سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201

سلام و درود و احترام فراوان دارم به شما استاد عزیز و سرکار خانم شایسته گرانقدر

که چقدر چهره معصومانه و لطیفی از درون به روی صورت شما نشسته…

و سپاس فراوان از این فایل های الهی از این همه زیبایی با شکوه و تمام نشدنی که هر چی پیش می ری بیشتر و زیباتر میشه.

من که عاااشق این مدل درختان هستم و شکوه و زیبایی و انبوه و خاص بودنشون هوش از سر آدم می بره و چقدر یاد کریسمس میندازه که داخلشون چراغ های رنگارنگ میزارن یا در فیلم های آمریکایی قدیمی. یا تصور اینو میکنم که زمستون وقتی برف می باره چقدر زیبا لباس سفید تنشون میکنه خداوند که بی نظیر هستند البته ایران خودمونم یه جاهایی این نوع درختان هستند

و چقدر عالی شد و واقعا سپاسگزار و ممنونم که این تمرین و سبک زندگی سپاسگزارانتونو یادآوری کردید خانم شایسته عزیز که فی البداهه از کوچکترین و ساده ترین چیزها بخصوص در زمان آلفا و اول صبح یا در طول روز در هر موقعیتی نگذرم و بنویسم یا با خودم تائید کنم و در معرض آگاهی و توجه خودم بیارمش و همون جا نگهش دارم و مکث کنم تا بیشتر بر من بیافزاید خداوند باری تعالی.

البته مدتی است که شب‌ها هم در دفترم اتفاقات خوشایند، خوشایندی‌ها، فراوانی‌ها، هم زمانی‌ها، خوش شانسی‌ها، هدایت‌ها، نشانه‌ها و اجابت‌های خداوند رو می نویسم. (البته در روز همون موقع مچشو میگیرم و تائید می‌کنم ولی سعی می‌کنم شب هم بنویسم تا برام تکرار و یادآوری شوند.)

بهم الهام شد و به ذوق اومدم و حسم بهم گفت بنویسم.

واقعا سریال ها رو بیشتر ترجیح می‌دم که نظاره کنم و چیزی ننویسم و از زیبایی‌هایی که من رو و ما رو با خودتون می‌برید به لطف الله مهربان، فقط لذت ببرم؛

ولی ناخودآگاه این قسمت و این فایل یک هماهنگی با سوره والضحی در ذهنم شکل گرفت گفتم برای تشدید و عمیق‌تر شدن احساسم (طبق تجارب خوب قبلیم که می نوشتم حالم از قبلشم بهتر و بهتر می‌شد) و تکرار و تکرار و یادآوری به خودم شروع کنم به نوشتن و انطباق بدم این سوره امیدبخش و روح انگیز که خداوند چقدر زیبا امید و آرامش میخواد بده با شعری از مولانای بزرگوار و دانشمند هم برای خودم هم احیانا برای عزیزانی که شاید بتوانند با شرایط و زندگی خودشان تطبیق دهند یا کسانی که شرایطی شبیه به من دارند یا داشتند، بتواند باعث ارتباط ارتباط این متن با شرایط اونها هم بشود.

به اسم الله و اکبر…

بِسمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

1- وَٱلضُّحَىٰ

قسم به چاشتگاه به روز روشن (در آن هنگام که نور خورشید گسترده مى شود)

2- وَٱلَّیلِ إِذَا سَجَىٰ

و سوگند به شب آن گاه که آرام گیرد،

3- مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَىٰ

[سوگند به اینها که اى پیامبر] پروردگارت تو را رها نکرده (تو را ترک نکرده) و [از تو] آزرده (خشمگین) نشده است.

4- وَلَلأٓخِرَهُ خَیرٌ لَّکَ مِنَ ٱلأُولَىٰ

مسلما آخرت براى تو از دنیا بهتر است «البتّه حیات واپسینت بهتر زِ جهان اوّلینت»

5- وَلَسَوۡفَ یُعطِیکَ رَبُّکَ فَتَرۡضَىٰٓ

و به زودى پروردگارت آن قدر به تو مى بخشد تا راضى شوى «ربّت بى شکّ ترا دهد زود [آن رتبه کزان] شوى تو خشنود»

6- أَلَمۡ یَجِدۡکَ یَتِیماً فَـَٔاوَىٰ

آیا تو را یتیم نیافت و جاى (پناه) داد؟ «آیا نه یتیم بودى و [او] سامانت داد [و جاى نیکو]؟»

(واقعا من خودمو داشتم طبق این آیه نگاه میکردم الان که وقتی تنها شش سال داشتم کلاس اول ابتدایی که زمان زیادی از طعم پدر داشتن را نچشیده بودم خداوند او را پیش خودش برد و مسیرمان از هم جدا شد در این کره خاکی، ولی چرا من باور کرده بودم که با جدا شدن بابا روزی من هم با او می رود؟!

خداوند بابای منو مسیرشو جدا کرد جاده ی دیگری رفت، ولی خداوند که مرا ول نکرده بود ترکم نکرده بود رها نکرده بود، روزیش را از من نگرفته بود، او مرا جای داد، هنوزم که هنوزه به لطف خودش از همون کودکی خونه ای که خریده بود تبدیل شده به خونه هایی دیگر که این همه سال منو توی خودش جای داده و باعث روزی و خوراک و پوشاک و تحصیل من شده!! خدایا چطور شکرت کنم که مرا وا نگذاشتی. باورهایم سیه آلودم را از من بگیر و پاک کن و زلالم کن با عشق و بزرگواری و شکوه خودت بار الهی که هیچ نقصی در تو وقوانینت راه ندارد.

آیا این شگفتی کار خدا نیست؟؟ پس چیست؟ (همونطور که اینقدر زیبا استاد هم در این ویدئو و هم در فایل کمبود را باور نکن فرمودن که کل کرده زمین هم بیان اینجا جا واسه همه هست تازه بهترشم هست هوای تمیز، آرامش، زیبایی، آب تمیز و فراوان، سلامتی و خوشی و …)

مگر سرپناه واسم نشد؟! چرا اینقدر برای من سخت بوده باور کردنش.

خدا ازت ممنونم که سرپناهم شدی و ترکم نکردی ازت سپاسگزارم این همه جهل و ندانی ام رو بر علم و قدرت و عزت و بخشندگی و غفوری خودت ببخش ببخش ببخش و هدایتم کن بسمت آگاهی و ایمان ویقین به خودت. آمین.

7- وَوَجَدَکَ ضَآلّا فَهَدَىٰ

و آیا نبود که راه به جایى نمى بردى (گمگشته بودی) قدم به قدم هدایتت کرد؟

«سردرگم بودى و خدایت ره بازنمود [پیش پایت]»

8- وَوَجَدَکَ عَآئِلا فَأَغنَىٰ

و یافت ترا عیالمند و نیازمند، پس توانگرت ساخت

«[چندانکه] نیازمندیت دید [طومار حوائج تو پیچید]»

9- فَأَمَّا ٱلیَتِیمَ فَلَا تَقهَرۡ

پس اما یتیم را پس قهر مکن (آزرده و خوار مکن)

10- وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنهَرۡ

و هیچ سائلى را مرنجان

«بر طفل یتیم خشم ناور [آید چو] گدا مرانش [از در]»

11- وَأَمَّا بِنِعمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثۡ

و نعمت پروردگارت را با (رفتار و گفتارت) بازگو کن – شکر کن-سپاس بگذار

«درباره نعمت خدایت کن شکر [خدا] به گفته هایت»

به به چه نیایشی:

نیَم ز کار تو فارغ همیشه در کارم

که لحظه لحظه، تو را من عزیزتر دارم

به ذات پاک من و آفتابِ سلطنتم

که من تو را نگذارم به لطف بردارم

رخ تو را ز شعاعات خویش نور دهم

سر تو را به ده انگشتِ مغفرت، خارم

هزار ابر عنایت بر آسمانِ رضاست

اگر ببارم از آن ابر بر سرت بارم

ببسته‌ست، میان، لطف من به تیمارت

که دیده برکاتِ وصال و تیمارم

هزار شربت شافی به مهر می جوشد

از آن شبی که بگفتی به من که بیمارم

بیا به پیش که تا سرمه نواَت بکشم

که چشم روشن باشی به فهم اسرارم

زِ خاص، خاصِ خودم لطف کی دریغ آید

که از کمالِ کرم دستگیر اَغیارم «اغیار جمع غیر است، یعنی غیرها، غریبه‌ها، نامحرمان و بیگانگان»

تو را که دزد گرفتم سپردمت به عوان «عوان به معنای پاسبان و نگهبان و یار»

که یافت شد به جوالِ تو، صاعِ انبارم «جوال، نوعی کیسه و خورجین است» و «صاع، یک نوع پیمانه است»

تو خیره در سبب قهر و گفت ممکن نی

هزار لطف در آن بود اگر چه قهارم

نه ابن یامین زان زخم یافت یوسف خویش

به چشم لطف نظر کن به جمله آثارم

به خلوتش همه تأویل آن بیان فرمود

که من گزاف کسی را به غم نیازارم

خموش کردم تا وقت خلوت تو رسد

ولی مبر تو گمان بد ای گرفتارم

سرشار از شادکامی، یقین، ایمان و آرامش و فراوانی از هر چیز خوب باشی نازنینم

و سپاس از اینکه این متن رو خوندی

یا حق

اراداتمند مهدی رجبی «بنده ای در سرزمین خاکی که فقط خودش را می‌خواهد که به هر خیر و خوبی از او رسد محتاج است»