خدایا شکرت ببین چه منظره زیباییه. کوه‌های سرسخت سر به فلک کشیده در اوج آسمان‌های آبی با لایه‌های نازکی از ابر. درختان کاج در دامنه این کوه‌ها. جاده‌ای نرم و روان و تریلی که پیدا می‌کنیم برای پیاده روی. یک پیاده روی همراه با داشتن احساس خوب و سپاسگزاری و استفاده از این داشته‌ها.
ماشالله به استاد. ببین با چه سرعتی در این تریل پیاده روی میکنی. با لبانی خندان و شاد و بدنی سالم و سلامت. بعید میدونم اگر استاد وزن و اندام گذشته را داشت می‌توانست این گونه به این شکل پیاده روی کنه و یا از اون صخره با تنها دو قدم بالا بره. ماشالله به استاد و این اندام زیبا و قشنگ. احساس میکنم حتی توان بدنی و فیزیکی شما هم چند برابر شده.
خانم شایسته توی فایل گفت: ببین آب به این نرمی چطور سنگ به این سختی را تحت تأثیر قرار داده. منم این برداشت رو میکنم میگم ببین احساس به این خوبی و نرمی چطور همه اتفاقات زندگی رو به نفع خودش تموم میکنه. ببین احساس به این خوبی چطور از هر تضادی پیشرفت و ثروت میسازه. پس قدرت احساس خوب را در خلق اتفاقات خوب را درک میکنم.
الان قبل و حین دیدن این فایل اینقدر احساسم خوب شد که به صورت انفجاری همینجوری بهتر و بهتر شد. بعد این فرکانس احساس خوب به یه جایی رسیده که میگم خوب الان چیکار کنم من خیلی حالم خوبه؟ جواب اینه که لازم نیست کاری کنی. همین احساس خوب را داشته باش و ازش لذت ببر. مگر باور ندارم که احساس خوب = اتفاقات خوب؟ بله باور دارم. همین احساس خوبه که ایده‌های ثروت ساز را به سمت من روانه می‌کند. همین احساس خوبه که کارها را پیش میبره. این احساس خوب مسئولیت منه. هدایت‌ها و اتفاقات خوب هم با خداوند.
برای لحظاتی در این فایل فقط صدای آب را می‌شنویم و بازم به بیشتر شدن احساس خوب من افزود. وقتی به احساس خوب میرسی یه اتفاقی در درونت میفته. احساس میکنی دیدگاه ذهن با دیدگاه روح یکی شده. وقتی به این مرحله میرسی انگار به صورت پیش فرض این باور رو داری که همه چیز الان خوب و همه چیز سر جای خودشه.
ماشالله به استاد ببین 30 تا شنا رفت. من با هر بار شنا کردن یک بار می‌گفتم خدایا شکرت. با هر بار گفتن خدایا شکرت احساسم بهتر و بهتر شد. یعنی 30 درجه من دوباره احساسم بهتر شد.
توی این فایل بیشتر آب‌های جاری و روان دیدیم. پیام این فایل برای امروز من کافی بود تا درک کنم من هم مثل آب باید روان و رها باشم. رها از هر قید و بندی از هر وابستگی. آزادی و رهایی و گذر کردن معیار و اصول من باشد. بی‌انتها بودن را بفهمم. پیام این فایل در دل همین آب‌ها بود. در دل این وسعت و گستره زیبا از درختان و آسمان صاف بود. که ببین تو فقط از مسیر لذت بیشتر ببر. رها و آزاد. گذر کن و سفر کن. سفر کردن به ما احساس رهایی میده احساس آزادی میده.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 206317MB16 دقیقه
به نام خدایی که مرا انسان آفرید ،سلام بر استاد عباسمنش وخانم شایسته،️ اگر واقعاً مایلی که بدانی رفتن به درون چگونه است.
راه این است :
افکارت را تماشا کن و با آنها هویت نگیر. فقط یک تماشاگر بمان، کاملاً بی‌تفاوت، نه طرفدار و نه مخالف. قضاوت نکن، زیرا هرگونه قضاوت هویت‌گیری را وارد می‌کند،
نگو، “این افکار اشتباه هستند،“
و نگو، “این‌ها فکرهای خوبی هستند!”
در مورد افکارت نظر نده،
فقط بگذار مانند ترافیک که در گذر است، بگذرند. و تو در کنار جاده بی‌علاقه و بی‌توجه ایستاده‌ای و به ترافیک نگاه میکنی.
مهم نیست که چه چیزهایی عبور می‌کنند ــ اتوبوس یا کامیون یا یک دوچرخه.
اگر بتوانی با چنین بی‌توجهی و با چنین وارستگی روند افکارت را تماشا کنی، آن روز دور نخواهد بود که تمام ترافیک ناپدید شود،
زیرا ترافیک فقط وقتی وجود دارد که تو پیوسته به آن انرژی بدهی،
اگر انرژی دادن به آن را متوقف کنی….
تماشاگری یعنی همین:
توقف انرژی دادن به این روند، و توقف انرژی‌دهی به آن ترافیک در حال حرکت. این انرژی تو است که آن افکار را به حرکت در می‌آورد،
وقتی انرژی تو به آنها نرسد، شروع می‌کنند به پراکنده شدن،
نمی‌توانند به خودی خودشان پابرجا و در حرکت بمانند.
خدا به یک اندازه به همه مرحمت دارد. هستی از هیچکس جانبداری نمی کند. هستی کاملا بی طرف است. اما این به آن معنا نیست که هستی سرد و بی تفاوت است.
هستی بسیار گرم، صمیمی، پشتیبان و مراقب است. اما ما به روی گرما و صمیمیت آن باز نیستیم. بسته ایم.
مشکل در ماست نه در هستی.
از این رو تمام تلاشهایی که طی سالیان سال انجام یافته بر یک چیز متمرکز بوده است: کمک به باز و پذیرا شدن انسان تا او بتواند با ستارگان، ابرها، خورشید و ماه مراوده کند, زیرا هستی همان خداست. هیچ خدایی جز این هستی وجود ندارد.
تا زمانیکه باز و پذیرا نشوی، تا زمانیکه بدون ترس باز و پذیرا نشوی، هیچگاه نخواهی دانست که چه چیزی را از دست می دهی.
تو زندگی را از دست می دهی، عشق را از دست می دهی، حقیقت را از دست می دهی.
شهامت پیدا کن وخودت را به روی تمام زیبایی، سعادت و خیر و برکت عالم بگشا.
همه از آن توست.
کافی است بخواهی تا از آن تو شود.