی مسائل در دل تمام مسائل هست. از الان نمیخواد نگران مسائل خیالی باشه که قراره در آینده رخ بده.
ذهن همواره میخواد در مورد اتفاقات آینده همه چیز رو پیچیده کنه و باعث ترس و نگرانی بشه که انگار راه حلی نیست. اما حقیقت اینه که:
تضاد ها فرصتی هستند برای پیشرفت. تضادها فرصتی هستند برای شناختن خواسته هامون. تضادها فرصتی هستند برای رشد کردن.
هــــر روز مثل یک ذکر به خودم باید بـــگم: مسیر زندگی واقعا زیباست. خداوند همیشه داره ما رو هدایت میکنه و هــر اتفاق و مسئله ایی هم پیش بیاد، جوابش هم با خودش میاد .
زندگی خیلی ساده است، وقتی که ما همه چیز رو ساده بگیریم. و اگر به خاطر اون چیزهایی که در لحظه داریم سپاسگزار باشیم، واقعا از زندگی مون راضی خواهیم بود و این رضایت درونی، هدایتگر ما میشه به سمت نعمت های بیشتری که دوباره ما رو راضی تر نگه میداره.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201511MB27 دقیقه
این نسیم عالی که داره از درب اتاق خواب زیبایم پرده زیبای صورتی رنگم را نوازش و بعد صورت زیبا و پوست لطیف منو لمس می کند، فقط میتواند بوسه ای از سوی تو باشد.. بوسه ای به پاس حال خوب آگاهانه و آرامش در پرتو آگاهیم…
آگاهی از اینکه قدم زدن در مسیر تو، دست در دستان تو و در آغوش تو، گاهی شانه به شانه تو و گاهی لم داده روی شانه های توانمند تو، همیشه پاداشش بوسه ای از جنس نسیم بر گونه های نم دارم از اشک شوق است…
اشک شوقی که تجلی بخش روحم و افزونگر برق چشمان زیبایم است تا بهتر و زیباتر ببینم آنچه لایق چشمانم است…
خدای مهربانم که اکنون می گویی و می نویسی برایم؛ قدردانتم برای هر آنچه که میبینم و میشنوم و احساس می کنم…
برای حال خوب روز یکشنبه ام.. برای تمام آنچه تاکنون بر من بخشیدی و من فراموش کرده ام..آنچه دادی و من ندیدم.. آنچه به حق و به موقع گرفتی و من نفهمیدم..آنچه از نعمت و ثروت در زندگیم سرازیر کردی و من غرق در روزمرگی ها و دلزدگی هایم بدون لذت از کنارشان گذر کردم..
چه راحت چرخهای زندگیم را روان و روانتر کردی و من غرق در ندانم کاریهای انسان گونه ام ناسپاسی کردم…
چه راحت بخشیدی تمام خطاهای دانسته و ندانسته ام را و من هر روز مشرک تر و سرکش تر شدم..
چقدر لبخند زدی آن زمان که من ناسپاسی کردم..
چقدر آرام بودی آنگاه که من سرکشی کردم..
چقدر بزرگ بودی آنگاه که من مغرور و وقیح و ناسپاس بودم.. و چقدر بزرگ ماندی با تمام نادانیها و ناشکیبایی هایم.. و چقدر بزرگی و بزرگ می مانی…
همان بهتر که تو خود جای خود بنشینی خدای مهربانم. تو که تاب تماشای تمام زشت کاریهای من مخلوق سرگردان را داری…
تو که صبوری برای تمام ندانم کاری هایم..
تو که دانایی برای تمام نادانسته هایم..
تو که خالقی برای تمام خواسته هایم..
تو که آرامی برای تمام نا آرامی هایم..
تو که رهایی برای تمام دربند بودن هایم..
تو که کافی هستی برای تمام تنهایی هایم..
تو که توانایی برای تمام ناتوانی هایم..
تو که بیداری برای تمام گمراهیهایم..
تو که یگانه ای برای تمام شرک ورزیدن هایم..
تو که هدایتگری برای تمام غفلتهایم..
تو که درمانی برای تمام دردهایم..
تو که آرامی برای جانم..
تو که نوایی برای روحم..
تو که دوایی برای قلبم..
تو که صدایی برای نجواهایم..
تو که خدایی برای بندگی هایم..
و چه خوب که من تنها نیستم!
و چه خوب که من خدا نیستم!
و چه خوب که من رها نیستم!
و چه خوب که از تو جدا نیستم! که هر بار احساس جدایی و رهایی داشتم، خسته تر، تنهاتر، سرگردان تر، ناامیدتر و بریده تر از همیشه به سویت بازگشتم..تو مرا به سویت بازگرداندی.. با مهربانی با صبوری با لبخند با آرامش و با پاداش…
من سرکشی کردم و تو پاداش دادی..
من ناسپاسی کردم و تو لبخند زدی..
من ناشکری کردم و تو نعمت دادی..
دوستت دارم خدای همیشه ام!
خدای دیروز و امروز و هر لحظه ام!
خدای فردایم!
خدای خدا خدا کردن هایم!
خدای خالی بودن هایم!
خدای خنده ها و گریه هایم!
خدای روزها و شبهایم!
خدای گلها و ابرها و ستاره هایم!
خدای عطر خوش قهوه هایم!
خدای زیبایی هایم!
خدای حال خوب و حال بدهایم!
خدای سلامتی ها و بیماریهایم!
خدای امیدها و ناامیدی هایم!
دوست دارم خدای مهربانم و قدردان تمام نعمتهای فراموش شده ام هستم…
* یک حسی به من گفت که حال خوبم را با شما در قالب اولین کامنتم در سایت به اشتراک بگذارم…
دوستتون دارم
یکشنبه 27 آگوست 2023