سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 204 - صفحه 20 (به ترتیب امتیاز)

دوباره از خودم درباره ی زبان انگلیسی خوندن پرسیدم چون با سوالای قبلی به نتیجه نرسیدم.

خدایا ترمزم چیه؟ چرا اینقدر فرار میکنم ازش؟

لطفاً بهم بگو،خدایا این صدای تو عه که هی تو ذهنم میگه زبان بخون یا بخاطر کمبودهام تو موضوعه؟ خدایا اگه تویی پس چرا نمیرم سمتش؟ اینجوری که نمیشه تا حالا هر چی گفتی رو انجام دادم باید این مرحله رو هم پشت سر بذارم، من میخوام پیشرفت کنم و به درآمد برسم اما تو داری بنیادی من رو درست میکنی، (یبار گفتی شنا، یبار رانندگی و حالا میگی زبان انگلیسی) این یکی رو هم درست کن برام.

خدایا مرسی دیروز گفتی گروه دوستام تو ایتا رو چک کنم و فهمیدم اونا دیرتر میرسن سر قرار، خدایا مرسی برام جای پارک عاالی جور کردی دقیقا وقتی گفتم خدایا نمیرم تو کوچه خودت کنار خیابون یجا برام جور کن ببینم چی کار میکنی در کمال ناباوری دیدم دقییقا در جای مناسب تو زمان شلوغی، برام یه جای پارک خالی کرده بودی، الان هم لطفاً بهم بگو چی رو رفع کنم؟ چی رو تغییر بدم؟ خدایا میخوام بشنوم صدات رو من محتاجم به کمکت. خدایا من به هر خیری که از تو برسد فقیرم.

حس میکنم باید زود نتیجه بگیرم، و چون تو ذهنم هست که خوندن زبان طول میکشه برام خسته کننده میشه، مثلا نیم ساعت میشینم میخونم فقط دو صفحه شده، میگم تو روز سه درس بخونم ولی فقط میتونم یه درس بخونم و این اذیتم میکنه چون باید معنی همه ی لغتها رو به انگلیسی دربیارم یا با عکس بیشتر سرچ بزنم درباره اش، وقت میگیره ، پس بهتره مقدار زبان خوندنم رو به زمان مشخص کنم مثلا روزی یک ربع یا نیم ساعت، نه به تعداد درس یا تعداد صفحه.

اینا رو صبح نوشتم و یکم بعدش یادم اومد وقتی سال 88 بعد از چهار سال میخواستم دوباره برم کلاس زبان، (اون موقع داشتم برای کنکور ارشد هم میخوندم) از دوستام شنیده بودم که کلاس آیلتس میرن، منم رفتم یه آموزشگاه و گفتم کلاس آیلتس میخوام شرکت کنم، منشی از فامیلای دورمون بود خیلی معذب شد و رفت در کلاس و از معلم که یه آقای خیلی مسن بودن خواست که از من تعیین سطح کنه اونم خیلی جدی بود که چرا مزاحم کلاسش شده و گفت بعد از کلاس یکی از دانشجوهام انجام میده، من هییچی از اون خانم منشی نخواسته بودم نمیدونم چرا اینکار رو کرد! خلاصه اون دانشجو با من صحبت کرد و گفت که خیلی باید کلاس سطح پایینتری شرکت کنم (یعنی اصلا اون چیزی که من از دوستام شنیده بودم نبود که یعنی از سطح پایین شروع بشه و برای آیلتس آماده بشن، اینجا اسم کلاس آیلتس برای سطحهای خیلی بالا بود)

خلاصه که بماند اون خانم منشی هم پشت سر من تو فامیل حرف زده بود و ماجرا رو تعریف کرده بود، اون موقع ادای آدمای با اعتماد به نفس رو زیاد درمیاوردم که مثلا حرف بقیه برام مهم نیست

اما از درون خجالت کشیدم (از اینکه زبان بلد نبودم)

حالا نکته ی مهم ماجرا چی بود؟ اینکه من به اون دانشجو که باهام مصاحبه کرد گفتم دارم روزی یک ربع زبان میخونم و اون گفت که این خییلی کمه و به نتیجه نمیرسی باید بیشتر بخونی!

و این شده ترمز ذهنی من که باید زیاد بخونم و با این مقدار زمان نمیتونم یاد بگیرم و به نتیجه نمیرسم.

فک میکنم سه تا ترمز ذهنیم رو پیدا کردم:

1) حس میکنم سخته و من نمیتونم (تو یه کامنت دیگه نوشتمش که دو نفر با هم انگلیسی حرف زده بودن و من متوجه نشدم راستش تو این مورد نظر بقیه در مورد من برام مهم بود)

2) عجله دارم که زود تموم بشه و من به نتیجه برسم.

3) با این مقدار زمانی که روزانه میرسم بخونم به نتیجه نمیرسم. (راستش حس میکنم این سومی خیلی پررنگتره تو ذهنم و بیشتر روم اثر گذاشته بوده)