سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 205 - صفحه 1

به نامِ خالقِ زیبایی ها، خدایی که زیباست و زیبایی ها را دوست دارد.

سلام به همه ی عزیزانِ سایت.

چقدر از این شهرِ کوچولو موچولویِ باصفایِ سیلورتون در ایالت کلورادو خوشم اومد.

نمایِ درون بچه تازه باعث شد بهتر ببینم محیط رو.

کوه های سرشار از درختانِ سبز در دورادورِ شهر، یه قابِ باشکوه رو ساختن.

انگار این شهر، مجموعه ای از رنگهاست.

ساختمون های زرد، بنفش، نارنجی، آبی، قهوه ای، صورتی، سبز، قرمز، سیاه، سفید، طوسی و … دیدم.

یه ماشینِ صورتی دیدم که ذوق زده ام کرد.

عاشقِ محلِ پارک اتومبیل در حاشیه ی خیابان شدم که به صورت کج هست و بسیار مرتب و منظم.

من عاشقِ هر چیزِ مرتب و منظمی هستم.

استاد جان ممنونم که روی تصاویر زیبا، صحبت کردین و آگاهی ها رو مرور کردین برامون:

– نیازها پاسخ داده میشن، در زمان مناسب.

– اهمیت درخواست کردن، که باعث میشه عزت نفس و اعتماد به نفسمون بالا و بالاتر بره.

اگه اجابت شد خیلی خوبه.

اگه نشد هم با حسِ خوب میریم از دیگری درخواست میکنیم.

– خوش خلقی، صداقت، معرفت آدمهایی که تو کشور آمریکا باهاشون معاشرت کردین.

من همیشه شما رو بهترین سپاس گزار میدونم به درگاهِ خدا.

با دیدن این همه قشنگی، منم دوست دارم برم سفر توحیدی و وارد جاده ای بشم که سرسبز و تمیزه.

دوست دارم تو طبیعت کَمپ کنم و حسابی لذت ببرم از صدای طبیعت، آب، هوای خوب.

دیروز به همسرم گفتم دلم یه سفر میخواد به سبکِ استاد، رها و تحتِ هدایتِ خدا، تو دلِ جاده و طبیعت…

چقدر دوست دارم اطراف همش کوه هست، کوه های قشنگ و محکم و با اقتدار.

تحسین میکنم مردمِ این سرزمین رو که اهلِ تفریح و سفر و کمپ کردن هستن.

لذت بردم تو جاده انواع و اقسام ماشین های متناسب با کمپ کردن در طبیعت رو دیدم.

یا حتی همون چادرهای کمپ در طبیعت.

این نشون میده براشون فرقی نداره، با هر امکاناتی که داشته باشن، میرن تو دلِ طبیعت تا روحشون رو از طبیعت تغذیه کنن.

و آبشارِ زیبا و باصفایِ انتهای فایل…

چقدر قشنگه که به اون آبشار زیبا انقدر احترام میذارن که تابلویی جهت معرفیش گذاشتن تو جاده و اینکه یه محوطه ی امن هم ساختن کنارش تا بازدید کنندگان با خیالِ راحت توقف کنن و از اون جایگاه با لذت آبشار رو تماشا کنن…

داشتم فکر میکردم وقتی نگاهِ زیبا و زیبادوستی در انسان باشه، به هر چی زیبایی اطرافش هست احترام میذاره و براش ارزش قائله و به طرزِ مناسبی رسیدگی میکنه به اون قشنگی…

حسِ احترامی که به اون آبشارِ زیبا گذاشته شده بود توسطِ مردمانِ این سرزمین، به شدت تحسین برانگیز بود برام.

این موارد رو متوجه شدم و تا جایی که یادم اومد نوشتم، باقیِ زیبایی های این فایل رو توی کامنتهای بچه ها میخونم و کیف میکنم.

یادمه تو قسمت قبلی من متوجهِ هندوانه های قارچ شده نشدم، تو کامنت بچه ها خوندم و رفتم دوباره دیدم تو ویدئو.

کامنتها خیلی خوبه چون از منظرهای متفاوتی از قشنگی ها یاد میشه.

من سپاس گزارم برای همه ی کامنتهای دلی و توحیدی که مینویسین بچه ها.

یه چیزی الان کشف کردم، آپشنِ سه کامنتِ پر امتیاز هر فایل در صفحه اش، برداشته شده.

بلافاصله گفتم حرکت هوشمندانه ای از طرف استاد و عزیزانِ فنیِ سایته به این جهت که تمرکزمون نره سمت کامنت های پر امتیاز و سعی کنیم تعداد کامنتهای بیشتری رو بخونیم و با کامنتهای تعداد بیشتری از بچه ها آشنا شیم.

و خوشحال شدم که نزدیک ترین کامنت با توجه به موضوع فایل (کامنتِ برتر) رو در دو فایل آخر سایت خوندم.

راستی استاد جان، رنگِ تیشرت تون خیلی جذابه، شما هم جزوی از طبیعت شدین دیگه :)

بسیار تحسین برانگیز هستین که برای بهبود و سلامتِ روح و جسم تون هر لحظه دارین تلاش میکنین.

مریم جونم سپاس بیکران برای حضور پر رنگ و جذابتون در این سفر و ویدئوهای جذابی که برامون تهیه میکنین.

درون بچه جان، از شما هم خالصانه مچکرم به خاطرِ این تصاویرِ شاهکاری که برامون میگیری.

خدایا مرسی برای این همه قشنگی تو هر ثانیه از زندگیمون.

سلام آقا ابراهیمِ عزیز و موحد.

مگه میشه این کامنت رو خوند و تحسینش نکرد؟

مگه میتونستم نیام که بگم اشکم دراومد با کامنتتون؟

مخصوصا اون قسمت که گفتین حاضر شدین برین مصاحبه با خدا، و خدا دم در منتظرتون بود دیگه نتونستم خودمو نگه دارم، اشکها سرازیر شدن…

مرسی که نوشتین.

من کامنت عقل کل شما رو نخوندم، سپاس گزارم که اینجا نوشتین و خوندم.

چقدر قشنگ روایت کردین از همون اول، از زمانِ سختی تا رسیدین به آسانی…

هر چقدر سپاس گزارِ خدا باشیم کمه.

چقدر خوشحالم که در مدارِ این کامنتِ ناب و طلایی قرار گرفتم.

امید و توکل کلیدهای این کامنت برای منه.

خدای من چقدر زیبا سخن می‌گویی با هر کدوم مون…

یادِ پاسخِ تستِ هوش افتادم…

زرده

این پیام رو برام داشت:

سمانه خانم به هوشِت نناز …

اگه هوشی داری اونم از خدا داری، ولی یادت باشه تو باید از خدا بپرسی هر چیزی رو نه از خودت…

قسمتی که باورهای توحیدی (آیات قران) رو نوشتین برای خودم کپی کردم تو نوتِ موبایلم….

خدایا شکرت که تو زندگیِ همه مون هستی، بی فرق و توفیق…

بهترین حال جهان را دارم

با تو پیدا و نهان را دارم!

هرچه خوشبخت شدن میخواهد

من کنار تو همان را دارم

کامنت تون یکی از بهترین کامنت‌هایی بود که تو این مدت خوندم.

داخلش توحید بود و توحید و توحید…

سپاس گزارم برای این کامنتِ ناب آقا ابراهیم.

بهترینها برای شما.

الهی شکرت که هدایتم کردی این کامنتِ محشر و جذاب و توحیدی رو بخونم الان.

سلام آقا رضایِ عزیز و محترم.

امیدوارم خودت و همسرِ نازنینت و خانواده ی محترمت، خوب و خوش و سلامت باشین.

بسیار سپاس گزارم برای کامنتِ عالی و نابی که نوشتین.

خوندنِ هر خط و جمله و کلمه اش برام مرورِ آگاهی ها بود.

ممنونم که سخاوتمندانه به اشتراک گذاشتینشون.

درخواستی توحیدی و درخواستی شرک آلود…

درخواست میتواند یک تمرین و محلول شوینده برای از بین بردن غرور و منیت و خودبرتر بینی است…

چقدر زیبا تفاوت درخواست ها رو توضیح دادین.

بسیار لذت بردم از خوندنِ کامنتتون.

خداوند یکتا، به شما و به همه مون در دنیا و آخرت عزّت بده، سلامتی بده، سعادت و ثروت بده، آرامش و امنیت بده، حال خوب و روزیِ فراوان بده.

الهی آمین.

خدایا شکرت که صبح ساعت 5:40 بیدارم کردی، هدایتم کردی به نوشتنِ ستاره قطبی و سپاس گزاری (عبادتِ صبحگاهیِ مورد علاقه ام) و در ادامه هدایتم کردی به سایت و خوندنِ کامنتِ زیبای آقای رضا احمدی یکی از بنده های خوبِ خودت.

سلام به فرزانه جانم.

الان اینطوری به نظرم رسید زیرِ این کامنتت، این مناجاتِ زیبای ملاصدرا رو برای تو و خودم بنویسم و یادآوری کنم:

ملاصدرا می گوید :

خداوند بی‌نهایت است و لامکان و بی زمان

اما به قدر فهم تو کوچک می‌شود

و به قدر نیاز تو فرود می‌آید،

و به قدر آرزوی تو گسترده می‌شود،

و به قدر ایمان تو کارگشا می‌شود،

و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک می‌شود،

و به قدر دل امیدواران گرم می‌شود…

پــدر می‌شود یتیمان را و مادر.

برادر می‌شود محتاجان برادری را.

همسر می‌شود بی همسر ماندگان را.

طفل می‌شود عقیمان را.

امید می‌شود ناامیدان را.

راه می‌شود گم‌گشتگان را.

نور می‌شود در تاریکی ماندگان را.

شمشیر می‌شود رزمندگان را.

عصا می‌شود پیران را.

عشق می‌شود محتاجانِ به عشق را…

خداوند همه چیز می‌شود همه کس را..

به شرط اعتقاد؛ به شرط پاکی دل؛ به شرط طهارت روح؛

به شرط پرهیز از معامله با ابلیس…

دوباره برام نشونه اومده برای توجه به توحید…

قاب هنریِ توحید دوباره امروز صبح افتاد…

اینبار چسبهای قبلیشو کندم، چسب جدیدم زدم…

اگه یه بار دیگه بیوفته دیگه 100 درصد مطمئن میشم خدا باهام اینطوری هم صحبت میکنه.

الان شک ندارم، از این جهت نوشتم که درصد ایمانم به نشانه ها داره کم کم بالا و بالاتر میره…

دیشب هم هدایت شدم به فایل توحید عملی 9 و شعرِ شگفت انگیزِ پروین جان اعتصامی که استاد به زیبایی خوندن و تحلیل کردن.

جالبه دیشب تا صبح این فایل رو گذاشته بودم روی تکرار تا صبح پخش بشه…

نمیدونم چرا اینارو اینجا نوشتم، اومدم و نوشتم، من که نمیدونم…

ماچ به رویِ ماهِ زیبات خانم معلم جانم.

خدایا شکرت برای آشناییم با توحید و کم کم درک کردنش.

یعنی خدا اینطوری محبتش رو بهم نشون میده که یه دوستِ عشقِ نازنین، یادِ من میوفته، میاد کامنتمو میخونه و برام پاسخ مینویسه و نورِ عشقِ وجودش رو به من هدیه میده.

سلام به فهیمه جانم.

امیدوارم سرشار از حس های خوب باشی.

و به قولِ استاد جان، زمان هایی که آگاهانه خودت و کانونِ توجهت رو در حسِ خوب قرار میدی، بیشتر و بیشتر بشن.

خیلی ازت سپاس گزارم که اینچنین سخاوتمندانه مهر و محبتت رو به من و بقیه ی بچه ها هدیه میدی.

امضاتو (کامنتِ پاسخ و تحسین پای کامنتهای بچه ها) پایِ خیلی از کامنتها دیدم و تو دلم تحسینت کردم که فهیمه جان سخاوتمندانه مینویسه.

زمان و عشق میذاره، کامنتهای بچه ها رو میخونه و تحسینشون میکنه تو مسیرِ رشد و بهبودشون.

به قولِ آقا احسان جانِ عزیزِ مقدم، حتما که بیشترش برمیگرده به زندگیِ خودت فهیمه جانم.

این صدق بالحسنی ها که هر کدوم مون از استاد جان یاد گرفتیم و تمرین میکنیم، بلافاصله تو زندگی هامون اثرِ خودشون رو میذارن.

ماچ به رویِ ماه و نازنینت.

بغل و عشق و قلبِ فراوان از سمانه جانِ جانانم به فهیمه جانِ نازنین و سخاوتمندم.

خدایا شکرت که برای همه کس، همه چیز میشوی، الحق که تو برای ما کافی هستی.