سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 208

سلام استاد عزیزم سلام مریم بانو جان سلام همسفران عزیزم که مسیر جدیدی را برای سفر زندگی مون انتخاب کردیم.

استاد جان این فایل تون هم مثل همه فایل ها تون پر از زیبایی‌ها و نکات مثبت و انرژی فوق العاده بود از انرژی مثبت اون کوچولوی ناناز گرفته تا زیبای آب در میان کوه ها هر چقدر بگم این زیبایی‌ها تمام نشدنی است به قول قرآن غیرُ ممنونٍ است.

اما من می خواهم به مناسبت 400روزگی ام در این سایت یک اثر از خودم به جا بگذارم تا سیر تحولم ثبت بشود .

امروز حالم خیلی خوب بود ، با شکرگزاری قلبی شروع شد . چند ماه بود می خواستم دریچه قلبم به روی آدم ها با محبت باز باشد ، امروز متوجه شدم این حالت تو قلبم رخ داده است یعنی چند روز است بدون اینکه متوجه باشم بیشتر آدم ها را دوست دارم و از دیدنشون و حرف زدنشون و مصاحبت باهاشون لذت می برم. نه اینکه اصلا حسادت نکنم نه! ولی نسبتش شده 10% نسبت به قبلم. استاد بارها شما گفتین حتی اگر هیچ نتیجه ای از این راه و این مسیر نگیرید همین که حالتان خوبه غصه نمی خورید از زندگی لذت می‌برید خودش نتیجه است دقیقاً درست است.

تازه دارم میفهمم حس قلبی ام به آدم ها خوب باشد چقدر خودم راحتم ،چقدر خودم آرامش دارم

سبکم

رهام

و خوشحالم به معنای واقعی .

اینکه آدم ها را دوست داشته باشی چقدر به خودت کمک کردی ، این را منی میفهمم که تاقبل از این فقط بعضی از آدمها را می پذیرفتم آدم ها طبقه بندی می شدند هر کدام تو دسته ی خاصی قرار می گرفتند و با معیار های من سنجیده می شدند قضاوت می شدند و گمراه بودند ،احتیاج به راهنمایی داشتند و من می دونستم درست و غلط چیه .

الان خیلی بهتر شدم ، از خوشحالی شون خوشحال می شوم از موفقیت شون خوشحال می شوم از مسافرت رفتنشان کِیف می کنم ،از عاشقانه هاشون عشق می کنم، دیگر وقتی کسی از زندگی ام می پرسد نمی‌گویم فضول بود یا به اون چه؟

البته هنوز خیلی کار دارم. بازم می گویم همه این ها نسبت به قبل من است .

تازه من نتونستم تو این 400روز اون جور تمرکزی کار کنم خیلی جاها کم آوردم خیلی جاها ناامید شدم خیلی جاها شرک ورزیدم خیلی جاها توجهم رو کمبود ها و نداشته هام بوده حسرت خوردم خیلی جاها اعتماد به نفسم از دست دادم اما بر گشتم دوباره شروع کردم گفتم راه این است اومدم سایت آدم‌های مثل خودم را دیدم که باوجود همه نقاط ضعف شون کمالگرایی را کنار گذاشتن و با نتایج کوچولوشون ادامه دادند.

استاد شما خیلی عاااالی هستید ولی من به الگوهایی در مدار پایین تر مثل خودم نیاز داشتم که اینجا بودند تا بتونم باور کنم میشه با استمرار میشه ادامه بده ادامه بده.

خدایا شکرت که تمام این مدت با همه کم کاری ها ناتوانی ها نواقص و کمبودهای من تو تنهام نگذاشتی من نمی‌تونستم ادامه بدم منو بغل کردی و فقط رد پای تو تو مسیر هست دیگر جای پای من نیست چون همه چیز تویی

اعتبار همه خوبی‌ها به الله یکتا بر می گردد.

خدا جونم من لحظه ای از خودت غافل نشم ، که تو نفس به نفسم به تو محتاجم