استاد جان یادمه چطور با عشق این مسیر و این سریال رو ادامه دادین و الان 201 قسمت از شروع این ماجرا و این سریال و این حرکت گذشته، چقدر قشنگ میشه هربار هدایت شدن به راه حل های بهتر رو دید؛ قشنگ در قالب همین سفر کردن هاتون، میشه بهبود ها و باز هم ساده تر کردن کارها رو دید:
از بهبود درباره اینترنت و کار روی سایت گرفته تا غذا خوردن و حمام رفتن. هر روز بهتر از دیروزتون رو میتونم ببینم و میخوام الگو بگیرم. میخوام منم همیشه در مسیر بهبود باشم. بهبود های کوچک اما مداوم. چقدر این یادآوری خوب بود. من واقعا شما عزیزان رو که اینقدر در بهبود دائمی عالی هستید رو تحسین میکنم.
چقدر اینجا زیبا اشاره کردین که همیشه یک تعادلی میذارین بین “گشت و گذار و تفریح” و “رسیدن به سایت و انجام کارهاتون”. چه ترکیب فوق العاده ایی و چه تعادل زیبایی… خداروشکر برای تجربه خوندن کامنت بچه ها و رسیدگی به سایت اونم در این طبیعت و سفر عالی و بینظیر.
چقدر قشنگ بود پشت صحنه کار کردن تون در فضای داخل تراک کمپر و سیستم عالی که چیدین.
چقدر سپاسگزارم که از انجام کارهایی که دارین برامون با عشق آماده میکنید هم گذاشتین.
چقدر سپاسگزارم از تمام تلاش ها و بهبودها و این همه صداقت و شفافیت تون استاد جان.
استاد تحسینتون میکنم برای این سیستم سازی که باعث سادگی و راحتی انجام کارها شده. چقدر قشنگ که سیم ها رو به سه راهی های مختلف زدین و فقط با زدن یک کلید اون وسیله مورد نظر روشن میشه. چقدر قشنگ سیستم سازی انجام شده. اونم بر اساس قانون و سوال خوبی که شما استاد پرسیدن و اجراش هستید. سوالی که واقعا هدایتت میکنه به راه حل های بهتر:
سوالِ” چطور از این بهتر؟ چطور از این راحت تر؟ چطور از این ساده تر؟ چطور از این آسان تر؟ چطور از این لذت بخش تر؟
بخش دوم این فایل و صحبت های استاد جان و اشتراک تجربه مریم جان از دفتر شکرگزاری
واقعا سپاسگزارم برای اینکه در اون فضای زیبا و طبیعت بکر با سنگفرشی از سبزها روی صندلی های تاشو آبی رنگ تون نشستین اونم با دیواری از آسمون و فضایی کوهستانی و کوهی پوشیده از درخت. واقعا این روحیه جستجوگر استاد جان تحسین برانگیزه. وقتی سوال های درست از خداوند بپرسیم به جواب های درست هم هدایت می شویم. خداوند به هر مسیری که ما بخواهیم ما رو هدایت میکنه، مهم اینه که ما چی بخوایم.
چقدر سپاسگزارتم مریم جانم که اون دفتر شکرگزاری تو به من نشون دادی، یک دفتر شسته و رفته که کنارش هم خودکار رو زدی راحت و ساده و آسان.
چقدر خوب بهمون یاد میدی چطور شاگرد بهتری باشیم، چطور بهتر عمل کنیم، چطور سخت نگیریم و به مدل خودمون تمرین هامون رو انجام بدیم و جدی بگیریم و حتی در سفر هم این راه و این مسیر رو ادامه بدیم؛
ایده نوشتن سپاسگزاری ها که مربوط به اون لحظه ایی هست که داری اونو تجربه میکنی.
سپاسگزار بودن برای اینکه هم فرکانس شدم برای دیدن اون زیبایی در اون لحظه.
به هر نکته ایی که در سپاسگزاری ها اشاره میکنیم اون رو پررنگ تر میکنیم.
در سفر خودِ زندگی رو تجربه کردن و در لحظه بودن. فارغ از گذشته و آینده، در لحظه حال زندگی کردن
استاد چقدرتعبیر جالبی داشتید درباره شباهت بین “دیدن سربالایی های جاده از دور و تجربه همون سربالایی ها وقتی که واردشون می شیم” با “مسائل زندگی”. وقتی که از دور به مسائل زندگی، به مواردی که ممکنه پیش بیاد به سربالایی های زندگی نگاه میکنی خیلی سخت بنظر میاد. حلشون خیلی غیر ممکن بنظر میرسه .ولی وقتی واردش میشی میبینی که انقدر هم سخت نیست، اینقدر هم پیچیده نیست.آنقدر هم که فکر میکردی غیر قابل انجام نیست.
و اما نکات این قسمت:
هر مسئله ایی پیش بیاد راه حلش هم باهاش میاد. چون قانون خداوند ان مع العسری یسری است. جواب همه ی مسائل در دل تمام مسائل هست. از الان نمیخواد نگران مسائل خیالی باشه که قراره در آینده رخ بده.
ذهن همواره میخواد در مورد اتفاقات آینده همه چیز رو پیچیده کنه و باعث ترس و نگرانی بشه که انگار راه حلی نیست. اما حقیقت اینه که:
تضاد ها فرصتی هستند برای پیشرفت. تضادها فرصتی هستند برای شناختن خواسته هامون. تضادها فرصتی هستند برای رشد کردن.
هــــر روز مثل یک ذکر به خودم باید بـــگم: مسیر زندگی واقعا زیباست. خداوند همیشه داره ما رو هدایت میکنه و هــر اتفاق و مسئله ایی هم پیش بیاد، جوابش هم با خودش میاد .
زندگی خیلی ساده است، وقتی که ما همه چیز رو ساده بگیریم. و اگر به خاطر اون چیزهایی که در لحظه داریم سپاسگزار باشیم، واقعا از زندگی مون راضی خواهیم بود و این رضایت درونی، هدایتگر ما میشه به سمت نعمت های بیشتری که دوباره ما رو راضی تر نگه میداره.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201511MB27 دقیقه
سلام به رفقای عزیزم
داستان ارزش ابزار
خدا رو شکر میکنم بابت این شانس عالی و بزرگ زنده بودن در این روز درخشان! چی بهتر از اینکه صبح شنبه ت با فایلهای سفرنامه شروع بشه. ممنونم رفیق فابریک نازنین، ارباب عالم…سلطان! قبله ی وجود! وقتی میدونم پیشم هستی، مثل بچه بازیگوشی میکنم…لوس میشم من خرس گنده! کلمات رو همینجور مثه خرس اسباب بازی رو زمین میکشم تا خش و خش کنه و نظر تو رو جلب کنه…بسکه مرده ی نگاتم، ارباب!
اولش که پوستر قسمت 201 رو دیدم، فکر کردم یک فلکه ی مریم جدید، وسط کلرادو افتتاح کردید! ولی بعداً داستان، سیر دیگه ای گرفت.
مریم جان از اول فایل، شروع کردند به پرزنت کردن آپشنهای مختلف کاربردی تراک کمپر در فرایند مقدس چرخش اطلاعات ورودی و خروجی در وبسایت مقدس خودمون.
دیروز یه کامنتی از سعیده خانم، فلورانس نایتینگل وبسایتمون خوندم که حسابی غرق شور و خوشبختی م کرده.
سعیده خانم نازنین نوشته بودند که آی دوستان! به خدا سعادت دنیا و آخرت در بودن تو همین وبسایته!
این حرف و این خطابه، طلایی بود! از صمیم قلب قبولش دارم، چون هیچ جای عمرم، به اندازه بودن درهمین محفل زیبا احساس خوشبختی نکرده ام. حسش کرده ام! عشق را همین جا جسته ام و نگاه پر مهر پر از لطف و دوستیش را در بند بند کامنتها و فریم به فریم تصاویر دیده ام و خوانده ام. سعیده خانم ارجمند، راست میگویند.
به این خاطر، این سایت،مقدس است و تراک کمپر و آپشنهای معظمش، در خدمت هدف مقدسی هستند و بوی بهشت میدهند!
وقتی مریم جان، صندلی را نشان داد که محل نشستنش برای دیدن کامنتها بود، وقتی جزییات کار روی سایت را با استاد توضیح دادند، احساس احترام کردم،افتخار کردم که کامنتهای من هم اینجا خوانده میشوند و حس کردم جزییات چیز مهم، بسیار مهمی را میبینم چون یک فرایند محترم و مقدس، در اپتیمم قداست احساسات بشری، پشتوانه محصولات و کامنت های آنست.
دیروز اینجا فقط چند کامنت خواندم و نوشتم و با ایده هایی که گرفتم، با سپاسگزاری شبانه و حالت خالصی که نصیبم شد به راحتی یک آب خوردن، تمام 150 میلیون بدهی که داشتم، امروز صبح ساعت 9:45 صاف شد!
دوستان! حاصل تمام 20 سال کار کردن من در پوزیشن یک مهندس صنایع لاستیک،در 150 میلیون تومان سنوات شغلی خلاصه شده بود که صاحبکارم همان را هم نداد و فقط 90 تومانش را داد.. آنهم بعد از شکایت کشی و بعد از گذشت 2 سال از بازنشستگیم..این بود ثمره دل بستن به غیر خدا، در تمام سالهای خدمت صادقانه ام با وجود آلودگیهای شیمیایی، دود، استرس، گرما و…!
و این 150 تومان بدهی کذایی، با صدا زدن رفیقم، اربابم و عشقم، فقط در طول 6 ماه صاف شد! دیشب ازش زیاد و زیادتر خواستم، چون همیشه لایقش بوده ام!دیگر خواسته هایش را زیاد و زیادتر خدمتتان میفرستم ارباب جان! من بنده فوق العاده و لایقی هستم!
این تراک کمپر، این ساز و کار ساختن محتوا و خواندن کامنت، برای من بسیار عظیمتر و غول آساتر از کارخانه صنعتی 40 هکتاری سابقمان با دستگاههای عجیبش است. حرف مرا قبول کنید!
وقتی میبینم استاد برای به روز کردن ابزار و آلات مورد نیاز سایت در تراک کمپر اینقدر تلاش کرده، احساس دین میکنم. این ابزار و این ساز و کار، روی زندگی تک تک ما اثر گذار بوده و خواهد بود.
شما با ایده احترام به ارزش ابزار، چیزی بیش از ارزش ابزار را در ذهن من نشاندید استاد! این ارزش ابزار در خدمت انسانیت است.
خانم شایسته عزیز! همه چیزی که در مورد بخش سپاسگزاری که شما راجع به آن توضیحات دادید میتوانم بگویم اینست که دفتر سپاسگزاری شما در قطع رحلی بود و دفتر من در قطع خشتی ست! خب، بدبخت قد خودش جواب میدهد: 17 در 17 سانتیمتر! وقتی همینقدر را میتوانم از سپاسگزاری آکنده کنم….
به راستی که ابزار میتوانند جزییات مهمی را در نتیجه گیری کاور کنند و به سرانجام برسانند.
خوشبخت و خوش شانس و پولدار باشید.
سلام ابراهیم جان
چه کامنت دلپذیری! ماشاالله به تو! چه قشنگ شرح سفر دادی در این چند روز… انگار منم آنجا بودم.
از سفر چی میمونه جز احساسش؟
سالها پیش که تعطیلاتم همه ش تو گیلان و استانهای توریستی دیگه ول بودم، خدا رو دوست نداشتم.
تمام مسافرتها م که عین آب خوردن جور میشد، با بداخلاقی و کج خلقی و شرک ونکبت و غم نداشتن ها و نبودنها طی میشد! آخه یکی نبود بگه: مگه مجبوری؟!!
اون سالها گذشت و بعدش به خاطر همون فرکانسها، حالا سالهاست مسافرت دور نرفته م…جور نمیشه، چون قبلش بذر بد کاشته م!
چه قدر قشنگ بود درخواستت از خدا…چقدر حال کردم. آفرین به تو!
اون دهن لق بودن رو خوب اومدی! منم دهن لقم و دیگه دلتنگ مهربونیها و لطفش در مسافرتهای دور و درازم. خدایا! به من همه چی دادی، ولی کافر بودم و نادان !
حالا بهم بده، زیاد هم بده! هم دهن لقم، هم قلم لق! اونقدر مینویسم که همه چی درست بشه!
خوشبخت و خوش شانس و پولدار باشید
سلام به مهرک عزیز، دوست مهربان
ممنونم از بذل محبت و لطف شما
من هم از این همزمانی خوشحالم.بودن با دوستان قدیمی و همفرکانس، لیاقت میخواهد و به این خاطر، خدا را شاکرم.
امیدوارم در کارهایشان توفیق روز افزون نصیبتان شود.
خوشبخت و خوش شانس و پولدار باشید.
سلام به دوست عزیزم، صفا
ممنون از کامنت متفاوت و متمرکز شما.
مطلبی که شما انتخاب کرده بودید، من در کامنتم جا انداخته بودم.
اینکه میشود در کشور آمریکا تماماً کولی وار و به روز زندگی کرد و لذت برد… و این با توجه به کنجکاوی مقدس استاد حاصل شده، این نکته ای بود.
در مورد اعتیاد آدمها به خودکشی با کار یا کلاً بیکار شدن به خاطر تفریح، که نشان از ابتلا به افراط و تفریط دارد، حق با شماست. چقدر خوبست که اینجا به نقطه اپتیمم و بهینه برسیم.
خوشبخت و خوش شانس و پولدار باشید