سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201 - صفحه 16

به نام الله یکتا

سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جونم

و سلام به تمام دوستای خوبم در سریال سفر به دور آمریکا

واقعا هر چی از زیبایی و طبیعت بکر این کشور بگم بازم کمه خدا می‌دونه من چقد عاشق طبیعت هستم و هر با دیدن این مناظر به وجد میام و قدرت خدا رو بیشتر باور میکنم و ایمانم به فراوانی جهان هستی بیشتر و بیشتر میشه

دیدن این سریال نه تنها برای من یک سرگرمی و تفریحه بلکه ثانیه به ثانیه ش داره من و رشد میده و باورام و توی هر زمینه ای قوی تر می‌کنه

استاد من عاشق سفر کردن به شیوه شما هستم سفری که شب و بیرون در طبیعت بخوابم و هر جایی دوست داشته باشم آزادانه برم و اتراق کنم و در دل طبیعت باشم، تجربه ی چنین سفری برام خیلی لذت بخشه البته که دوست دارم سفر با هواپیما و هتل و اینطور چیزا رو هم تجربه کنم ولی لذت سفر در دل طبیعت و بودن در طبیعت برام خیلی لذت بخشه و به لطف الله همین چند وقت پیش بود که من و عزیز دلم هدایت شدیم به یک سفر که اول به عنوان سفر کاری بود و بعد تصمیم گرفتیم یکی دو روز و بریم تفریح کنیم و این سفر با تمام تضادهایی که داشت ولی من و رشد داد

حالا می‌خوام از داستان این سفر رویایی بگم تا اینجا ثبت بشه که همیشه به یادم بمونه خدا چجوری هدایت می‌کنه آدم و به مسیرهای زیبا

خب بعد از اینکه سفر کاری من و عزیز دلم تموم شد تصمیم گرفتیم بریم به یک طبیعت بکر توی شهر سمنان که بهش میگن اوپرت یا (اقیانوس ابر) که دیدن تصاویر زیباش توی گوشیم هر بار من و مشتاق تر میکرد که برم و اونجا باشم خلاصه با تمام خستگی رفتیم و بعد از طی کردن یک مسافت طولانی رسیدیم به اونجا و فهمیدیم باید یک مسیر سخت و طولانی و خاکی و در ارتفاعات زیاد و طی کنیم تا بریم بالا و از اونجایی که خیلی خسته بودیم و دیگه انرژی نداشتیم یه نیم ساعتی زیرسایه یک درخت نشستیم و با آبی که اونجا بود یه چایی تازه دم درست کردیم و خوردیم و دست و صورتمون و شستیم و کمی انرژی گرفتیم و چقد من اونجا برای اون آب سپاسگزاری کردم که باعث شد ما کلی شست و شو انجام بدیم و خودمون و تمیز کنیم و از اون آب زلال برای نوشیدن استفاده کنیم و لذت ببریم

دیدن او جاده خاکی و پیچ در پیچ توی ذهن من و عزیز دلم هر بار ما رو ناتوان تر میکرد که برگردیم چون هم جاده خطرناک بود هم میگفتن باید با آفرود بری بالا هم اینکه شارژ گوشیمون تموم شده بود و دیگه با دیدن این مشکلات تقریبا تصمیم ما قطعی شد که برگردیم و یه بار دیگه با امکانات بیشتر بیایم از این طرف هم به شدت خواسته ی بودن در اون ارتفاع و تجربه ی اونجا خیلی توی ذهن من پررنگ بود و از اینکه می‌خواستیم برگردیم احساس خوبی نداشتم و از خدا خواستم خودش هدایت کنه و مسیر درست و بهمون نشون بده چون واقعا ما توی دوراهی مونده بودیم از اینکه بریم بالا و لذت ببریم یا اینکه برگردیم

فکر رفتن به بالا باعث میشد کلی احساس ترس داشته باشیم و فکر برگشت باعث میشد حالمون خوب نباشه و حس بدی داشتیم

خلاصه من از خدا هدایت خواستم و گفتم خدایا من نمی‌دونم تو میدونی چه راهی درست تره پس مار و هدایت کن به همون مسیر درست

هیچ موقع اون روز و فراموش نمیکنم درست لحظه ای که ما آماده ی برگشت بودیم خدا یه فرد و فرستاد و از طریق زبون اون فرد راه درست و نشون ما داد

یه مرد مهربون اومد و گفت من از بالا اومدم حتما برین و از اون طبیعت استفاده کنید که ارزششو داره و من چقد تحسین کردم اون فرد و چون خودش شب قبل به تنهایی رفته بود و اونجا خوابیده بوده و با حرف زدنش یه جوری ما رو هل داد که بریم بالا من و عزیز دلم که میدونستیم این یه نشونه از طرف خداست که داره ما رو هدایت می‌کنه تمام اون ترس ها رو کنار گذاشتیم و آماده شدیم تا بریم بالا همونجا بود که من به عزیز دلم گفتم گوشیم شارژ نداره اینو چیکار کنیم که بازم همون دست خدا صدای من و شنید گفت من پاور بانک آوردم بده تا گوشیتو شارژ کنم یعنی من با تمام وجودم حس کردم که خدا داره به وضوح با من حرف میزنه و نشونه هاشو می‌فرسته اون آدم دست خدا بود که باعث شد ما حرکت کنیم و همینکه قدم و برداشتیم و یه کوچولو رفتیم جلوتر یه خانم و دیدیم که توی یک کلبه کوچولو در حال فروش یه سری مواد خوراکی بود و من و عزیز دلم با خوشحالی رفتیم سمتش و ازش خرید کردیم و مایحتاج اون روز و تهیه کردیم و من هر لحظه با دیدن این صحنه ها فقط شکر گزاری میکردم و وجود خدا رو در کنارم احساس میکردم و همین باعث میشد آرامش واقعی و در دل اون جاده خاکی و پر پیچ و خم تجربه کنم خلاصه ما رفتیم و رسیدیم بالا و ماشین و پارک کردیم و قرار شد بقیه مسیر و پیاده بریم چون شیب اون قسمت زیاد بود و با ماشین ما نمیشد بری یعنی لحظه ای که من و عزیز دلم وپسرم از کوه بالا رفتیم و چشممون به اون منظره خورد زبونمون بند شد به قدری اون منظره زیبا بود که حس ترس و وحشت و زیبایی و عظمت و قدرت خدا و همه رو با هم داشتم تجربه میکردم

پشت اون کوه ها پر شده از ابرهای زیبا یعنی من روی سنگ هایی ایستاده بودم که زیرش پرشده بود از ابر و تا جایی که چشمم کار میکرد ابر بود و ابر بود درست مثل دریا که وقتی توی ساحلی فقط آب میبینی منم اون روز فقط ابر دیدم و لذت بردم و هر لحظه سپاس گزار خدا بودم برای خلقت این جهان زیبا که تازه یاد گرفتم زیبایی هاش و ببینم و لذت ببرم

من از دیدن طبیعت لذت میبرم و درس میگیرم چون طبیعت داره به من قدرت خدا و فراوانی جهان

هستی ونشون میده و کلی درس های دیگه که میشه از طبیعت گرفت

اون سفر برای من یک سفر رویایی بود که حضور خدا رو هر لحظه در قلبم حس کردم و هدایت هاش و به وضوح دیدم و با عمل کردن به چیزایی که بهم گفت قدم برداشتم و باعث شد یه تجربه ی جدید بدست بیارم و یه زیبایی وصف نشدنی و ببینم و درس بگیرم از این اتفاق برای ادامه ی زندگیم

این سفر با وجود تضادها و ترس هایی که توش بود من و قوی تر کرد و از همه مهم تر من و آماده تر کرد برای تجربه بهتر در سفرهای بعدی

این سفر به من یاد داد که اگه می‌خوام کاری و انجام بدم با وجود تمام ترس ها و نجواها قدم بردارم و بگم خدا من و هدایت می‌کنه فقط باید ادامه بدم و ایمانم و نشون بدم که هر بار ایمان بیارم و عمل کنم نتیجه شو به وضوح در زندگیم و میبینم

خدایا بازم ازت بی نهایت سپاسگزارم برای اینکه تونستیم این سفر قشنگ و با پسرم شیرینم و عزیز دلم تجربه کنم و کلی درس بگیرم ازش

این سفر اولین و بهترین سفر من و عزیز دلم و پسرم با هم بود که خیلی بهمون خوش گذشت و کنار هم لذت بردیم و هر وقت یاد اون خاطره ی زیبا میفتم به شدت خوشحالم و از ته قلبم سپاسگزار الله مهربان که هر لحظه داره من و هدایت می‌کنه

استاد ازت ممنونم برای این فایل بی‌نظیر که باعث شد این تجربه شیرین و دوباره به یاد بیارم و حس خوب بگیرم

خدایا شکرت برای این سایت که میتونم خاطرات قشنگم و اینجا ثبت کنم

و اما نکته و درس بزرگی که از این فایل و سفر خودمون گرفتم این بود که هر کاری که می‌خوام انجام بدم شاید در نگاه اول بسیار سخت و پیچیده باشه ولی همینکه قدم به قدم حرکت کنم و به ترس هام غلبه کنم با هر بار قدم برداشتن خدا من و هدایت می‌کنه به مسیر های زیباتر و بعد میبینم نه تنها سخت نیست بلکه اگه از مسیر خدا بری خیلی هم مسیر هموار و زیبا و لذتبخشه