خدایا شکرت ببین چه منظره زیباییه. کوه‌های سرسخت سر به فلک کشیده در اوج آسمان‌های آبی با لایه‌های نازکی از ابر. درختان کاج در دامنه این کوه‌ها. جاده‌ای نرم و روان و تریلی که پیدا می‌کنیم برای پیاده روی. یک پیاده روی همراه با داشتن احساس خوب و سپاسگزاری و استفاده از این داشته‌ها.
ماشالله به استاد. ببین با چه سرعتی در این تریل پیاده روی میکنی. با لبانی خندان و شاد و بدنی سالم و سلامت. بعید میدونم اگر استاد وزن و اندام گذشته را داشت می‌توانست این گونه به این شکل پیاده روی کنه و یا از اون صخره با تنها دو قدم بالا بره. ماشالله به استاد و این اندام زیبا و قشنگ. احساس میکنم حتی توان بدنی و فیزیکی شما هم چند برابر شده.
خانم شایسته توی فایل گفت: ببین آب به این نرمی چطور سنگ به این سختی را تحت تأثیر قرار داده. منم این برداشت رو میکنم میگم ببین احساس به این خوبی و نرمی چطور همه اتفاقات زندگی رو به نفع خودش تموم میکنه. ببین احساس به این خوبی چطور از هر تضادی پیشرفت و ثروت میسازه. پس قدرت احساس خوب را در خلق اتفاقات خوب را درک میکنم.
الان قبل و حین دیدن این فایل اینقدر احساسم خوب شد که به صورت انفجاری همینجوری بهتر و بهتر شد. بعد این فرکانس احساس خوب به یه جایی رسیده که میگم خوب الان چیکار کنم من خیلی حالم خوبه؟ جواب اینه که لازم نیست کاری کنی. همین احساس خوب را داشته باش و ازش لذت ببر. مگر باور ندارم که احساس خوب = اتفاقات خوب؟ بله باور دارم. همین احساس خوبه که ایده‌های ثروت ساز را به سمت من روانه می‌کند. همین احساس خوبه که کارها را پیش میبره. این احساس خوب مسئولیت منه. هدایت‌ها و اتفاقات خوب هم با خداوند.
برای لحظاتی در این فایل فقط صدای آب را می‌شنویم و بازم به بیشتر شدن احساس خوب من افزود. وقتی به احساس خوب میرسی یه اتفاقی در درونت میفته. احساس میکنی دیدگاه ذهن با دیدگاه روح یکی شده. وقتی به این مرحله میرسی انگار به صورت پیش فرض این باور رو داری که همه چیز الان خوب و همه چیز سر جای خودشه.
ماشالله به استاد ببین 30 تا شنا رفت. من با هر بار شنا کردن یک بار می‌گفتم خدایا شکرت. با هر بار گفتن خدایا شکرت احساسم بهتر و بهتر شد. یعنی 30 درجه من دوباره احساسم بهتر شد.
توی این فایل بیشتر آب‌های جاری و روان دیدیم. پیام این فایل برای امروز من کافی بود تا درک کنم من هم مثل آب باید روان و رها باشم. رها از هر قید و بندی از هر وابستگی. آزادی و رهایی و گذر کردن معیار و اصول من باشد. بی‌انتها بودن را بفهمم. پیام این فایل در دل همین آب‌ها بود. در دل این وسعت و گستره زیبا از درختان و آسمان صاف بود. که ببین تو فقط از مسیر لذت بیشتر ببر. رها و آزاد. گذر کن و سفر کن. سفر کردن به ما احساس رهایی میده احساس آزادی میده.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 206317MB16 دقیقه
بیا منو ببر به عاشقونه ها
حالا که عاشقم مثل دیوونه ها
بیا منو ببر یه جای دور دور
یه جای ساکت و قشنگ و بی عبور
ببین دیوونه ی مهر نگاهتم
شب گرد چهره ی ماهتم
بیا منو ببر از عشق تو پرم
یه لحظه بی چشات از دنیا دلخورم
بیا منو ببر به عاشقونه ها
حالا که عاشقم مثل دیوونه ها
بیا منو ببر یه جای دورِ دور
یه جای ساکت و قشنگ و بی عبور
به نام یگانه فرمانروای هستی
سلام سلاااام بروی ماه استادان عزیزم و تک تک عزیزان همسفرم
همسفران عزیزم صدای من را از شهر مینودری قزوین میشنوید. امروز اولین روز سفرم بود و با اینکه مدت زمان نسبتآ زیادی رو بعلت شلوغی مسیر در روز منتهی به اربعین رو در ماشین سپری کردیم ولی خدا رو شکر خیلی بهمون در کنار استاد و مریم جان بهمون خوش گذشت! اصلا مگه میشه استاد و مریم جان مهمانت باشند و ساعتها برات حرف بزنن و باهات صحبت کنن و لذت نبری!
امروز تصمیم گرفتم حالا که استاد بی دریغ ما رو همسفر خودشون میکنن، منم بیام استاد و مریم جان و همه عزیزانم را همسفر خودم در این سفر کنم! واسه همین بجای روشن کردن ضبط ماشینم ، بلوتوث گوشیم را فعال کردم و رندم خودش برامون انتخاب میکرد از بین آهنگ های سفرنامه و فایل های صوتی استاد و ما گوش میکردیم عین کلاس های درس استاد و بعدش راجع به قوانین با خودمون صحبت میکردیم و مثال میزدیم از قانون یا تجربه هایی که داشتیمو میگفتیم یا اگه همسر و دخترم سوالی داشتن طبق قوانین سعی میکردم جواب بدم و عجیب خداوند کلاس ها رو طوری چیده بود که زنگ تفریح آهنگ های شاد سفرنامه های قبلی رو گپش میکردیم و تصاویر استاد و حرکاتشون هنگام همخوانی جلو چشمام میومد و کلی هم همخوانی کردیم با آهنگ ها و کف زدیم و رو فرمان ماشین تنبک زدیم.و خدا رو شکر کلی میخندیدیم و با اینکه ساعات طولانی ای پشت فرمان بودم ولی با نشاط و سرحالی احساس خستگی نکردم.
یکی دیگه از تمریناتی که انجام دادیم استاد، قبل از ورود به هر موقعیتی میومدیم انتظارات مثبتمان را از شرایط دلخواهمون ترسیم میکردیم و هر کدوم به نوبه در موردش حرف میزدیم و برای اولین بار در عمرم از قانون به نفع خودمان استفاده کردیم و معجزاتش را دیدیم بگونه ای که برای هر شرایطی دختر و همسرم پیش قدم می شدند و بحثو شروع می کردند و این تفاوت اصلی سفر امسال من با کل سفرهای زندگیم بود. و با اینکه ساعات طولانی در مسیر بودیم و جز برای ناهار و بنزین و خرید توقف آنچنانی نداشتیم ولی کلی بهمون خوش گذشت و کلی چیز یاد گرفتیم و خدا رو شکر از وقتمون حداکثر استفاده رو کردیم.
حالا بریم همسفر استاد بشیم و زیبائی ها رو چند برابر بیشتر ببینیم! اصلا سفر در سفر خاصیتش همینه!
قشنگ از دیدن صورت ماه استاد میشه تشخیص داد که تازه از خواب بیدار شدند و کمی هم احساس سرما می کنن در این هوای اول صبحی.
اول صبحی چه ورزشی بهتر از پیاده روی و لذت از طبیعت و این همه اکسیژن خالص. دیدن تابلو مسیر تریل پیاده روی و اطلاعات مفید و مختصری که به بیننده منتقل میکنه برام جالب و تحسین برانگیز بود. چقدر هر چیزی در جای درستش قرار داره. خدا رو شکرررر بابت اینهمه نظم و مسئولیت پذیری و فرهنگ غنی این کشور.
نقش و نگار و صیقلی که آب به این سنگها داده اند درسهای بزرگی رو به ما یاد آوری میکنه که به قول مریم جان انعطاف چقدر میتونه بر سرسختی پیروز بشه و سد ها و موانع رو بشکنه. و درس دیگه برام این بود که تداوم و ممارست چقدر میتونه نشدنی ها را برایمان شدنی کنه. و این ارزش قدم های کوچک ولی مستمر در مسیر خواسته ها رو بهمون یاد آوری میکنه.
ثبت این عکسها و تصاویر زیبا هم جز فیوریتهای منه، خیلی ها از عکس گرفتن فرارین که بنظرم از عزت نفس پائینشون است. و یکی از نشانه های اینکه نشان میده ما با خودمان در صلحیم و خودمان را دوست داریم همین شور و شوق عکس گرفتن است.
انجام حرکات و شنا توسط استاد و استفاده کردن از هر فرصتی برای ورزش نیز ستودنی و درس آموز و قابل الگو برداری است.
عادت به کامنت نوشتن با گوشی ندارم اگه غلط املایی و نگارشی بود زیر سیبیلی نادیده بگیرید خخخ. یا حق
سلام و درود خداوند بر خواهر عزیم بانوی عشق
کامنت های شما همواره پر از محبت و پر از عشق و پر از انرژی مثبت می باشد. ولی این کامنتتون علاوه بر همه اینها یه چیز دیگه ای هم داره که خیلی برام جالب بود و اون داشتن روحیه طنز و فعال بودن کودک درونتون است که من بسیار تحسینش میکنم.
گاهی وقتا همین خصوصیتم باعث میشه فی‌البداهه چیزایی بنویسم که ممکنه همه درکش نکنند یا مسخره به نظر بیاد ولی من مینویسم حتی اگه تائید نشن! چون این حس میگه و من مینویسم که منو سعیده شهریاری گاهی ازین کامنت ها مینویسیم و اینو در کامنت شما هم دیدم و ازین بابت تحسینتون میکنم.
وقتی مهمترین هدف زندگی داشتن حال خوبه، و من میتونم با کامنتم حال خوبو منتقل کنم، چرا اینکارو نکنم؟!
این جملات شما هم کلی حال منو خوب کرد و کلی خندیدم و چند بار خوندم:
به قول عمو قناد : حالا دست جیغ هورااااا :))))
« فقط آبجی ها ، داداشا ی کم جابجا بشین همه راحت بتونن بشینن :) »
همیشه خنده در وجودتان جاری باشه و غرق شادی و حال خوب باشید خواهر عزیز.در پناه حق
سلام و ردود خداوند بر سلمان جان عزیزم
ممنونم از لطف و محبتت و مهمان نوازی شما عزیز دل، من هر بار کهبه قزوین اومدم همواره این شهر زیبا و بسیار تمیز رو تحسین کردم و هر بار چیزای زیادی از مردم خوب و فرهنگ غنی اش یاد میگیرم.بی دلیل نیست این شهر و شهر مینو دری نامیده اند و به نظرم یکی از شاهراهای کشور است که موقعیت استراتیژیکی عالی ای دارد. دیروز شهر زیبایتان را به مقصد نوشهر ترک کردیم و الان در 25 کیلومتری نوشهر مستقریم،ان شاالله شما تشریف بیارید ایلام در خدمتتون باشیم یا اگه قصد رفتن به کربلا داشید افتخار بدید و اعلام کنید، مقدمات سفر و تسهیل کارها رو با افتخار انجام خواهبم داد. در پناه حق باشید دوست عزیز