خداوند بهتون قوت بده ک اینقدر با شجاعت و عزم قوی چهار ساعت پیاده روی کردید بدون اینکه ذره ای از مسیر خسته بشید. هرچی بیشتر گذشت و هرچه به پایان مسیر میرسیدید، به زیبایی بیشتری هدایت میشدید.
چقدر خوبه در مواردی که مسیر سخت بنظر میرسه و انسان در طول مسیر خسته میشه و ذهن شروع میکنه به غر زدن و شکایت، بیایم نکات مثبت و جنبه مفید مسیر رو تو ذهنمون بولد کنیم و به پاداشی ک خدا برای این جسارت ما در نظر گرفته فکر کنیم. این میتونه هرچیزی باشه و اینجا شما از این جنبه که بدنتون قوی میشه و قدرت جسمانیتون بالا میره، بهش توجه کردید. من تحسین میکنم این ایمان و نگرش مثبت تون واز خدای بزرگ براتون زیبایی بیشتر و بیشتر و بیشتر و بیشتر میخوام.
خدای من چقد آب شفاف بود. وقتی زوم کردید روی سنگ های تو اب انگار ک اصلا ابی نبوده روی اون سنگها اینقدر همه چی شفاف بود.
یا اون سنگ های شگفت انگیزی ک در نگاه اول واقعا انگار خرده چوب بودند و نه سنگ! سنگایی ک مثل شمشیر روی دیواره کوه تصویر زیبایی ایجاد کرده بودند، چقدر تمیز و تیز و زیبا بودن.
الهی شکرت بابت این درخت های سر به فلک کشیده. وقتی شما دوربینو به بلندای درخت هدایت میکنید، خودمو میبینم ک گردنمو تا اخر سمت اسمون بردم تا بتونم ببینمشون اینقدر ک بلند و رویایی هستن
استاد چقد حال میده خوابیدن کنار رودخونه و صدای اب ک از هر لالایی بهتره، به خواب بری و ی خواب رویایی و پر از آرامش رو تجربه کنی. من بعضی مواقع ک بد خواب میشم صدای اب و بارون ک میزارم تو گوشم چنان آرامشی تو وجودم میپیچه که الان با تصور اینکه کنار یه رودخونه بخوابم دیوونه شدم
استاد وقتی شمارو میبینم ک درعین حالی ک سنتون از من بیشتره، چقدر بیشتر از من کنجکاو ترید و به دنبال کشف زیبایی ها و شگفتی های بیشتر هستید. وقتی گفتید دوست دارید خیلی بیشتر از اینا -مثل بچگیاتون- کنجکاو باشید و باید روی خودتون کار کنید، از خودم خجالت کشیدم. این جملتون برام خیلیی درس داشت
چقدر شما همیشه به دنبال بهبود خودتون هستید با اینکه بیشتر از هرکس دیگه ای جهان زیبارو دیدید و تجربه و تحسین کردید؛ یا با اینکه بیشتر از همه به فناوری و تکنولوژی جدید دسترسی دارید اما بازم دنبال پیشرفت و کنجکاوی و زیبایی بیشتر هستید.
وقتی برمی‌گردم به فایل هایی ک سالها قبل گذاشتید روی سایت و مقایسه می کنم اونا رو با فایل هایی ک الان منتشر می کنید، می بینم چقدر بیشتر رشد کردید و این تو رفتارتون و زندگیتون کاملا واضحه. چقدر عزت نفستون بیشتر شده؛ چقدر زیبابین تر شدید؛ چقدر تمرکز تون بیشتر روی اصله؛ چقدر ایمانتون قوی تر شده؛ و همه اینا برمیگرده به اینکه شما در هر شرایط و جایگاهی که باشید با هر میزان موفقیتی، بازم به دنبال پیشرفت و بهبودی بیشتر هستید و «اینه دلیل پیشرفت های روزافزون شما که از همون اول مسیرتون باهاتون بوده و هر بار رشد کرده»
من شمارو تحسین میکنم و سعی میکنم مثل شما اینقدر متعهد و با ایمان قدم بردارم؛ زیبایی ها رو بیشتر و بیشتر تحسین کنم و دنبال نکات مثبت هر مسئله ای باشم
استاد عزیزم از شما سپاسگزارم بابت این سفر و آگاهی هایی که در حین سفر با ما به اشتراک می گذارید و فرصتی که در اختیار ما گذاشتید تا دلیل این همه موفقیت شما رو بیشتر درک کنیم و ایمانمون بیشتر بشه و متعهد تر به قوانین باشیم
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 202276MB15 دقیقه
به نام خدای هدایتگر
سلام به استاد جانم و مریم نازنین و هم خانواده ای های دوست داشتنی!
چقدر حس خوبیه که ما رو “همسفر” خطاب می کنی مریم جان، خدا رو شکر که توی این سفر هم همسفر شما شدیم.
اینجا واقعاً رویایی بود و باعث شد من به قول اِستر هیکس Rockets of desire بفرستم به خدای مهربونم که من میخوام برم Colorado و اون فضای رویایی رو تجربه کنم.
مریم جانم مرسی که از ماشین پیاده میشی تا دیدِ بهتری به ما بدی که از چه مسیری به چه مسیری داریم میریم و این رَخشمون هم نشونمونم میدی!
به به عاشق حیاط جدید هستم، صدای آب یکی از لذتبخش ترین صداهاست. اتفاقاً پریروز با خواهرم یه همچین جایی رفتیم. یه پارکی که هم رودخونه داشت هم دریاچه هم جنگل. فوق العاده زیبا بود. یه جای خلوت کنار دریاچه پیدا کردیم و صندلی هامون رو گذاشتیم و ناهار خوردیم. دریاچه دقیقاً شبیه دریاچه ی پردایس بود. عکس درخت ها افتاده بود تو آب و مرغابی ها تو آب حرکت می کردن و بعدش هم اومدن به مهمانی ما و بهشون غذا دادیم. یه رودخونه داشت که خیلی منو یاد رودخونه ی سد کرج مینداخت و کلی از صدای آب لذت بردیم. خدایا شکرت!
چقدر جالب بود اون خورده سنگ ها، منم تا به حال همچین چیزی ندیده بودم. شگفتی های طبیعت تمامی نداره!
خدای من آب به این زلالی تا حالا ندیده بودم! ای جانم این گل های بنفش که وسطشون نارنجیه چقــــــــدر زیبان!
خدا قوت واقعاً برای 4 ساعت پیاده روی!! عضله بشه به بدنتون :)))) چی بهتر از پیاده روی تو این فضای رویای!
عاشقتونم استاد و مریم جان و سپاس و سپاس و سپاس برای این فایلهایی که نمیشه براش ارزش تعیین کرد.
در پناه خدا باشید!
سلام به حمید حنیف عزیز!
منم مشتاقانه منتظر کامنت های زیبای شما بودم و خدا رو شکر که امروز دیدم برای این فایل کامنت گذاشتین.
چقدر لذت بردم و برام درس داشت نگاهی که به این شرایط نادلخواه اخیرتون داشتین، اینکه از عدل خدا گفتین که اگر ما شرک بورزیم به هر دلیلی، نتیجه ش همون نوازش هاس که گفتین…به جای اینکه بشینیم زانوی غم بغل بگیریم که “ئه چرا اینطوری شد؟! من که داشتم روی خودم کار می کردم و این حرفا…”، از خودمون بپرسیم کجا دوباره شرک ورزیدم و چه جوری میتونم توحیدی تر عمل کنم.
چقدر خوب گفتین:
خدایا ازت متشکرم که خودت رو بهم عطا کردی
خدایا، آنی و حتی کمتر از آنی ما رو به حال خودمون رها نکن، که اگر رحمت و فضل تو نباشد ما از گمراهان خواهیم بود…
وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَانَ إِلَّا قَلِیلً
در پناه خدا بهترین نعمت ها و آرامش و اطمینان قلب برای شما و برای هممون آرزو می کنم.
سلام به سعیده ی نورانی، چراغ سایت!
کامنتت از شهد عسل شیرین تر، از اون رودخونه ی زلالی که تو این فایل دیدم زلال تر و از برگ گل لطیف تر بود (خوشحالی با اشک).
بی نهایت خوشحالم برات برای این احساس زیبایی که داری و من خودم هم تجربه ش کردم…جالبه اون قسمتی که در مورد شانس گفتی همین چند روز پیش برام اتفاق افتاد که توی یه پروسه ای انقدر کارام نرم و راحت پیش رفت که دوستم بهم گفت چقدر تو خوش شانسی…و چقدر جالبه که این کلمه دیگه در فرهنگ لغات ما جایی نداره…و منم مثل یک ببعی بهش نگاه کردم و همینطوری داشتم غذامو می جویدم و با خودم میگفتم “این با کی کار داره؟”
خدایا شکرت
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که تو ام راهنمایی
به امید دیدار و در آغوش کشیدنت سعیده ی عزیزم، بوس :-*